ZA odroczone zobowiązania Są to pieniądze, które firma otrzymuje od klienta jako zaliczka na produkt lub usługę. Jest ujęta w bilansie jako zobowiązanie do czasu dostarczenia towaru lub usługi.
Dzieje się tak, ponieważ firma musiałaby zwrócić pieniądze, gdyby nie dotrzymała umowy zgodnie z ustaleniami. Jest to zatem zobowiązanie, w przypadku którego nie jest wymagane odwołanie go w późniejszym okresie..
Jeżeli odroczenie trwa dłużej niż jeden rok, wówczas zobowiązanie jest klasyfikowane w bilansie spółki jako zobowiązanie długoterminowe. Odroczone zobowiązanie jest również nazywane odroczonym kredytem lub odroczonym przychodem..
Rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego tworzy się, gdy kwota obciążenia z tytułu podatku dochodowego jest wyższa niż kwota podatku podlegającego zapłacie. Może się to zdarzyć, gdy straty lub wydatki można odliczyć od podatku, zanim zostaną ujęte w rachunku zysków i strat..
Indeks artykułów
Długoterminowe odroczone zobowiązania to zobowiązania, których termin zapadalności nie przypada w bieżącym okresie obrotowym..
Są one rejestrowane jako zobowiązanie w bilansie wraz z innymi długoterminowymi zobowiązaniami dłużnymi do momentu ich spłaty. Są wykazywane jako strata w rachunku zysków i strat.
Odpowiada przychodom otrzymanym z góry, takim jak prowizje, odsetki, opłaty, dzierżawa, transport, usługi techniczne, transport i fracht, emerytury i czesne, towary już sprzedane w tranzycie, opłaty administracyjne i inne..
Należy zauważyć, że w przypadku ewentualnej sytuacji niemożności dostarczenia towaru lub wykonania usługi, firma musi dysponować pieniędzmi na ewentualny zwrot.
W pewnych okolicznościach spółki prowadzące sprzedaż ratalną mogą zaksięgować zysk uzyskany ze sprzedaży jako odroczony zysk brutto i zrealizować proporcjonalną część zysku brutto do zysku możliwego do uzyskania za dany okres tylko przy odzyskiwaniu sprzedawanego portfela..
Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego oznacza, że w przyszłości spółka będzie musiała zapłacić więcej podatku dochodowego w związku z transakcją, która miała miejsce w bieżącym okresie, np. Sprzedaż ratalna wierzytelności..
Jest to podatek, który należy zapłacić za bieżący okres, ale nie został jeszcze rozliczony. Odroczenie wynika z różnicy czasu między momentem zarejestrowania podatku a faktycznym zapłaceniem.
Ogólnie zasady rachunkowości różnią się od przepisów podatkowych danego kraju. Skutkuje to różnicą obciążenia z tytułu podatku dochodowego ujętego w rachunku zysków i strat, a rzeczywistą kwotą podatku należnego organom podatkowym..
Zysk spółki przed opodatkowaniem w rachunku zysków i strat może być większy niż zysk do opodatkowania na zeznaniu podatkowym. W związku z tą różnicą tworzone są rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego.
Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego jest tworzona, gdy przychód lub koszt został ujęty w rachunku zysków i strat, zanim zostanie obciążony podatkiem..
Na przykład firma, która osiągnęła zyski netto za rok, wie, że będzie musiała płacić podatki od tych zysków korporacyjnych. Ponieważ zobowiązanie podatkowe dotyczy bieżącego roku, należy również uwzględnić wydatek za ten sam okres..
Jednak podatek zostanie zapłacony dopiero w następnym roku kalendarzowym. Aby skorygować różnicę czasu między tym, co zostało zarejestrowane a faktyczną płatnością, podatek jest rejestrowany jako rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.
Częstym źródłem rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego jest sprzedaż ratalna, czyli przychód ujmowany, gdy jednostka gospodarcza odsprzeda swoje produkty na kredyt, które mają być zapłacone w równych kwotach w przyszłości..
Zgodnie z zasadami rachunkowości spółka może ogólnie ujmować całkowity dochód ze sprzedaży ratalnej towarów, podczas gdy przepisy podatkowe nakładają na spółkę obowiązek ujmowania dochodu w momencie dokonywania płatności ratalnych..
Powoduje to przejściową dodatnią różnicę między wynikiem księgowym spółki a dochodem do opodatkowania, a także rezerwą z tytułu odroczonego podatku dochodowego..
Innym źródłem powstania rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego jest różnica w traktowaniu amortyzacji przez przepisy podatkowe i zasady rachunkowości..
Dzieje się tak, gdy firma stosuje metodę amortyzacji przyspieszonej do rozliczania podatku i stosuje amortyzację liniową w rachunku zysków i strat..
Odpis amortyzacyjny aktywów na potrzeby sprawozdania finansowego jest zwykle obliczany metodą liniową, natomiast przepisy podatkowe dopuszczają stosowanie metody amortyzacji przyspieszonej..
Ponieważ metoda liniowa powoduje mniejszą amortyzację w porównaniu z metodą przyspieszoną, zysk księgowy przedsiębiorstwa jest tymczasowo wyższy niż jego dochód do opodatkowania..
Spółka rozpoznaje różnicę między wynikiem księgowym brutto a dochodem do opodatkowania, wykorzystując rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego.
Ponieważ firma nadal amortyzuje swoje aktywa, różnica między amortyzacją liniową a amortyzacją przyspieszoną zmniejsza się. Kwota rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego jest stopniowo eliminowana poprzez szereg kompensujących zapisów księgowych..
Poniżej znajduje się rachunek zysków i strat Spółki ABC dla celów sprawozdawczości finansowej. Liczby przychodów i kosztów nie zostały zmienione, aby podkreślić koncepcję rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego..
Zakłada się, że wartość aktywów podlegających amortyzacji wynosi 1000 USD, a okres użytkowania wynosi trzy lata. Amortyzacja następuje metodą liniową:
- Rok 1: 333 USD.
- Rok 2: 333 USD.
- Rok 3: 334 USD.
Należy zauważyć, że obciążenie podatkowe za trzy lata wynosi 350 USD, zaznaczone na żółto.
Załóżmy teraz, że do celów sprawozdawczości podatkowej firma stosuje metodę przyspieszonej amortyzacji. Profil amortyzacji wygląda następująco:
- Rok 1: 500 USD.
- Rok 2: 500 USD.
- Rok 3: 0 USD.
Należy zauważyć, że podatek do zapłacenia za rok 1 wynosi 300 USD, rok 2 300 USD, a rok 3 450 USD.
Zastosowanie dwóch różnych rodzajów amortyzacji dla celów sprawozdawczości finansowej i podatkowej spowoduje powstanie odroczonego zobowiązania..
Jeszcze bez komentarzy