Psychologia grupowa Normy grupowe

Normy są nieodłączną częścią społeczeństwa, pomagają mu nie być chaosem, rozwijając jego działanie poprzez wzorzec działania rzeczy.

Istnieją różne rodzaje norm: formalne, instytucjonalne, prawne, Ale te, które dotyczą nas dzisiaj, to zasady, które są podawane w grupie roboczej, te, które sprawiają, że członkowie przestrzegają ustalonych zasad lub nie, te, które zależą od komunikacji i które sprzyjają spójności, która później będzie miała tę grupę, jak są zaangażowani jesteśmy w osiąganiu celów i staniu się zespołami roboczymi, o których marzymy, ale których z pewnością dzisiaj nie mamy.

Normy grupowe

Norma grupowa to mechanizm regulacji zachowań, a jej główne funkcje to:

• Przyczyń się do skuteczności zadania

• Wywieranie presji psychologicznej na członków grupy

• Przyczyń się do poruszania się grupy.

Może być jawne lub niejawne, Aby grupa mogła się do niego dostosować, musi wiedzieć, że jest to konieczne i jaki jest powód jego istnienia. Może być ktoś, kto się jej podporządkuje, ale nie jest z niej zadowolony, z obawy przed represjami nie mówią nic w odpowiednich miejscach, ale plotkują z innymi współpracownikami, tworząc plotki, antypatie i szereg negatywnych skutków wywołanych przez brak komunikacji.

Główna różnica między a norma grupowa i instytucjonalna jest to, że druga nie podlega dyskusji, ale norma grupowa jest ustalana z negocjacji, z akceptacji członków grupy, w przeciwnym razie jest kryterium władzy i przestaje spełniać swoją podstawową funkcję, jaką jest poruszanie grupy zgodnie z wykonanie zadania.

Główne odpowiedzi na normy grupowe to

• Imitacja i sugestia: są odpowiedziami najbardziej prymitywnymi, gdzie poznanie nie pośredniczy, są elementarne, w drugiej jest to udzielane przez obecność kogoś ważnego dla mnie „jak on (ona) to robi, ja to robię”.

• Konformista: reguła wynika z zewnętrznej logiki „wydaje mi się to głupie, ale i tak to zrobię” iz wewnętrznej logiki początkowo nie zgadza się z regułą, ale „przetrawia” i przerabia ją, znajdując przekonujący powód, aby go przestrzegać „wydaje mi się to głupie, ale z pewnością konieczne jest osiągnięcie celu X”.

• Kolektywista: w pierwszej kolejności nie kwestionuje normy, szybko rozumie, dlaczego jej przestrzeganie jest dobre dla wypełnienia zadania grupy, czy też nie, gdyż kolektywistyczną odpowiedzią może być nieprzestrzeganie normy.

• Negatywny: To ten, który nie przestrzega normy, ani domyślnie, albo nadmiernie, ten drugi może wydawać się nadmiernie zgodny, ale nie do końca, jest niezadowolony lub nie zgadza się, ale nie ma środków, aby ją opracować lub przekazać, a potem robi to w ten sposób.

Kiedy reguła jest ustanowiona, można by pomyśleć, że jeśli ludzie jej przestrzegają, dzieje się tak dlatego, że są z niej zadowoleni i zobowiązani, ale nie można tego zagwarantować, dopóki wynik grupy nie zostanie zauważony w pracy lub dopóki grupa o tym nie zakomunikuje..

W zachowaniu nie można zobaczyć, co sprawia, że ​​przestrzegam reguły, żadna z tych odpowiedzi nie ma różnicy w zachowaniu, widać tylko, że reguła jest spełniona lub nie, dlatego ważne jest, abyś jako dyrektor grupy ( lub jeśli wolisz zespół roboczy, wiedz, że przestrzeganie normy nie oznacza zaangażowania w jej przestrzeganie, ponieważ można to zrobić z wielu powodów, ważną rzeczą w normie jest to, że nigdy nie przestaje pełnić swojej głównej funkcji i jest spraw, aby członkowie grupy wykonali zadanie w najlepszy możliwy sposób, byli skuteczni i osiągnęli cel.

Kiedy reguła jest bardziej obciążeniem, przeszkodą, spowalnia kreatywność i generuje dyskomfort, bo po prostu przestała działać (jeśli kiedykolwiek działała) i musi zostać wyeliminowana.

Nie ma sensu trzymać się niezmienności przed zmianami i modyfikacjami, które są nieuniknione, wbrew normom prawnym normy grupowe nie są „kaftanem bezpieczeństwa” i nie powinny być w ten sposób traktowane..

