Plik Odżywianie ortomolekularne stara się zachować optymalny stan zdrowia i leczyć choroby, zmieniając stężenia substancji, które normalnie występują w organizmie i są niezbędne dla dobrego zdrowia.
Termin ortomolekularny jest hybrydą języka greckiego orthós (dobrze, prosto, poprawnie) i od przymiotnika molekularny (odnoszące się do cząsteczek lub ich dotyczące), które pochodzi od łacińskiego słowa cząsteczka który jest zdrobnieniem z pieprzyki (tęgość lub duża bryła).
Termin upływa Linus C. Pauling, podwójna nagroda Nobla, chemia w 1954 r. i nagroda pokojowa w 1962 r.
Słowo "ortomolekularny„Został użyty po raz pierwszy przez Linusa Paulinga w jego artykule”Psychiatria ortomolekularna”, Który został opublikowany w magazynie Nauka (160: 265-271) w 1968 roku.
Zanim zagłębimy się w znaczenie tego terminu, warto przyjrzeć się niektórym wydarzeniom, które doprowadziły do jego wprowadzenia.
W 1949 roku Pauling i jego współpracownicy opublikowali artykuł w czasopiśmie Nauka który zwiastował odkrycie pochodzenia anemia sierpowata.
Jest to pierwsza choroba opisana jako choroba molekularna z powodu nieprawidłowości w cząsteczce hemoglobiny przenoszonej genetycznie. W tym artykule wykazano, że pojedyncze mutacje genetyczne mogą przyczyniać się do zaburzeń, które zmieniają układy narządów i powodują wiele objawów..
Przewidział, że ze względu na molekularne pochodzenie chorób można znaleźć sposoby modyfikacji ekspresji i funkcji tych genów, aby zapobiec rozwojowi choroby.
Od tego czasu opisano wiele innych chorób molekularnych, takich jak fenyloketonuria, w którym niedobór enzymu umożliwia akumulację aminokwasu fenyloalanina w organizmie, co prowadzi do problemów psychicznych i fizycznych.
Plik galaktozemia to kolejna choroba molekularna. U dzieci, które na nią cierpią, cukier galaktozowy gromadzi się z powodu braku enzymu, powodując objawy psychiczne i fizyczne. Obie choroby występują z powodu nieprawidłowości w ilości lub budowie enzymów..
Pod koniec lat pięćdziesiątych Pauling zwiększył swoje zainteresowanie rolą enzymów w funkcjonowaniu mózgu i dzięki finansowaniu z Fundacji Forda zaczął badać biochemiczne i molekularne podstawy chorób psychicznych..
Dowiedział się o zmianach w funkcjonowaniu mózgu, które poprzedzają wyraźne objawy chorób niedoborowych z powodu braku niektórych witamin z grupy B (pelagra, anemia złośliwa, beri-beri).
Później dowiedział się o pracy dwóch psychiatrów, Abraham Hoffer i Humphry Osmond, którzy zgłosili sukces w leczeniu schizofreników niacyna, witamina z grupy B, która zapobiega pelagrze.
W przypadku fenyloketonurii leczenie polegało na ograniczeniu ilości fenyloalaniny w diecie. Podobnie galaktozemię można leczyć, eliminując z diety mleko (które zawiera galaktozę)..
Pauling przytoczył te strategie jako przykłady terapii ortomolekularnej, którą zdefiniował w artykule „Psychiatria ortomolekularna" Co "leczenie chorób poprzez zapewnienie optymalnego środowiska molekularnego dla umysłu, zwłaszcza optymalnego stężenia substancji normalnie obecnych w organizmie".
Później rozszerzył tę definicję, aby objąć ją poza otoczenie psychiatryczne i zdefiniował medycyna ortomolekularna jak „lzachowanie dobrego stanu zdrowia i leczenie chorób poprzez zróżnicowanie stężeń w organizmie człowieka substancji, które są normalnie obecne w organizmie i są niezbędne dla zdrowia„I odnotowano”przymiotnik ortomolekularny służy do wyrażenia idei odpowiednie cząsteczki w odpowiedniej ilości".
