Plik egzogamia odpowiada zasadzie wyboru małżonka, zgodnie z którą związki małżeńskie między członkami tej samej grupy lub systemu pokrewieństwa są zabronione. Ta zasada określa, że małżonek musi być wybrany z klanu innego niż ich własny, zabraniając małżeństw między krewnymi.
W dzisiejszym społeczeństwie reguła jest wyraźnie określona i zakazuje małżeństw między grupami bezpośrednich krewnych, jak w przypadku braci, matki, ojca; itp. Jednak w niektórych kulturach egzogamia jest surową normą, która określa, kto powinien zostać wybrany na małżonka, a małżeństwo z członkami tej samej wioski, wioski lub plemienia jest zabronione. W przypadku nieprzestrzegania przepisu egzogamii, kary wahają się od otwartej dezaprobaty do śmierci.
Oznacza to, że aby zdobyć partnera, członkowie określonego plemienia lub społeczności muszą opuścić swoje otoczenie, aby szukać ich w zupełnie innej grupie. Użyteczność tej zasady polega na utrzymywaniu współpracy między grupami, zwłaszcza w plemionach i wioskach, gdzie wspólna praca jest niezbędna do przetrwania..
W społeczeństwie istnieją dwa rodzaje pokrewieństwa, jeden przez krew, a drugi przez małżeństwo. W ten sposób pokrewieństwo tworzy całą strukturę, która choć ma charakter zbiorowy, zachowuje swoją indywidualność, szerząc wokół siebie wpływ poprzez tworzenie innych struktur pokrewieństwa, czyli nowych rodzin. Ta sieć pokrewieństwa pełni nie tylko funkcję biologiczną, ale pełni także funkcje polityczne i gospodarcze..
Uważa się, że egzogamia może mieć związek z zasadą zakazu kazirodztwa. Jednak egzogamia zabrania małżeństw między osobami z tej samej grupy - spokrewnionymi lub nie. Ponadto zasada zakazu kazirodztwa ma na celu zakaz współżycia seksualnego, podczas gdy egzogamia koncentruje się w szczególności na zakazie więzi małżeńskiej..
Geneza reguły egzogamii polega na faworyzowaniu związku między różnymi grupami społecznymi, a pojęcie to zaczęto stosować w połowie XIX wieku, kiedy to pierwsze obserwacje tego zjawiska dokonano w plemionach australijskich. Znaczenie tej fundacji polega na nawiązywaniu kontaktów między innymi grupami.
Egzogamia rozpoczęła się wtedy w sferze politycznej, aby wzmocnić plemiona sojuszami z innymi grupami ludowymi. Uważa się, że egzogamia rozpoczęła się od schwytania kobiet z sąsiednich plemion w celu uzyskania nad nimi większej władzy, a może z powodu niedoboru kobiet w tej samej grupie.
Belgijski antropolog Claude Levi-Strauss wskazał w swoich pracach, że zarówno egzogamia, jak i prawo zakazujące kazirodztwa mają praktyczne podejście: zmuszanie kobiet do rozmnażania się z innymi mężczyznami z różnych grup.
To samo dotyczy biologii. Wiadomo, że krzyżowanie się osobników z innej grupy lub klanu jest przydatne dla zróżnicowania potomstwa. Innym przypadkiem jest chów wsobny, który dla niektórych autorów kazirodztwo zamiast być tematem tabu, prowadzi do dziedzicznych problemów fizycznych i psychicznych oraz przenoszenia równoległych warunków genetycznych. W ten sposób uważa się, że najstarsze społeczeństwa rozwijały się w sposób egzogamiczny i nieendogamiczny, jak uważano w przeszłości..
Jest prawdopodobne, że w tych społeczeństwach, chociaż małżeństwo rodzeństwa było dozwolone, było ono zarezerwowane tylko dla rodzin królewskich, które starały się zachować swoją linię dla przyszłych pokoleń. Ale nie dotyczy to wszystkich jego ludzi, którzy nie mieli takiej zasady, aby wybrać swojego małżonka.
W ten sposób kojarzenie kojarzone odpowiada wzorcowi adaptacyjnemu, który sprzyja ewolucji grupy i pozwala uniknąć możliwości pojawienia się potomstwa z problemami genetycznymi związanymi z chowieniem wsobnym. Dotyczy to nie tylko ludzi, ale wszystkich zwierząt.
Im bardziej odległa mieszanka osobników, tym ich potomkowie będą zdrowsi i silniejsi. Warunki genetyczne predysponujące do choroby często występują w miejscach, w których powszechny był chów wsobny, np. W małych zbiorowiskach zamkniętych na długi czas.
Jednak egzogamia nie tylko przynosi korzyści w dziedzinie genetyki, ale także obejmuje wiele społecznych i politycznych aspektów różnych społeczeństw i systemów..
Istnieją różne wyjaśnienia egzogamii na przestrzeni dziejów. Wielu uważa, że jest to związane z totemizmem, religijną ideą boskiego szacunku dla krwi klanu, która jest świętą substancją. Prawdopodobnie była to jedna z motywacji plemion w poszukiwaniu małżonków w innych grupach.
Jednak wymiany mężczyzn i kobiet nie można nie traktować jako jednoczącej siły różnych grup, zwiększającej zarówno ekonomiczną, jak i polityczną siłę utworzonego sojuszu..
