13 postaci z La Celestina i ich charakterystyka

2690
Abraham McLaughlin

Plik postacie z La Celestina Zostały zbudowane z wielką psychologiczną głębią i dużym indywidualizmem i to oni kształtują tę komedię. La Celestina to nazwa, pod którą powszechnie znane jest dzieło napisane przez Fernando de Rojasa pod koniec XV wieku, oficjalnie zwane Tragikomedia Calisto i Melibea.

Ta dramatyczna powieść wzbudziła wiele do powiedzenia od czasu jej pojawienia się, ponieważ charakteryzuje się przedstawieniem jej w formie dialogów i nie pozostawia wiele miejsca na narrację..

Okładka wydania La Celestina z 1599 roku. Źródło: Oficina Plantiniana [domena publiczna]

Dzieje się to w okresie przejściowym od średniowiecza do renesansu, w którym kryzys chwili odbija się w zderzeniu obu nurtów: tego, który proponował otwarcie się na nowy sposób postrzegania świata z nowym politycznym systemów i tych, którzy woleli żyć w feudalnym reżimie i średniowiecznej kulturze.

Istnieje wiele adaptacji i wydań, które powstały po jego oryginalnej publikacji (Burgos, 1499). Wyróżniają się te z Toledo (1500) i Sewilli (1501), zatytułowane jako Komedia Calisto i Melibea.

Po tych wydaniach nastąpiły wydania Salamanki, Sewilli i Toledo (1502), w których dzieło nosi tytuł Tragikomedia Calisto i Melibea. Po latach ukazało się wydanie Alcalá (1569), w którym zmieniono tytuł na La Celestina.

Indeks artykułów

  • 1 Główni bohaterowie La Celestina
    • 1.1 Callisto
    • 1.2 Melibea
    • 1.3 Celestine
  • 2 Postacie drugorzędne
    • 2.1 Alisa i Pleberio
    • 2.2 Sempronio i Pármeno
    • 2.3 Elicia i Areúsa
    • 2.4 Tristan i Sosia
    • 2.5 Lucrecia
    • 2.6 Centurio
  • 3 Odnośniki

Główni bohaterowie La Celestina

Callisto

Charakteryzuje się beznadziejnym romantykiem, z dużą pasją i szaleństwem dla ukochanej i reprezentantki dworskiej miłości; Jednak odzwierciedla również wiele niepewności i samolubstwa, co sprawia, że ​​łatwo tracisz odwagę i stanowczość.

Dzięki niemu możesz docenić niebezpieczeństwo, jakie niesie ze sobą skrajna namiętność i miłość, ponieważ to właśnie te uczucia prowadzą go do działań, które czynią z niego tragiczny charakter..

Jego jedynymi zainteresowaniami są miłość i chciwość, więc użył swoich sług i alfonsa czarodziejki, aby spełnić swoje życzenia. W ten sposób Callisto przybyła do Celestiny, starej czarodziejki, która pomaga mu odwzajemnić miłość tego młodego mężczyzny.

Pod koniec sztuki Calisto doznaje wypadku, który kończy jego życie: spada ze schodów uciekając z domu swojej ukochanej Melibei..

Melibea

La Celestina, wydanie z 1507 r

Zaczyna jako młoda kobieta, uciskana obowiązkami społecznymi, które nie pozwalały jej w pełni żyć miłością Callisto..

Jednak w miarę postępu powieści postać ta ewoluuje psychologicznie i okazuje się, że jego osobowość nie jest łatwo uciskana i wkrótce znajduje swoją miłość; po tym spotkaniu jest całkowicie zakochana.

Melibea, podobnie jak reszta bohaterów, jest bardzo indywidualistyczna, zajmuje się aktorstwem, aby mogła dostać to, czego chce. Jest złożona i boi się rozczarowania rodziców i utraty ich honoru, więc nie waha się działać za ich plecami, aby uniknąć poważnych konfliktów..

Jest bardzo atrakcyjną i interesującą postacią, z bardziej cielesną i mniej literacką pasją niż Kallisto, z cechami fizycznymi, które reprezentowały ideały piękna typowe dla tamtych czasów..