W oparciu o tę definicję przykładami medycyny ortomolekularnej może być leczenie cukrzycy poprzez wstrzyknięcie odpowiedniej dawki insuliny i zapobieganie wole jodem..
Pauling był szczególnie zafascynowany witamina C w połowie lat sześćdziesiątych XX wieku i szybko stwierdzili, że spożycie tej witaminy, a co za tym idzie jej stężenie w organizmie, znacząco wpłynęło na stan zdrowia i choroby.
Należy jednak podkreślić, że jak widać na przykładach wyjaśnionych powyżej, żywienie ortomolekularne nie opiera się wyłącznie na dostarczaniu dużych dawek związku, ponieważ czasami to, co jest korzystne i konieczne dla zdrowia, to zmniejszenie ilości substancji. w organizmie (na przykład homocysteina w hiperhomocysteinemii).
Plik odżywianie ortomolekularne dąży do optymalnej regulacji organizmu, dlatego suplementacja diety dostarczająca w odpowiedniej dawce niezbędnych i „nieistotnych” składników odżywczych, takich jak witaminy, minerały, kwasy tłuszczowe, aminokwasy, błonnik i fitoskładniki, będzie jednym z jej głównych przybory..
Pojęcie Odżywianie ortomolekularne Obejmuje zbiór podstawowych badań, technik terapeutycznych i praktyk profilaktycznych, które można podsumować jako:
Chociaż to Linus Pauling ukuł termin „ortomolekularny” i spopularyzował stosowanie odżywiania ortomolekularnego, główna idea tej nowej etiopatogennej wizji wyłania się w 1956 roku z publikacji dr. Roger Williams: "Indywidualność biochemiczna: podstawa koncepcji genetotroficznej"(" Indywidualność biochemiczna: podstawa koncepcji genetotroficznej "), którzy wykazali, że potrzeby żywieniowe każdej osoby są tak wyjątkowe, jak ich odciski palców.
Dr Willians stwierdził, że „choroby genetotroficzne„Czy te ze względu na zapotrzebowanie na określone składniki odżywcze powyżej średniej, określone przez indywidualność genetyczną, są niezbędne do ułatwienia optymalnego funkcjonowania i zapobiegania przedwczesnym chorobom.
Ze względu na tę predyspozycję lub cechę genetyczną osoba miała szereg potrzeb, których brak zaspokojenia skutkiem tego niedożywienia objawiałby się jako choroby w wieku średnim..
Uważał, że większość przewlekłych chorób zwyrodnieniowych związanych z procesem starzenia - choroby układu krążenia, nowotwory, cukrzyca i zapalenie stawów - ma związek z „niedoskonałości genetotroficzne".
W tej kategorii zawarł nawet alkoholizm, choroby psychiczne i wiele innych problemów. Wszystkie te choroby mogą powstać, gdy nie uzyskamy optymalnej ilości składników odżywczych z pożywienia; był przekonany, że wszystkie są spowodowane parowaniem genów i środowiska.
Sugerował nawet, aby ludzie przyjmowali witaminy i minerały w dawkach wyższych niż zalecane przez ówczesne władze zdrowotne.
Williams wykazał, że potrzeby żywieniowe osobników tego samego gatunku mogą się różnić w proporcji od 40 do 1. Jak to możliwe?
Plik wariacje genetyczne determinują określoną aktywność enzymatyczną i dlatego różni się u każdego człowieka. Ponieważ enzymy są białkami, które napędzają reakcje biochemiczne, poziom aktywności enzymów w organizmie determinuje wiele rzeczy, takich jak produkcja hormonów, metabolizm tłuszczów, zaopatrzenie w energię i aktywność przeciwutleniaczy..
Witaminy i minerały działają jako „kofaktory” dla większości enzymów, co oznacza, że są one niezbędne do działania enzymów..
Większe ilości niektórych specyficznych kofaktorów mogą „wypychać” aktywność enzymu. Na przykład jedna osoba może potrzebować 2 mg witaminy B5, podczas gdy inna potrzebuje 80 mg, aby osiągnąć ten sam poziom aktywności enzymu..
