Morus alba Jest to gatunek drzewa liściastego z rozgałęzioną i liściastą łodygą, należący do rodziny Moraceae. Znana jako morwa biała lub po prostu morwa, jest to naturalna roślina pochodząca z Chin, która jest szeroko rozpowszechniona w Azji, Europie Południowej i Ameryce..
Jest to drzewo o gładkiej i szarawej korze w młodym wieku, ale szorstkie i brązowe w okresie dojrzewania, ma liczne gałęzie i szeroką koronę. Liście naprzemienne, ogonkowe, owalne, ząbkowane lub klapowane ciemnozielonego koloru, jednopłciowe kwiaty są zgrupowane w bardzo gęstych kłosach, owoc jest jadalnym owocem o jasnym lub ciemnym kolorze.
Morwa to dziki gatunek uprawiany jako roślina ozdobna ze względu na gęste ulistnienie i odporność na niekorzystne warunki. Jego liście są wykorzystywane jako pasza dla zwierząt gospodarskich lub jako pokarm do rozmnażania i hodowli jedwabników.
W przemyśle kosmetycznym liście i korzenie są surowcem do pozyskiwania ekstraktów, z których wytwarza się zmiękczacze lub odżywki do skóry. W ziołolecznictwie znajomość jej korzeni ma właściwości przeciwzapalne, a regularne spożywanie owoców wzmacnia mechanizmy obronne organizmu dzięki właściwościom przeciwutleniającym..
Indeks artykułów
Drzewo liściaste wys. 6-18 m, cienka, gładka i szarawa kora u młodych roślin, gruba, spękana i brązowawa u dorosłych. Rozległe gałęzie, cienkie, wyprostowane lub obwisłe gałęzie, gęsta i zaokrąglona korona. Uważany jest za gatunek bardzo długowieczny, niektóre okazy żyją ponad 100 lat.
Liście proste, naprzemienne, petiolate i liściaste, o długości od 10 do 25 cm i szerokości od 5 do 15 cm. Charakteryzują się różnorodnością kształtów, od sercowatych, owalnych lub zaokrąglonych, niektóre z dwoma lub więcej płatami, ząbkowanymi i owłosionymi brzegami..
Ostrze może być ukośne, a wierzchołek spiczasty, naga i błyszcząca na górnej powierzchni, owłosiona lub nieprzezroczysta na spodniej stronie. Jego ubarwienie waha się od jasnozielonego do bladozielonego lub żółtego, z widocznymi i owłosionymi żyłkami oraz ostrymi zębami brzeżnymi..
Kwiaty uniseksualne zgrupowane są w niepozorne kremowozielone bazie. Kwiaty żeńskie lub męskie znajdują się na tej samej stopie lub osobno, więc są jednopienne lub dwupienne. Kwitnie w połowie kwietnia i owocuje 30-40 dni później.
Owocem jest cylindryczny pestkowiec, czasem lancetowaty, o kolorze białym, różowym, czerwonym lub czarno-fioletowym zgrupowanym w owoce. Uważany jest za złożony owoc znany jako sorosis, podobny do jeżyny, posiadający długą łodygę, a gdy jest dojrzały, ma konsystencję pasty..
Owoce morwy są bogate w cukry, białka i witaminy, zwłaszcza kwas askorbinowy lub witaminę C, a także wapń, miedź i potas. Ponadto zawiera antocyjany, pektyny, kwercetynę, resweratrol, kwas jabłkowy i winowy oraz niektóre związki fenolowe, takie jak kwas galusowy..
W liściach powszechna jest obecność kwasów organicznych betulinowego, chlorogenowego, galusowego i protokatechowego, a także kwasów r-hydrobenzoesowego, kumarowego, ferulowego i wanilinowego. Związki oksyresweratrol i mulberrozyd A, stilbenoidy stosowane w kosmetyce, znajdują się również w korzeniach i liściach..
- Królestwo: Plantae
- Gromada: Magnoliophyta
- Klasa: Magnoliopsida
- Zamówienie: Rosales
- Rodzina: Moraceae
- Plemię: Moreae
- Płeć: Morus
- Gatunki: Morus alba L.
- Morus: nazwa rodzaju pochodzi od łacińskiego „morus, -i” i greckiego „μορέα” używanego od czasów starożytnych do określenia nazwy drzewa morwy.
- wschód słońca: specyficzny przymiotnik pochodzi od łacińskiego „albus, -a, -um”, co oznacza biały w odniesieniu do koloru jego kwiatów, kory i owoców.
- Kwaśny morus Griff.
- Morus australis Poir.
- M. bombycis Koidz.
- M. cavaleriei H. Lév.
- Morus chinensis Lodd. ex Loudon
- Morus formosensis Hotta
- M. hastifolia F. T. Wang & T. Tang ex Z. Y. Cao
- M. intermedia Pies.
