Charakterystyka nektonu, odżywianie i przykłady organizmów

5039
Philip Kelley

Plik nekton Jest to grupa organizmów, które żyją w toni wodnej i poruszają się autonomicznie. Oznacza to, że są to organizmy zdolne do pływania i przeciwstawiania się prądom wodnym. Necton to termin ekologiczny i nie taksonomiczny.

Termin ten odnosi się zarówno do organizmów morskich, jak i słodkowodnych. Zwierzęta są jedynymi organizmami zdolnymi do aktywnego pływania. Główną grupą zwierząt tworzących nekton są ryby.

Organizm Nekton, Whale Shark, Rhincodon typus. Zrobione i zredagowane z: Tilonaut [CC BY 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0)], za pośrednictwem Wikimedia Commons.

Inne grupy taksonomiczne, które również mają przedstawicieli w nektonie, obejmują mięczaki, skorupiaki, gady, ptaki i ssaki. Grupa nekton jest dość zróżnicowana pod względem liczebności swoich członków. Niektóre gatunki mogą mierzyć od 5 cm, będąc największymi członkami do 50 m długości.

W przypadku niektórych badań Nekton, takich jak badania gęstości zaludnienia, stosuje się te same metody odłowu, jak w przypadku połowów komercyjnych..

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka ogólna
  • 2 Odżywianie
  • 3 Klasyfikacja nektonu
    • 3.1 Eunecton
    • 3.2 Xeronecton
    • 3.3 Meronecton
  • 4 Przykłady organizmów nektonicznych
    • 4.1 Mięczaki
    • 4.2 Skorupiaki
    • 4.3 Owady
    • 4.4 Ryby
    • 4.5 Płazy
    • 4.6 Gady
    • 4.7 Ptaki
    • 4.8 Ssaki
  • 5 Referencje

Ogólna charakterystyka

Ze względu na potrzebę poruszania się w środowisku tak gęstym jak woda, prezentują przystosowania morfologiczne i / lub fizjologiczne, które ułatwiają im pływanie. Wiele z nich ma hydrodynamiczne ciało wrzecionowate lub grochowate.

Na przykład ryby mają pęcherz gazowy lub pęcherz pływacki. Taka struktura pomaga im pozostać w słupie wody przy niższych kosztach energii..

Inne adaptacje obejmują wydzielanie substancji śluzowych, które pokrywają ciało i zmniejszają tarcie lub gromadzenie rezerw tłuszczu, mniej gęstych niż woda..

W większości przypadków wyrostki lokomotywy mają kształt wioseł, podobnie jak płetwy ryb lub waleni..

Praktycznie wszyscy członkowie nektonu żywią się innymi zwierzętami. Wszystkie mają specjalne przystosowania, aby bronić się lub atakować swoją zdobycz. Muskulatura jest ogólnie dobrze rozwinięta, aby zapewnić zwinne i precyzyjne ruchy.

Odżywianie

Praktycznie wszyscy członkowie nektonu są mięsożercami. Niektórzy zjadają plankton, to znaczy żywią się planktonem. Inne mogą żerować na organizmach bentosowych. Większość jednak żeruje na innych członkach nektonu.

Organizmy planktonożerne obejmują wiele małych ryb, takich jak śledzie i sardynki. Jednak inne większe gatunki również żywią się planktonem, głównie krylem, gatunkiem skorupiaków z rzędu Euphausiacea..

Wśród gatunków żywiących się krylem jest największa znana ryba - rekin wielorybi. Jest też fiszbin. Pingwiny i foki również jedzą kryla. Niektóre gatunki żółwi morskich żywią się meduzami, inne przedstawicielami planktonu.

Wśród organizmów nekton, które żywią się bentosem, są papugoryby, które żerują, skrobiąc powierzchnię korali. Inne ryby nektoniczne mogą żerować na jeżowcach, krabach, wieloszczetach i innych gatunkach bentosowych.

Niektóre żółwie morskie żywią się trawami morskimi, inne mogą jeść mięczaki i kraby.

Przedstawiciele Nektonu, którzy żywią się innymi organizmami Nekton, są reprezentowani przez ryby, takie jak tuńczyki, barakudy czy rekiny. Orki żywią się fokami, rybami i pingwinami.

Pingwiny oprócz kryla w swojej diecie uwzględniają również małe ryby. Śledzie żywią się sardynkami i śledziem.

Klasyfikacja Nekton

Eunecton

Są to organizmy, które spędzają całe życie jako członkowie nektonu. Przykłady: tuńczyk, łosoś i walenie.

Xeronecton

Są to organizmy żyjące zarówno w środowisku wodnym, jak i lądowym. Przykłady: pingwiny, aligatory i żółwie.

