Joaquin Clausell (1866-1935) był meksykańskim malarzem, dziennikarzem, działaczem politycznym i prawnikiem związanym z nurtem impresjonizmu. Oprócz pracy artystycznej wyróżniał się polityczną i ideologiczną walką z dyktaturą Porfirio Díaza pod koniec XIX wieku..
Założył gazetę Demokrata w 1893 roku, jako środek zintensyfikowania jego nieustannej walki słownej i czynów z administracją porfiryzmu, podkreślając jego rewolucyjne ideały jako obrońcy wolności słowa i niezależnej prasy..
Indeks artykułów
Urodził się 16 czerwca 1866 roku w skromnej rodzinie w San Francisco de Campeche w Meksyku jako jedyny syn José Clausella i Marceliny Traconis.
Od najmłodszych lat olśniewał umiejętnościami publicznego komunikowania swoich pomysłów, dzięki czemu w młodości stał się działaczem politycznym o wyzywającym i lekceważącym charakterze..
Te cechy sprawiły, że podczas studiów w Instytucie Campechano prowadził ciągłe demonstracje przeciwko polityce gubernatora Campeche, Joaquína Barandy, która miała swój punkt zwrotny w 1883 roku..
W tym samym roku wystąpił w kontrowersyjnym publicznym sporze z Barandą, konfrontacji, która kosztowała go wydalenie z instytutu i stanu Campeche w wyniku jego dosadnego wystąpienia przeciwko kierownictwu rządu..
W ten sposób przybył do Mexico City, gdzie ciężko pracował nad zadaniami, które były całkowicie dalekie od jego prawdziwego powołania, zawodów, które podjął, aby przetrwać w okresie swojego życia naznaczonym problemami ekonomicznymi..
Miał bardzo mało pieniędzy, nawet na kontynuowanie studiów. Pomimo chaosu, który narobił mu na co dzień, udało mu się na krótki czas wstąpić do Państwowej Wyższej Szkoły Inżynierskiej, a następnie do Szkoły Prawoznawstwa, gdzie odnalazł wartości zawodowe zgodne z jego akademickimi aspiracjami..
Jego krótki czas poza pracą i szkołą prawniczą spędził na czytaniu dużej liczby książek w Bibliotece Narodowej, gdzie znalazł motywację do ponownego wyjścia na ulice, tym razem na czele ruchów uniwersyteckich przeciwko prezydentowi Porfirio. Díaz, stając się jednym z najpopularniejszych przedstawicieli opozycji.
Ożenił się z Ángelą Cervantes, potomkiem Hernána Cortésa i hrabiów Calimaya, zamożnej rodziny, z którą cieszył się pewnymi przywilejami.
W wyniku małżeństwa z Cervantesem - z którym miał czworo dzieci - Clausell przeniósł się do Pałacu Hrabiów w Santiago de Calimaya, gdzie przybył po wielkiej eksperymentalnej podróży po Europie, w której odnalazł swoją pasję do malarstwa. To właśnie w tym pałacu, który dziś jest Muzeum Miasta Meksyku, stworzył swoją pracownię artystyczną.
W swoim najbardziej aktywnym okresie politycznym, kiedy przewodził opozycji wobec dyktatury Porfirio Díaza, publikował w gazecie Demokrata artykuł dziennikarza i powieściopisarza Heriberto Fríasa o buncie Tomóchica, konflikcie tubylczym, w którym mieszkańcy miasta zadeklarowali autonomię w odpowiedzi na centralistyczny projekt prezydenta.
Ta publikacja przyniosła Clausellowi poważne konsekwencje, ponownie stając się jeńcem reżimu Porfira. Jakiś czas później, kiedy wyszedł na wolność, rozpoczęła się jego epoka malarstwa, którą zaznaczył wyjeżdżając z Meksyku do Stanów Zjednoczonych, a później osiadł w Paryżu..
W stolicy Francji poznał postaci z nurtu impresjonizmu, takie jak m.in. Claude Monet, Émile Zola i Camille Pissarro, które rozbudziły jego artystyczny żywioł i zainspirowały go do poświęcenia się sztuce wizualnej..
Z dachu Pałacu Książąt Joaquín Clausell dał upust swojej kreatywności, drukując duże dzieła przedstawiające meksykańskie krajobrazy charakteryzujące się intensywnymi kolorami, które podkreślały światło beztroskimi pociągnięciami pędzla na płótnie..
Pory roku, zachody słońca, rzeki, lasy, kamienie, a zwłaszcza morze, posłużyły mu za muzę do stworzenia ponad 400 prac, choć co ciekawe, nigdy nie był uważany za wybitnego artystę.
Dlatego nawet nie podpisywał swoich obrazów, a nawet często przekazywał je swoim przyjaciołom i znajomym, nie pobierając za żadne z nich opłat..
Jego krajobrazy, wzbogacone dużą ilością kolorów, uwydatniły jego szczególną wizję wpływu światła na kontury. Był jednym z pionierów impresjonizmu w Meksyku, trendu, który rozkwitł po zakończeniu dyktatury Porfirio Díaza.
Dolina Meksyku, kiełkujące fontanny, piękno Xochimilco, las Tlalpan i jego rodzinna Campeche to tylko niektóre z obszarów jego kraju, które uwiecznił na obrazach w tak znakomity sposób, że zostały rozpoznane przez legendarnych artystów, takich jak Diego Rivera i Gerardo Murillo Cornado („Dr. Atl”).
Zanim Joaquín Clausell stał się pionierem impresjonizmu w Meksyku ze swoimi dziełami artystycznymi, wystąpił w niestrudzonej walce politycznego aktywizmu i dziennikarstwa z dyktaturą Porfirio Díaza.
Przewodził ruchowi opozycyjnemu, który poprzez nieustanne akcje uliczne i publiczne potępienie odłożył projekt ustawy o konsolidacji i konwersji długu, jaki Meksyk miał w Londynie w 1884 r..
Rok później prezydent zignorował intencje swoich przeciwników i uchwalił ustawę. Demonstracje, które Clausell prowadził wraz z innymi dziennikarzami i studentami, którzy wspierali jego sprawę, kosztowały ich wolność. Zostali osadzeni w więzieniu Betlejem w 1885 roku.
Czas mijał, a teraz wolny znalazł pomost, by szerzyć i wyrażać swoje ideały oraz zintensyfikować swoją polityczną walkę: dziennikarstwo. Około 1892 roku, kiedy właśnie kończył studia prawnicze, poprowadził kampanię przeciwstawiającą się drugiej reelekcji na prezydenta Díaza i zadebiutował jako felietonista w gazecie Monitor republikański.
Jego wersety były poświęcone stanowczemu potępieniu problemów, które z jego punktu widzenia oznaczałyby nowy okres rządów Porfirii, co oznacza opóźnienie w osiągnięciu demokracji. To klasyfikowało go jako publicznego wroga obecnego rządu meksykańskiego..
Pełnił między innymi funkcję redaktora i rysownika politycznego w Uniwersalny i jako autor w Syn Ahuizote, prace, które ostatecznie doprowadziły go do stworzenia własnego rynku mediów.
Joaquín Clausell zmarł tragicznie 28 listopada 1935 r. W wypadku, kiedy podczas pobytu w lagunach Zempoala doszło do osunięcia ziemi, które kosztowało go życie. Niektóre z jego prac - większość z nich bez tytułu - można zobaczyć w Narodowym Muzeum Sztuki (MUNAL) w Mexico City..
Jeszcze bez komentarzy