Plik mikrotubule Są to cylindryczne struktury komórkowe, które pełnią podstawowe funkcje, między innymi związane z podparciem, mobilnością i podziałem komórek. Te włókna są obecne w komórkach eukariotycznych.
Są puste, a ich średnica wewnętrzna jest rzędu 25 nm, natomiast średnica zewnętrzna 25 nm. Długość waha się od 200 nm do 25 µm. Są to struktury dość dynamiczne, o określonej biegunowości, zdolne do wzrostu i skracania.
Indeks artykułów
Mikrotubule składają się z cząsteczek białka. Są wykonane z białka zwanego tubuliną.
Tubulina jest dimerem, jej dwa składniki to α-tubulina i β-tubulina. Wydrążony cylinder składa się z trzynastu łańcuchów tego dimeru.
Końce mikrotubuli nie są takie same. Oznacza to, że istnieje polaryzacja włókien. Jedna skrajność jest znana jako plus (+), a druga jako minus (-).
Mikrotubula nie jest strukturą statyczną, włókna mogą szybko zmieniać rozmiar. Ten proces wzrostu lub skracania przebiega głównie w skrajnych przypadkach; Ten proces nazywa się samodzielnym montażem. Dynamizm mikrotubul pozwala komórkom zwierzęcym zmieniać ich kształt.
Są wyjątki. Ta polaryzacja jest niewyraźna w mikrotubulach wewnątrz dendrytów, w neuronach.
Mikrotubule nie są równomiernie rozmieszczone we wszystkich formach komórek. Jego lokalizacja zależy głównie od rodzaju komórki i jej stanu. Na przykład u niektórych pierwotniaków pasożytniczych mikrotubule tworzą szkielet.
Podobnie, gdy komórka jest na granicy faz, włókna te są rozproszone w cytoplazmie. Kiedy komórka zaczyna się dzielić, mikrotubule zaczynają organizować się na wrzecionie mitotycznym.
Cytoszkielet składa się z szeregu włókien, w tym mikrotubul, włókien pośrednich i mikrowłókien. Jak sama nazwa wskazuje, cytoszkielet odpowiada za wspieranie komórki, ruchliwość i regulację..
Mikrotubule łączą się z wyspecjalizowanymi białkami (MAP), aby spełniać swoje funkcje.
Cytoszkielet jest szczególnie ważny w komórkach zwierzęcych, ponieważ brakuje im ściany komórkowej.
Mikrotubule odgrywają podstawową rolę w funkcjach motorycznych. Służą jako rodzaj toru, po którym poruszają się białka związane z ruchem. Podobnie mikrotubule to drogi, a białka to samochody..
W szczególności kinezyny i dyneiny są białkami znajdującymi się w cytoplazmie. Białka te wiążą się z mikrotubulami, aby wykonywać ruchy i umożliwiać mobilizację materiałów w całej przestrzeni komórkowej..
Niosą pęcherzyki i przemieszczają się na duże odległości przez mikrotubule. Mogą również transportować towary, których nie ma w pęcherzykach.
Białka motoryczne mają swego rodzaju ramiona, a poprzez zmiany kształtu tych cząsteczek można przeprowadzać ruch. Ten proces zależy od ATP.
Jeśli chodzi o podział komórek, są one niezbędne do prawidłowego i równego rozmieszczenia chromosomów. Mikrotubule gromadzą się i tworzą wrzeciono mitotyczne.
Kiedy jądro się dzieli, mikrotubule przenoszą i oddzielają chromosomy do nowych jąder.
Mikrotubule są powiązane ze strukturami komórkowymi, które umożliwiają ruch: rzęski i wici.
Te wypustki mają kształt cienkich biczów i pozwalają komórce poruszać się w swoim otoczeniu. Mikrotubule sprzyjają gromadzeniu się tych rozszerzeń komórek.
Rzęski i wici mają identyczną strukturę; jednak rzęski są krótsze (od 10 do 25 mikronów) i mają tendencję do pracy razem. Podczas ruchu przyłożona siła jest równoległa do membrany. Rzęski działają jak „łopatki”, które popychają komórkę.
W przeciwieństwie do tego wici są dłuższe (od 50 do 70 mikronów), a komórka ma zwykle jedną lub dwie. Przyłożona siła jest prostopadła do membrany.
Przekrój poprzeczny tych wypustek przedstawia układ 9 + 2. Ta nomenklatura odnosi się do obecności 9 par połączonych mikrotubul, które otaczają centralną, nieskondensowaną parę..
Funkcja motoryczna jest wytworem działania wyspecjalizowanych białek; dynein jest jednym z nich. Dzięki ATP białko może zmieniać swój kształt i umożliwiać ruch.
Setki organizmów wykorzystuje te struktury do poruszania się. Rzęski i wici są obecne m.in. w organizmach jednokomórkowych, plemnikach i małych zwierzętach wielokomórkowych. Ciało podstawowe jest organellą komórkową, z której pochodzą rzęski i wici..
Centriole są niezwykle podobne do ciał podstawowych. Te organelle są charakterystyczne dla komórek eukariotycznych, z wyjątkiem komórek roślinnych i niektórych protistów..
Struktury te mają kształt beczki. Jego średnica wynosi 150 nm, a długość 300-500 nm. Mikrotubule w centriolach są zorganizowane w trzy stopione włókna.
Centriole znajdują się w strukturze zwanej centrosomem. Każdy centrosom składa się z dwóch centrioli i bogatej w białko macierzy zwanej macierzą okołocentriolarną. W tym układzie centriole organizują mikrotubule.
Dokładna funkcja centrioli i podziału komórek nie jest jeszcze szczegółowo poznana. W niektórych eksperymentach centriole zostały usunięte i wspomniana komórka może się dzielić bez większych niedogodności. Centriole są odpowiedzialne za tworzenie wrzeciona mitotycznego: tutaj łączą się chromosomy.
U roślin mikrotubule pełnią dodatkową rolę w układaniu ścian komórkowych, pomagając w organizowaniu włókien celulozowych. Pomagają również w podziale i ekspansji komórek w warzywach..
Komórki rakowe charakteryzują się wysoką aktywnością mitotyczną; w związku z tym znalezienie leków ukierunkowanych na tworzenie mikrotubul pomogłoby zatrzymać taki wzrost..
Istnieje wiele leków odpowiedzialnych za destabilizację mikrotubul. Kolcemid, kolchicyna, winkrystyna i winblastyna zapobiegają polimeryzacji mikrotubul.
Na przykład kolchicyna jest stosowana w leczeniu dny moczanowej. Pozostałe są stosowane w leczeniu nowotworów złośliwych.
Jeszcze bez komentarzy