Plik mikroskop ciemnego pola jest to specjalny przyrząd optyczny używany w niektórych laboratoriach. Jest to wynikiem modyfikacji mikroskopii w jasnym polu. Mikroskopię ciemnego pola można uzyskać przez oświetlenie trans lub epi.
Pierwsza polega na blokowaniu promieni świetlnych, które docierają bezpośrednio do skraplacza, poprzez zastosowanie urządzeń, które działają, zanim promienie świetlne dotrą do skraplacza..
Ciemne pole z przechodzącym światłem umożliwia uwydatnienie struktur, będąc w stanie obserwować niezwykle cienkie cząsteczki. Struktury są widoczne z pewnym załamaniem lub jasnością na ciemnym tle.
Podczas gdy efekt epi-iluminacji uzyskuje się przy padającym lub ukośnym świetle. W takim przypadku mikroskop musi być wyposażony w specjalny filtr w kształcie półksiężyca..
Przy oświetleniu padającym obserwowane struktury charakteryzują się przedstawieniem efektu wizualnego w postaci dużej rzeźby. Ta właściwość umożliwia podkreślenie krawędzi zawieszonych cząstek.
W przeciwieństwie do mikroskopii w jasnym polu, mikroskopia w ciemnym polu jest szczególnie przydatna do wizualizacji świeżych preparatów zawierających zawieszone cząstki, bez żadnego rodzaju barwienia..
Ma jednak kilka wad, między innymi to, że nie może być stosowany do preparatów suchych lub barwionych. Nie ma dobrej rozdzielczości. Ponadto, aby zapewnić dobry obraz, apertura numeryczna obiektywów nie może przekraczać apertury kondensora..
Indeks artykułów
Skład mikroskopu ciemnego pola przedstawia istotne modyfikacje w stosunku do mikroskopu jasnego pola, ponieważ podstawy działania obu mikroskopów są przeciwne..
Podczas gdy w jasnym polu promienie światła są skoncentrowane tak, że przechodzą bezpośrednio przez próbkę, w ciemnym polu wiązki są rozpraszane tak, że tylko ukośne promienie docierają do próbki. Są one następnie rozpraszane przez tę samą próbkę, przekazując obraz w kierunku obiektywu.
Gdybyś próbował ustawić ostrość szkiełka bez próbki, zaobserwowałbyś ciemne koło, ponieważ bez próbki nic nie rozprasza światła w kierunku obiektywu.
Aby uzyskać pożądany efekt w polu widzenia, konieczne jest zastosowanie specjalnych kondensatorów, a także przesłon, które pomagają kontrolować strumień światła..
W ciemnym polu widzenia elementy lub cząstki w zawiesinie wydają się jasne i refrakcyjne, podczas gdy reszta pola jest ciemna, co stanowi doskonały kontrast..
W przypadku zastosowania światła ukośnego lub padającego w obserwowanych strukturach uzyskuje się efekt krawędziowy z dużym reliefem.
Jest to urządzenie, przez które obraz odbity i powiększony przez obiektyw wędruje, aż dotrze do okularu lub okularów.
Jest to wsparcie, w którym umiejscowione są różne cele. Cele nie są ustalone, można je usunąć. Rewolwer może obracać się w taki sposób, że cel można zmienić, gdy operator tego potrzebuje..
Ta śruba służy do ogniskowania preparatu, przesuwa się do przodu lub do tyłu, aby zbliżyć lub oddalić preparat do celu, a ruch jest groteskowy..
Śrubę mikrometryczną przesuwa się do przodu lub do tyłu, aby przesunąć próbkę bliżej lub dalej od celu. Śruba mikrometryczna służy do bardzo drobnych lub delikatnych ruchów, prawie niezauważalnych. To on osiąga ostateczną ostrość.
Jest to podpora, na której preparat spoczywa na szkiełku. Posiada centralny otwór, przez który przechodzą promienie światła. Podczas przesuwania śrub makro i mikrometrycznych stolik podnosi się lub obniża w zależności od ruchu śruby..
Wózek umożliwia przejście całej próbki z obiektywem. Dozwolone ruchy to do przodu i do tyłu i odwrotnie oraz od lewej do prawej i odwrotnie.
Znajdują się one na scenie, są wykonane z metalu i mają funkcję trzymania suwaka, aby zapobiec jej toczeniu się podczas obserwacji. Ważne jest, aby próbka pozostawała nieruchoma podczas obserwacji. Elementy mocujące są dokładnie dopasowane do suwaka.
Ramię łączy rurkę z podstawą. Jest to miejsce, w którym powinien być trzymany mikroskop, gdy ma być przesuwany z jednej strony na drugą. Jedną ręką chwytasz za ramię, a drugą trzymasz podstawę.
Jak sama nazwa wskazuje, jest to podstawa lub podpora mikroskopu. Dzięki podstawie mikroskop może pozostać nieruchomy i stabilny na płaskiej powierzchni.
Mają kształt cylindryczny. Posiadają soczewkę na dole, która powiększa obraz pochodzący z próbki. Cele mogą mieć różne powiększenia. Przykład: 4,5X (szkło powiększające), 10X, 40X i 100X (obiektyw immersyjny).
Tak nazwano obiektyw immersyjny, ponieważ wymaga on umieszczenia kilku kropli oleju między obiektywem a próbką. Pozostałe nazywane są suchymi celami.
Obiektywy mają nadrukowane cechy, które mają.
