Plik charakterystyka literatury prekolumbijskiej to wszystkie te elementy, które uosabiały sztukę liternictwa w Ameryce przed przybyciem Hiszpanów.
Literatura prekolumbijska lub mezoamerykańska sięga najstarszych form wczesnego pisarstwa w regionie Mezoameryki, sięgających połowy pierwszego tysiąclecia pne.
Wiadomo, że wiele kultur prekolumbijskich Mezoameryki było społeczeństwami piśmiennymi, tworzącymi różne systemy pisma o różnym stopniu złożoności i integralności. Mezoamerykańskie systemy pisma powstały niezależnie od innych systemów pisma na świecie.
Literatura i teksty stworzone przez rdzennych Mezoamerykanów są najwcześniejszymi znanymi Amerykanami z dwóch powodów.
Po pierwsze, fakt, że rdzenne populacje Mezoameryki jako pierwsze weszły w intensywny kontakt z Europejczykami, dzięki czemu udokumentowano wiele próbek literatury mezoamerykańskiej..
Po drugie, długa tradycja pisarstwa prekolumbijskiego, która niewątpliwie przyczyniła się do łatwej akceptacji alfabetu łacińskiego z języka hiszpańskiego przez rdzennych mieszkańców Mezoameryka i stworzyła wiele dzieł literackich napisanych w pierwszych wiekach po hiszpańskim podboju Meksyku..
Można wyróżnić trzy główne tematy literatury prekolumbijskiej:
Chociaż pojęcie literatury wywodzi się od mocarstw kolonizacyjnych kontynentu amerykańskiego, obecnie istnieją prace, które można rozumieć jako część zbioru, który byłby literaturą prekolumbijską.
Wielu rozważa klasyfikację literatura prekolumbijska jako ogólnik, ponieważ wiele rdzennych kultur zostało napisanych odręcznie, podczas gdy inne utrzymywały system pisma za pomocą logogramów.
Mówiąc bardziej ogólnie, kultury tubylcze bardzo się od siebie różnią i chociaż mają wspólne cechy, rozbieżności mogą je rozdzielać i powodować, że stają się ze sobą nie do pogodzenia..
Inni jednak rozumieją jako historyczną potrzebę zgrupowania kultur prekolumbijskich i ich twórczości artystycznej w definicję, w ramach której mieści się literatura..
Obecnie większość języków (w tym języki autochtoniczne) jest zapisywana za pomocą alfabetu, przypisując dźwięki do każdej z liter.
Przypisanie alfabetu do rdzennych języków jest niedawne. Jednak w czasach prekolumbijskich cywilizacje, takie jak Majowie, posiadały szeroki system pisma, utworzony z logogramów poprzez sylaby, które odbijały się na ścianach.
Inkowie ze swojej strony nie mieli podobnego systemu. Chociaż nie ma konsensusu, naukowcy uważają, że sposób, w jaki rejestrowali, odbywał się poprzez quipu, czyli serię małych strun, za pomocą których można było uzyskać ponad osiem milionów kombinacji..
Zapisy, które znamy dzisiaj i które są badane jako dzieła literatury prekolumbijskiej, zostały uzyskane dzięki późniejszym zapisom sporządzonym głównie przez księży i członków Kościoła katolickiego..
Większość z tych duchownych pracowała z rdzennymi Indianami, którzy pełnili rolę tłumaczy. Na przykład w przypadku Popol Vuh, Został przepisany przez Fray Francisco Jiménez w XVII wieku.
Jednak kodeksy Majów zostały pierwotnie napisane przez nich, ponieważ już odkryli papier.
Praca badaczy w tym przypadku polegała na określeniu znaczenia ich treści..
Większość transkrybowanych tekstów, które dziś uznawane są za najbardziej znane w literaturze prekolumbijskiej, zawiera historie religijne, podkreślające rdzenne bóstwa i legendy o stworzeniu świata i ludzi..
Magia i duchowość mają wielki wpływ na tę literaturę.
Siła fizyczna była kolejną cechą, która pośredniczyła w życiu kultur prekolumbijskich.
Mężczyźni w tych cywilizacjach poświęcali się wojnie, która była częsta z powodu problemów, które pojawiały się między różnymi grupami, a nawet natury wewnętrznej..
Niektóre z prekolumbijskich dzieł literackich przedstawiają historie wojowników, podbojów i zwycięstw militarnych, aby uwydatnić pracę wykonaną przez wojska..
Cywilizacje prekolumbijskie posiadały ogromną wiedzę o gwiazdach i ich wpływie na Ziemię, zwłaszcza w odniesieniu do rolnictwa i morza..
W ten sposób opracowali kalendarze księżycowe i słoneczne, stworzyli zegary i różne mechanizmy pomiaru czasu..
Tego typu wnioski zostały również zapisane w pracach, które zostały później napisane przez rdzenną ludność lub później przepisane przez kolonizatorów..
W pierwszej kolejności kilka grup tubylczych postanowiło ukryć swoje prace przed hiszpańskimi kolonizatorami, tracąc tym samym dużą część zarejestrowanego wówczas dziedzictwa kulturowego..
Jednak duchowni podjęli się zadania pełnego zbadania rdzennej ludności, tak aby szybko zaczęły się utrwalać wierzenia i doświadczenia rdzennej ludności, bez implikowania tego właśnie powstania dzieła literackiego..
Problem pojawił się, gdy narzucono ewangelizację i katechizację tubylców. Narzucenie chrześcijaństwa Aborygenom uniemożliwiło utrzymanie wierzeń.
W konsekwencji, wraz z umieraniem pokoleń, cała potencjalna treść literacka została zredukowana do kilku kopii, które zwykle identyfikują kultury, do których należą i które dziś są podejrzane..
W literaturze prekolumbijskiej poezja przedarła się z wielką siłą. Rekordy są bardzo rzadkie, ponieważ były to informacje przekazywane przez tradycję ustną, ale z czasem można je było zebrać.
Jedną z cywilizacji o najdłuższej tradycji poetyckiej była Inka. Poezja prekolumbijska wywyższyła różne filary, które wspierały różne rdzenne cywilizacje.
Wiele wierszy było poświęconych wojownikom, bogom, porom roku i wielu innym powodom. Można je pogrupować w formie pieśni śpiewanych bóstwom.
W mniejszym stopniu były osobiste refleksje i analizy wewnętrznego bytu. Poezja przejawiała się publicznie, albo w formie pieśni, albo deklamacji w różnych aktach, w których rdzenne społeczeństwo tworzyło życie.
Kiedy istnieją ludzkie grupy społeczne, które nie rozwinęły umiejętności przekładania swoich pomysłów na coś niezniszczalnego, co nie wymaga ciągłego pamiętania, mnemoniki są często używane jako sposób na utrwalenie ich w czasie..
Mnemoniki to techniki zapamiętywania oparte na połączeniu różnych wyobrażeń.
W przypadku rdzennych mieszkańców, zwłaszcza tych należących do ludów niereograficznych, zastosowanie tych technik zostało zinstytucjonalizowane, dlatego używano ich do tworzenia struktur rymujących się lub łatwych do zapamiętania. Miał ogromny wpływ na trwałość poezji.
Jeszcze bez komentarzy