Plik różowy pieprz jest to gatunek wieloletni należący do rodziny Anacardiaceae. Powszechnie znany jest jako różowy pieprz, turbinto, fałszywy pieprz i brazylijski pieprz. Jest to roślina drzewiasta o liściach do 22 cm długości, o zapachu perfumowanym i zimozielonym..
Kwiaty są małe i aromatyczne, zebrane w kwiatostany przypominające wiechy. Jej intensywnie czerwone owoce wpływają na mobilność pieszych i pojazdów, gdy są masowo produkowane i spadają na ziemię.
Jest gatunkiem pochodzącym z Brazylii, Paragwaju i Argentyny. Dziś jest to gatunek uprawiany zarówno w umiarkowanych, jak i ciepłych rejonach świata, w wielu miejscach został naturalizowany. Stosowana jest m.in. jako roślina lecznicza, w odnowie ekologicznej lub jako żywa bariera.
Indeks artykułów
Jest to wiecznie zielone drzewo, wytwarzające żywicę, o wysokości od 5 do 7 m. Korona jest gęsta, okrągła lub jajowata, ma intensywnie zielony kolor, a pień ma ciemnoszarą korę..
Kora ta jest początkowo gładka, ale z upływem czasu staje się popękana, z pęknięciami i łuskami. Jego gałęzie są brązowe i wykazują pokwitanie, które stopniowo zanika. Ma wiele przetchlinek i wytwarza żywicę.
Liście są naprzemiennie, nieparzystopierzaste, mierzą od 8 do 20 cm długości, licząc ogonek liściowy. Z kolei jego osadka jest uskrzydlona i mierzy od 4 do 9 cm długości z ogonkiem liściowym o długości 2 do 3 cm, owłosionej i koloru czerwonego..
Ulotki mają od 7 do 13 cm, mogą być siedzące lub przysadziste, przeciwległe, eliptyczne, odwrotnie jajowate, mają 1,5 do 6 cm długości i 1 do 3 cm szerokości. Ulotka końcowa jest największa, podstawa jest klinowata lub asymetryczna, jej cały brzeg jest ząbkowany, a wierzchołek podostry, a czasem o wieleroniczny..
Tekstura listków jest błoniasta lub podskórna, nie wykazują pokwitania, chociaż pojawiają się w żyłach. Górna powierzchnia jest ciemnozielona, a dolna jaśniejsza i mniej jasnozielona. Żyłka boczna jest drożna.
Kwiaty są zgrupowane w kwiatostany przypominające wiechy, które mogą być pachowe lub końcowe, a ich kształt jest piramidalny. Kwiaty mają od 2,5 do 20 cm długości i są silnie rozgałęzione.
Jej kwiaty mogą być również liściaste lub trwałe, jednopłciowe, żółtawo-białe, ułożone na dobrze przegubowych szypułkach o długości od 1 do 3 mm. Kielich ma 5 wolnych działek, jajowate, pozbawione pokwitania.
Korona składa się z 5 owalnych, eliptycznych płatków. Podobnie jak działki działkowe nie wykazują pokwitania i mają od 2 do 3 mm długości i 2 mm szerokości..
Kwiaty męskie mają dziesięć pręcików ułożonych w dwa okółki, z których najbardziej zewnętrzne są mniejsze od pręcików wewnętrznych. Podczas gdy żeńskie kwiaty mają kulisty jajnik, mierzący od 1 do 1,5 mm, z nasiennym rudem, unilokularny i jego styl jest krótki, a na końcu wykazuje punkcikowate piętno..
Owocem różowego pieprzu jest kulisty pestkowiec od 4,5 do 5 mm na 4 do 4,5 mm, są one gładkie o intensywnie czerwonej barwie. Kielich i styl są trwałe w tym owocu.
Nasiona są jasnobrązowe, mierzą około 3 mm i mają kształt eliptyczny lub reniform..
-Królestwo: Plantae
-Klasa: Equisetopsida
-Podklasa: Magnoliidae
-Superorder: Rosanae
-Zamówienie: Sapindales
-Rodzina: Anacardaceae
-Płeć: Schinus
-Gatunki: Schinus terebinthifolia Raddi.
Twoje imię Schinus Pochodzi od greckiej nazwy nadanej mastyksu, który jest kolejnym gatunkiem drzew z tej samej rodziny. Nazwa gatunku terebinthifolia odnosi się do cornicabra (Pistacia terebinthus), ponieważ jego liście są bardzo podobne do liści tego gatunku.
Roślina ta może zasiedlać takie kraje jak między innymi Argentyna, Boliwia, Brazylia, Kolumbia, Ekwador, Salwador, Honduras, Panama, Paragwaj, Stany Zjednoczone i Wenezuela..
Zakres wysokości, jaki zajmuje, waha się od 0 do 2000 metrów nad poziomem morza. Wymaga silnego oświetlenia, toleruje gleby ubogie i żyzne. Jest to gatunek odporny na suszę.
To drzewo toleruje gleby kwaśne i wapienne, nieco ubogie, ale z dobrym drenażem..
Wzrost tego gatunku coraz lepiej występuje na glebach o dużej zawartości krzemionki i gliny, a także zaleca się, aby były głębokie.
Jeśli chodzi o susze, to drzewo jest wobec nich bardzo tolerancyjne. Nawadnianie jest konieczne we wczesnych stadiach wzrostu, głównie w okresie letnim. Zmniejsza się w warunkach półcienistych i nie należy go nakładać, gdy pojawia się mróz.
Rozmnażanie różowego pieprzu może odbywać się za pomocą nasion i sadzonek, a obie formy szybko rosną..
Na początku swojego wzrostu wymaga trenowania cięć do uzyskania prostego pnia i zwartej łodygi..
Drzewo to jest szeroko stosowane ze względu na swoje właściwości oczyszczające i przeciwgorączkowe. Inne zastosowania to leczenie schorzeń macicy, wrzodów i jako środek moczopędny..
Podobnie różowy pieprz wytwarza olejek eteryczny i ekstrakt alkoholowy, które mają działanie przeciwbakteryjne Pseudomonas, Staphylococcus Y Escherichia. W ten sam sposób etanolowy ekstrakt z suszonych liści ma działanie kontrolujące mięczaka. Biomphalaria glabrata.
Z drugiej strony wodny ekstrakt z gałęzi i liści wykazuje działanie przeciwwirusowe przeciwko niektórym bakteriofagom, a także przeciwko wirusowi mozaiki tytoniu i ziemniaka. Podobnie gotowana kora jest przydatna w leczeniu ran, guzów, zmniejszaniu stanu zapalnego i kontrolowaniu biegunki..
Różowy pieprz zawiera wiele tanin w swoich zdrewniałych częściach (korze i gałęziach), które są używane do barwienia sieci rybackich.
Jednak gatunek ten może być niezbyt korzystny, ponieważ wywołuje alergie krzyżowe i atopowe w skórze ludzi, gdy są oni narażeni na ten pyłek przez ponad 4 miesiące w roku. Spożycie owocu wywołuje swędzenie podobne do czarnego pieprzu i czasami powoduje wymioty, biegunkę u dzieci i bóle głowy.
Oprócz zastosowań leczniczych różowy pieprz jest bardzo przydatny do odbudowy zdegradowanych obszarów, ponieważ zachowuje się jak gatunek pionierski i agresywny oraz ma zdolność rozprzestrzeniania się wśród zwierząt.
Jeszcze bez komentarzy