Znaczenie warunkowania nerwowo-mięśniowego 10 powodów

2282
Philip Kelley

Plik programy kondycjonowania nerwowo-mięśniowego (PANM) to programy ćwiczeń zaprojektowane w celu zwiększenia wydajności zawodowych sportowców i sportowców na wszystkich poziomach, służące jako przydatne narzędzia w zapobieganiu urazom, kontuzjom spowodowanym nadmierną aktywnością fizyczną, a nawet chorobom przewlekłym lub dziedzicznym.

Nazywany również „treningiem antyoporowym” pomaga wzmocnić układ mięśniowo-szkieletowy i zwiększa wydolność beztlenową osób ćwiczących. Jego znaczenie mają zwłaszcza czynniki fizyczne.

Powody, dla których warto włączyć do swojego życia warunkowanie nerwowo-mięśniowe

1- Zmniejsz ryzyko cukrzycy typu 2

Cukrzyca typu 2, która wpływa na całą serię patologii fizjologicznych, jest również związana ze stanami układu nerwowo-mięśniowego.

Dzięki wdrożeniu odpowiedniego kondycjonowania nerwowo-mięśniowego i zawsze pod ścisłym nadzorem lekarza, może być stosowany jako uzupełniające narzędzie terapeutyczne w redukcji niedoborów nerwowo-mięśniowych u chorych na cukrzycę..

Donoszono, że wysiłek fizyczny jest skutecznym sposobem leczenia choroby.

2- Zmniejsza ryzyko kontuzji podczas treningu fizycznego

Poprawiając synchronizację jednostek mięśniowych sportowców, pomaga zmniejszyć ryzyko kontuzji związanych z przetrenowaniem.

Brak lub niedobór napięcia mięśniowego u sportowców wykładniczo zwiększa ryzyko urazów mięśniowo-szkieletowych.

3- Poprawia wyniki sportowe i sportowe

Regularne włączanie do treningu nerwowo-mięśniowego w ramach kompleksowego programu wychowania fizycznego, rekreacyjnego treningu fizycznego lub przygotowawczego kondycjonowania sportowego znacząco poprawia wyniki sportowców poddawanych temu reżimowi..

Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku wykonywania zawodów w skokach pionowych, skokach długich, sprintach i przysiadach..

4- Integralnie wzmacnia dzieci i młodzież

W okresie dzieciństwa i młodości, w tym trening i kondycjonowanie nerwowo-mięśniowe w grach i regularnych treningach, pomaga wzmocnić organizm i zwiększyć zdolności motoryczne dzieci i młodzieży..

Ponadto stały udział w zajęciach sportowych nie tylko poprawia warunki fizjologiczne, ale także pomaga budować podstawowe narzędzia psychospołeczne dla integralnego rozwoju młodzieży nie tylko na boisku, ale i poza nim..

5- Pomaga zwiększyć procent masy mięśniowej ciała

Badania sugerują, że dla osób regularnie uprawiających ćwiczenia fizyczne włączenie ćwiczeń oporowych do ich programu zdrowotnego 2-3 razy w tygodniu może pomóc znacznie zwiększyć procent masy mięśniowej, a nawet zmienić ich skład ciała, pomagając przyśpieszyć czas. metabolizm.

6- Zwiększa wydolność tlenową i beztlenową

W badaniu przeprowadzonym na osobach starszych jednoczesna praktyka programu kondycjonowania nerwowo-mięśniowego, wraz z umiarkowanym schematem treningu siłowego dostosowanym do ich szczególnych warunków fizycznych, zwiększyła ich wydolność tlenową o około 25% w porównaniu z osobami, które go nie wykonywały..

7- Zapewnia fizjologiczną stabilność niezbędną do zrównoważenia i regulacji wzorców hormonalnych

Szczególnie w przypadku młodych ludzi w okresie dojrzewania i kobiet w okresie menopauzy.

Wydaje się, że włączenie ćwiczeń przeciwdziałających oporności ma pozytywny wpływ na regulację hormonalną, równoważąc procesy endokrynologiczne.

8- Zwiększ kontrolę nad ruchami etykiet

Poprzez zwiększenie siły i zakresu ruchu zginaczy stawu biodrowego dzięki zastosowaniu reżimu kondycjonowania nerwowo-mięśniowego, pozytywny wpływ, jaki wywiera na wyniki sportowców w piłce nożnej, którzy potrzebują wzmacniać i kontrolować ruchy rzepki w krótkich okresach czasu, jest udowodniony.

9- Zwiększ równowagę

Badania pokazują, że kondycjonowanie wykonywane przez sportowców znacząco zwiększa uogólnioną równowagę badanych.

10- Chroni więzadło krzyżowe przednie

U badanych osób z urazami więzadła krzyżowego przedniego ruchy przeciwoporowe okazały się bardziej skuteczne niż trening siłowy jako pierwsze podejście po rehabilitacji..

Oczywiste jest, że ten schemat powinien być zawsze wprowadzany w życie pod czujnym okiem wyspecjalizowanego lekarza..

Bibliografia

  1. Chulvi-Medrano, Iván i Sola Muñoz, Sonia (): Programy kondycjonowania nerwowo-mięśniowego w cukrzycy 2 ”. International Journal of Medicine and Sciences of Physical Activity and Sport 10 (37) str. 77-92 /cdeporte.rediris.es.
  2. Myer, Gregory; Faigenbaum, Avery; Ford, Kevin; Pozdrawiam, Thomas; Bergeron, Michael i Hewett, Timothy (2011): „Kiedy zainicjować integracyjny trening nerwowo-mięśniowy w celu zmniejszenia urazów sportowych u młodzieży?” Bieżący raport medycyny sportowej. 10 (3): 155-166.
  3. Paulsen G, Myklestad D, Raastad T. Wpływ objętości ćwiczeń na wczesną adaptację do treningu siłowego. ”. Journal of Strength and Condition Research 2003; 17 (1): 115–120.
  4. Häkkinen, K. (1989). Adaptacje nerwowo-mięśniowe i hormonalne podczas treningu siłowego i siłowego. Przegląd The Journal of sports medicine and physical fitness, 29 (1), 9-26.
  5. Holm, I., Fosdahl, M. A., Friis, A., Risberg, M. A., Myklebust, G., & Steen, H. (2004). Wpływ treningu nerwowo-mięśniowego na propriocepcję, równowagę, siłę mięśni i funkcję kończyn dolnych u zawodniczek drużyn piłki ręcznej. Clinical Journal of Sport Medicine, 14 (2), 88–94.

Jeszcze bez komentarzy