Plik Paranthropus solidus lub Australopithecus solidus jest to gatunek hominina, który żył od 1,8 do 1,2 miliona lat temu w Afryce Południowej. Swoją nazwę zawdzięcza paleontologowi Robertowi Broomowi, który odkrył gatunek w RPA w 1938 roku. Do tego czasu gatunek nie był znany, znalezisko zostało pierwotnie dokonane, gdy kupił fragment zęba trzonowego, który sprzedało mu dziecko.
Gert Terblanche był dzieckiem, które znalazło pierwsze fragmenty czaszki i szczęki, tyle że w tym czasie nie znał wielkości swojego znaleziska, dopóki paleontolog Broom nie przeprowadził odpowiednich badań..
Pasja Miotła zmotywowała go do prowadzenia rozmów i badań w tej okolicy, co później doprowadziło do odkrycia fragmentów szkieletu, pięciu zębów i części czaszki. Paranthropus solidus.
Indeks artykułów
Początkowe znalezisko gatunku Paranthropus solidus Broom udał się na miejsce w Kromdraai w RPA, a następnie znalazł szczątki 130 solidus w Swartkrans.
Paleontolog nazwał gatunek Paranthropus, co oznacza „obok człowieka”. Nazwa solidus Został nagrodzony kształtem zębów, które mają duży rozmiar, oraz strukturą czaszki.
W kolejnych latach odkryto dwa gatunki należące do rodziny krasnoludków Paranthropus, który otrzymał nazwę Aethiopicus Y Boisei.
Jednak niektórzy naukowcy różnią się od paleontologa Brooma i uważają, że gatunku nie należy nazywać Paranthropus, ponieważ dla nich należy do rodziny australopitek. Dlatego te trzy gatunki należy nazwać jako Australopithecus solidus, A. boisei Y A. aethiopicus.
Jak dotąd Robert Broom był jedynym, który znalazł szczątki Paranthropus solidus.
Plik Paranthropus solidus Należy do kopalnego gatunku hominidów, który pochodzi z rodziny hominoidów naczelnych. Dlatego okaz był w stanie utrzymać pozycję wyprostowaną i chodzić.
Plik Paranthropus Są również znane jako solidne Ustralopithecines lub Paanthropes i pochodzą od australopitek.
Specjaliści, którzy przeprowadzili badania naukowe nad okazem, ujawnili, że żył on od 1,8 do 1,2 mln lat temu i uważa się, że udało mu się osiągnąć zaledwie 17 lat. Charakteryzował się solidną anatomią czaszki, a zęby były odporne.
Inną z jego ważnych cech jest to, że miał strzałkowy grzebień, który łączył mięśnie szczęki z czaszką, co pozwalało jej spożywać duże i włókniste pokarmy. Należy zauważyć, że siła zgryzu występowała w przedtrzonowcach, które były duże i szerokie.
Z drugiej strony wyniki badań wykazały, że istnieją różnice między kobietami i mężczyznami..
W tym sensie samce ważyły 54 kilogramy i miały 1,2 metra wzrostu, a samice ważyły 40 kilogramów i miały około 1 metra wzrostu..
Pomimo solidnych cech czaszki i szczęki, Paranthropus solidus Nie był to bardzo duży rozmiar, jego budowa jest porównywana do australopitek.
Jeśli chodzi o zęby, jedną z najbardziej wyróżniających się cech jest to, że miał grube szkliwo, małe siekacze i duże zęby trzonowe. Ponadto miał wysoką, solidną, krótką, mocną szczękę z silnym żuciem.
Na podstawie anatomii ciała można zauważyć, że stawy krzyżowo-biodrowe były małe. Miał długie ramiona i małe kręgi.
Miał długą szyjkę kości udowej i wykazano, że kości mają inną delikatność dotykową niż australopitek, co pozwoliło mu być bardziej zwinnym w znajdowaniu pożywienia.
W 2007 roku dochodzenia ujawniły, że Paranthropus solidus prezentował dymorfizm płciowy, dzięki któremu nastąpił większy rozwój u samic, a mniejszy u samców.
Naukowcy znaleźli dowody na to, że samce zmonopolizowały samice, co doprowadziło do śmierci samców. Z tego powodu znalezione szczątki kości pochodziły od młodych mężczyzn..
Badania pokazują również, że były dwunożne. Jednak chociaż gatunek potrafił chodzić, jego mózg nie był w pełni rozwinięty, więc nie był to inteligentny hominin..
Jedno z najbardziej charakterystycznych działań Paranthropus solidus ma coś wspólnego z aktem komunikacji.
Wśród najwybitniejszych osobliwości tego hominida wyróżnia się umiejętność słuchania, chociaż nie potrafił mówić jak ludzie.
Aby zweryfikować zdolność słyszenia, w oparciu o cechy ludzkiego ucha, przeprowadzono badania porównawcze między zdolnościami sensorycznymi szympansów, Paranthropus solidus i P. solidus australopithecus africanus.
