Charakterystyka, geneza, autorzy i dzieła neoplastycyzmu

1395
Simon Doyle

Plik neoplastycyzm To artystyczny trend, który został opracowany w 1917 roku w Holandii przez Piet Mondrian we współpracy z Theo van Doesburgiem. Pojawienie się tego ruchu na początku XX wieku wpisuje go w nurty sztuki współczesnej.

Mondrian dążył do tego, aby jego koncepcja była uniwersalna. Nurt ten rozważa się również w obrębie sztuki abstrakcyjnej, ponieważ oferuje znacznie bardziej analityczną koncepcję prac i stara się nie naśladować elementów prawdziwego życia - takich jak realizm - ale reprezentować kształty i kolory rzeczywistości..

Jedną z cech neoplastycyzmu jest przeważające użycie kolorów podstawowych. Źródło: Piet Mondrian [domena publiczna]

Jednocześnie ruch ten jest powiązany z kubizmem poprzez przedstawianie figur geometrycznych. Chociaż neoplastycyzm jest szeroko znany ze swoich obrazów, rozwija się również w innych istotnych obszarach sztuk plastycznych, takich jak rzeźba i architektura..

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje
  • 2 Pochodzenie
    • 2.1 De Stijl
  • 3 Autorzy
    • 3.1 Piet Mondrian
    • 3.2 Theo van Doesburg
    • 3.3 Bart van der Leck
    • 3.4 Jacobus Johannes Pieter Oud
  • 4 Reprezentacyjne prace
  • 5 Referencje

Charakterystyka

Celem neoplastycyzmu jest przedstawienie istoty wszechświata i jego czystego piękna. Ta reprezentacja jest osiągnięta poprzez użycie bardzo wyraźnego stylu, który ma następujące cechy szczególne:

- Estetyczna renowacja, która ma na celu przedstawienie piękna i świata w sposób uniwersalny.

- Racjonalistyczne podejście eliminujące obecność akcesoriów w pracach. Ogranicza się do przechwytywania samego żywiołu, bez ozdób i dodatkowych elementów.

- Unikalne wykorzystanie geometrycznych kształtów, płaszczyzn i linii. Generalnie dominujące w pracach kształty geometryczne to kwadraty i prostokąty.

- Brak krzywych i ułożenie kształtów i linii prostopadle, tak że w pracy powstają tylko kąty proste.

- Stosowanie kolorów podstawowych (żółty, niebieski i czerwony), a także neutralnych (biały, czarny i szary). Kolory nie są zmieniane przez światło ani cień, a tła są zwykle jasne.

- Obecność asymetrii, ale z równowagą.

- Niechęć do realizmu. Twórcy zajmujący się nowotworami czuli i wyrażali, że odwzorowanie i naśladowanie rzeczywistości nie jest konieczne, ponieważ sztuka była już częścią życia. Dlatego szukali reprezentacji składników rzeczywistości poprzez ich elementarną formę i kolory..

Źródło

Neoplastycyzm narodził się po wielkiej refleksji nad dotychczas rozwiniętymi ruchami artystycznymi.

Mondrian, podobnie jak inni artyści, którzy włączyli się w ten nurt, nie był zadowolony z tego, co było reprezentowane w realizmie, symbolice, a nawet kubizmie, chociaż było to silnie inspiracją..

W momencie pojawienia się tego nurtu artystycznego Europa przeżywała pierwszą wojnę światową. Piet Mondrian odwiedzał swojego ojca w Holandii, ale został zmuszony do pozostania w swoim kraju z powodu wojny i tam zakończył tworzenie podstaw tego ruchu artystycznego..

Mondrian zajmował się neoplastycyzmem od 1913 roku, a dopiero w 1917 roku skończył kształtować projekt. W październiku tego samego roku Theo van Doesburg opublikował pierwsze wydanie magazynu pt De Stijl, w tej publikacji znalazły się prace Mondriana i wielu innych artystów.

Ten nurt artystyczny spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem w świecie artystycznym i był pełen pochwał i gratulacji.

