Myra Estrin Levine (1920-1996) była amerykańską pielęgniarką uznaną za sformułowanie teorii konserwatorskiej, która postuluje, że musi istnieć struktura organizacyjna nauczania pielęgniarstwa medyczno-chirurgicznego. Ponadto wyróżniała się obszerną pracą jako pielęgniarka cywilna i prywatna, superwizor chirurgiczny i instruktor kliniczny..
Troska o zdrowie ojca doprowadziła ją do uzyskania dyplomu pielęgniarki w Cook County School of Nursing w 1944 roku, w wieku 24 lat. Później ukończyła studia pielęgniarskie na Uniwersytecie w Chicago w 1949 roku..
W 1962 roku uzyskała tytuł magistra pielęgniarstwa na Wayne State University w Detroit. W tym samym roku uzyskał również tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Loyola..
Obecnie model zachowania Levine'a ma fundamentalne znaczenie w edukacji pielęgniarskiej, ponieważ podkreśla znaczenie interakcji i interwencji pielęgniarskich w celu ułatwienia leczenia i zachowania integralności strukturalnej jednostki..
Indeks artykułów
Myra Estrin Levine urodziła się w 1920 roku w Chicago w stanie Illinois jako najstarsza z trójki rodzeństwa. Od najmłodszych lat zainteresował się pielęgniarstwem, ponieważ jego ojciec często chorował i musiał być często hospitalizowany z powodu problemów żołądkowo-jelitowych.
Rozwinęła także zamiłowanie do pisania, co doprowadziło ją do tego, że stała się płodną pisarką o edukacji i pielęgniarstwie. Podczas swojej szerokiej kariery prowadziła seminaria, warsztaty, programy i dyskusje, ponieważ była świetnym mówcą..
Pomimo swoich umiejętności i dużego doświadczenia w szkołach pielęgniarskich i szpitalach jako doradca, nigdy nie rozważała rozwijania teorii..
Levine zmarł w wieku 75 lat 20 marca 1996 r., Pozostawiając po sobie ogromne dziedzictwo jako pedagog, administrator, ekspert, pielęgniarka i student nauk humanistycznych..
Po ukończeniu Cook County School of Nursing w 1944 roku Levine uzyskała tytuł licencjata pielęgniarstwa na University of Chicago w 1949 roku. W 1962 roku uzyskała również tytuł magistra pielęgniarstwa na Wayne State University..
W 1944 roku, po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej, rozpoczęła pracę jako prywatna pielęgniarka, ale w następnym roku wstąpiła do armii Stanów Zjednoczonych jako pielęgniarka. W latach 1947-1950 była instruktorem klinicznym nauk fizycznych w Cook County School.
W latach 1950-1951 zajmowała stanowisko dyrektora pielęgniarstwa w Drexel Home w Chicago, aw latach 1951-1952 była przełożoną pielęgniarstwa chirurgicznego w University of Chicago Clinic. Później, w latach 1956-1962, pracowała jako superwizor chirurgiczny, ale w Henry Ford Hospital w Detroit.
Myra kontynuowała karierę na różnych stanowiskach akademickich w Bryan Memorial Hospital w Nebrasce, w Cook County School of Nursing, Illinois University i Rush University. W tej ostatniej placówce koordynował program dla absolwentów pielęgniarstwa onkologicznego.
W 1974 roku została dyrektorem oddziału kształcenia ustawicznego w Evanston Hospital, gdzie była również doradcą. Po uzyskaniu tytułu magistra pielęgniarstwa, Levine wykładał w różnych instytucjach, w tym na Uniwersytecie Illinois w Chicago i Uniwersytecie w Tel Awiwie w Izraelu..
Levine kilkakrotnie mówiła, że nigdy nie dążyła do opracowania teorii, ale udało jej się stworzyć strukturę organizacyjną dla nauczania pielęgniarstwa, dziedzinę, którą pasjonowała się od małego.
Model zachowania został oparty na fizycznej koncepcji zachowania energii, wraz z innymi aspektami psychospołecznymi. Połączył trzy podstawowe zasady, które działają razem, aby ułatwić uzdrowienie: całość lub globalność, adaptacja i konserwacja. Trzy koncepcje, które stały się podstawą jego teorii zachowania.
Zgodnie z koncepcją integralności pielęgniarki muszą radzić sobie z zewnętrznymi i wewnętrznymi czynnikami pacjenta. Dzięki temu jednostka może być postrzegana jako osoba uczciwa, a nie tylko jako chora. Pielęgniarka jako opiekunka staje się aktywną częścią tego środowiska.
Jeśli chodzi o zasadę adaptacji, Levine uważał ją za proces zmiany, poprzez który pacjent dostosowuje się do realiów swojej nowej sytuacji. Im lepiej dostosujesz się do zmian, tym lepiej możesz reagować na leczenie i opiekę.
Wreszcie ochrona jest produktem adaptacji. Opisuje, w jaki sposób złożone systemy mogą nadal funkcjonować, nawet gdy są poważnie dotknięte. Konserwacja pozwala jednostkom skutecznie reagować na zmiany, z jakimi borykają się ich ciała, zachowując jednocześnie ich wyjątkowość.
Myra Levine postuluje, że aby osiągnąć cele modelu konserwatorskiego, należy przeprowadzić określone interwencje. Nazwał je zasadami ochrony.
- Oszczędzanie energii. Osoba musi stale balansować swoją energię, aby utrzymać swoje życiowe czynności. Dlatego należy upewnić się, że pacjent nie zużywa zbyt dużo energii podczas odpoczynku i ćwiczeń..
- Zachowanie integralności strukturalnej. Zgodnie z tą zasadą, gojenie jest procesem, dzięki któremu przywraca się strukturalną i funkcjonalną integralność, aby chronić całość. Chodzi o promowanie działań lub zadań, które pomagają pacjentowi w fizycznym uzdrowieniu.
- Zachowanie integralności osobistej. Uczciwość i poczucie własnej wartości są postrzegane jako ważne, a osoby najbardziej narażone stają się pacjentami. Pielęgniarki mogą pomóc pacjentom zachować wyjątkowość i indywidualność.
- Ochrona integralności społecznej. Pielęgniarki pełnią funkcję pomocy rodzinom w opiece i pacjentom w utrzymaniu więzi społecznych i środowiskowych. Zwiększy to ich poczucie własnej wartości podczas pobytu w szpitalu, a także poprawi ich samopoczucie..
Z biegiem czasu zaczęto kwestionować, czy ten model jest najbardziej odpowiedni, jeśli chodzi o długoterminowe radzenie sobie z chorobą.
Dzieje się tak, ponieważ model Myry koncentruje się przede wszystkim na jednostce i jej integralności, mierzonej jej osobistym i emocjonalnym samopoczuciem w określonym czasie..
Levine, we współpracy z innymi autorami, pracował nad modelem ochrony, aby opracować teorię promocji zdrowia u noworodków.
Ponadto miał ogromny potencjał do badania zaburzeń snu, a także do rozwoju praktyk opiekuńczych.
Jeszcze bez komentarzy