ZA monometr Jest to styl poematu typowy dla klasycznych czasów greckich i łacińskich, który pojawia się również w poezji anglosaskiej, choć nie jest to najpopularniejszy format. Jest to słowo, które jest często mylone z „manometrem” lub „monomerem”, nie mając z tym nic wspólnego..
Monometr to rodzaj wiersza lub kompozycji literackiej wyrażonej w pojedynczym metrze, stopie, mierze lub sylabie. Należy pamiętać, że „metr” to liczba sylab w wersecie, które ma wiersz, podczas gdy „wiersz” składa się z zdań lub krótkich fraz zapisanych w każdym wierszu. Tak więc, gdy utwór jest napisany wierszami, nazywa się go wierszem (w przeciwnym razie byłaby to proza poetycka).
Indeks artykułów
Graficznie wiersz o tych cechach (zwany także „monometrycznym”) zyskuje na wysokości i prawie nic nie zmienia na szerokość strony..
W związku z tym jest powiązany z daktylem, który jest kolejną metryką grecko-rzymską, która przyjmuje figurę palca, ponieważ ma długą sylabę, po której następują dwie krótkie sylaby (przedstawione w paliczkach palca wskazującego) . W tym przypadku jest też monometr daktylowy, którego schemat bazowy to „-u u: -u u”.
Monometr domowy (anapesto w metryce grecko-rzymskiej to stopa złożona z trzech sylab) odpowiada dokładnie pierwszemu metronowi średnicy (w poezji klasycznej werset składa się z dwóch metrów lub stóp).
Zwykle w Senece szereg średnic jest zamknięty lub jeszcze rzadszy, naprzemiennie ze średnicami. W tym przypadku schemat to „u u - u u -”.
W czasach rzymskich niektórzy autorzy, tacy jak Mesomede i Sinesio, komponowali całe wiersze w domowych monometrach. Ze swojej strony w metryce angielskiej poezji istnieją cztery podstawowe lub podstawowe rytmy.
Jedną z nich jest „metr jambiczny”, zorganizowany przez nieakcentowaną sylabę, a drugą akcentowaną. Te jambs można pogrupować w monometry, których schemat w tym przypadku to „-u-u”.
Jeśli wiersz zawiera wersety z więcej niż ośmioma sylabami, jest uważany za „sztukę główną” (zazwyczaj dotyczy ważnych lub poważniejszych tematów). Tymczasem, jeśli miała mniejszą ilość, klasyfikowano ją jako „drobną sztukę”. Pozycja ta obejmowałaby „monometr”.
Obecnie poezja w monometrach jest praktycznie zerowa i trudno znaleźć książki, które poświęcają swoje strony dziełom tego typu. Nie jest też wiele przykładów, które można znaleźć w sieci, odwołujących się do tego typu klasycznych wierszy..
Nie należy mylić słowa „monometr” z „manometrem”, które również pochodzi z języka greckiego i składa się z „manós”, „rzadki” lub „rzadki” oraz „metr”.
Jest to przyrząd, który mierzy ciśnienie w płynach i gazach w obwodach zamkniętych (na przykład ciśnienie, jakie może mieć opona samochodowa).
Manometr przede wszystkim porównuje zewnętrzne ciśnienie atmosferyczne z ciśnieniem panującym we wnętrzu badanego obiektu. Dlatego wskazano, że przyrządy te mierzą ciśnienie względne, którego wynikiem jest „ciśnienie manometryczne”.
Innym mylącym słowem jest „monomer”, który jest używany w chemii i odnosi się do prostej cząsteczki stanowiącej podstawę polimerów, które mogą być pochodzenia naturalnego lub syntetycznego. Składają się one z liniowych lub rozgałęzionych łańcuchów dwóch lub więcej jednostek.
Jeszcze bez komentarzy