Hipokrates (460 pne-370 pne) był starożytnym greckim lekarzem urodzonym na wyspie Cos. Jego wkład w medycynę był tak ważny, że przez wielu historyków uważany jest za ojca tej dyscypliny.
Studia medyczne zdobywał głównie u swojego ojca Heraklidesa, który był wówczas również uznanym lekarzem. Uczył się także od innych ówczesnych lekarzy, z którymi wzmocnił to, czego nauczył się u swojego ojca.
W niektórych tekstach odnoszących się do Hipokratesa znajdują się m.in. opisy anatomii, niektórych rodzajów chorób, metod leczenia..
Indeks artykułów
Według zapisów historycznych, data urodzenia Hipokratesa wynosiła około 460 pne. Wiadomo, że ten grecki lekarz urodził się na wyspie Cos, położonej na Morzu Egejskim.
Rodzina Hipokratesa charakteryzowała się prowadzeniem medycyny kapłańskiej, ponieważ byli wyznawcami boga Asklepiosa, greckiego bóstwa związanego z medycyną.
Ojcem Hipokratesa był Heraklides, a jego matka Praxitela. Zarówno Heraklides, jak i Hipokrates I (dziadek Hipokratesa) praktykowali medycynę i od nich Hipokrates nauczył się podstawowych zasad tej praktyki.
Zapisy historyczne wskazują, że Hipokrates podróżował do różnych miast, gdy był bardzo młody, z zamiarem leczenia chorych.
Mówi się, że te wyjazdy posłużyły mu także do zdobycia nauk innych wybitnych lekarzy tamtych czasów, co służyło coraz większemu rozwojowi jego umiejętności w dziedzinie medycyny..
Podczas tych podróży Hipokrates również zaczął budować sobie dobrą reputację jako lekarz, co ostatecznie przyniosło mu uznanie w tej dziedzinie..
Po tych podróżach Hipokrates wrócił na wyspę Cos i tam założył swoją pierwszą szkołę medyczną. Później udał się do Tesalii, a konkretnie do miasta Larissa, gdzie założył drugą szkołę medyczną.
Niewiele jest danych biograficznych Hipokratesa, które można uznać za całkowicie prawdziwe. Jego historię opowiadają trzy główne głosy: Arystoteles, Sorano z Efezu i Juan Tzetzes.
Wszystkie trzy dostarczają informacji z pewnym stopniem sprzeczności, chociaż pokrywają się one w kilku zasadniczych elementach cech Hipokratesa.
Na przykład historycy ci zgodzili się, że Hipokrates był człowiekiem bardzo spostrzegawczym, co ma sens w przypadku umiejętności niezbędnych do wykonywania czynności, które prowadził w życiu. Podobnie wiadomo, że miała dwóch synów; Draco i Tesalo. Miał też córkę, ale nie wiadomo, jak miała na imię.
Wśród zainteresowań Hipokratesa była też filozofia. Szacuje się, że postać ta studiowała filozofię, postępując zgodnie z naukami Herodika z Selimbrii, również lekarza.
Hipokrates zmarł około 370 rpne. Uważa się, że jego śmierć nastąpiła w mieście Larissa, chociaż nie ma pewności co do tej informacji, biorąc pod uwagę, że Hipokrates dużo podróżował do takich miast, jak Tracja i Tesalia, w wyniku swojej pracy w dziedzinie medycyny..
Źródła historyczne pokazują, że Hipokrates miał 90 lat, gdy zmarł, chociaż istnieją inne informacje, które wskazują, że miał ponad 100 lat..
Teoria Hipokratesa nazywana jest również teorią humorów lub teorią czterech humorów.
Zgodnie z tą teorią ciało ludzkie jest tworzone z czterech specyficznych elementów, które Hipokrates nazywa „humorami”. W zależności od tego, jak harmonijne i zrównoważone są relacje między tymi elementami, badany będzie miał lepszy lub gorszy stan zdrowia.
Hipokrates połączył te humory z czterema elementami natury, którymi są powietrze, ogień, ziemia i woda. W starożytnej Grecji te cztery elementy uważano za źródło wszystkiego, więc ma sens, że to właśnie one wziął pod uwagę Hipokrates, aby wyjaśnić i rozwinąć swoją teorię..
Cztery humory wzięte pod uwagę przez Hipokratesa to: krew, czarna żółć, żółta żółć i flegma. Ten lekarz wskazał, że wszyscy ludzie posiadali cztery humory, ale każdy miał je ułożone na różne sposoby i zawsze był jeden, który był bardziej odpowiedni niż pozostałe..
