José de Gálvez y Gallardo, Markiz Sonora był hiszpańskim prawnikiem i politykiem, który był jednym z głównych promotorów politycznych, ekonomicznych i kulturowych zmian, jakich doświadczyła XVIII-wieczna Hiszpania. Jego wpływ i znaczenie jego działań wykraczały poza granice kontynentu..
Urodzony w tamtym okresie historycznym José de Gálvez y Gallardo zawsze wykazywał zdolności, postawę i uzdolnienia inne i lepsze od jego współczesnych kolegów, które to cechy sprawiły, że cieszył się ochroną i wsparciem różnych przedstawicieli Kościoła katolickiego tych, dni..
Uważany jest za jednego z głównych aktorów reform Burbonów. Odnoszą się one do zmian, które zaszły od 1700 roku, kiedy król Karol II, ostatni monarcha dynastii austriackiej, mianował swoim następcą Felipe V z Bourbon. To stało się wojną o sukcesję hiszpańską, która zasiała ziarno hiszpańskiej wojny o niepodległość..
Dzięki swojej rozległej wiedzy i rosnącemu doświadczeniu José de Gálvez y Gallardo miał okazję wspiąć się na ważne pozycje w Koronie Hiszpańskiej, co doprowadziło go do narodów spoza jego ojczyzny..
Zawsze był znany z ciężkiej pracy i wytrwałości, w pełni dostosowanego do Korony Hiszpańskiej i zwolennika jej reform. Uważa się, że imperialista, zdeterminowany i inteligentny, był najbardziej wpływowym i potężnym politykiem, jakiego miało Imperium Hiszpańskie podczas jego panowania..
Czasami był despotą, nietolerancyjnym i pogardliwym dla Kreolów z nowych królestw. Swoje wpływy i moc wykorzystywał do umieszczania zaufanych krewnych i znajomych na stanowiskach o strategicznym znaczeniu.
Mimo to nie był intelektualistą, był postrzegany jako wykonawca reform emanujących z Korony, wielu proponowanych przez niego..
Indeks artykułów
Urodził się w Macharaviaya, hiszpańskim mieście w prowincji Malaga w Andaluzji, 2 stycznia 1720 r. Chociaż istnieją różnice między autorami, większość wskazuje, że był synem szlachcica Antonio de Gálvez y Carvajal i Any Gallardo y Cabrera.
Jako drugie z sześciorga dzieci urodzonych w tym małżeństwie, pięć dni później został ochrzczony przez Alonso de Carrión w miejscowym kościele.
Jego rodzina, choć była szlachcicami, miała skromny majątek. Po śmierci ojca w 1728 r. Bogactwo to znacznie się zmniejszyło, co oznaczało, że José musiał na przemian studiować w sąsiednim mieście Benaque z pracą w terenie i pasterstwem..
W 1733 r. Diego González del Toro, biskup Malagi, zabrał go do tego miasta na studia w seminarium, kiedy był pod wrażeniem jego umiejętności podczas wizyty duszpasterskiej, którą poświęcił rodzinnemu miastu Gálveza..
Pomimo ochrony, jaką zapewniało stypendium kościelne, wybrał ścieżkę prawa i rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie w Salamance..
Równolegle rozwijało się jego życie towarzyskie podczas lat spędzonych na uniwersytecie. W 1748 roku poślubił Marię Magdalenę Grimaldo, która zmarła w 1749 roku.
W 1750 roku zawarł drugie małżeństwo z Lucíą Romet y Richelín, Hiszpanką francuskiego pochodzenia. Zmarła również na początku 1753 r., Ale pozostawiła po sobie fortunę wdowca i związki, które zdecydowanie pasowały ją do życia politycznego Korony..
W 1775 ożenił się po raz trzeci; tym razem wybrana została María de la Concepción Valenzuela de Fuentes, z którą w końcu miała córkę: María Josefa de Gálvez y Valenzuela.
