Mięśnie nóg

Co to są mięśnie nóg?

Mięśnie nóg to mięśnie, które pomagają nam przemieszczać się z jednego miejsca na drugie i podtrzymują naszą wagę, gdy stoimy. Dzięki nim możemy poruszać stopą względem nogi i nogą względem uda, kiedy siedzimy, chodzimy, biegamy i wykonujemy wiele innych czynności fizycznych w ciągu dnia, każdego dnia.

Nogi reprezentują dolne kończyny ludzkiego ciała, a kości, które je tworzą, należą do szkieletu wyrostka robaczkowego, który jest częścią szkieletu, która obejmuje kości rąk, przedramion i ramion, a także uda i nogi. I stopy; i pasy barkowe (gdzie są ramiona) i miednica (gdzie są biodra).

Zatem nogi wraz z kośćmi i mięśniami, które pomagają je poruszać, należą do układu ruchu. Każda noga naszego ciała składa się z około 32 kości, które są związane z dużą liczbą mięśni znajdujących się między nimi a pokrywającą je skórą..

Aby lepiej zrozumieć anatomiczne relacje mięśni kończyn dolnych, wygodnie jest szybko wspomnieć o kościach, z których się składają. Zatem od góry do dołu (od obręczy miednicy do stopy) kości nóg to:

• Ilium, ischium i łono: kości biodrowe, które reprezentują pas miednicy, który łączy nogi z kośćmi tułowia.
• Kość udowa: jest to najdłuższa kość w ludzkim ciele i znajduje się w udzie.
• Piszczelowa i strzałkowa: kości nogi, między kolanem a stopą.
• Talas, kości piętowe, prostopadłościenne, klinowe przyśrodkowe, pośrednie klinowe, boczne klinowe i trzeszczkowe: kości tylnej części stopy, lepiej znane jako „kości stępu”..
• Śródstopie i paliczki: kości stopy; mają odpowiednio 5 i 14 lat.

Mięśnie nóg i ich funkcje

Mięśnie nóg, jako część układu mięśniowo-szkieletowego, to mięśnie szkieletowe prążkowane, co oznacza, że ​​zbudowane są z długich komórek zawierających białka kurczliwe ułożone w taki sposób, że oglądane pod mikroskopem mają wygląd prążkowany..

Są to przeważnie długie mięśnie, zdolne do dużego rozciągania. Ich skurcz i rozluźnienie umożliwia ruch kości, które są częścią nóg, co pomaga nam między innymi w poruszaniu się.

Nogi mają również krótkie mięśnie, które zapewniają stabilność stawom (miejsca kontaktu / połączenia między dwiema lub więcej kościami), zdolność do obracania się i wykonywania „delikatnych” ruchów itp..

Mięśnie bioder i ud

W udach znajdują się najsilniejsze mięśnie całego naszego ciała, ponieważ to one są odpowiedzialne za wyprostowanie kolana tak, aby miało ono wyprostowaną pozycję, umożliwiając w ten sposób codzienny ruch nóg, czy to chodzenie, czy w górę lub w dół schody, podnośnik itp.

Te mięśnie są zatem tymi, które utrzymują większość naszej masy ciała, co sprawia, że ​​są dla nas bardzo ważne..

Mięśnie w przedniej części uda uczestniczą w zgięciu i bocznej rotacji biodra, podczas gdy mięśnie w tylnej części biodra rozciągają się, odwodzą i obracają biodro w stopniu umiarkowanym..

Biodra są również związane z różnymi typami mięśni, które są podzielone na dwa obszary, przednią (w tej samej płaszczyźnie co nasza twarz) i tylną (w płaszczyźnie odpowiadającej naszym plecom lub plecom).

Mięśnie bioder

W tylnej części bioder znajdują się mięśnie zwane pośladkami; Są one ułożone w trzech warstwach i znane jako:

• Mięsień pośladkowy wielki: urodzony w jelicie krętym i włożony do kości udowej; Jest największy z trzech i pomaga nam utrzymać wyprostowaną postawę, odwodzić udo i obracać udo na zewnątrz..
• Mięsień pośladkowy średni: znajduje się pod pośladkiem maksymalnym i pomaga odwodzić udo, a także obracać je do wewnątrz.
• Mięsień pośladkowy minimus: jest najmniejszy i wewnętrzny z trzech i działają w połączeniu z gluteus medius.

Mięśnie ud

Przednia część uda jest zaopatrzona w najbardziej kolorowe i największe mięśnie naszego ciała: mięsień sartorius i mięsień czworogłowy, który w rzeczywistości składa się z 4 pojedynczych mięśni: trzech powierzchownych i jednego ukrytego..

• Mięsień Sartorius: najdłuższa w ciele i najbardziej powierzchowna w przedniej części uda; przechodzi przez stawy biodrowe i kolanowe oraz bierze udział w zgięciu biodra i odwodzeniu uda; przecina udo po przekątnej.
• Mięsień Rectus femoris: jest mięśniem centralnym trzech powierzchownych mięśni mięśnia czworogłowego.
• Mięsień Vastus lateralis: jest na zewnętrznej stronie uda; sięga od górnego końca kości udowej do rzepki (tzw rzepka kolanowa, zakrywające złącze).
• Mięsień Vastus medialis: jest to mięsień w kształcie łzy, umiejscowiony na wewnętrznej stronie uda, jest ostatnim z trzech powierzchownych mięśni czworogłowych.
• Mięsień Vastusmedius: jest „ukryty” przez mięsień prosty udowy, jest czwartym mięśniem czworogłowym.