Najważniejsze aspekty każdego humoru podniesionego przez Hipokratesa zostaną opisane poniżej:
Ta substancja była bezpośrednio związana z powietrzem. Według Hipokratesa pojemność i właściwości krwi były związane z wilgotnością i ciepłem.
Pierwiastek ten był związany z ziemią, a jego główną cechą charakterystyczną była suchość, a także zimno.
Żółta żółć była związana konkretnie z ogniem, a towarzyszącymi jej cechami były suchość i ciepło..
Flegma była związana z elementem wody, a jej głównymi cechami charakterystycznymi były wilgoć i zimno.
Te humory podniesione przez Hipokratesa były bezpośrednio związane z aspektami osobowości.
Chociaż ta wiedza stała się później badaniami osobowości w dziedzinie psychologii, podejście przyjęte przez Hipokratesa wiązało się z odniesieniem tych humorów do różnych chorób, które wpływają na organizm..
Wówczas charakterystyczne elementy każdego humoru miały fizyczną reprezentację w ludzkim ciele, co z kolei wyzwoliło określony typ osobowości.
Warto zauważyć, że ta teoria Hipokratesa była używana jako odniesienie aż do renesansu. Następnie niektórzy psychologowie używali tych pojęć jako punktu wyjścia do badania osobowości, ale obecnie badania w tej dziedzinie wyszły poza te koncepcje.
Typy osobowości, które wynikają z humorów określonych przez Hipokratesa to: optymistyczny, melancholijny, choleryk i flegmatyczny..
Hipokrates wskazał, że grupa krwi charakteryzuje się towarzyskością, empatią, otwartością i dużą komunikatywnością.
Jego bardzo towarzyskie cechy mogą również uczynić tę osobę despotą w niektórych jego działaniach.
Według Hipokratesa, gdy pierwiastkiem najbardziej wyróżniającym się jest czarna żółć, jest to osoba ze skłonnością do smutku.
Dla Hipokratesa tego typu ludzie są bardzo łatwo przenoszeni i zwykle są wrażliwi na dziedzinę sztuki..
W tego typu osobowości to nerwy wyróżniają się ponad pozostałymi istotnymi elementami człowieka. Odpowiada wzrostowi żółtej żółci.
Tych ludzi cechuje ogromna pasja. Są kreatywni, niespokojni i emocjonalni. Ponadto osoby o tych cechach są impulsywne i reagują zgodnie z otoczeniem: jeśli jest sprzyjające, są komunikatywne i mają dobry charakter; Z drugiej strony, jeśli otoczenie jest niekorzystne, denerwują się i denerwują.
Typ flegmatyczny jest powiązany z flegmą jako najważniejszym elementem w składzie ciała.
Jak powiedział Hipokrates, osoby z tą osobowością mają większą skłonność do bycia zimnymi i do narzucania rozumu uczuciom..
Dzieła Hipokratesa są bogate. Istnieje kilka tekstów, w których istnieją pewne wątpliwości, czy napisał je bezpośrednio, czy też niektórzy z jego uczniów..
Można jednak powiedzieć, że Hipokrates napisał lub koordynował napisanie serii prac składających się na tak zwany zbiór Hipokratesa (po łacinie, corpus hippocraticum), który składał się z siedemdziesięciu książek i który znajdował się w bibliotece założonej przez niego Szkoły Medycznej Cos.
Niektóre z najważniejszych dokumentów składających się na kolekcję Hipokratesa zostaną wymienione poniżej:
Do najwybitniejszych dzieł należy ten zatytułowany Traktat o powietrzu, wodach i miejscach, w którym mówi o chorobach, które mają korzenie wywodzące się ze środowiska. W tamtych czasach zwykło się przypisywać boskim elementom przyczyny znanych uczuć..
W tej książce Hipokrates wypowiada coś rewolucyjnego w tej historycznej chwili, wskazując na wielki wpływ, jaki klimat, charakterystyka populacji, a nawet woda może mieć na choroby, które pojawiły się w danym regionie..
Dokument ten miał ogromne znaczenie, ponieważ skupiał się w analizie na znaczeniu profilaktyki chorób. Po raz pierwszy w historii mówiono o wykonywaniu działań, które nie tyle pomagają leczyć chorobę, ale jej zapobiegać.