Kariera José Gálveza y Gallardo była rozległa i owocna, a zakończyła się 17 czerwca 1787 r., Kiedy zmarł w mieście Aranjuez..
W latach 1740-1785 José Galvez y Gallardo zajmował szereg stanowisk o różnym znaczeniu w rządzie hiszpańskim. Jego najważniejsze cechy są wymienione poniżej:
-W 1740 r. Był prawnikiem w Madrycie.
-W 1750 r. Był prawnikiem ambasady francuskiej, także w Madrycie.
-W 1751 był gubernatorem Zamboanga na Filipinach, którego nigdy nie piastował, ale za które otrzymywał pieniądze.
-W 1762 r. Był prawnikiem-izbą księcia Karola (później Karola IV).
-W 1763 r. Pracował jako osobisty sekretarz Jerónimo Grimaldiego, ministra króla Karola III..
-W 1764 r. Pełnił funkcję burmistrza Izby i Sądu, instytucji administracyjno-sądowej królestwa Kastylii..
-W 1765 był honorowym członkiem Rady Indii i gościem w wicekrólestwo Nowej Hiszpanii..
-W 1772 został wicehrabią Sinaloa.
-W 1774 r. Założył Generalną Radę Handlu Walutowego i Kopalnianego.
-W 1776 r. Był sekretarzem stanu w Powszechnym Urzędzie Indii.
- W 1778 r. Założył Archiwum Generalne Indii.
-W 1785 roku stworzył Królewską Kompanię Filipin.
-W 1785 roku był markizem Sonory.
Jego główne osiągnięcia notowane są od 1765 roku, kiedy zaczął ćwiczyć jako gość w Nowej Hiszpanii (Meksyk).
Jej misją było wprowadzenie praw i reform co do litery w nowym wicekrólestwie, a także uzyskanie wystarczających i niezbędnych informacji, aby zastosować zmiany, które mogą nastąpić..
Po przyjeździe ponownie zorganizował armię regionu i rozwinął gospodarkę takimi artykułami, jak tytoń..
Wraz z usunięciem byłego wicekróla z powodu jego złego zarządzania i awansu Carlosa Francisco de Croix, Gálvez rozpoczął głęboką reorganizację przemysłu, obronności i trybutów..
Gálvez narzucił nowe czynsze, zaproponował podział wicekrólestwa na 12 gmin i sprowadził hiszpańskich weteranów wojennych do szkolenia początkującej milicji regionu..
W 1767 roku dekrety wypędzenia jezuitów przez króla Karola III wywołały wielkie zamieszki w Nowej Hiszpanii. To Gálvez poprowadził militarną reakcję przeciwko rebeliantom, miażdżąc wszelkiego rodzaju demonstracje i przywracając stabilność wicekrólestwu..
Te działania wojskowe zostały rozszerzone na różne granice królestwa Nowej Hiszpanii, aby uspokoić tubylców i zastosować zasady króla..
Jako minister Indii zaproponowano reorganizację terytorialną Ameryki latynoskiej, utworzenie generalnego dowództwa w Nowej Hiszpanii, a później wicekrólestwo Río de Plata na ziemiach na południe od wicekrólestwa Peru, które obecnie obejmuje Argentynę, Paragwaj, Urugwaj i Boliwia..
Ponadto stworzył Kapitana Generalnego Wenezueli w celu zwiększenia liczby mieszkańców, a tym samym gospodarki.
Podczas swojej posługi zaaprobował co najmniej cztery ekspedycje naukowe: trzy do Ameryki i jedną na Filipiny. Wszyscy szukali informacji o terytorium i potencjale gospodarczym, a ich celem było nadanie Koronie prestiżu..
Niektóre z wypraw były tak rozległe i złożone, że zakończyły się po dacie śmierci Gálveza, ale przyniosły ogromną wiedzę na temat fauny, flory, odkrywania minerałów i ulepszeń w regionach..
Jeszcze bez komentarzy