Plik Ilustracja Był to europejski ruch intelektualny, który rozprzestrzenił się między XVII a XVIII wiekiem, sto lat nazywany również „Wiekiem Oświecenia”. Stał się znany jako czas wybitnych postępów naukowych, filozoficznych, politycznych i artystycznych współczesności.
Uważa się, że okres ten rozpoczął się po zakończeniu wojny trzydziestoletniej w 1648 r., A zakończył wraz z początkiem rewolucji francuskiej w 1789 r. Ponadto oświecenie było znane jako ruch, który bronił rozumu jako środka do uzyskania prawdy. obiektywne dotyczące całej rzeczywistości.
Ilustratorzy argumentowali, że rozum może uwolnić ludzkość od przesądów i religijnego autorytaryzmu, które doprowadziły do cierpienia i śmierci milionów ludzi. Szeroka dostępność wiedzy spowodowała również reprodukcję dużej liczby encyklopedii w celu edukacji rasy ludzkiej..
Intelektualni przywódcy Oświecenia uważali się za „odważną elitę”, prowadzącą społeczeństwa w kierunku postępu od długiego okresu wątpliwej tradycji i kościelnej tyranii..
Indeks artykułów
W XVI i XVII wieku Europa pogrążyła się w wojnie religii, będącej jednym z najbardziej niszczycielskich konfliktów w historii ludzkości. Ten etap ludzkości przyniósł ze sobą wiele ofiar śmiertelnych, a także przemoc, głód i zarazę..
Była to wojna między protestantami a katolikami w ramach podzielonego Świętego Cesarstwa Rzymskiego i obejmowała wiele mocarstw europejskich. W 1648 r. Ostatecznie ustabilizowano politykę dzięki porozumieniu między obiema grupami wyznaniowymi..
Po gwałtownych wydarzeniach w Europie postanowiono zmienić pojęcia religijne na filozofię opartą na wiedzy i stabilności, znaną jako Wiek Rozumu..
Chociaż dla niektórych historyków Wiek Rozumu i Oświecenie to dwa różne etapy, oba łączy ten sam cel i ten sam rezultat. Idea, że Bóg i natura są synonimami, wyrosła z tych wydarzeń i stała się podstawą myśli Oświecenia..
Po zamknięciu wojen religijnych myśl europejska pozostawała w ciągłej przemianie filozoficznej. Jej korzenie sięgają Anglii, gdzie największy wpływ wywarł Izaak Newton w roku 1680..
W ciągu trzech lat Izaak Newton opublikował swoje główne prace, podobnie jak filozof John Locke w swoim eseju o ludzkim rozumieniu w 1686 r. Obie prace dostarczyły naukowych, matematycznych i filozoficznych informacji dla pierwszych postępów w Oświeceniu..
Argumenty Locke'a na temat wiedzy i obliczenia Newtona dostarczyły potężnych metafor Oświecenia i wzbudziły zainteresowanie światem wiedzy i jego studiowaniem..
Wiek XVIII charakteryzował się postępem w wiedzy intelektualnej oraz doskonaleniem pojęć matematyczno-naukowych i filozoficznych..
Chociaż był to okres, w którym niezliczone postępy w wiedzy rozpoczęły się i rozwinęły, absolutystyczny system monarchiczny został zachowany. W rzeczywistości wiek XVIII był wiekiem rewolucji, które ponownie przyniosły zmianę w mentalności europejskiego społeczeństwa.
W tym samym stuleciu pierwsza Encyklopedia (Encyklopedia lub uzasadniony słownik nauk ścisłych, sztuki i rzemiosła), w odpowiedzi na zapotrzebowanie na większą wiedzę nie tylko filozoficzną, ale także naukową i artystyczną.
Praca została napisana przez czołowych myślicieli tamtych czasów, takich jak Montesquieu, Rousseau i Voltaire, co było pierwszym dziełem francuskiej ilustracji i właściwie oświecenia jako nowego ruchu.
Intelektualni liderzy encyklopedyzmu zamierzali poprowadzić społeczeństwa w kierunku intelektualnego postępu, wychodząc z przekonań o przesądach, irracjonalności i tradycjach, które panowały w średniowieczu..
Ruch przyniósł ze sobą początek rewolucji francuskiej, powstanie kapitalizmu i zmianę sztuki z baroku na rokoko, a dokładniej na neoklasycyzm..
Termin deizm został wprowadzony w XVI wieku, ale dopiero w okresie Oświecenia zyskał popularność. Określenie zaczęto przypisywać wszystkim zwolennikom tzw. Religii naturalnej, która zaprzeczała prawdzie i była dostępna dla człowieka za pomocą rozumu.