Meronecton

W nektonie przeżywają tylko część swojego cyklu życia. Przykłady: larwy płazów i niektórych owadów.

Przykłady organizmów nektonicznych

Mięczaki

Mięczaki reprezentujące nekton należą do klasy głowonogów. Wśród nich są kalmary, ośmiornice, łodziki i argonauty. Nautilusy i Argonauty to głowonogi z zewnętrzną cocha.

W ramach przystosowania się do życia nektonicznego łodziki i Argonauci mają swoje muszle wewnętrznie podzielone przegrodami. Każda przegroda ma otwór, przez który przechodzi sznurek tkanki zwany sifunculusem..

Zwierzęta żyją tylko w najbardziej oddalonej komnacie. W pozostałych komorach za pomocą sifunculusa regulują ilość występującej wody i gazów. W ten sposób mogą regulować swoją pływalność.

Mechanizm kontroli pływalności łodzika zainspirował konstrukcję okrętów podwodnych.

Skorupiaki

Skorupiaki mają wielu przedstawicieli w nektonie. Wśród nich jest kilka gatunków krewetek, na przykład krewetki z rodziny Sergestidae. Różne skorupiaki to inne skorupiaki nektonu.

Innym przykładem są Anostracos, takie jak Artemia, co jest ważne, ponieważ jest to główna żywność używana w akwakulturze.

Istnieje kilka gatunków słodkowodnych Anostracos.

Owady

Większość owadów, które są przedstawicielami nektonu, jest przedstawicielami tylko w fazie larwalnej. Są częścią meronektonu. Przykładem tego są larwy ważek. Tylko kilka gatunków owadów, takich jak chrząszcze płetwonurkowate, występuje w środowisku wodnym w okresie dorosłości.

Ryby

Większość ryb jest nektoniczna. Są ważne z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ rybołówstwo wielu narodów opiera się na gatunkach nektonicznych. Przykładami ryb nektonicznych są między innymi łosoś, tuńczyk, sardynki, rekiny..

Niektóre ryby spędzają całe życie w morzu lub w rzece, inne dokonują migracji reprodukcyjnej, raz lub kilka razy w życiu, między rzeką a morzem..

Płazy

Larwy płazów rozwijają się w środowisku wodnym. Z kolei aksolotle pozostają w wodzie przez całe życie. Organizmy te są w rzeczywistości stanami neotenicznymi salamandry.

Neotenia to zjawisko charakteryzujące się tym, że posiadające ją organizmy osiągają dojrzałość płciową z zachowaniem osobników młodocianych lub larwalnych..

Gady

Gady Nekton są reprezentowane przez żółwie, aligatory, krokodyle i węże morskie. Wśród żółwi morskich samice spędzają większość życia w wodzie. Wychodzą z tego tylko po to, by budować swoje gniazda i składać jaja..

Samce po wykluciu się z jaj i wyłonieniu się z gniazd wchodzą do morza i nigdy nie wracają na ląd.

Głupi żółw. Caretta caretta. Zrobione i zredagowane przez: Mike Gonzalez (TheCoffee) [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0) lub GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl. html)], źródło Wikimedia Commons.

Ptaki

Głównymi przedstawicielami ptaków nektonicznych są pingwiny, które przeszły ważne adaptacje do życia wodnego. Należą do nich hydrodynamiczny korpus i zmodyfikowane skrzydła do pływania.

Ssaki

Są reprezentowane głównie przez walenie, płetwonogie i syreny. Walenie i syreny mają zarówno gatunki słodkowodne, jak i morskie.

Walenie słodkowodne są znane jako delfiny lub delfiny słodkowodne. Te ze słonej wody to między innymi wieloryby, orki, delfiny, narwale.

Z kolei syreny słodkowodne to manaty, chociaż mogą również żyć w morzu. Syreny morskie to krowy.

Bibliografia

  1. Nekton. Na Wikipedii. Odzyskany z en.wikipedia.org
  2. C.R. Nichols & R.G. Williams (2009). Encyklopedia nauk o morzu. Fakty w aktach, Inc..
  3. P. Castro & M.E. Huber (2010). Biologia morska. McGraw-Hill.
  4. CM. Lalli & T.R. Parsons (2006). Oceanografia biologiczna. Wstęp. Elsevier.
  5. R. Margalef i F. Vives (1972). Życie zawieszone w wodach. W: J. Castelvi (red.), Marine Ecology. Fundacja Nauk Przyrodniczych La Salle. Dossat redakcyjny.
  6. M. Begon, C.R. Townsend i J.L. Harper (2006). Ekologia. Od jednostek do ekosystemów. Wydawnictwo Blackwell.

Jeszcze bez komentarzy