Po śmierci swojej wielkiej miłości Melibea przeżywa bardzo silny kryzys emocjonalny, wyznaje ojcu romans, który rozwinął się między nimi i popełnia samobójstwo.

Celestina

Swat i dwoje kochanków, Luis Paret (1784)

Uważana jest za bohaterkę dzieła. Chociaż obraca się wokół miłości dwojga młodych ludzi, Celestina przypomniała się czytelnikom książki jako alfons miłości; Jednak w powieści gra rolę wiedźmy, czarodziejki.

Jego motywacją są pieniądze, sukces i pożądanie. Jest niezwykle inteligentna, ale jest też samolubna, fałszywa, nielojalna i chciwa.

Ma skromne pochodzenie, z długą przeszłością. W młodości była prostytutką, wyszkoloną w tym świecie przez matkę Pármeno.

Jednak w czasie, gdy historia się rozwijała, już w bardziej zaawansowanym wieku, wykonywała inne zawody, takie jak „rolnik, perfumiarz, nauczyciel makijażu i dziewic, alfons i mała czarodziejka”..

Jest dumna ze swojego rzemiosła przez cały czas trwania sztuki. Nie żałuje swojej przeszłości, ponieważ jej długa kariera jest tym, co napełniło ją tak dużym doświadczeniem.

Zna wszystkie słabości i ludzkie pasje, więc dzięki swojej wielkiej wiedzy i przebiegłości kontroluje psychicznie większość postaci i jest nić, która łączy potężnych i sług..

Pomimo jego wielkiej mądrości, jego chciwość dyktuje śmierć, co jest przykładem kary za chciwość: umiera z rąk Sempronio i Parmeno - sług Calisto - za to, że nie chce dostarczyć pieniędzy.

Postaci drugorzędne

Alisa i Pleberio

Są rodzicami Melibei i odbiciem burżuazyjnego małżeństwa. Martwili się o utrzymanie swojej pozycji społecznej i kontynuowanie tradycji tamtych czasów, nie brali udziału w dramacie, którego doświadczała ich córka i nie utrzymywali bliskiego związku.

Alisa, bardzo autorytarna i nie przejmująca się Melibeą, zawsze dbała o utrzymanie Pleberio w spokoju, podczas gdy był pochłonięty pracą.

Pleberio jest wcieleniem nieobecnego ojca w codziennym życiu córki, ale głęboko zaniepokojony jej dobrobytem ekonomicznym, ponieważ upewnił się, że Melibea niczego nie brakowało. 

Para w pełni zaufała swojej córce, dzięki czemu Melibea mogła spełnić własne życzenia bez konieczności ukrywania wszystkiego przed rodzicami, podczas gdy planowali dla niej wesele z innym mężczyzną z tej samej klasy, wyłącznie. dla zainteresowań.

Sempronio i Pármeno

Obaj byli sługami Callisto, ale mieli między sobą zauważalne różnice. Sempronio charakteryzuje się agresywnością, egoizmem, chciwością, nielojalnością, ambicją i mniej przywiązuje się do swojego pana, dzięki swojej złośliwej osobowości i poszukiwaniu własnej korzyści..

Zamiast tego Pármeno jest pokazany na początku gry jako lojalny sługa, któremu zależy na zapewnieniu Calisto satysfakcji i bezpieczeństwa..

Będąc słabą osobowością, łatwo został wciągnięty w świat chciwości, złych zamiarów i pożądania, gdy zaczął szukać lepszej kondycji ekonomicznej i większej przyjemności seksualnej po tym, jak Celestina obiecała mu miłość Areúsy, która została jej kochanką..

Sempronio wykorzystał Callisto i oszukał go. Sprzymierzył się z Celestiną, aby zaplanować spotkanie mistrza z jego ukochaną i uzyskać od niego korzyści finansowe.

To tymi pieniędzmi wiedźma następnie odmawia podzielenia się i to ta para służących popełnia zbrodnię zamordowania Celestiny. W końcu za to płacą: umierają z poderżniętymi gardłami na rynku za zabicie alfonsa.