Proces naukowy zniweczył ostatnie wzmianki o Biblii jako jedynym źródle wiedzy. W tym sensie zaapelowali o potrzebę rozwinięcia wspólnej wiary, powrotu do doświadczeń religijnych i tym samym znalezienia prawdziwej religii naturalnej..
Oświeceni deiści wierzyli w istnienie Stwórcy, ale zdegradowali rolę Boga jako autora całego wszechświata..
Myśl deistów została nieuchronnie przekreślona przez Kościół, co na początku przyniosło szereg konfliktów, uznając ich za ateistów. Później radykalizacja deistów wywołała tolerancję, która stała się inspiracją dla ruchu.
Dla ówczesnych oświeconych człowiek stał się centrum wszystkich rzeczy, zastępując Boga w tym sensie; wszystko zaczęło kręcić się wokół człowieka, pojęcie Boga zaczęło tracić na znaczeniu, a wiara przeniosła się z Boga na człowieka.
Od tego momentu zaczęła się rozwijać wyłącznie kultura świecka i antyklerykalna. W ruchu oświeceniowym deizm zyskał na sile, podobnie jak agnostycyzm, a nawet ateizm.
Zgodnie z doktryną racjonalizmu rozum i doświadczenie przeważają nad emocjami; to znaczy we wszystko, czego nie można włączyć do racjonalizmu, po prostu nie można wierzyć. W rzeczywistości istnieją odniesienia, które służą do poparcia idei, że podczas rewolucji francuskiej czczono boginię rozumu.
Dla oświeconych cała ludzka wiedza zaczyna się od tej koncepcji. Pierwszym, który zdefiniował takie terminy, był francuski filozof René Descartes w XVII i XVIII wieku, podczas gdy później pruski Immanuel Kant podkreślał afirmację rozumu jako zdobywania wiedzy.
Utylitaryzm potwierdza, że najlepsze działanie to takie, które jest zmaksymalizowane w użyteczności; dla oświeconych społeczeństwo musiało zostać wyedukowane, zanim zaczęło się bawić.
Literatura i sztuka muszą mieć pożyteczny cel; to znaczy, poza rozrywką, jego główna funkcja musiała być utrwalona w nauczaniu. Wiele satyr, baśni i esejów służyło oczyszczeniu ze złych nawyków społeczeństw i skorygowaniu ich.
Dla oświeconego Hiszpana Benito Jerónimo Feijoo przesąd, który panował w ówczesnym społeczeństwie, był powszechnym błędem, który należało wyeliminować. Feijoo napisał serię esejów, aby edukować społeczeństwa i trzymać je z dala od obskurantyzmu.
W Oświeceniu przyjęto ideę, że aby osiągnąć optymalny efekt lub arcydzieło, należy naśladować klasykę lub greko-rzymską, co przekłada się na nowe koncepcje w architekturze, malarstwie, literaturze i rzeźbie..
W rzeczywistości oświeceni przywódcy tamtych czasów argumentowali, że należy odrzucić wszelką oryginalność i trzymać się jedynie ruchu grecko-rzymskiego, którego efektem jest ruch neoklasyczny. W tym sensie wykluczono niedoskonałych, ciemnych, przesądnych i ekstrawaganckich..
Charles Louis de Secondat, baron de Montesquieu, urodził się 19 stycznia 1689 r. W Château de Brède, niedaleko Bordeaux. Ważne konsekwencje ruchu oświeceniowego w dziedzinie teorii historycznych i politycznych w dużej mierze zawdzięczamy Monteskiwu, pierwszemu francuskiemu myślicielowi Oświecenia.
Montesquieu zdołał skonstruować naturalistyczny opis różnych form rządów i przyczyn, które uczyniły je tym, czym były, co przyspieszyło lub ograniczyło ich rozwój. Ponadto wyjaśnił, jak można chronić rządy przed korupcją..
Jego praca, zatytułowana Duch prawa, była to jedna z jego najważniejszych prac dotyczących teorii politycznej. Jego koncepcja państwa koncentruje się na reorganizacji prawa politycznego i cywilnego; polityczne, które reguluje stosunki między społecznościami a obywatelami, indywidualne prawa obywatela.
Z drugiej strony zdefiniował trzy formy rządów: republiki, monarchie i despotyzm. Montesquieu wolał republiki, w których trzy uprawnienia rządowe (ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza) miały zostać rozdzielone.
François Marie Arouet, znany pod pseudonimem „Voltaire”, urodził się w Paryżu we Francji w 1694 r. Jego krytyczny duch charakterystyczny dla ideologii oświecenia znalazł swój maksymalny wyraz w jego antydogmatycznym myśleniu..
