John Rowe (1918-2004) był emerytowanym profesorem antropologii w Berkeley, który wyróżnił się interdyscyplinarnym podejściem w swoich empirycznych badaniach peruwiańskich Andów oraz w rozwoju nowej teorii archeologicznej. Łączył między innymi wiedzę z zakresu archeologii, historii, etnografii, sztuki i językoznawstwa.
Przez ponad sześć dekad John Howland Rowe poświęcił swoje życie badaniom archeologicznym i historycznym na terytorium peruwiańskim. Jego dociekania uczyniły go autorytetem w tej sprawie. Dzięki nim kolejne pokolenia miały możliwość lepszego zrozumienia przedhiszpańskiego i kolonialnego Peru..
W tym czasie John Rowe przeszkolił kilka pokoleń studentów, zarówno w Berkeley, jak iw Cuzco. W ten sam sposób wpłynął na wielu innych i przyciągnął ich do zapytań o przeszłość Inków. Jego biografowie twierdzą, że niewielu uczonych z środkowych Andów było tak systematycznie oryginalnych i produktywnych w swojej pracy..
W ten sam sposób uznają niezatarty wpływ, jaki jego praca wywarła na studia nad Andami. Pomimo niezwykłej i wybitnej kariery Rowe pozostał bezpretensjonalny.
Zawsze nalegał, aby uczniowie i jego koledzy nazywali go po prostu Johnem. Ponadto bardzo chętnie dzielił się swoimi pomysłami i hipotezami z innymi..
Indeks artykułów
John Rowe urodził się 10 czerwca 1918 roku w Sorrento w stanie Maine w USA. Jego ojcem był Louis Earle Rowe, który był dyrektorem Rhode Island School of Design. Jego matka, Margaret Talbot Jackson, była zastępcą dyrektora Minneapolis Institute of the Arts. Później była kuratorem w Yale University Art Gallery..
W młodym wieku John zdecydował się zostać archeologiem. W rzeczywistości jego rodzice twierdzili, że Jan przekazał im tę decyzję w wieku trzech lat. Duży wpływ na tę decyzję miało wykształcenie jego rodziców.
Jego ojciec chciał zajmować się archeologią od czasów studenckich na Brown University. Realizując to marzenie, brał udział w wykopaliskach w Egipcie w 1911 r. Prowadzonych przez Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie. Jednak ze względu na kiepskie perspektywy pracy w archeologii zdecydował się zająć innym zawodem..
Jeśli chodzi o matkę, zawsze zajmowała się sztuką. Tak więc dziecko John Rowe nie mogło nie dać się wciągnąć w zawodowe i akademickie zajęcia swoich rodziców. Archeologia stała się bardzo ważną częścią ich dzieciństwa.
Kiedy John Rowe miał dziesięć lat, jego rodzice wyjechali do Egiptu. Został w Rzymie pod opieką francuskiej niani wraz z bratem i siostrą. W tym czasie uczył się w szkole dla dzieci amerykańskich. Podczas tego pobytu zainteresował się także archeologią, odwiedzając i badając jej klasyczne ruiny..
W wieku 13 lat John po raz pierwszy zetknął się z archeologią Peru, czytając książkę, którą znalazł w miejscowej bibliotece. W następnym roku poświęcił się przeczytaniu wszystkiego, co udało mu się znaleźć o Peru i jego archeologii..
W liceum John Rowe mógł zbadać kolekcję starożytnych peruwiańskich przedmiotów w muzeum RISD (Rhode Island School of Design). Podobnie uczęszczał na liczne kursy z historii sztuki. Te doświadczenia wystarczyły, by przekonać go do specjalizacji w archeologii peruwiańskiej..
Następnie zapisał się na Brown University i poświęcił się studiowaniu archeologii klasycznej i jednocześnie literatury hiszpańskiej w latach 1935-1939. Później studiował antropologię na Uniwersytecie Harvarda w latach 1939-1941..
Po ukończeniu z wyróżnieniem John Rowe rozpoczął studia na Wydziale Antropologii Uniwersytetu Harvarda. Tam założył grupę studencką Klub Koparek. Wraz z nimi prowadził dochodzenia w Massachusetts, Florydzie i Maine. Była to próba doskonalenia jego umiejętności w dziedzinie archeologii terenowej..
W 1941 r. Wziął udział w wyprawie zorganizowanej przez Uniwersytet Harvarda do południowego Peru. W ramach tej wyprawy prowadził eksploracje w Puno wspólnie z czołowymi badaczami z uczelni. Od 1946 do 1948 pracował w Kolumbii dla Smithsonian Institute (Smithsonian Institute).
