Louis Pasteur był naukowcem specjalizującym się w chemii i biologii, urodzonym we Francji w 1822 roku. Do jego najważniejszych odkryć należy wkład w rozwój szczepionek czy wynalezienie systemu eliminacji mikroorganizmów w żywności noszącej jego imię: pasteryzacja.
Pomimo tego, że w dzieciństwie nie był bardzo bystrym studentem, jego przejście na wyższe wykształcenie oznaczało wielką zmianę w jego zainteresowaniach. Porzucił zamiłowanie do sztuki, aby skupić się na naukach ścisłych, zwłaszcza chemii. Był profesorem na kilku uniwersytetach w swoim kraju.
Ta praca dydaktyczna była łączona z badaniami przez całe jego życie. Wyróżniał się tak bardzo, że rząd powierzył mu różne prace polowe, takie jak zwalczenie zarazy zagrażającej przemysłowi jedwabników. Pasteur otrzymał wielkie uznanie za stworzenie szczepionki przeciwko wściekliźnie.
Uzyskane uznanie nie tylko w świecie nauki, ale także w sferze popularnej. W rzeczywistości to właśnie to wsparcie pozwoliło mu założyć Instytut Louisa Pasteura, dzięki krajowej subskrypcji. Wkrótce ta instytucja stała się światowym punktem odniesienia w badaniach chorób zakaźnych.
Indeks artykułów
Louis Pasteur urodził się w mieście Dôle we Francji 22 grudnia 1822 r. Wczesne lata spędził w mieście urodzenia, gdzie ukończył szkołę podstawową. Przyszły naukowiec nie wyróżniał się w tych wczesnych latach zbytnim zainteresowaniem nauką, ale jego upodobania były bardziej skoncentrowane na sztuce.
To jego ojciec, który pracował jako garbarz, zmusił go do zapisania się do Liceo de Besançon do ukończenia szkoły średniej. Tam Pasteur uzyskał maturę listów w 1840 r., A 2 lata później licencjat nauk ścisłych.
Pod koniec tego etapu kontynuował treningi w École Normale Supérieure w Paryżu, choć w centrum nie trwało to długo. Po roku w swoim mieście wrócił do Paryża i obecnie kończy studia.
To właśnie w tym okresie zainteresował się naukami ścisłymi i chociaż swoją pierwszą pracę był nauczycielem fizyki w Liceum w Dijon, zaczął wybierać chemię. Na tym polu obronił doktorat w 1847 roku pod kierunkiem Dumasa i Balarda.
Jego pierwsze badania dotyczyły kwasu racemicznego i kwasu paratartarowego. Opracował też nowatorską - choć błędną - teorię asymetrii molekularnej.
Jak wspomniano wcześniej, Pasteur rozpoczął pracę jako nauczyciel w 1848 roku w Liceo de Dijon. W tym czasie ożenił się z córką rektora uczelni Marie Laurent i objął katedrę chemii.
W 1854 przeniósł się do Lille, aby uczyć tego samego przedmiotu na tamtejszym uniwersytecie. Ponadto przez trzy lata pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauk. Oprócz pracy dydaktycznej w Lille prowadził ważne badania dotyczące fermentacji, aby ulepszyć przemysł winiarski i piwowarski w tym regionie..
Pod koniec kadencji dziekana wrócił do Paryża. Najpierw zajmował stanowisko dyrektora wydziału nauki École Normale, a później był profesorem chemii. Był tam do 1875 roku i podkreślił swoją akademicką polemikę przeciwko zwolennikom teorii spontanicznego generowania życia..
Komisja francuskiego rządu wysłała go na południe Francji, aby spróbować znaleźć rozwiązanie epidemii zagrażającej przemysłowi jedwabników w regionie..
Badania przeprowadzone przez Pasteura miały zasadnicze znaczenie dla zakończenia zarazy, która dotknęła robaki. Podczas tego zadania uzyskał potwierdzenie wiary w odpowiedzialność drobnoustrojów chorobotwórczych w wielu infekcjach. Był to krok naprzód w rozwijaniu jego teorii dotyczącej patologii drobnoustrojów..
Inne wydarzenie, w tym przypadku wojownicze, zmusiło Pasteura do opuszczenia Paryża w 1871 r. Wojna domowa zmusiła go do przeniesienia się do Clermont-Ferrand, gdzie nie porzucił swoich badań..
Po powrocie do stolicy jego prestiż sprawił, że oprócz nominacji na członka Akademii Medycznej i Akademii Francuskiej otrzymał dożywotnią emeryturę. Podobnie został odznaczony Legią Honorową tego kraju..