W 2013 roku naukowcy pracujący nad badaniem wskazali, że Paranthropus solidus miały wystarczająco dużo elementów w swojej strukturze, które pozwoliły im słyszeć podobnie jak szympansy i goryle, które są gatunkiem najbliższym człowiekowi.
Stwierdzono również, że w siedliskach otwartych Paranthropus solidus potrafili porozumiewać się głosowo dzięki zdolnościom słyszenia.
Mózg Paranthropus solidus Był rozwinięty i wysoki, podobny do szympansa: mierzył od 410 do 530 cm3. Na górze miał strzałkowy grzebień podobny do goryla, co nadawało mu większą siłę szczęki.
W porównaniu z innymi gatunkami, jego mózg był mały w stosunku do Homo. Jednak struktura czaszki była większa niż prezentowana przez australopitek.
Co ważne, powierzchnia czaszki i grzebienia u samic była mniejsza. U mężczyzn widoczna była jama czaszkowo-mózgowa.
Charakterystyka jego czaszki pozwoliła mu mieć szczególną cechę w jego fizjonomii: jego policzki miały duże i szerokie kości (łuki jarzmowe), które nadawały jego twarzy podobny kształt talerza. Inny aspekt twarzy okazu wskazywał, że był krótki i miał pionowe czoło..
Gatunki Paranthropus solidus Znajdował się na południu kontynentu afrykańskiego, na obszarach tropikalnych i otwartych murawach, takich jak Jaskinia Coopersa, Drimolen, Swartkrans, Kromdraai i Gondolin.
Skamieniałości analizowane w Swartkrans pokazują, że P. solidus Oprócz jaskiń mieszkali w obozach, które zbudowali z kości, rogów zwierząt i kamieni na brzegach jezior.
Jaskinie lub jaskinie były niegdyś dominującym siedliskiem tego gatunku, ponieważ ukrywały się w nich przed drapieżnikami, takimi jak lamparty.
Należy zauważyć, że nie było migracji Paranthropus solidus na inne kontynenty; gatunek pozostał tylko w południowej Afryce.
Ponieważ rozwinęły się w środowisku sawanny i otwartego lasu, ich dieta opierała się między innymi na bulwach, owadach, kłączach, orzechach, korzeniach, nasionach i małych zwierzętach..
Z drugiej strony szacuje się, że przez milion lat potrafił współistnieć z innym podobnym do niego gatunkiem Homo.
Badania Roberta Brooma i innych naukowców nie doprowadziły do znalezienia konkretnych narzędzi. Jednak w badaniach udało się zidentyfikować fragmenty rogów zwierząt, kamieni i kości w miejscu Swartkrans, które prawdopodobnie zostały użyte jako narzędzia..
Przypuszcza się również, że narzędzia były używane do budowy ich domów i kopania wzgórz termitów, którymi karmili się, ponieważ są one wysoce pożywnym źródłem białka..
Takie były wyniki badań, które przeprowadzono na pozostałościach znalezionych narzędzi; niewiele więcej informacji na ten temat jest jeszcze znanych.
Istnieje bardzo niewiele zapisów dotyczących działań przeprowadzonych przez P. solidus. Ponieważ jednak należą do rodziny dwunożnej (osoby ze zdolnością chodzenia na dwóch nogach), ruszyli w poszukiwaniu pożywienia.
Z drugiej strony wiadomo, że zawsze tworzyli duże grupy i nie lubili żyć samotnie, ponieważ polowały na nich lamparty..
To też było wiadomo P. solidus nadali wartość rodzinie. Dzieci mieszkały z matkami i oddzielały się od siebie dopiero wtedy, gdy utworzyły własną grupę rodzinną.
Podjęto kilka hipotez dotyczących przyczyn jego wyginięcia. Jedną z głównych przyczyn przypisuje się lampartom, ponieważ znaleziono szczątki Paranthropus solidus pokazują, że te ssaki zrobiły śmiertelną ranę w mózgu, która spowodowała śmierć.
Skamieniałe szczątki Paranthropus solidus którzy zadali tę śmiertelną ranę, byli poza jaskiniami, w których mieszkali. Uważa się, że lamparty po polowaniu na nie wspinały się na drzewa, aby zjeść swoją zdobycz, dlatego szczątki znaleziono rozrzucone poza jaskiniami.
Naukowcy zwracają uwagę, że może to być główną przyczyną jego wyginięcia 1,2 miliona lat temu.
Jednak inne badania nie wykluczają możliwości wystąpienia czynników klimatycznych, a także konkurencji z innymi istotami żywymi np człowiek wyprostowany, którzy żyli w Afryce w tym czasie, czy ewolucja gatunku.
Do chwili obecnej badania przeprowadzone na szczątkach Paranthropus solidus nie stworzyli konkretnej przyczyny, która wyjaśniałaby ich zniknięcie z Ziemi.
Jeszcze bez komentarzy