- Morus inusitata H. Lév.
- Morus latifolia Poir.
- M. longistylus Diels
- M. multicaulis Pies.
- Morus nigriformis (Biuro) Koidz.
- Morus tatarica L.
Gatunki Morus alba Pochodzi z Azji Południowo-Zachodniej, w szczególności z północnych Chin, Koryi i Mandżurii. Od czasów starożytnych był naturalizowany w różnych regionach o klimacie umiarkowanym na całym świecie, ponieważ jest idealnym środkiem do hodowli jedwabników.
Drzewa morwy przystosowują się do różnych typów gleb, choć preferują gleby głębokie, żyzne i słabo kwaśne. Rosną w pełnym słońcu lub półcieniu, potrzebują jednak dużej przestrzeni, ponieważ osiągają spore rozmiary.
Jest to gatunek rustykalny, który toleruje zanieczyszczenie środowiska, silne przycinanie i duże wahania temperatury, czy to zimą, czy letnim upałem. Pod warunkiem, że jest dobrze oświetlony i ma częstą dostępność wody.
Ponadto jest bardzo odporny na silne wiatry i toleruje gleby zasolone. Rzeczywiście, jest to idealna roślina do uprawy na terenach graniczących z wybrzeżami lub wybrzeżami..
W naturze występuje na łąkach, w lasach galeryjnych lub na terenach górskich, na szlakach i drogach, na wysokości od 0 do 900 metrów nad poziomem morza. Jest łatwo rozmnażany przez nasiona rozproszone przez ptaki lub małe ssaki, komercyjnie przez sadzonki lub szczepy, będąc szybko rosnącą rośliną.
Obecnie została naturalizowana w wielu rejonach Azji, Europy i Ameryki, od wielu lat uprawiana w basenie Morza Śródziemnego. Na Półwyspie Iberyjskim była uprawiana jako roślina ozdobna, mająca duże znaczenie gospodarcze w regionach Murcji i Granady dla hodowli jedwabników.
Na drzewie, które jest uprawiane jako ozdobne na skwerach, w parkach i ogrodach ze względu na gęste liście i szeroką koronę. W miesiącach letnich drzewa morwy zapewniają wokół siebie zamknięte zacienienie. Jako żywopłot służy do oddzielania granic i ustawiania w chodnikach, ulicach lub drogach.
Korzeń, kora, liście i owoce morwy były używane od czasów starożytnych ze względu na ich właściwości lecznicze. Morwa zawiera różne wtórne metabolity, które działają przeciwgorączkowo, moczopędnie, odrobaczająco i zmiękczająco..
Spożycie naparów przygotowanych z korzenia skutecznie łagodzi kaszel, łagodzi objawy zapalenia oskrzeli i działa wykrztuśnie w przypadku astmy. Owoce są cenione za działanie tonizujące przy nadciśnieniu, bezsenności i niektórych objawach depresyjnych, np. Neurastenii. Liście mają działanie przeciwgorączkowe.
Korzenie Morus alba Posiadają dużą zawartość garbników i pigmentów, które służą do barwienia różnego rodzaju tkanin. Ponadto włókna jego kory są wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości i mocnych lin.
Drewno twarde, przepuszczalne o żółtawym odcieniu wykorzystywane jest do produkcji listew, belek, słupków czy mebli rustykalnych. Doskonale nadaje się również do produkcji artykułów sportowych, takich jak rakiety do tenisa, tenisa stołowego czy badmintona, ostrza hokejowe, kije do krykieta, a nawet narzędzia rolnicze..
Z owoców wytwarza się soki, kompoty i dżemy. W ten sam sposób są wykorzystywane jako surowiec w cukiernictwie, do ozdabiania ciast oraz do wyrobu rzemieślniczych likierów..
Gatunki Morus alba jest uważany za jedyne źródło pożywienia tego gatunku Bombyx mori L., jeden z głównych robaków produkujących jedwab na świecie. W rzeczywistości morwa jest rośliną o dużym znaczeniu gospodarczym dla krajów uzależnionych od produkcji jedwabiu..
Hodowla jedwabników polega na trzymaniu jaj w zamkniętym środowisku o stałej temperaturze 18ºC. Inkubację jaj osiąga się poprzez stopniowe podwyższanie temperatury do 25 ° C.
Gdy robaki się rozwiną, karmi się je ręcznie posiekanymi liśćmi morwy, dopóki nie zostaną utuczone i nie wejdą w stan kokonu. Na tym etapie jedwab, który tworzy się wokół kokonu jest ekstrahowany przez gotowanie jaj, w wyniku czego powstają włókna o długości do 900 m..
W niektórych regionach młode liście są wykorzystywane jako pasza do karmienia bydła.
