Plik główne różnice między archeonami a bakteriami Opierają się na aspektach molekularno-strukturalnych i metabolicznych, które omówimy poniżej. Domena Archaea taksonomicznie grupuje jednokomórkowe mikroorganizmy, które mają morfologię komórek prokariotycznych (bez błony jądrowej lub błon organelli cytoplazmatycznych), cechy przypominające bakterie.
Jednak istnieją również cechy, które je dzielą, ponieważ archeony są wyposażone w bardzo szczególne mechanizmy adaptacyjne, które pozwalają im żyć w środowiskach ekstremalne warunki.
Domena bakteryjna zawiera najliczniejsze formy bakterii zwane eubakteriami lub prawdziwymi bakteriami. Są to także jednokomórkowe, mikroskopijne organizmy, prokarioty, które żyją w dowolnym środowisku umiarkowane warunki.
Indeks artykułów
W IV wieku pne żywe istoty podzielono tylko na dwie grupy: zwierzęta i rośliny. Van Leeuwenhoek w XVII wieku za pomocą zbudowanego przez siebie mikroskopu był w stanie obserwować mikroorganizmy, które do tej pory były niewidoczne i opisał pierwotniaki i bakterie pod nazwą „animáculos”..
W XVIII wieku „mikroskopijne zwierzęta” zostały włączone do systematycznej klasyfikacji Carlosa Linneusza. W połowie XIX wieku, nowe królestwo grupuje bakterie: Haeckel postulował systematyzację opartą na trzech królestwach; królestwo Plantae, królestwo Animalia i królestwo Protista, które grupowały mikroorganizmy z jądrem (glony, pierwotniaki i grzyby) oraz organizmy bez jądra (bakterie).
Od tego czasu kilku biologów zaproponowało różne systemy klasyfikacji (Chatton w 1937 r., Copeland w 1956 r., Whittaker w 1969 r.), A kryteria klasyfikacji mikroorganizmów, początkowo oparte na różnicach morfologicznych i różnicach w barwieniu (barwienie Grama), opierają się na metabolizmie i różnice biochemiczne.
W 1990 roku Carl Woese, stosując techniki sekwencjonowania molekularnego w kwasach nukleinowych (rybosomalny kwas rybonukleinowy, rRNA), odkrył, że istnieją bardzo duże różnice filogenetyczne między mikroorganizmami zgrupowanymi jako bakterie..
To odkrycie wykazało, że prokarionty nie są grupą monofiletyczną (ze wspólnym przodkiem), a Woese zasugerował następnie trzy domeny ewolucyjne, które nazwał: Archaea, Bacteria i Eukarya (organizmy komórek jądrzastych).
Organizmy Archaea i Bacteria mają wspólne cechy, ponieważ oba są jednokomórkowe, wolne lub zagregowane. Nie mają określonego jądra ani organelli, mają średnio wielkość komórek od 1 do 30 μm.
Wykazują istotne różnice w składzie molekularnym niektórych struktur i biochemii ich metabolizmu.
Gatunki bakterii żyją w wielu różnych siedliskach: skolonizowały wody słonawe i słodkie, środowiska gorące i zimne, tereny bagienne, osady morskie i szczeliny skalne, a także mogą żyć w powietrzu atmosferycznym..
Mogą żyć z innymi organizmami w przewodzie pokarmowym owadów, mięczaków i ssaków, jamie ustnej, drogach oddechowych i moczowo-płciowych ssaków oraz we krwi kręgowców..
Również mikroorganizmy należące do Bacteria mogą być pasożytami, symbiontami lub komensalami ryb, korzeniami i łodygami roślin, ssaków; mogą być związane z grzybami porostowymi i pierwotniakami. Mogą to być również zanieczyszczenia żywności (między innymi mięso, jajka, mleko, owoce morza).
Gatunki z grupy Archaea mają mechanizmy adaptacyjne, które pozwalają na życie w środowiskach o ekstremalnych warunkach; może żyć w temperaturach poniżej 0 ° C i powyżej 100 ° C (temperatura, której bakterie nie są w stanie utrzymać), w ekstremalnie zasadowych lub kwaśnych pH i stężeniach soli znacznie wyższych niż w wodzie morskiej.