Następnie, w 1948 roku, zaczął uczyć na Uniwersytecie Kalifornijskim. Ta instytucja miała być jego bazą na resztę jego kariery zawodowej. W chwili przyjęcia został mianowany adiunktem na wydziale antropologii. Został również powołany na stanowisko Asystenta Kuratora Archeologii Ameryki Południowej w Muzeum Antropologii Uniwersytetu..
Od przyjazdu Johna Rowe'a do Berkeley w 1948 roku i przejścia na emeryturę w 1988 roku w wieku 70 lat dzielił swoje wysiłki między badania naukowe i nauczanie. Na studiach szkolił i był mentorem wielu studentów. Był także doradcą ponad dwudziestu doktoratów, w większości poświęconych archeologii andyjskiej..
Po uzyskaniu tytułu magistra antropologii na Uniwersytecie Harvarda w 1941 roku ożenił się po raz pierwszy. Jego żona Barbara Burnett była znaną studentką muzyki z Maine..
W momencie wybuchu II wojny światowej John Rowe został wysłany do armii jako sierżant amerykańskich inżynierów bojowych, brał udział w bitwie o Ardeny w Belgii. Brał także udział w niszczeniu i budowie mostów i dróg podczas alianckiej inwazji na Niemcy..
W 1947 roku, po przejściu na emeryturę, wyjechał do Harvardu, aby dokończyć doktorat. Doktorat z historii i antropologii Ameryki Łacińskiej. Tam urodziła się pierwsza z jego dwóch córek, Ann. Przyjął więc stanowisko pracy przy archeologii w regionie Popayán w Kolumbii. Tam mieszkał przez jakiś czas wraz z rodziną.
John Rowe był powszechnie uhonorowany przez całe życie zawodowe. Otrzymał m.in. nagrodę Robertson Award od American Historical Association (1957), Oficer Orderu „El Sol del Perú” (1968) i Wielki Krzyż Orderu „Al Mérito por Servicios Distinguidos” (Peru, 1981).
Otrzymał również następujące wyróżnienia jako członek następujących instytucji:
W 1996 roku został mianowany profesorem honorowym Akademickiego Wydziału Nauk Humanistycznych Pontificia Universidad Católica del Perú (Lima)..
John Rowe przeszedł na emeryturę w 1988 roku, ale kontynuował swoje badania aż do kilku lat przed śmiercią. Zmarł z powodu komplikacji związanych z chorobą Parkinsona 1 maja 2004 roku w Berkeley..
W chwili swojej śmierci ożenił się ponownie z Patricią Lyon, archeologiem i badaczem amazońskiej etnologii..
Po jego śmierci przeżył dwie córki z pierwszego małżeństwa, Ann Pollard Rowe i Lucy Burnett Rowe. Przeżył także siostra Edith Talbot Rowe i jego żona Patricia Lyon..
W 1941 roku John Rowe wziął udział w wyprawie zorganizowanej przez Uniwersytet Harvarda do południowego Peru. Tam przeprowadził badania w rejonie Puno i Cuzco i odkrył charakterystyczną ceramikę z tego okresu wczesny horyzont. To odkrycie zapewniło pierwszy wgląd w przeszłość Cuzco przed pojawieniem się Inków.
W następnym roku wrócił do Peru, gdzie spędził kolejne dwa lata (1942-43). Podczas tej podróży ukończył studia doktoranckie w stolicy Tahuantinsuyu. W wyniku tych badań John Rowe był w stanie zidentyfikować styl ceramiki Killke jako przodka ceramiki Inków w regionie miejsca odkrycia..
John Howland Rowe był znakomitym uczonym, który poświęcił swoje życie badaniu starożytnych cywilizacji, zwłaszcza starożytności Andów. Był także głównym uczonym Inków XX wieku..
Między innymi ustanowiła podstawy schematu chronologicznego horyzontu / okresu, który nadal dominuje w badaniach nad prehistorią Andów. Publikował również obszernie na temat etnologii Ameryki Południowej, językoznawstwa, historii antropologii i historii technologii..
Rowe wiele uwagi poświęcił kulturze Chavína. Po dokładnym zbadaniu architektury w Chavín de Huantar zaproponował sekwencję budowy, która posłużyła do poparcia długiej chronologii stylistycznej kamiennych rzeźb i wzorów..
Jeszcze bez komentarzy