Plik medycyna społeczna to dyscyplina zajmująca się badaniem czynników społecznych, genetycznych i środowiskowych, które wpływają na powstawanie chorób, w celu promowania metod profilaktyki i ochrony jednostki i jej społeczności.
Medycyna społeczna jest odpowiedzialna za przewidywanie, jak te czynniki mogą wpływać na pojawienie się przyszłych chorób; i jest on aktywnie stosowany w społecznościach, dbając o potrzeby ludności i dokładnie znając ich potrzeby.
Tworzenie rządowych sieci ośrodków szpitalnych i projektowanie programów opieki medycznej to tylko niektóre z rozwiązań, które medycyna społeczna oferuje, aby dotrzeć do najbardziej potrzebującej populacji..
Indeks artykułów
Historycy zwracają uwagę, że medycyna społeczna narodziła się w XIX wieku w wyniku przemian, jakie zaszły w społeczeństwie w wyniku tzw. Rewolucji przemysłowej..
W tym czasie nastąpił wzrost ubóstwa i chorób wśród najbardziej potrzebujących, co jasno pokazuje, że zmiany w społeczeństwie mogą mieć decydujący wpływ na jego populację..
Badanie tego zjawiska społecznego i powstałe w jego wyniku praktyki medyczne stało się tym, co znamy dzisiaj jako medycyna społeczna..
Nie można mówić o przeszłości medycyny społecznej, nie wspominając o niemieckim lekarzu Johannie Peterze Franku (1745-1821). W ramach praktyki lekarskiej Frank stworzył szkołę dla położnych, założył dwa szpitale i fotel chirurgiczny, oprócz opieki medycznej nad osobami starszymi, najbardziej potrzebującymi i osadzonymi..
Napisałem książkę Kompletny system dla policji medycznej w którym zaproponował regulacje dotyczące praktyki lekarskiej i opisał elementy społeczne, które miały wpływ na zdrowie zwykłej jednostki w tamtym czasie.
Niemiecki lekarz Rudolf Virchow (1821-1902) to kolejny z pionierów medycyny społecznej, dzięki odkryciom, które zanotował w 1848 r. Podczas epidemii tyfusu w prowincji śląskiej, dawnych Prusach. Virchow, zidentyfikował czynniki społeczne, takie jak ubóstwo, niski poziom edukacji i brak demokracji, jako kluczowe elementy rozwoju epidemii.
Ze swojej strony angielski lekarz John Snow (1813-1858) został zapamiętany w dziedzinie medycyny społecznej za wykazanie, jak warunki ubóstwa wpłynęły na epidemię cholery zarejestrowaną w 1854 roku w Londynie..
Śnieg wykazał, że większość doniesień o chorobie koncentrowała się na zaniedbanych obszarach, gdzie spożywana woda była zanieczyszczona odchodami. Znajomość tego pozwoliła skuteczniej poradzić sobie z problemem i podjąć działania, aby się nie powtórzył..
Z biegiem czasu medycyna społeczna stała się dyscypliną, którą trzeba było stosować, aby zapewnić dobrobyt ludności. W Anglii medyczne zaangażowanie w jej populację zostało wypełnione w 1940 r., Kiedy utworzono National Health Service, przykład, który później powielono w innych częściach Europy..
W Stanach Zjednoczonych medycyna zrobiła podobny krok w latach pięćdziesiątych, a dyscyplina ta rozprzestrzeniła się później na Amerykę Łacińską.
Ta dyscyplina medyczna bada wpływ warunków społecznych, kulturowych, ekonomicznych, rasy, poziomu odżywiania i edukacji na zdrowie społeczności.
Badanie oparte na tych aspektach mogłoby dostarczyć medycznej prognozy dotyczącej stanu zdrowia analizowanej populacji, pozwalając z góry określić, który sektor jest zagrożony zachorowaniem i dlaczego.
Medycyna społeczna od samego początku miała kilka znaczeń i była dostosowana do różnych warunków społecznych. Jednak polski lekarz Salomon Neumann (1819-1908) zapewnia, że praktyka ta rządzi się zasadniczo następującymi zasadami:
- Warunki społeczne determinują stan zdrowia jednostki.
- Zdrowie ludności to sprawa całego społeczeństwa.
- Społeczeństwo jest zobowiązane do promowania zdrowia jednostki i wszystkich społeczności.
W przypadku Światowej Organizacji Zdrowia należy wziąć pod uwagę szereg czynników, aby skutecznie zapewnić praktykę medyczną ujętą w aspekcie społecznym. Wśród wyróżniających się:
- Oferuj systemy opieki zdrowotnej, które służą ludności bez względu na klasę, wykształcenie, płeć, wiek czy narodowość.
- Zapobiegaj epidemiom, które mogą powstać w wyniku warunków ekonomicznych społeczności.
- Zagwarantuj dostawę szczepionek i leków.
- Promuj umiejętność czytania i pisania w społecznościach, które na to zasługują.
- Diagnozuj choroby, lecz je i monitoruj pacjenta.
- Projektuj programy rehabilitacyjne.
- Stwórz komisje oceniające, które badają nie tylko to, czego potrzebuje społeczność, ale także stopień skuteczności strategii medycznej zaprojektowanej dla tej populacji.
- Naucz pacjenta, jak zmienić negatywne nawyki, poznaj między innymi opcje żywieniowe, korzyści płynące z codziennych ćwiczeń, wpływ stresu.
Aby to osiągnąć, konieczne jest posiadanie przez lekarza wykształcenia z zakresu medycyny społecznej, które pozwoli mu zrozumieć skalę wyzwania związanego z opieką nad populacją pozbawioną zasobów, której stan pogarsza się ze względu na czynniki kulturowe lub ekonomiczne, które im grają. ..
Obecnie na uczelniach medycznych na całym świecie istnieją wydziały medycyny społecznej. Mają na celu przeszkolenie przyszłych lekarzy w zakresie społecznych wymiarów zdrowia.
Za pośrednictwem tych działów prowadzone są ciągłe badania mające na celu doskonalenie praktyki lekarskiej i opracowywanie polityk zdrowotnych..
Organizacje międzynarodowe i rządy krajów każdego roku pracują nad tworzeniem kampanii zdrowotnych dostosowanych do wyzwań społecznych każdej populacji, pamiętając przez cały czas, że zdrowie jest prawem, które musi być zagwarantowane każdemu człowiekowi niezależnie od rasy czy warstwy społecznej..
Ze swojej strony obowiązkiem członków tych społeczności jest przyczynianie się do zmiany szkodliwych nawyków i zainteresowanie przybliżaniem najmłodszych programów zdrowotnych w celu promowania ich zdrowego wzrostu i zapobiegania chorobom lub wadom rozwojowym..
Jeszcze bez komentarzy