Organizmy metanogenne (które wytwarzają metan, CH4) również należą do domeny Archaea.
Otoczka komórek prokariotycznych jest zwykle tworzona przez błonę cytoplazmatyczną, ścianę komórkową i torebkę..
Błona plazmatyczna organizmów z grupy Bacteria nie zawiera cholesterolu ani innych steroidów, ale raczej liniowe kwasy tłuszczowe połączone z glicerolem wiązaniami typu estrowego..
Błona członków Archaea może być utworzona przez dwuwarstwę lub monowarstwę lipidów, która nigdy nie zawiera cholesterolu. Fosfolipidy błonowe składają się z długołańcuchowych, rozgałęzionych węglowodorów połączonych z glicerolem wiązaniami typu eteru..
W organizmach z grupy Bacteria ściana komórkowa składa się z peptydoglikanów lub mureiny. Organizmy archeonów posiadają ściany komórkowe, które zawierają pseudopeptydoglikan, glikoproteiny lub białka, jako adaptacje do ekstremalnych warunków środowiskowych.
Dodatkowo mogą stanowić zewnętrzną warstwę białek i glikoprotein, pokrywającą ścianę..
RRNA to kwas nukleinowy, który bierze udział w syntezie białek - wytwarzaniu białek, których komórka potrzebuje do pełnienia swoich funkcji i rozwoju - kierując pośrednimi etapami tego procesu.
Sekwencje nukleotydów w rybosomalnych kwasach rybonukleinowych są różne w organizmach Archaea i Bacteria. Fakt ten odkrył Carl Woese w swoich badaniach z 1990 roku, które doprowadziły do powstania rozdzielenie tych organizmów na dwie różne grupy.
Niektórzy członkowie grupy Bacteria mogą wytwarzać struktury umożliwiające przetrwanie zwane przetrwalnikami. Gdy warunki środowiskowe są bardzo niekorzystne, przetrwalniki mogą zachować swoją żywotność przez lata, praktycznie przy zerowym metabolizmie.
Te zarodniki są wyjątkowo odporne na ciepło, kwasy, promieniowanie i różne czynniki chemiczne. W grupie Archaea nie odnotowano żadnego gatunku tworzącego przetrwalniki.
Niektóre bakterie mają wici, które zapewniają mobilność; krętki mają osiowe włókno, za pomocą którego mogą poruszać się w płynnych, lepkich mediach, takich jak błoto i próchnica.
Niektóre fioletowe i zielone bakterie, cyjanobakterie i archeony posiadają pęcherzyki gazu, które pozwalają im poruszać się w powietrzu. Znane gatunki Archaea nie mają przydatków, takich jak wici czy nitki.
W domenie Bacteria istnieją gatunki cyjanobakterii, które mogą przeprowadzać fotosyntezę tlenową (która wytwarza tlen), ponieważ zawierają chlorofil i fikobiliny jako pigmenty pomocnicze, związki wychwytujące światło słoneczne..
W tej grupie znajdują się również organizmy, które dokonują fotosyntezy beztlenowej (nie wytwarzającej tlenu) poprzez bakteriochlorofile pochłaniające światło słoneczne, takie jak: siarka czerwona lub purpurowa i bakterie bezsiarkowe czerwone, siarkowe zielone i zielone bezsiarkowe..
W domenie Archaea nie odnotowano żadnych gatunków fotosyntetyzujących, z wyjątkiem rodzaju Halobacterium, z ekstremalnych halofitów, jest zdolny do wytwarzania adenozynotrifosforanu (ATP) przy użyciu światła słonecznego bez chlorofilu. Mają purpurowy pigment siatkówki, który wiąże się z białkami błonowymi i tworzy kompleks zwany bakteriorodopsyną.
Kompleks bakteriorodopsyny pochłania energię światła słonecznego i po uwolnieniu może pompować jony H.+ na zewnątrz komórki i promować fosforylację ADP (difosforan adenozyny) do ATP (trifosforan adenozyny), z którego mikroorganizm uzyskuje energię.
Jeszcze bez komentarzy