Czy można dopuścić do przekroczenia normy grupowej??

Można by pomyśleć, że odpowiedź brzmi NIE, w końcu jest ona tworzona i zatwierdzana przez grupę, w jaki sposób każdemu członkowi można pozwolić na jej przekroczenie i jak wpłynęłoby to na innych?

Prawda jest taka, że ​​pomimo tego, że gdy reguła nie jest przestrzegana, w większości przypadków generowana jest kara, tego typu reguła nie istnieje jako mechanizm represji i jeśli pamiętamy, że jedną z jej głównych funkcji jest zapewnienie, że grupa spełnia swoje zadanie, są pewni współpracownicy, którzy wnoszą większy wkład niż inni i których wkład jest kluczowy, jeśli chodzi o osiągnięcie celów, można im w pewien sposób pozwolić przestępstwo.

W jaki sposób? Z niektórych kredytów ...

Kredyt idiosynkratyczny: dla współpracowników, którzy wnoszą duży wkład w pracę grupy.

Innowacyjny kredyt: kiedy potencjalni przyszli liderzy w grupie zostaną zidentyfikowani.

To dozwolone przestępstwo ma swoje granice, a mianowicie, że pod żadnym pozorem nie możesz narażać się na ryzyko podstawowe zadanie grupy, jej cel lub misja.

W obu przypadkach tym współpracownikom wolno trochę odejść od normy, ale nie jest to decyzja indywidualna, ale decyzja grupowa, ponieważ nie można jej interpretować jako faworyzowania lub narzucania władzy, tutaj komunikacja zaczyna odgrywać istotną rolę. , ponieważ grupa „wie”, jakim typom osób są przyznawane te kredyty.

Bardzo częstym błędem jest to, że każdego traktuje się tak samo, najcenniejszego tak samo, jak najmniej wartościowego, tego, który jest kreatywny i wykonuje zadania tak samo, jak ten, który zawsze stawia przeszkody i jest powolny.

Kiedy popełnia się ten błąd, grupa nie wie, kto jest w niej wartościowy, a zatem kiedy członek może przekroczyć normę na podstawie kryteriów dyrektora-menedżera-menedżera (który musi znać każdego), ponieważ jest to interpretowane jako preferencja lub pośrednicząca w dochodowym interesie.

Z tego powodu tak ważne jest, aby ludzie znać swoją rolę i rolę, jaką odgrywają w grupie, używając silne strony każdego i próbując łagodzić słabości, ale kierując się maksymą, że „bycie bardziej skutecznym i kompetentnym przyniesie lepsze korzyści”.

Dyrektorzy grup roboczych muszą mieć krystalicznie jasne pojęcie o tym, co wyjaśniono powyżej, ponieważ może to być przypadek współpracownika, który dokonuje inteligentnych interwencji, szuka alternatywnych rozwiązań, ma świeże i jasne pomysły, a szef postrzega go jako potencjalnego lidera zespołu lub z innej grupy.

Jeśli jednak temu współpracownikowi nieustannie przeszkadzają inni, jeśli często nie zgadzają się z jego pomysłami, na pewno nie będzie on pełnił roli lidera, ponieważ nie ma to wpływu na grupę i nie uznają jej za taką, nawet wtedy, gdy reżyser widzi w tym możliwości.

W wielu przypadkach szefowi może grozić jeden z tych członków, czy to ten, który wnosi dużo, czy innowator i widzi w regule instrument władzy, że musi potwierdzić swój autorytet w grupie, kolejny duży błąd Być może podążał za przywódcą grupy, ale prawowitą władzę, którą zapewnia wpływ, stracił, ma tylko to, które jest potwierdzone nazwą jego stanowiska. Czy tego rodzaju szefem chcemy być?

Nie zapominajmy, że grupa to najpierw JA, TY, HE, zostanie Stanami Zjednoczonymi to bardzo trudne zadanie, jak motywować ludzi i czynić ich profesjonalnymi i zaangażowanymi w to, co robią; Ale łatwo jest zdemotywować, ponieważ osiąga się to z przeszkód, od odmowy do zmiany, bycia nieprzejednanym bez argumentów.

Jeśli jest tak wiele norm społecznych, w których nie mamy ani głosu, ani głosu, nieporuszalnych i represyjnych, nie przyczyniajmy się z naszej pozycji do utrwalania stylów bezpłodnych relacji, które rodzą udrękę i niemoc, zdecydujmy się na doskonałość i współpracę, pozwólmy pozbywamy się przeciętności i stańmy się motywacyjnym blaskiem, którego inni tak bardzo potrzebują, możemy to zrobić i na to zasługujemy.