4 typy rodziców według ich stylu edukacyjnego

2614
Basil Manning
4 typy rodziców według ich stylu edukacyjnego

Plik typy rodziców  były szeroko badane przez takie dyscypliny, jak psychologia rozwojowa i pedagogiczna. Ta klasyfikacja jest odpowiedzialna za badanie różnych istniejących sposobów edukacji dziecka i najczęstszych skutków, które zwykle wywołuje każdy z nich.

Styl wychowawczy lub rodzicielski zaczął być badany przez psychologa Dianę Baumrind w latach 60. XX wieku. Przez kilka lat badacz ten obserwował bardzo dużą próbę dorastających dzieci i ich relacje z rodzicami, z którymi również przeprowadzali wywiady, aby zebrać więcej danych.

Na podstawie tych badań Baumrind zidentyfikował trzy główne style rodzicielskie, które wyróżniono głównie czterema cechami: ciepło i wychowanie, styl komunikacji, strategie dyscyplinarne oraz oczekiwania kontroli i dojrzałości. Każda z tych cech i sposób, w jaki zostały przeprowadzone, miały określony wpływ na rozwój dziecka..

Tak więc Baumrind początkowo opisał trzy style edukacyjne: demokratyczny, autorytarny i liberalny. Później, w 1983 roku, Macoby i Martin kontynuowali badania tego psychologa i zidentyfikowali czwarty styl, znany jako zaniedbanie. Od tamtej pory model stale się rozwija.

Indeks artykułów

  • 1 Jak klasyfikowane są style / typy rodzicielskie?
    • 1.1 Poziom popytu
    • 1.2 Ciepło vs. chłód
  • 2 Cztery typy / style wychowania w zależności od Twojego stylu edukacji
    • 2.1 Styl demokratyczny
    • 2.2 Styl autorytarny
    • 2.3 Styl permisywny
    • 2.4 Niedbały styl
  • 3 wniosek
  • 4 Odnośniki

Jak klasyfikowane są typy / style rodziców??

Najnowsze wersje modelu stylów edukacyjnych dzielą cztery typy na podstawie dwóch cech: poziomu zapotrzebowania rodziców na dzieci oraz ciepła vs. chłód przed twoimi potrzebami. Zobaczmy każdy z nich.

Poziom popytu

Pierwszą cechą różnicującą różne style wychowania jest poziom wymagań, jakie rodzice mają wobec swoich dzieci.

Z jednej strony niektórzy rodzice uważają, że dzieci powinny wykonywać różnego rodzaju czynności, przestrzegać narzuconych im zasad i generalnie zachowywać się nienagannie..

Wręcz przeciwnie, inni rodzice uważają, że „dzieci są dziećmi” i że należy im zapewnić maksymalną swobodę zachowywania się tak, jak chcą.

Ci, którzy należą do tej ostatniej grupy, nie oczekują wiele od swoich dzieci i generalnie nie przejmują się takimi aspektami jak dyscyplina czy praca osobista najmłodszych..

Jak w prawie wszystkich dziedzinach życia, żadna skrajność nie jest dobra. Dlatego, aby dziecko dorastało z dobrą samooceną i odpowiednim podejściem do życia, konieczne jest rzucenie mu wyzwania. Jeśli jednak ten aspekt zostanie doprowadzony do skrajności, mogą pojawić się elementy takie jak stres lub niska pewność siebie..

Z drugiej strony zmienna ta jest niuansowana przez: ciepło, jakie rodzice okazują w obliczu emocji swoich dzieci.

Ciepło vs. chłód

Drugą zmienną wpływającą na styl wychowania rodziców jest troska o dobro swoich dzieci.

Z jednej strony niektórzy ludzie są bardzo wrażliwi na emocje dzieci. Generalnie starają się dać im wszystko, o co proszą, a dobro najmłodszych jest dla nich jednym z najwyższych priorytetów w ich życiu..

