Dzbanecznik attenboroughii jest rośliną mięsożerną należącą do rodziny Nepenthaceae. Znany jako dzban Attenborough, to owadożerny gatunek niedawno odkryty w gorących i wilgotnych górach Filipin..
Jej odkrycia dokonali botanicy, którzy w 2007 roku zebrali próbki tego rodzaju Dzbaneczniki na archipelagu filipińskim. Grupa naukowców, kierowana przez Alastaira Robinsona, Stewarta McPhersona i Volkera Heinricha, nazwała nowy gatunek na cześć angielskiego przyrodnika Sir Davida Attenborough..
Jest to krzewiasta roślina, która charakteryzuje się dużymi dzbanami w kształcie dzwonu, otwartymi i ułożonymi na kształt kielicha. Każda wyrzutnia zawiera dwie niemieszalne frakcje lepkiej cieczy na dole i wodę deszczową na górze..
W wodzie przechowywanej w górnej frakcji rozwijają się larwy różnych gatunków muchówek. Roślinę odżywiają dzbany łapiące zdobycz, a także szczątki żyjących w niej larw..
Jego naturalne siedlisko znajduje się na szczycie gór na Filipinach, na wysokości ponad 1500 metrów nad poziomem morza, na skalistych glebach i niegościnnych warunkach. Ich nawyki żywieniowe gwarantują przetrwanie w tych warunkach środowiskowych..
Indeks artykułów
Roślina o krzaczastym pokroju, cylindrycznych i wznoszących się pędach o wysokości 120-150 cm, średnicy 25-35 mm i podzielonych międzywęźlami co 30-45 mm. Ten mięsożerny gatunek można łatwo odróżnić dzięki dzbanom w kształcie dzwonu, wyposażonym w krótką i pionową czapkę, która pozwala mu łapać owady w celu ich pożywienia..
Błyszczące, ciemnozielone, skórzaste, owalne liście mają 25-30 cm długości i 8-10 cm szerokości. Charakteryzują się rozwartym wierzchołkiem i zaokrągloną podstawą, są siedzące lub krótkie i ułożone w osłonowych rozetach wokół łodygi..
Dzbany to zmodyfikowane i wyspecjalizowane liście, które stanowią pułapki, którymi roślina łapie zdobycz. Dzbany Dzbanecznik attenboroughii Są to największe tego gatunku, osiągające pojemność 1,5 litra, a nawet większą niż 2 litry.
Struktury te są utworzone z normalnego liścia, z którego wyrasta wąs, który stopniowo wydłuża się i rozszerza. Dzban jest wsparty na dwóch zaznaczonych, skośnych, eliptycznych żebrach o gładkich, śliskich krawędziach, które zapewniają owadom wtaczanie się do środka..
Dzbanki lub dzbany z dnem o chrupiącej teksturze w kształcie obozu mają wysokość 25-30 cm i szerokość 20-25 cm. Górne dzbany mają kształt lejka lub lejka i mają 20-25 cm wysokości i 10-12 cm szerokości. W obu przypadkach zawierają soki trawienne.
Krawędź dzbanów jest zaokrąglona i gładka, silnie aromatyczna i jaskrawo zabarwiona, co przyciąga owady. Te na ogół łatwo wślizgują się do wnętrza, gdzie łatwo je rozkładają soki trawienne..
Kwiaty są pogrupowane w kwiatostany męskie i żeńskie. Kwiatostany męskie składają się z ponad 100 małych, uszypułowanych kwiatów o czerwonawych odcieniach na 45-centymetrowej osadzie..
Kwiatostany żeńskie są ułożone na długiej łodydze kwiatowej, z której wyrastają grona o długości 20 cm. Każda klaster składa się z 70 kwiatów średnio czerwonawych, brązowych lub fioletowych, owalnych działkami.
Owoce to wydłużone kapsułki o długości 1-2 cm, które otwierają się do zaworów. Wewnątrz znajdują się małe brązowe nasiona, które są łatwo rozpraszane przez wiatr..
W tym filmie możesz zobaczyć morfologię tych roślin i sposób, w jaki łapią one zdobycz:
- Królestwo: Plantae
- Oddział: Magnoliophyta
- Klasa: Magnoliopsida
- Zamówienie: Caryophyllales
- Rodzina: Nepenthaceae
- Płeć: Dzbaneczniki
- Gatunki: Dzbanecznik attenboroughii A. S. Rob., S. McPherson i V. B. Heinrich (2009).
Gatunki Dzbanecznik attenboroughii Występuje endemicznie dla Mount Victoria w centralnym regionie Palawan, na południu Filipin, azjatyckiego kraju. W swoim naturalnym środowisku rośnie w izolowanych grupach na glebach kamienistych o zasadowym pH i osiąga do 180 cm wysokości..
Preferuje gleby piaszczyste, wilgotne i mało urodzajne, położone na wysokości od 1500 do 1750 metrów nad poziomem morza. Gatunek ten rośnie samotnie lub w małych grupach wśród zarośli lub krzewów na szczytach Mount Victoria..
Gatunki Dzbanecznik attenboroughii Jest rozmnażany doświadczalnie przez hodowlę tkankową, aby zachować cechy rośliny matecznej. Można go rozmnażać ozdobnie za pomocą nasion uzyskanych z roślin uprawianych na skalę przemysłową..
Zaleca się rozmnażanie w warunkach szklarniowych w celu utrzymania wzrostu i warunków rozwoju zbliżonych do ich naturalnego siedliska. Wymaga również podłoża z perlitu, wermikulitu i wilgotnego, mało płodnego mchu torfowca..
W dzikich warunkach rośnie w zacienionym środowisku, więc uprawiany komercyjnie musi być chroniony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W pomieszczeniach dobrze rośnie w świetle okiennym lub w oświetlonym fluorescencyjnie terrarium..
Najlepszym substratem do uprawy komercyjnej jest mieszanka trzech części perlitu lub drobnego piasku, jednej części mchu torfowca i jednej części włókna kokosowego lub palmowego..
Uprawiana w doniczkach wymaga częstego podlewania, najlepiej deszczówki lub wody filtrowanej, unikając stosowania wody przetworzonej. Zaleca się, aby podłoże było wilgotne, bez podlewania, aby uniknąć gnicia korzeni..
Nie wymaga żadnego rodzaju kompostu ani nawozu. Dzban Attenborough to owadożerna roślina, która pobiera składniki odżywcze bezpośrednio od owadów, które łapie w swoich pułapkach..
Są to rośliny trudne w uprawie, chyba że warunki środowiskowe są ciepłe, o dużej wilgotności względnej i bez sporadycznych przymrozków..
Jest to gatunek dość rustykalny ze względu na występowanie szkodników i chorób. W ciepłym i niezbyt wilgotnym środowisku może zostać zaatakowany przez jakiś rodzaj kamienia, jednak można je wyeliminować metodami fizycznymi, takimi jak użycie cienkiego pędzla. Gdy zostanie przekroczona, przy wilgotności nawadniania mogą wystąpić problemy bakteryjne na poziomie korzeni.
Jeszcze bez komentarzy