Ponadto zanurzeni w niej artyści byli podziwiani, ponieważ uważano, że po raz pierwszy dali się poznać w mediach (np. De Stijl), dopóki jego prace nie były zamawiane w wielu galeriach sztuki.

De Stijl

W latach przed wybuchem I wojny światowej Theo van Doesburg spotkał się z wieloma artystami, m.in.Pietem Mondrianem i Rietveldem, którzy wspierali go przy tworzeniu pisma. De Stijl, z wydaniami bez ustalonej ciągłości, które spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem ze strony opinii publicznej.

Po opublikowaniu manifestu neoplastycyzmu w pierwszym wydaniu De Stijl, Mondrian i Van Doesburg zostali współpracownikami. Van Doesburg uważany jest za jednego z twórców neoplastycyzmu, ponieważ poprzez założenie magazynu aktywnie uczestniczył w upowszechnianiu tej sztuki.

Gdy De Stijl zyskał duże uznanie i był bardzo dobrze ustawiony, miał około 100 współpracujących artystów, wśród których wyróżniali się Gerrit Rietveld, Anthony Kok i Bart van der Leck. Jednak niektórzy opuścili projekt z powodu różnic zdań lub z powodów osobistych..

Po śmierci Van Doesburga w 1931 roku magazyn był ostatnio publikowany jako hołd dla niego. Uważa się, że De Stijl przestała istnieć, gdy skończyło się życie jej założyciela i głównego redaktora, Theo van Doesburga.

Autorski

Piet Mondrian

Pieter Cornelis Mondriaan urodził się 7 marca 1872 roku w Amersfoort (Holandia). Zamiłowanie do malarstwa nabył dzięki ojcu, który również był malarzem. Mając zaledwie 10 lat wstąpił do Amsterdamskiej Akademii Państwowej, gdzie studiował do 1908 roku.

Na początku miał tendencję do przedstawiania naturalnych krajobrazów, takich jak lasy, bez jasnych kolorów. Po przybyciu do Paryża w 1911 r., Gdzie związał się z takimi artystami jak Picasso i Georges Braque, jego obrazy pozostawały pod silnym wpływem kubizmu..

W 1914 r. Wrócił do Holandii, aby odwiedzić ojca i przebywał tam do wybuchu I wojny światowej. Podczas tej podróży poznał Theo van Doesburga i zaczął prawdziwie zanurzyć się w sztuce abstrakcyjnej: w 1917 roku założyli magazyn De Stijl a jednocześnie ruch neoplastycystyczny, którego założycielem jest Mondrian.

W 1918 roku wrócił do Paryża, gdzie mieszkał przez następne dwadzieścia lat i pozostał oddany sztuce. W 1938 r. Opuścił Paryż i wyjechał do Londynu, ale jego pobyt był krótki, ponieważ w 1940 r. Zdecydowanie wyjechał do Nowego Jorku w Stanach Zjednoczonych..

W Nowym Jorku wykonał swoje ostatnie obrazy, a niektóre pozostawił nawet niedokończone, ponieważ Mondrian zmarł w tym mieście 1 lutego 1944 r..

Theo van Doesburg

Oficjalnie nazywany Christianem Emilem Marie Küpper, urodził się w Utrechcie (Holandia) 30 sierpnia 1883 roku i był znanym malarzem, pisarzem, architektem i poetą. Zaczynał w świecie artystycznym samoukiem i poświęcił się naturalizmowi, choć później skłaniał się ku nurtom abstrakcji..

Podczas swojego rozwoju w Holandii, a konkretnie w 1917 roku, zaczął kontaktować się z różnymi artystami z Mondrianem, J. J. P. Oudem, Bartem van der Leckiem i innymi, którzy współpracowali z nim przy założeniu magazynu De Stijl, poświęcony ruchowi neoplastycyzmu. Van Doesburg był redaktorem tej publikacji.

Oprócz jego wielkiego wkładu w neoplastycyzm przy założeniu i publikacji De Stijl, uczestniczył w różnych projektach architektonicznych, takich jak przebudowa i remont budynku Aubette w Strasburgu.