Przykład: marka producenta, korekcja krzywizny pola, korekcja aberracji, powiększenie, apertura numeryczna, specjalne właściwości optyczne, medium zanurzeniowe, długość rurki, ogniskowa, grubość szkiełka nakrywkowego i kolor pierścienia kodu.
Obiektywy mają przednią soczewkę umieszczoną u dołu i tylną soczewkę u góry.
Stare mikroskopy są monokularowe, to znaczy mają tylko jeden okular, a współczesne mikroskopy to lornetki, to znaczy mają dwa okulary..
Okulary są cylindryczne i puste w środku. Mają one wewnątrz zbieżne soczewki, które rozszerzają wirtualny obraz tworzony przez soczewkę..
Okular łączy się z tubusem. Dzięki temu obraz przekazywany przez obiektyw dociera do okularu, który ponownie go powiększa.
Okular w górnej części zawiera soczewkę zwaną okularem, aw dolnej soczewkę zwaną kolektorem.
Posiada również diafragmę iw zależności od tego, gdzie się znajduje, będzie miał nazwę. Te, które znajdują się między obiema soczewkami, nazywane są okularami Huygens, a jeśli znajdują się za dwiema soczewkami, nazywają się okularami Ramsdena. Chociaż istnieje wiele innych.
Powiększenie okularu waha się od 5X, 10X, 15X lub 20X, w zależności od mikroskopu.
Operator może oglądać próbkę przez okular lub okulary. Niektóre modele mają ruchomy pierścień na lewym okularze, który umożliwia regulację obrazu. Ten regulowany pierścień nazywa się pierścieniem dioptrii.
Jest źródłem oświetlenia i znajduje się w dolnej części mikroskopu. Światło jest halogenowe i jest emitowane od dołu do góry. Ogólnie rzecz biorąc, lampa, którą mają mikroskopy, ma napięcie 12 V..
Przy przysłonie mikroskopów z ciemnym polem brakuje tęczówki; w tym przypadku zapobiega bezpośredniemu docieraniu promieni wychodzących z lampy do próbki, jedynie ukośne wiązki będą dotykać próbki. Te belki, które są rozpraszane przez struktury obecne w próbce, to te, które przejdą do celu.
To wyjaśnia, dlaczego struktury wyglądają jasno i świecąco w ciemnym polu..
Kondensor mikroskopu z ciemnym polem różni się od kondensora jasnego pola.
Istnieją dwa typy: kondensatory refrakcyjne i kondensatory odbiciowe. Ten ostatni z kolei dzieli się na dwie kategorie: paraboloidy i kardioidy..
Ten typ kondensora ma dysk, który załamuje promienie światła, może być umieszczony na przedniej soczewce lub z tyłu..
Bardzo łatwo jest zaimprowizować kondensator tego typu, ponieważ wystarczy umieścić przed przednią soczewką kondensora dysk wykonany z czarnej tektury, który jest mniejszy niż soczewka (przysłona)..
Mikroskop jasnego pola można przekształcić w mikroskop ciemnego pola za pomocą tej końcówki..
To te, których używają mikroskopy stereoskopowe. Istnieją dwa typy: paraboloidy i kardioidy..
-Służy do badania obecności Treponema pallidum w próbkach klinicznych.
-Przydatne również do obserwacji Borrelias i Leptospiras.
-Jest idealny do obserwacji zachowań in vivo komórek lub mikroorganizmów, o ile nie jest konieczne wyszczególnienie określonych struktur.
-Idealnie nadaje się do podkreślenia torebki lub ściany mikroorganizmów.
-Mikroskopy z kondensatorem refrakcyjnym do ciemnego pola są tańsze.
-Jego użycie jest bardzo przydatne przy 40-krotnym powiększeniu.
-Idealnie nadają się do obserwacji próbek o współczynniku załamania światła podobnym do ośrodka, w którym się znajdują. Na przykład komórki w hodowli, drożdże lub ruchliwe bakterie, takie jak krętki (Borrelias, Leptospiras i Treponemas).
-Możesz zobaczyć komórkę in vivo, co pozwala ocenić ich zachowanie. Na przykład ruchy Browna, ruchy wici, ruchy poprzez emisję rzekomych nóg, proces podziału mitotycznego, wylęganie się larw, pączkowanie drożdży, fagocytoza, między innymi..
-Pozwala uwydatnić krawędzie struktur np. Torebki i ściany komórkowej.
-Można analizować zdezagregowane cząstki.
-Stosowanie barwników nie jest konieczne.
-Podczas montażu preparatów należy zachować szczególną ostrożność, gdyż zbyt grube nie będą się dobrze obserwować.
-Rozdzielczość obrazu jest niska.
-Mikroskopy ciemnego pola wykorzystujące kondensatory refrakcyjne mają bardzo niski procent jasności.
-Aby poprawić jakość obrazu z obiektywem immersyjnym (100X), konieczne jest zmniejszenie apertury numerycznej obiektywów, a tym samym zwiększenie stożka oświetlającego. W tym celu konieczne jest włączenie dodatkowej przysłony, która może regulować aperturę numeryczną obiektywu..
-Nie można wizualizować szkiełek suchych ani kolorowych, chyba że są one istotnymi plamami.
-Nie pozwala na wizualizację pewnych struktur, zwłaszcza wewnętrznych.
-Mikroskopy ciemnego pola są droższe.
Jeszcze bez komentarzy