istnieć Filozofowie latynoamerykańscy wybitnych ludzi, którzy swoimi teoriami, refleksjami i wiedzą wnieśli istotny wkład w świat filozofii. Są wśród nich między innymi Andrés Bello, Justo Sierra, José Martí, Francisco Romero.
Działalność filozoficzna w Ameryce Łacińskiej w przeszłości charakteryzowała się ogromną różnorodnością w podejściu do studiów i praktyki. Ogólnie rzecz biorąc, mieszkańcy Ameryki Łacińskiej zwracali uwagę na rozwój filozofii w pozostałej części świata i przez lata przyjęli różne filozoficzne stanowiska: postępowe i konserwatywne, zarówno pragmatyczne, jak i idealistyczne, materialistyczne i spirytualistyczne..
W Ameryce Łacińskiej nieustannie pojawiają się zainteresowania i projekty ze względu na aktywną i różnorodną praktykę filozoficzną, zainteresowanie społeczne, czasem zachętę rządu, świadomość kulturową tego, co dzieje się na innych kontynentach i powszechną nadzieję na edukację jako klucz do rozwoju..
Europejskie wpływy filozoficzne były kluczowe w XX wieku, w dużej mierze ze względu na przybycie filozofów hiszpańskich wygnanych po upadku Republiki. Na przykład nauczanie hiszpańskiego filozofa Ortegi y Gasseta było ważnym elementem w kształtowaniu się latynoamerykańskich refleksji filozoficznych..
Europejskie nurty filozoficzne przystosowane do latynoamerykańskiej rzeczywistości dzięki procesowi samokontroli (jaki stan myśli lub bytu jest wyjątkowy dla Ameryki Łacińskiej?).
Filozoficzne obszary badań, takie jak tożsamość kulturowa, myśl feministyczna, filozofia wyzwolenia i marksizm są ściśle związane z latynoamerykańską myślą filozoficzną..
Myśliciel meksykański, przedstawiciel nurtu humanistycznego i pierwszy filozof, który kwestionował kondycję kobiet w społeczeństwie latynoamerykańskim.
Wenezuelski filozof i polityk, uważany za jednego z najważniejszych humanistów w Ameryce Łacińskiej. Był nauczycielem Simóna Bolívara i brał udział w procesie, którego kulminacją była niepodległość Wenezueli.
Był argentyńskim intelektualistą, artystą i filozofem. Uważany jest za intelektualnego autora argentyńskiej konstytucji z 1853 r. Założyciel pokolenia '37, nurt intelektualny wyznający liberalną demokrację.
Meksykański intelektualista, architekt fundacji National University of Mexico (obecny National Autonomous University of Mexico, UNAM).
Nazywany „Master of America”, tytuł nadawany przez kilka uniwersytetów w Ameryce Łacińskiej. Jeden z najbardziej wpływowych myślicieli we współczesnej historii Meksyku.
Kubański pisarz, myśliciel i filozof, który przewodził kubańskiej wojnie o niepodległość. Jego wpływ był modernistyczny i liberalny.
Rozpoczęło się „pokolenie założycieli”, które około 1910 r. Zgromadziło aktywnych filozofów, wyszkolonych w pozytywizmie, któremu ostatecznie się zbuntowali. Urodził się w Sewilli, ale w młodym wieku wyemigrował do Argentyny i tam prowadził swoje prace filozoficzne.
W 1940 roku zaproponował termin „normalność filozoficzna”, nazywając „praktykowanie filozofii jako zwyczajną funkcję kultury” w Ameryce Łacińskiej..
Argentyński lekarz, polityk i filozof. Uważany za inicjatora myśli filozoficznej w Argentynie i jednego z „pięciu mędrców” miasta La Plata. Jego refleksje były zorientowane na badanie wartości i wolności. Autor „Creative Freedom” w 1922 roku.
Meksykański prawnik, polityk i filozof. Pełnił funkcję pierwszego sekretarza edukacji publicznej w swoim kraju. Otrzymał tytuł Doctor Honoris Causa National University of Mexico, Chile i Gwatemali. Jego filozofia obejmuje dziedziny metafizyki, estetyki i filozofii meksykańskiej.
Chrześcijański filozof meksykański, założyciel wraz z Vasconcelosem Ateneo de la Juventud, grupy humanistycznej sprzeciwiającej się pozytywizmowi, w ramach którego powstała. Autor „Problemu Meksyku i ideologii narodowej” w 1924 roku.
Argentyński filozof, pracownik naukowy Wydziału Filozofii i Literatury Uniwersytetu w Buenos Aires. Członek ruchu peronistycznego, wyjechał na wygnanie za dyktatury Pedro Eugenio Aramburu.
Meksykański filozof i naukowiec, członek National College. Jego teksty o tożsamości i psychologii Meksykanów są odniesieniami w filozofii tego kraju.
Urodzony w Peru, swoje życie poświęcił służbie peruwiańskiej kulturze i polityce zagranicznej. Jest jednym z głównych przedstawicieli chrześcijańskiego egzystencjalizmu w Ameryce Łacińskiej. Był ambasadorem Peru w Grecji, Niemczech, Jugosławii, Kolumbii i Francji.
Meksykański filozof katalońskiego pochodzenia, doktor filozofii na Narodowym Autonomicznym Uniwersytecie Meksyku. Założył Instytut Badań Filozoficznych.
Jest współczesnym peruwiańskim filozofem i dziennikarzem. W swojej pracy omawia wiarę w „ludzką naturę”, ostrzegając, że jakiekolwiek zbiorowe przypuszczenie na jej temat będzie frustrujące i przyniesie negatywne skutki publiczne. Zawsze skłaniał się ku „nieortodoksyjnej logice” i ukuł termin „logika parakonsystentna”.
Współczesny filozof meksykański, który zgłębiał metafizyczne rozumienie inności, granice i zakres rozumu oraz związek między wiedzą a władzą.
Przeprowadził ważne badanie na temat rdzenności w Meksyku, które nazwał „rewolucją niepodległościową”, poczynając od powstania EZLN w 1994 roku..
Meksykański filozof i badacz, specjalizujący się w etyce i filozofii edukacji oraz historii filozofii. Członek National College.
Filozof pochodzenia włoskiego, narodowości meksykańskiej. Był bliskim współpracownikiem Octavio Paz w jego przedsięwzięciach kulturalnych.
Filozof urodzony w Meksyku, należący do grupy promotorów tożsamości latynoamerykańskiej. Promował integrację Ameryki, opierając się na zasadach zaproponowanych przez wyzwolicieli, ale nadając jej własne znaczenie poprzez odejście od imperializmu północnoamerykańskiego i nowego kolonializmu..
Meksykański myśliciel, poeta i dyplomata, Nagroda Nobla w dziedzinie literatury w 1990 r. Jeden z najbardziej wpływowych pisarzy XX wieku i jeden z największych poetów latynoskich w historii.
Argentyński naukowiec, historyk i filozof. Jest uznawany na całym świecie za swoją pracę w dziedzinie etyki, filozofii politycznej i filozofii latynoamerykańskiej. Uważany jest za jednego z najbardziej prestiżowych myślicieli filozoficznych XX wieku. Bronił filozoficznego stanowiska zwanego „zwrotem dekolonizacyjnym”.
Jeszcze bez komentarzy