Elicia i Areúsa

Elicia to rodzina Celestiny, mieszkają razem, a ona jest jej podopiecznym, podobnie jak Areúsa. Obie są prostytutkami, a Elicia, mimo że była kochanką Sempronio, bez wyrzutów sumienia utrzymywała relacje z innymi mężczyznami..

Elicia żyje bez nadmiernych zmartwień o swoją przyszłość i aspekty, które muszą robić poza przyjemnością, dopóki Celestina nie umiera i jest zmuszona wziąć na siebie więcej odpowiedzialności i planowanie..

Areúsa, przyjaciółka Elicia, jest bardzo indywidualistyczna i złośliwa, zajęta jedynie zaspokajaniem swoich zachcianek. W wyniku prośby czarodziejki Areúsa została kochanką Pármeno, gdy Centurio poszedł na wojnę, ale jej prawdziwą miłością jest żołnierz..

Tristan i Sosia

Są wiernymi sługami i przyjaciółmi Callisto po śmierci Pármeno i Sempronio. To naiwni, pokorni młodzi ludzie, bardzo lojalni i oddani swojemu panu, który strzeże go do końca życia..

Sosia głęboko zakochała się w Areúsie i udało jej się uzyskać od niej informacje o Calisto i jego wielkiej ukochanej Melibei. Ze swojej strony Tristán jest bardzo przebiegły i przywiązany do Callisto, dlatego śmierć jego pana głęboko go dotknęła..

Lucrecia

To rodzina Elizy i wierna służąca Melibei. Zawsze czuwała nad samopoczuciem swojej kochanki i starała się ją ostrzec przed ruchami Celestiny. Nie udało mu się w tej próbie, ale potem zadbał o zachowanie tajemnicy romansu i stał się wspólnikiem wszystkich eskapad pary..

Podczas zakończenia sztuki nigdy nie okazał aktu nielojalności wobec Melibei i jej rodziców; to bardzo ją różniło od pierwszych sług Callisto, którzy byli odpowiedzialni za oszukanie go i jak najlepsze wykorzystanie tego..

Został jednak oskarżony o bycie pomocnikiem działań Celestiny w zamian za proszki i wybielacze, wyłącznie za to, że nie uniknął definitywnie planu czarodziejki.. 

Centurio

Jest żołnierzem o bardzo złym usposobieniu, znanym jako bandyta, złoczyńca i łobuz. Jej wielką miłością jest Areúsa, która jest jej wiernym kochankiem, chociaż Celestina doprowadziła ją do związania się z Pármeno, gdy Centurio był na wojnie..

Uważa się go nawet za odpowiedzialnego za śmierć Calisto, po tym, jak prostytutki Elicia i Areúsa poprosiły go o zabicie go, aby pomścić śmierć sług Calisto. Centurio nie zdołał spełnić życzeń pań, ponieważ Tristán i Sosia zdołali go wypędzić.

Bibliografia

  1. Severin, D. (1992). La Celestina. Pobrane 14 lutego 2019 r. Ze Wspólnoty Autonomicznej Regionu Murcia: servicios.educarm.es
  2. Da Costa, M. (1995). Upodmiotowienie kobiet i czary w „Celestinie”. Pobrane 14 lutego 2019 r.Z Uniwersytetu w Walencji: parnaseo.uv.es
  3. Herrera, F. (1998). Zaszczyt w La Celestina i jego kontynuacje. Pobrane 14 lutego 2019 r.Z Uniwersytetu w Walencji: parnaseo.uv.es
  4. Illades, G. (2009). Tragikomiczna „wielkość Boga” na La Celestina. Pobrane 14 lutego 2019 z Scielo: scielo.org.mx
  5. Okamura, H. (s.f.). Lucrecia w programie dydaktycznym Celestiny. Pobrane 14 lutego 2019 r.Z Uniwersytetu w Walencji: parnaseo.uv.es
  6. La Celestina. Pobrane 14 lutego 2019 r. Z Wirtualnej Biblioteki Miguela de Cervantesa: cervantesvirtual.com
  7. La Celestina (książka). Pobrane 14 lutego 2019 z EcuRed: ecured.cu

Jeszcze bez komentarzy