Przez całe życie brał także udział w konferencjach, wystawach i kursach. Jego ostatnim dużym projektem była budowa jego gabinetu domowego w Meudon, ale nie udało się go ukończyć, ponieważ Van Doesburg został zmuszony do podróży do Davos z powodu problemów zdrowotnych i zmarł 7 marca 1931 r. Na zawał serca..

Bart van der Leck

Urodzony w Utrechcie (Holandia) 26 listopada 1876 r. Był holenderskim malarzem i rzeźbiarzem, który ze względu na styl swoich prac związany był z neoplastycyzmem. Był także jednym z artystów współpracujących z magazynem De Stijl.

Otrzymał wczesne szkolenie w warsztatach i sformalizował swoje studia w School voor Kunstnijverheid i Rijksakademie van Beeldende Kunsten w Amsterdamie w 1904 r..

Oprócz rozwijania malarstwa brał również udział w pracach architektonicznych, meblarskich i aranżacji wnętrz. Chociaż jego styl był wyraźnie abstrakcyjny, u schyłku swojej kariery skłaniał się również w kierunku półabstrakcji. Van der Leck zmarł 13 listopada 1958 roku w Blaricum w Holandii..

Jacobus Johannes Pieter Oud

Był holenderskim architektem i modelarzem urodzonym 9 lutego 1890 roku w Purmerend. Wyróżniał się byciem jednym z przedstawicieli sztuki współczesnej w Holandii i współpracą w magazynie De Stijl. Ze swojego głównego obszaru, jakim była architektura, podążał za ruchem neoplastycystycznym.

Uczył się od 1904 do 1907 w Amsterdam School of Arts and Crafts. Po latach, bardziej świadomy swojego powołania do rysunku, uczył się w tej dziedzinie w Amsterdamie State School of Drawing, a ostatecznie studiował na Delt Polytechnic..

W wieku zaledwie 22 lat rozpoczął pracę jako niezależny architekt i wykonał kilka prac razem z Theo van Doesburgiem, z którym po latach pracował w magazynie De Stijl.

W 1918 roku był architektem miejskim w Rotterdamie i bardzo zaangażował się w życie społeczne. Zmarł 5 kwietnia 1963 roku w Wassenaar.

Reprezentacyjne prace

- Krzesło Red Blue (1917), dzieło Gerrita Rietvelda, jedno z pierwszych przedstawień neoplastycyzmu w trzech wymiarach.

- Taniec rosyjski (1918), obraz Theo van Doesburga.

- Kompozycja VIII, znany również jako Krowa (1918), obraz Theo van Doesburga.

Krowa. Theo van Doesburg (1883-1931)

- Tableau I (1921), obraz Pieta Mondriana.

Tableu II. Mondrian 1921-1925 (1922) .

- Kompozycja II w kolorze czerwonym, niebieskim i żółtym (1930), obraz Pieta Mondriana.

- Nowy Jork I (1942), autorstwa Pieta Mondriana.

Bibliografia

  1. Bris, P. (2006). „Architektura Mondriana: przegląd architektury nowotworowej w świetle teoretycznym i praktycznym Pieta Mondriana”. Pobrane 18 marca z Archiwum Cyfrowego Politechniki w Madrycie: oa.upm.es
  2. Posada, M. (2012). „Neoplastycyzm i De Stijl”. Pobrane 18 marca z Wydziału Projektowania i Komunikacji Uniwersytetu w Palermo: fido.palermo.edu
  3. Moreno, A. (2014). „Projekt i typografia w De Stijl”. Pobrane 18 marca, i + Diseño Międzynarodowe czasopismo naukowo-akademickie Innovation, Research and Development in Design of the University of Malaga: diseño.uma.es
  4. (2018). „Mondrian, Piet Cornelis”. Pobrano 18 marca z Oxford Art Online: oxfordartonline.com
  5. (s.f.) „Bart van der Leck”. Pobrane 18 marca z Museo Nacional Thyssen-Bornemisza: museothyssen.org
  6. (s.f.). „Neoplastyzm”. Pobrano 18 marca z Tate: tate.org.uk

Jeszcze bez komentarzy