Obecnie egzogamia jest nadal praktykowana w różnych nowoczesnych społeczeństwach, a wiele z nich zostało opisanych w literaturze klasycznej. Jest praktykowany w niektórych plemionach australijskich, w społeczeństwie tureckim i u Eskimosów. W tych grupach ludzkich egzogamia utrzymuje się od kilku pokoleń, łącząc różne klany w tej samej krwi lub języku, dzięki czemu uzyskuje się przynależność i poczucie jedności narodu.
Istnieje również rodzaj egzogamii zwanej egzogamią językową. W tym przypadku małżeństwo jest zawierane między dwojgiem ludzi mówiących różnymi językami.
Występuje bardzo często w plemionach Tukano, rdzennych grupach w północno-zachodniej części Amazonii. W tych małżeństwach zmuszanie małżonków do mówienia tym samym językiem już czyni ich członkami narodu, daje poczucie przynależności i sojuszu.
W innych częściach świata, takich jak Atlantic Canada, to samo zjawisko występuje regularnie, a rodziny zazwyczaj składają się z jednego małżonka, który mówi po francusku, a drugi po angielsku..
Z naukowego punktu widzenia egzogamia jest związana z dystansem genetycznym między parą. Jeśli jednak spojrzeć na to z punktu widzenia etnicznych interesów genetycznych, chów wsobny pozwala zachować pokrewieństwo między rodzinami, bez utraty jakichkolwiek genów lub reprezentatywnych cech..
Weźmy na przykład przypadek pary kaukaskiej i chińskiej. Twoje dzieci będą nosicielami genów, które są najbardziej dominujące w przypadku każdego z rodziców, ale około 80% chorób genetycznych drugiej osoby zostanie utracone..
W ten sposób odkrywamy, że chociaż egzogamia nie zachowuje czystych cech genetycznych grupy, z której pochodzi, to pozwala ona na rozprzestrzenianie najbardziej dominujących genów na nowych obszarach, w których rodzi się potomstwo.
Patrząc na to w prosty sposób, chów wsobny w każdej kombinacji genetycznej ponownie „tasuje karty z talii genów”, rozdzielając nową kombinację, ale z tymi samymi elementami. Zamiast tego egzogamia „szyfruje i zastępuje talię nową” i rozprowadza nowe „karty” (geny) w każdym z potomków.
Dlatego też celem kojarzenia krzyżowego nie jest zachowanie materiału genetycznego przez cały czas z pokolenia na pokolenie. Jego zamiarem jest mieszanie się z różnymi ludźmi, a tym samym rozszerzenie wpływu, który wykracza poza strukturę DNA..
Chociaż w wyjaśnieniach egzogamii znajdujemy nawet teorię doboru naturalnego Darwina, w której najsilniejszymi i najlepiej przygotowanymi organizmami są te, które przeżyją (najlepsze kombinacje genetyczne generowane przez egzogamię); Obecnie egzogamia jest interpretowana jako mechanizm przetrwania, ponieważ ogranicza konflikty w obrębie klanu pochodzenia, z sąsiednimi plemionami oraz ustanawia poczucie przynależności i solidarności między różnymi niespokrewnionymi jednostkami..
Egzogamia ustanawia lojalność i wzmacnia więzi. Promuje to solidarność i spójność społeczną, zmniejszając wszelkie wewnętrzne konflikty między społecznościami. W tym ujęciu sojuszy małżeństwo byłoby uważane za podstawową i podstawową formę wymiany, taką jak barter.
W klanie egzogamia zmniejsza napięcie jego żon, eliminując konkurencję między nimi. Z drugiej strony pozwala w pozytywny sposób budować sojusze oraz stymulować troskę i troskę między różnymi grupami społecznymi.
Egzogamia jest powszechnym wzorcem w społeczeństwach w Afryce i Indiach, gdzie zawieranie sojuszy z sąsiednimi klanami poprzez egzogamię odgrywa kluczową rolę w przetrwaniu ich systemu kastowego i sub-kastowego. W tym przypadku kobieta pełniąca istotną rolę w swojej kasty lub klanie zdarza się odgrywać inną ważną rolę w grupie innej niż jej własna, utrzymując pozycję plemienia lub klanu..
W ten sposób małżeństwo jest ważne, aby tworzyć sojusze, przekształcać związki, uzgadniać pewne prawa i ustanawiać prawne pokrewieństwo między potomstwem. Przymierza małżeńskie są podstawą społecznej struktury kultur pierwotnych, dzięki którym możliwa jest solidniejsza formacja, ustalenie porządku domowego, przekazanie własności i autorytetu politycznego.
Na świecie istnieją trzy formy małżeństwa: chów wsobny - małżeństwo z osobami, które należą do tego samego pokrewieństwa lub grupy; hipogamia; małżeństwo, w którym małżonek jest wybierany ze względu na podobne zainteresowania i jeden z nich traci pozycję społeczną, dołączając do grupy drugiego; i egzogamia - co oznacza, że małżeństwo musi być zawarte z kimś z innego klanu niż własny.
Wreszcie, egzogamia byłaby narzędziem, za pomocą którego grupy i klany dążą do poszerzenia swojej sieci w społeczeństwie, rozwijania sojuszy politycznych, zwiększania pokrewieństwa i władzy, poczucia przynależności i jedności narodów, wyboru małżonka, zwiększania więzi uczuciowych między różnymi plemionami, mniej chorób dziedzicznych i korzyści adaptacyjne do budowania więzi i wzmacniania sojuszy, które pozwalają na wzmocnienie i przetrwanie kultur w czasie.
Jeszcze bez komentarzy