W tym kontekście praca O schemacie ostrych chorób Podkreśla, że zarówno dieta, jak i sposób życia każdego człowieka mają bezpośredni wpływ na zdrowie.
To jedno z dzieł Hipokratesa, które przeszło najwięcej. To przysięga, którą lekarze nadal składają po ukończeniu studiów.
Niektóre niedawne badania wskazują, że jest możliwe, że ten tekst nie został napisany przez Hipokratesa, ponieważ uważa się, że powstał po jego śmierci. Jedną z hipotez akceptowanych przez niektórych jest to, że przysięga została napisana w pitagorejskiej szkole medycznej; jednak nie ma prawdziwych informacji potwierdzających ten fakt.
Charakter tej przysięgi jest zasadniczo etyczny i jest ujęty w szeregu wskazówek i działań, które odzwierciedlają dobre zachowanie lekarzy.
Jest to obszerna przysięga i nie zawsze jest wypowiadana tak, jak jest, dosłownie, ale została przyjęta jako podstawa tekstów określających idealne praktyki moralne lekarzy..
Aż do V wieku pne medycyna nie była odpowiednią dyscypliną do studiowania. W rzeczywistości uważano, że choroby mają ścisły związek z przesądami, legendami i magią..
Pojawienie się tego Hipokratesa drastycznie zmieniło spojrzenie na medycynę, ponieważ podniósł ją w bardziej racjonalny sposób.
Odwrócił się od legend i zaczął badać przyczyny chorób. Stwierdził, że choroby, na które zapadł człowiek, zależą bardziej od środowiska, przyzwyczajeń i diety.
Ponadto wdrażał techniki i metodologie leczenia niektórych chorób, w tym diagnozy i środki zapobiegawcze, które zapoczątkowałyby sztukę medycyny, która rozszerzyła się na różne części świata..
Niektóre z tych podejść i opisów zostały uratowane i jako całość jest obecnie znana jako Korpus Hipokratesa. Jest to zbiór, w którym można znaleźć najważniejsze odkrycia medycyny z IV i V wieku..
Tworzenie etycznych podstaw medycyny zaczyna się od tego tekstu. Przysięga ta, przypisywana Hipokratesowi, jest dokumentem, w którym opisane są zasady, które musi posiadać osoba oddana medycynie..
Obecnie w wielu szkołach medycznych na świecie studenci tej dyscypliny muszą złożyć przysięgę, nawiązującą do tego pisma, na ceremonii ukończenia studiów.
Wśród różnych zapisów uratowanych z tego czasu odkryto rysunki przedstawiające anatomię człowieka. Jednak ta anatomia była oparta głównie na zwierzętach, więc nie było szczegółowej wiedzy o ludzkim ciele.
Pomimo tego, że wiedza o anatomii człowieka była niewielka, pisma te były pierwszymi wrażeniami związanymi z anatomią człowieka.
Hipokrates w doświadczeniu zdobytym za życia i oddaniu medycynie był w stanie opisać wiele chorób (m.in. hemoroidy, choroby zlokalizowane w klatce piersiowej, choroby płuc, choroby serca)..
Chociaż niektóre z ich opisów nie są dokładnie dokładne, stanowiły one mocną podstawę do uznania medycyny za naukę.
Innym wielkim wkładem we współczesną medycynę była możliwość operacji. Dane zebrane w tym czasie wskazują, że Hipokrates był jednym z pierwszych chirurgów, o których istnieje zapis.
Mimo upływu czasu mówią o całkiem adekwatnych metodach, biorąc pod uwagę ograniczenia technologiczne.
To była ważna część pism Hipokratesa. Wskazuje w nich ewolucję niektórych chorób, opisuje ich objawy i możliwe powikłania w celu postawienia diagnozy.
Podobnie, w zależności od diagnozy, w piśmiennictwie znajdują się wskazówki, jak osiągnąć poprawę..
W przypadku Hipokratesa inne aspekty były również istotne dla prognozowania chorób, takie jak dieta i styl życia pacjenta.
Uważał, że przyzwyczajenia i środowisko, w którym przebywał człowiek, miały wpływ na choroby, na które się zapadał.
Jeśli chodzi o ten temat, Hipokrates bada kobiety w różnych sytuacjach. Na przykład opisz choroby, na które cierpią dziewice. Opisuje inne stany, takie jak m.in. bezpłodność, ciąża.
Jeszcze bez komentarzy