Wręcz przeciwnie, inni rodzice nie przejmują się zbytnio tym, jak czują się dzieci, ale uważają, że są ważniejsze aspekty, o które należy się martwić. Na przykład niektórzy rodzice przedkładają dyscyplinę i posłuszeństwo nad emocje swoich dzieci..

Ponownie, obie skrajności mogą stać się problematyczne. Podczas gdy nadmierne zaabsorbowanie emocjami dzieci może prowadzić do utraty przez ojca autorytetu, całkowite ich lekceważenie sprawi, że dzieci poczują się niekochane i będą żywić wiele urazy do rodziny..

Cztery typy / style wychowania w zależności od Twojego stylu edukacyjnego

Dwie zmienne, które właśnie zbadaliśmy, wzajemnie się uzupełniają i kwalifikują. Tak więc, na przykład, ojciec, który wykazuje wysoki poziom popytu, będzie zachowywał się zupełnie inaczej, jeśli również osiągnie wysokie wyniki w cieple, niż gdyby zrobił to w chłodzie..

Interakcja tych dwóch cech prowadzi do powstania czterech stylów rodzicielstwa: demokratycznego, autorytarnego, pobłażliwego i niedbałego. Zobaczmy każdy z nich.

Styl demokratyczny

Rodzice o demokratycznym stylu wychowawczym mają dwa podstawowe priorytety: tworzenie i utrzymywanie dobrych relacji z dziećmi oraz troska o utrzymanie dyscypliny i zachęcanie dzieci do ciężkiej pracy. Dlatego osiągają wysokie wyniki zarówno pod względem ciepła, jak i oczekiwań..

Rodzice z tym stylem rodzicielstwa często wiele oczekują od swoich dzieci, dlatego tworzą różnego rodzaju zasady i przepisy dotyczące tego, jak powinny się zachowywać. Jednak aby to zrobić, zawsze biorą pod uwagę to, jak czują się dzieci i wyjaśniają przyczyny każdego z nich..

Konsekwencje łamania zasad tych rodziców są często surowe, ale osoby o stylu demokratycznym wolą uczyć poprzez wykorzystanie posiłków i nagród. Bardzo zależy im na tym, aby dzieci czuły się komfortowo, ale ostatecznie zawsze pokazują, że to dorosły ma kontrolę.

Ponieważ demokratyczni rodzice starają się unikać wszelkiego rodzaju problemów, zanim się pojawią, i zachęcają dzieci do samodzielności i wysiłku, ich dzieci często wyrastają na szczęśliwych i odpowiedzialnych dorosłych..

Kiedy dorastają, rozwijają takie umiejętności, jak asertywność, są w stanie podejmować decyzje i podejmować wszelkiego rodzaju ryzyko.

Z tych wszystkich powodów często uważa się, że styl demokratyczny jest najlepszy z czterech.

Styl autorytarny

Drugi styl łączy z poprzednim istnienie dużej liczby zasad i przepisów. Jednak sposób ich stosowania jest zupełnie inny..

Autorytarni rodzice, ponieważ mają mało ciepła, prawie nie biorą pod uwagę uczuć swoich dzieci ani nie dbają o nawiązanie z nimi dobrych relacji..

Wręcz przeciwnie, ci rodzice uważają, że utrzymanie autorytetu jest najważniejsze. Dlatego łamanie zasad często pociąga za sobą bardzo surowe kary. Z drugiej strony dzieci nigdy nie znają powodów stojących za regułami, ponieważ posłuszeństwo jest uważane za ważniejsze niż jakikolwiek rodzaj negocjacji.

Ogólnie rzecz biorąc, ci rodzice uważają, że dzieci nie mogą sobie pomóc. Dlatego ustanawiają wszelkiego rodzaju zasady, aby nie musieli stawiać czoła przeszkodom lub rozwiązywać problemów. Kiedy ich dzieci popełniają błąd, zamiast uczyć je, jak się na tym uczyć, karzą je, aby czuły się źle z powodu tego, co zrobiły.