Odmiana wyprostowana, silnie rozgałęziona i silna, foliowanie występuje w marcu. Liście lancetowate, bladozielone błyszczące, ostrze nieregularne i ząbkowane, owoce średniej wielkości, zaokrąglone i czarne, smak słodki. Obfita produkcja.
Uważana jest za najbardziej uprawianą odmianę w południowo-wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego do hodowli jedwabników. Jest to silnie rozgałęzione drzewo o średniej wigorze, liściach lancetowatych, małych czarnych owocach, późnym foliowaniu od kwietnia do maja..
Odmiana wczesna, zwykle dotknięta mrozem. Na drzewie o otwartym i szeroko rozgałęzionym łożysku, duże liście o szorstkiej i szorstkiej teksturze, czarne owoce, średniej wielkości i kwaśny smak, niezbyt produktywne..
Odmiana uprawiana wyłącznie jako roślina ozdobna, jest silnym drzewem o zwisających gałęziach, foliowanie występuje od kwietnia do maja. Liście lancetowate średniej wielkości, poskręcane, ząbkowane brzegi, obfite czarne owoce i średniej wielkości, bardzo słodkie.
Powszechne są dwie podgatunki, jedna wczesna, a druga późna, przy czym późna wskazana jest do odchowu jedwabników jesienią. Jest to drzewo mało rozgałęzione, liście duże, sercowate i jasnozielone, we wczesnej odmianie zwinięte, owoce białe średniej wielkości.
Odmiana o kulistym, liściastym, ale mało rozgałęzionym pokroju, foliacja pojawia się pod koniec marca. Liście drobne, lancetowate, jasnozielone, brzegi nieregularnie ząbkowane, owoce białe obfite, średniej wielkości, zaokrąglone i bardzo słodkie.
Morwa jest rozmnażana płciowo przez nasiona lub wegetatywnie przez sadzonki lub szczepy. Komercyjnie rozmnażanie przez nasiona jest mało efektywne ze względu na niski procent kiełkowania nasion, który wynosi około 50%..
Rozmnażanie przez nasiona jest stosowane na poziomie eksperymentalnym, gdy pożądane jest otrzymanie nowych odmian zgodnie z selektywnymi krzyżowaniami w celu poprawy ich cech fenotypowych. Kiełkowanie przeprowadza się na sadzonkach lub na podłożu z drobnoziarnistego piasku i materii organicznej, utrzymując stałą wilgotność aż do pojawienia się sadzonek..
Do rozmnażania przez sadzonki potrzebny jest kawałek młodej gałęzi o długości 10-15 cm i 4-5 pąków liściowych. Sadzonki wprowadzane są na żyzne podłoże, po zastosowaniu ukorzeniających fitohormonów, zapewniając stałą wilgotność i temperaturę do momentu wyrośnięcia korzeni..
- Mulberry dostosowuje się do szerokiego zakresu warunków klimatycznych, czy to zimowych przymrozków, czy upałów latem. Jej zakres wzrostu waha się od 15 ºC do 40 ºC.
- To rustykalna roślina, która rośnie na różnych typach gleb, zarówno o niskiej żyzności, jak i dużej zawartości materii organicznej. Optymalne są jednak gleby o strukturze piaszczysto-gliniastej lub gliniasto-gliniastej, odczynie lekko kwaśnym (6,5-7), głębokie i przepuszczalne..
- Gatunki Morus alba jest to drzewo bardzo odporne, szybko rosnące i mało wymagające w utrzymaniu.
- Rozwija się przy pełnym nasłonecznieniu, wspiera silne nadmorskie wiatry i morską bryzę.
- Toleruje warunki antropiczne, stąd efektywnie rozwija się w środowiskach o dużym zanieczyszczeniu miast..
- Przystosowuje się do różnych typów gleb, o ile ma określony poziom żyzności, niezbyt kwaśne pH i częstą wilgotność.
- Najlepszy rozwój i produktywność drzewek morwy uzyskuje się na glebach głębokich, o dużej zawartości materii organicznej i dobrze zdrenowanych..
- Toleruje niedobór wody, o ile nie utrzymuje się długo.
- Zakres temperatur wzrostu waha się od sporadycznych przymrozków zimą do bardzo wysokich temperatur latem..
- Wymaga przycinania konserwacyjnego, aby uniknąć tworzenia bardzo długich gałęzi i sprzyjać rozmnażaniu się pąków kwiatowych i kwiatowych.
W przeciwieństwie do innych gatunków tego samego rodzaju, Morus wschód słońca nie stwarza istotnych problemów związanych ze szkodnikami lub chorobami. Obecność mszyc na młodych pędach jest powszechna, sprzyjając pojawieniu się grzyba zwanego śmiałkiem, który wpływa na proces fotosyntezy liści. Z drugiej strony, w starych roślinach pojawianie się plam na liściach wytwarzanych przez Cescospora moricola.
Jeszcze bez komentarzy