Powszechna jest idea, że jest tyle prawd, ile jest ludzi, że wszystko jest względne, „w zależności od koloru szkła, z jakim na nie patrzysz”, często się mówi.
I chociaż to prawdakażda osoba postrzega rzeczywistość zgodnie ze swoimi wyobrażeniami lub subiektywnymi parametrami, ukształtowanymi przez doświadczenie, że subiektywne postrzeganie rzeczywistości nie unieważnia, że istnieje jedna rzeczywistość.
Jeśli na spotkanie przychodzi osoba w towarzystwie psa, każdy z uczestników spotkania może inaczej zinterpretować to wydarzenie.
Pomyślisz, że pies jest cudowny i poczujesz radość. Inny, który jest nieprzyjemny i będzie zły. Inna osoba pomyśli, że psy są brudne i poczuje zniesmaczenie. Jeszcze inny może pomyśleć, że zarazią ich chorobą i będą się bać. Ktoś inny pomyśli, że psy są niezwykłe i darzy go uczuciem.
Każdy z nich przeżył to doświadczenie, kierując się własnymi parametrami, w wyniku czego poczuł jedną lub drugą rzecz., ale pies jest taki sam.
Załóżmy, że jakaś osoba gniewnie odpowiada drugiej osobie, ta druga osoba mówi mu, że była zła, a pierwsza odmawia. Nie jest możliwe, aby obie rzeczy były prawdą, albo był zły, czy nie, nie warto byłoby mówić „taka jest twoja prawda”.
Inną kwestią jest to, jak odkryć, kto ma rację lub w jakim stopniu obaj zniekształcają ich interpretację rzeczywistości, ponieważ mogli się zdenerwować, ale nie tak bardzo, jak zapewnia drugi.
Jednak dzisiaj bardzo rozpowszechniony jest pogląd, że nie ma rzeczywistości ani prawdy, ale „każdy ma swoją własną prawdę”. To dezorientuje osobę, która o tym myśli, ponieważ przypuszczałaby, że jest tyle prawd, ile jest ludzi, to znaczy każdy żyłby we własnym świecie., która kusi osobę w jej zniekształconej wizji rzeczywistości.
Bardziej poprawne byłoby stwierdzenie, że każdy ma lub żyje w swoim wypaczeniu prawdy lub rzeczywistości. Świadomość tego faktu zmusi ich do skorygowania tego zniekształcenia..
Wiele z tych zniekształceń jest specyficznych dla każdej osoby, inne są podobne u osób z tej samej kultury lub klasy społecznej. Inne są wspólne dla ludzkości (jak ciągłe złość na rzeczywistość).
Zniekształcenia rzeczywistości, które mogą być mniej lub bardziej poważne, mniej lub bardziej uderzające, mają swoje źródło w ideach, niezależnie od tego, czy są to przekonania, koncepcje, wnioski, ideologie ..., które zwykle opierają się na założeniach, błędnych interpretacjach wynikających z niezrozumianych doświadczeń lub założeń pomysły innych.
Codziennie napotykają niezliczone problemy, z którymi się borykają, nie zastanawiając się, nie naśladując ludzi wokół siebie ani nie dając się ponieść strachom.
Dlatego przynosi nieobliczalne korzyści nauczyć się odkrywać rzeczywistość, która pozostaje ukryta za zasłoną nieporozumień, idee, które tworzą określony sposób myślenia, odczuwania i działania i których błędy prowadzą do cierpienia.
W tym sensie i bez podążania za jakimkolwiek typem wiary lub konieczności trzymania się jakiegokolwiek wyznania, jest to bardzo ważne bądź przekonany, że życie ma sens. Postrzegaj lub czuj, że dobro istnieje, a jeśli go nie czujesz, uzasadnij jego istnienie.
Możesz postrzegać w sobie tę skłonność do dobra, w niektórych przypadkach jako lekkie wyrzuty sumienia, innym razem cieszenie się dobrem w całej jego pełni, cieszenie się współpracą z innymi, pomaganiem sobie, pomaganiem innym, innym lub kiedy czujesz się wdzięczny.
Aby rozwiązać to, co sprawia, że cierpisz i cieszyć się życiem, ważne jest, aby poczuć zaufanie do życia i odzyskać je, jeśli zostało utracone.. Jak każdy to sobie wyobraża: dobro, prawda, Bóg, życie ... Ale zawsze jako coś dobrego, co nas podtrzymuje i pomaga nam się uczyć, a nie to, że szantażuje, żąda lub arbitralnie karze nas lub jeśli się mylimy.
Dobroć można odczuwać lub postrzegać na różne sposoby. Najprostsze jest to zwracaj uwagę na te dobre uczucia, do poczucia, że jest coś, coś dobrego poza sobą, chociaż nie umie się tego wytłumaczyć. Innym sposobem jest sprawdzenie poczucia satysfakcji, które pojawia się, gdy działamy dla dobra wszystkich (innych i siebie).
Jak wszystko, nie powinno to być ślepe przekonanie, ale osobista weryfikacja, że tak jest.
Życie nas nie zdradziło, po prostu duża część ludzkości straciła do niego zaufanie..
Jeszcze bez komentarzy