Dzieci z tego typu rodzicami uczą się przestrzegać zasad co do joty. Jednak taka postawa ma swoją cenę: jako dorośli mają zwykle wiele problemów z samooceną. Na ogół stają się dorosłymi niezdolnymi do podejmowania decyzji i mają problemy z gniewem i agresywnością.

Styl permisywny

Styl permisywny jest całkowitym przeciwieństwem stylu autorytarnego, w którym rodzice, którzy go prezentują, osiągają wysokie wyniki w zakresie ciepła, ale niskie oczekiwania. Dla tych osób najważniejsze jest dobre samopoczucie emocjonalne ich dzieci, a przestrzeganie przepisów nie ma dla nich znaczenia.

W ten sposób liberalni rodzice mogą ustanowić pewne zasady, ale ich egzekwowanie zwykle wymaga wiele wysiłku..

Jeśli dziecko złamie zasadę, w większości przypadków rodzice nie będą w stanie go ukarać. W ten sposób dzieci szybko dowiadują się, że nie ma żadnych konsekwencji dla ich działań i ostatecznie rozwijają problemy z dyscypliną i nastawieniem.

Rola tego typu rodzica bardziej przypomina przyjaciela niż dorosłego. Dzieci często opowiadają im o swoich problemach, ale generalnie nie traktują ich zbyt poważnie..

Z tego powodu, gdy dorastają, te dzieci mają zwykle problemy w wielu obszarach: na przykład akademickich, a nawet emocjonalnych, zdolność do rozwijania zaburzeń, takich jak depresja lub lęk..

Niedbały styl

Ostatni styl rodzicielski tworzą ludzie, którzy mają niskie oczekiwania, a wysoki chłód. Dlatego rodzice ci nie tylko nie ustalają zasad zachowania dzieci, ale też nie dbają zbytnio o ich dobre samopoczucie..

Na ogół osoby z tej grupy nie dbają o swoje dzieci, ponieważ muszą radzić sobie z własnymi problemami osobistymi.

Tym samym w tej grupie znajdziemy osoby uzależnione od wszelkiego rodzaju środków odurzających, osoby, które muszą spędzać większość czasu w pracy oraz osoby z poważną chorobą, która nie pozwala im martwić się niczym innym..

Dzieci tego typu rodziców praktycznie muszą się wychowywać, więc szybko uczą się samodzielności i autonomii. Jednak często mają problemy z samooceną w dorosłym życiu, a także agresywność i niechęć do rodziców..

Konkluzja

Chociaż żaden z czterech stylów nie jest doskonały, wydaje się jasne, że demokratyczny lub asertywny to ten, który daje najlepsze wyniki w wychowywaniu dzieci..

Dlatego rodzice, którzy chcą rozwinąć dobre umiejętności rodzicielskie, muszą określić, gdzie się znajdują, i pracować nad zbliżaniem się do tego modelu rodzicielstwa. W ten sposób dobro ich dzieci i dobre relacje z nimi będą praktycznie zagwarantowane..

Bibliografia

  1. „4 style wychowania” w: Parenting for Brain. Pobrane: 5 czerwca 2018 z Parenting for Brain: psicoactiva.com.
  2. „4 typy stylów rodzicielstwa i ich wpływ na dzieci” w: Very Well Mind. Pobrane: 5 czerwca 2018 r. Z Very Well Mind: verywellmind.com.
  3. Jaki jest mój styl rodzicielski? Dla typów rodzicielstwa ”w: Bright Horizons. Pobrane: 5 czerwca 2018 z Bright Horizons: brighthorizons.com.
  4. „Rodzicielskie style” w: Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne. Pobrane: 5 czerwca 2018 r. Z American Psychological Association: apa.org.
  5. „Style rodzicielskie” w: Wikipedia. Pobrane: 5 czerwca 2018 z Wikipedii: en.wikipedia.org.

Jeszcze bez komentarzy