Oczywiste jest, że wszyscy żyjemy w różnych warunkach środowiskowych i jesteśmy poddawani różnym stresom, więc to z kolei zadecyduje różne potrzeby żywieniowe.
Badania pokazują, że nasza zdolność detoksykacja szerokiej gamy toksyn środowiskowych zależy w dużej mierze od pewnych kluczowych składników odżywczych. Osoby narażone na wysokie poziomy zanieczyszczenia mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na określone składniki odżywcze (na przykład osoby narażone na wysokie poziomy metali ciężkich, takich jak ołów lub rtęć).
Podobnie potrzeby żywieniowe będą się różnić, jeśli jesteś chora, jesteś w ciąży, uprawiasz intensywne sporty, w zależności od wieku osoby, jeśli regularnie zażywasz leki, palisz itp..
Wszystko to prowadzi nas do nadawania coraz większego znaczenia indywidualnej ocenie lub przynajmniej bardziej szczegółowej ocenie potrzeb żywieniowych każdej osoby. Prawidłowe zindywidualizowane odżywianie jest jednym z najważniejszych czynników, które należy wziąć pod uwagę przy zachowaniu zdrowia i zapobieganiu przyszłym patologiom..
Jednym z pierwszych lekarzy, który zastosował te zasady, był Dr Abraham Hoffer. Jako psychiatra ze stopniem doktora chemii organicznej dr Hoffer w latach pięćdziesiątych XX wieku przyniósł niezrównane spojrzenie na choroby psychiczne..
Hoffer odkrył w moczu schizofreników szereg unikalnych związków powstających w wyniku utleniania adrenaliny. Odkrył również, że substancje te powodują toksyczność w ośrodkowym układzie nerwowym.
W wyniku tych odkryć dr Hoffer zasugerował, że pewne formy chorób psychicznych nie są spowodowane negatywnymi doświadczeniami we wczesnym dzieciństwie, ale są konsekwencją zmienionej chemii mózgu..
Opracował hipoteza adrenochromowa, który odniósł się, że może nastąpić nadmierna konwersja adrenaliny do adrenochrom (czerwony związek, powstający w wyniku utleniania adrenaliny) w organizmie schizofreników.
Stwierdzono, że zwiększone dawki typowych witamin z grupy B, niacyny i pirydoksyny, mogą leczyć te schorzenia u niektórych pacjentów ze schizofrenią.
Naukowcy w tym czasie twierdzili, że substancja ta nie jest wytwarzana w organizmie. Jednak obecnie wykazano, że związek ten może być syntetyzowany w organizmie i opracowano kilka metod jego pomiaru we krwi..
Po raz kolejny synteza nowego pomysłu, który obejmował genetyczną, biochemiczną indywidualność, odżywczą regulację ekspresji genów i fizjologię funkcjonalną, była krokiem naprzód w dziedzinie psychiatrii opartej na biologii. psychiatria ortomolekularna.
Ci trzej badacze byli pionierami tzw Odżywianie ortomolekularne.
Uznanie, że nasze geny nie determinują naszych chorób, ale raczej wyznaczają trendy i że to w naszych rękach leży stworzenie optymalnego środowiska dla zdrowia, zgodnie z naszą szczególną indywidualnością, oznacza zmianę myślenia w świecie nauki..
Ale ... och niespodzianka! Inne formy medycyny, takie jak tradycyjna medycyna chińska i indyjska ajurweda, a także oligoterapia i homeopatia rozważały już tego typu podejście już wcześniej. Rozumowali je używając takich terminów jak prenatalna Jing lub wrodzona esencja, oryginalna Qi lub Yuan Qi lub prenatalna Qi, dosze i prakruti, skaza, miazma, teren, konstytucja itp..
To tylko kwestia czasu, zanim ta koncepcja zostanie włączona do praktyki medycznej jakiegokolwiek rodzaju.
„Mikrob to nic, teren jest wszystkim” - Louis Pasteur
Jeszcze bez komentarzy