Jednym z najważniejszych wkładów w tym okresie są jego badania nad cholerą, która dotknęła kurczaki i była pierwszym krokiem w tworzeniu szczepionek..
Inne badania na zwierzętach, w tym przypadku nad chorobą wąglika, która dotknęła bydło, skłoniły Pasteura do postępu w opracowywaniu tych szczepionek. W 1881 roku odkrył, jak zaszczepiać zwierzęta osłabionymi patogenami, aby wzmocnić układ odpornościowy. Wkrótce ta sama zasada posłużyła mu do stworzenia szczepionki przeciwko wściekliźnie.
Dzięki tym składkom stał się tak sławny, że popularna kolekcja pomogła mu otworzyć Instytut Pasteura w 1888 roku. W tym ośrodku badawczym kontynuował badania chorób zakaźnych.
Stan zdrowia naukowca był bardzo osłabiony od czasu hemiplegii, której doznał w 1868 roku. W ostatnich latach nagrody i wyróżnienia były niezmienne, a wśród nich imponujący hołd na Sorbonie z okazji 70 lat życia..
Pasteur zmarł trzy lata później, 28 września 1895 roku, w mieście Marnes-la-Coquette..
Ten proces, który nosi jego imię, od samego początku uratował życie milionom ludzi na całym świecie. W tamtym czasie najpowszechniej akceptowana teoria głosiła, że żaden organizm nie uczestniczył w fermentacji jako procesie chemicznym. Jednak prowadząc badania nad winem, Pasteur odkrył, że kluczem do tego procesu były dwa rodzaje drożdży.
Jeden rodzaj drożdży wytwarzał alkohol, a drugi powodował pojawienie się kwasu mlekowego, który był winny zakwaszenia napoju. Po tym odkryciu zaproponowano wyeliminowanie przyczyny zepsucia wina.
Aby to zrobić, wprowadził płyn do hermetycznych pojemników i szybko podgrzał do 44 stopni. Ta prosta procedura uwolniła go od szkodliwych mikroorganizmów. Od tego czasu ta metoda podgrzewania jest stosowana do zwiększania bezpieczeństwa wielu produktów spożywczych..
Podobnie jak inne ważne odkrycia w historii nauki, pierwsza szczepionka została odkryta przez przypadek. Pasteur badał, w jaki sposób przenoszone są bakterie wywołujące cholerę drobiu, zaszczepiając je zdrowym zwierzętom, aby zbadać jego skutki.
Według znanej historii naukowiec wyjechał na wakacje i zostawił swojemu asystentowi zadanie zarażenia bakteriami niektórych kurczaków, zanim również wziął urlop..
Jednak asystent zapomniał o tym i zanim oboje wrócili do pracy miesiąc później, kultura bakterii została poważnie osłabiona. Mimo to użyli go do zaszczepienia grupy ptaków i przeżyli infekcję..
To dało Pasteurowi pomysł na pochodzenie szczepionki. Wystawił te, które przeżyły, na normalne bakterie, a ponieważ wytworzyły odpowiedź immunologiczną, przeżyły chorobę. Następnie eksperymentował z innymi chorobami wywoływanymi przez bakterie, takimi jak wąglik u bydła, odnosząc sukces.
Wścieklizna była śmiertelną chorobą, która spowodowała wiele ofiar u zwierząt i zarażonych nimi ludzi. Pasteur rozpoczął pracę nad możliwą szczepionką wykorzystującą króliki, aby dowiedzieć się, jaki był patogen sprawczy.
Mówi się, że w 1885 roku przyszedł mu z pomocą pogryziony przez psy z chorobą chłopiec. Do tej pory naukowiec testował wyniki swoich badań tylko na psach, a ponadto, ponieważ nie był lekarzem, narażał się na konsekwencje prawne, jeśli coś pójdzie nie tak.
W obliczu pewnej śmierci chłopca i po konsultacji z innymi kolegami Pasteur zdecydował się zastosować swoją szczepionkę. Na szczęście leczenie zadziałało i chłopiec w pełni wyzdrowiał..
Odkrycie to, ściśle związane z pasteryzacją, zajęło mu kilka lat od lat pięćdziesiątych do XIX wieku. Jako pierwszy wykazał, że fermentację zapoczątkowały organizmy żywe, a konkretnie drożdże..
Jego badania na kurczakach były ważne nie tylko dla opracowania szczepionki. Pomogli mu również zaobserwować, jak ważna jest temperatura dla rozwoju bakterii..
Pasteur zauważył, że wąglik nie przeżył we krwi tych ptaków i odkrył, że dzieje się tak, ponieważ ich krew ma wyższą temperaturę niż krew innych ssaków..