W odcinku przednim znajdują się również mięśnie grupy przywodzicieli, które ułatwiają ruchy kończyny w przeciwieństwie do odwodzenia, czyli pozwalają na ich zamknięcie. Te mięśnie są następujące i znajdują się między kością udową a kością łonową biodra:

• Mięsień przywodziciel krótki.
• Długi mięsień przywodziciela.
• Mięsień przywodziciela magnusa.

Istnieją trzy główne mięśnie w tylnej części uda, które są powszechnie znane jako mięśnie ścięgna podkolanowego. Te i inne ważne mięśnie w tym regionie to:

• Mięsień półbłonowy: na wewnętrznej krawędzi tylnej części uda.
• Mięsień półścięgnisty: w środkowej części tylnej części uda.
• Mięsień biceps femoral: w najbardziej oddalonej części, to znaczy na bocznej krawędzi tylnej części uda.
• Mięsień Gracilis lub wewnętrzny mięsień prosty: jest w tylnej części środkowej części uda; powstaje w kości łonowej i wstawkach w górnej części kości piszczelowej.

Mięśnie nóg

Chociaż znamy nogę jako wszystko, co znajduje się między naszymi biodrami a stopami, obszar właściwie zwany nogą to ten, który obejmuje przestrzeń między kolanem a stopą, czyli tam, gdzie mamy łydkę.

Oto niektóre z najważniejszych mięśni w dolnej części naszych nóg, szczególnie w odcinku przednim:

• Mięsień piszczelowy przedni.
• Długi mięsień strzałkowy.
• Mięsień prostownika kciuka długiego lub wspólny mięsień zginacza palców u nóg.
• Krótki mięsień strzałkowy.
• Mięsień prostujący palucha.
• Trzeci mięsień strzałkowy.
• Wyśmienity mięsień troczka prostownika.

Powierzchowne mięśnie tylnej części nogi to:

• Mięsień brzuchaty łydki, lepiej znany jako „bliźniaki” to mięsień podzielony na dwie połowy i najbardziej powierzchowny z łydki.
• Mięsień podeszwowy.
• Mięsień Soleusa.
• Mięsień podkolanowy.
• Mięsień piszczelowy tylny.
• Długi mięsień zginacza palców.
• Mięsień zginacza długiego palucha.

Mięśnie stóp

Mięśnie stopy są klasyfikowane jako zewnętrzne (jeśli pochodzą z mięśni podudzia) lub wewnętrzne (jeśli są zlokalizowane konkretnie w okolicy stopy).

Zewnętrzne mięśnie stopy biorą udział w ogólnych ruchach stopy, takich jak zgięcie, obrót, odwrócenie itp. Wewnętrzne mięśnie są odpowiedzialne za „delikatne” działanie stóp, takie jak na przykład ruchy poszczególnych palców u nóg..

Region grzbietowy:

• Extensor digitorum brevis: wyrasta z kości piętowej i wchodzi do proksymalnych paliczków dużego palca i długich ścięgien prostowników palców 2, 3 i 4.
• Mięsień Extensor brevis brevis: powstaje w kości piętowej i wstawia się u podstawy proksymalnej paliczka dużego palca.

Region podeszwowy:

Region ten składa się z 10 mięśni podzielonych na 4 „warstwy”. Mięśnie w tej części stopy są bardzo ważne, ponieważ pomagają nam kontrolować ruch palców u nóg i stabilizować łuk stopy..

• Mięsień odwodzący dużego palca.
• Mięsień zginacza krótkiego palców u nóg.
• Mięsień odwodzący krótki palec u nogi.
• Kwadratowy mięsień podeszwowy.
• Mięsień lędźwiowy.
• Mięsień zginacza krótkiego palucha.
• Mięsień przywodziciela hallucis.
• Mięsień krótki zginacz krótkiego palca.
• Mięsień międzykostny podeszwowy.
• Mięsień międzykostny grzbietowy.

Bibliografia

1. Feneis, H. i Dauber, W. (2000). Kieszonkowy atlas anatomii człowieka. Thieme.
2. García-Porrero, J. A., Hurlé, J. M., Padilla, G. B. (2005). Anatomia człowieka (str. 138-144). McGraw-Hill / Interamericana z Hiszpanii.
3. Kahle, W., Leonhardt, H., Platzer, W., Palmer, E. i Werner. Platzer. (2004). Atlas kolorów i podręcznik anatomii człowieka. Tom 1, Układ lokomotoryczny. Thieme.
4. Kent, M. i Rhees, R. W. (2001). Schaum's łatwe przedstawia anatomię i fizjologię człowieka. Londyn: McGraw-Hill, 2001.
5. Netter, F. H. (2006). Atlas anatomii człowieka. Filadelfia, PA: Saunders. Elsevier.