W 1717 r. W wyniku incydentu przeciwko monarchicznemu władcy przez rok trafił do więzienia. Stamtąd został zmuszony do wygnania do Anglii, gdzie skontaktował się z brytyjskim liberalizmem i empirystami..
Voltaire był obrońcą wolności wyznania, wolności słowa i oddzielenia Kościoła od państwa. Był nawet znany z tego, że był wszechstronnym pisarzem, tworząc zbiór dzieł literackich, sztuk teatralnych, wierszy, powieści i esejów..
Ponadto był obrońcą swobód obywatelskich pomimo ograniczeń czasu z jego surowymi prawami i cenzurą.
Jako polemista-satyr, wykorzystywał swoje prace do krytykowania nietolerancji, dogmatów religijnych, a także ówczesnych instytucji francuskich.
Jean-Jacques Rousseau urodził się w Genewie w 1712 r. W skromnej rodzinie zegarmistrzów, która później przeniosła się do Paryża, gdzie miał okazję spotkać się z filozofami Encyklopedii, w której udało mu się napisać rozdziały poświęcone ekonomii politycznej..
Po pewnym czasie oddzielił się od wybitnych ilustrowanych w chwili po publikacji o krytyce cywilizacji, którą wyraził w swoim traktacie pt. Dyskurs o pochodzeniu nierówności między mężczyznami; dwie pisemne odpowiedzi dla Voltaire'a.
Później ukazała się praca jako ekspozycja jego teorii politycznej pt Umowa społeczna opublikowany w 1762 roku. Praca ta stała się jedną z najbardziej wpływowych, a nawet aktualnych publikacji z zakresu teorii politycznej..
Rousseau wyjaśnił w swojej pracy wolę ludzi, by zjednoczyć się we wspólnocie i że legalność więzi społecznych może wynikać tylko z paktu podpisanego przez jednostki.
Na mocy tego porozumienia ludzie mieli świadomie zastępować dekrety woli ogólnej swoje indywidualne skłonności, wynikające ze swej indywidualnej woli..
Immanuel Kant był transcendentalnym filozofem współczesnych nauk społecznych, który urodził się w 1724 r. W pruskim mieście Königsberg, w skromnej rodzinie wyznającej luteranizm..
Jego wszechstronna i systematyczna praca nad epistemologią (teorią wiedzy), etyką i estetyką wywarła ogromny wpływ na całą późniejszą filozofię, zwłaszcza na szkołę kantowską i idealizm. Kant został uznany za jednego z najważniejszych filozofów okresu oświecenia.
Podstawowym celem epistemologii kantowskiej jest potępienie natury zasadniczo sprzecznej z rozumem. Zdaniem Kanta, kiedy rozum stosuje się do spekulacji metafizycznej, nieuchronnie uwikłany jest w sprzeczności, powodując tzw. „Antynomie” (teza i antyteza)..
Na przykład pytanie, czy świat kiedykolwiek powstał, czy istniał zawsze, daje raczej konkretny wynik: niemożliwe jest, aby do chwili obecnej istniała nieskończona liczba lat; w przeciwnym razie antyteza głosi, że świat istniał zawsze, ponieważ nie mógł powstać znikąd.
W tym sensie poprzez swoją pracę Krytyka czystego rozumu, wyjaśnia takie antynomie, na podstawie których klasyfikował twierdzenia apriorycznie (wrodzone dla ludzkiego umysłu) i a posteriori (wywodzi się z doświadczenia).
Adam Smith był ekonomistą i filozofem urodzonym 5 lipca 1723 roku w Kirkcaldy w Szkocji. Był znany jako pionier ekonomii politycznej i kluczowa postać szkockiego oświecenia..
Ponadto znany był z dwóch kluczowych dzieł: Teoria sentymentów moralnych od roku 1759 i Badanie natury i przyczyn bogactwa narodów z 1776 r. Drugi jest znany jako jedno z jego najważniejszych dzieł poświęconych współczesnej ekonomii..
Smith, w swojej pracy o zredukowanym nazwisku "Bogactwo narodów ”, chciał zastanowić się nad gospodarką na początku rewolucji przemysłowej i zająć się takimi kwestiami, jak podział pracy, produktywność i wolne rynki.
Smithowi udało się położyć podwaliny pod klasyczną teorię ekonomii wolnorynkowej, a także spierać się, w jaki sposób interes własny i racjonalna konkurencja mogą prowadzić do dobrobytu gospodarczego. Obecnie wiele z jego ideałów jest nadal aktualnych w teoriach ekonomicznych.
Przyczyny oświecenia.
Konsekwencje oświecenia.
Filozofia Oświecenia.
Oświecenie w Hiszpanii.
Jeszcze bez komentarzy