W 1857 roku, badając fermentację, Pasteur odkrył, że proces ten można zatrzymać, wprowadzając do płynu powietrze.
Po tej obserwacji doszedł do wniosku, że istnieje forma życia, która może istnieć nawet bez tlenu. W ten sposób rozwinął koncepcje życia tlenowego i beztlenowego.
Z praktycznego punktu widzenia doprowadziło to do powstania tak zwanego efektu Pasteura, który hamuje fermentację przez tlen..
Pracując nad swoją teorią zarazków, w 1865 roku Pasteur odkrył, że poważna choroba jedwabników, pebrine, została wywołana przez mały mikroskopijny organizm, który jest obecnie znany jako Nosma bombycis.
Do tego czasu francuski przemysł jedwabniczy został poważnie dotknięty, a choroba zaczęła rozprzestrzeniać się na inne obszary. Dzięki metodzie wymyślonej przez Pasteura można było zidentyfikować, które jedwabniki zostały zarażone i powstrzymać rozprzestrzenianie się tej plagi.
Dzięki swoim badaniom na kurach zakażonych wąglikiem i gorączką śledzionową, które pozostawały odporne na tę chorobę, był w stanie wykazać, że bakterie wytwarzające wąglika nie były w stanie przeżyć we krwi kur..
Powodem było to, że ich krew jest o 4 stopnie Celsjusza wyższa od temperatury krwi ssaków, takich jak krowy i świnie..
Ponieważ wąglik jest główną przyczyną śmierci wypasanych zwierząt, a także sporadyczną przyczyną śmierci ludzi, opracowanie szczepionki przeciwko tej bakterii spowodowało dramatyczny spadek zakresu infekcji..
Louis Pasteur w 1849 roku, pracując jako nauczyciel fizyki w szkole Tournon, zbadał, jak niektóre kryształy mogą wpływać na światło.
W tym celu rozwiązał problem z kryształami kwasu winowego, które spolaryzowały światło na różne sposoby - niektóre obracały się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a inne przeciwnie do ruchu wskazówek zegara..
Dzięki temu Pasteur odkrył, że cząsteczka kwasu winowego jest asymetryczna i może występować w dwóch różnych, ale podobnych formach, jak w przypadku dwóch rękawiczek, lewej i prawej, które są podobne, ale nie takie same..
Oprócz tego kontynuował badanie związku między konfiguracją molekularną a strukturą kryształu, dzięki czemu był w stanie zdać sobie sprawę, że asymetria jest podstawową częścią żywej materii i żywych istot..
Wcześniej uważano, że zjawiska fermentacji i gnicia są spontaniczne.
Przez długi czas ta teoria spontanicznego pokolenia była wspierana przez różnych naukowców swoich czasów, w tym przyrodnika Johna Tuberville'a Needhama i francuskiego przyrodnika Georgesa-Louisa Leclerca, hrabiego Buffon..
Inni, jak włoski fizjolog Lazzaro Spallanzani, uważali, że życie nie może powstać z martwej materii.
Louis Pasteur postanowił wyjaśnić ten spór poprzez swoją teorię zarazków i w tym celu przeprowadził prosty eksperyment: sterylizację bulionu mięsnego przez gotowanie go w „butelce na gęsiej szyjce”. Zapobiegało to przedostawaniu się wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń, ponieważ ma długą szyjkę, która zatrzymuje cząsteczki i zanieczyszczenia, zanim dostaną się do korpusu butelki, w której znajdował się bulion..
Kiedy szyjka butelki została złamana, a bulion ponownie wystawiony na działanie niesterylnego środowiska, pociemniał, wskazując na zanieczyszczenie mikrobami..
Ten eksperyment wykazał, że teoria spontanicznego wytwarzania się nie była poprawna, ponieważ bulion znajdujący się w butelce pozostawał sterylny..
Eksperyment ten nie tylko wyjaśnił filozoficzny problem pochodzenia życia, ale był także podstawą do powstania nauki bakteriologicznej..
Aby kontynuować spuściznę swoich badań, Pasteur założył instytut noszący jego imię w 1887 roku.
Dziś jest jednym z głównych ośrodków badawczych, w którym działa ponad 100 jednostek naukowych, 500 stałych naukowców i około 2700 osób pracujących w tej dziedzinie..
Osiągnięcia Instytutu Pasteura to lepsze zrozumienie chorób pochodzenia zakaźnego, który wniósł istotny wkład w leczenie, profilaktykę i leczenie istniejących do dziś chorób zakaźnych, takich jak między innymi błonica, dur brzuszny, gruźlica..
Jeszcze bez komentarzy