Jakie mechanizmy wykorzystały kolonie do uzyskania niepodległości?

Plik mechanizmy wykorzystywane przez kolonie do uniezależnienia się Obejmowały one formowanie armii składających się z żołnierzy i cywilów po finansowanie i wsparcie militarne innych państw sojuszniczych. Niektóre z tych mechanizmów były wynikiem idei rozwiniętych podczas walk o niepodległość w samej Europie..

W tym sensie wszystkie procesy deklaracji niepodległości kolonii amerykańskich zachodziły w stosunkowo krótkim czasie. W 1783 roku Stany Zjednoczone uzyskały niepodległość od korony brytyjskiej. Haiti oddzieliło się od francuskiego imperium 21 lat później.

Jeśli chodzi o kolonie iberoamerykańskie, kontrolowane przez Hiszpanię i Portugalię, rozpoczęły one wyzwalanie 14 lat po Haiti. Od 1821 roku te wyzwolenia spod jarzma kolonialnego zaczęły nabierać kształtu. W ten sposób na przestrzeni ponad wieku te iberoamerykańskie kolonie uniezależniły się od swoich imperialnych ośrodków..

W większości przypadków niezależność wymagała wewnętrznej dyskusji nad pomysłami na kształtowanie projektu. Podobnie, był wpływ libertariańskich idei i procesów z innych szerokości geograficznych.

Ponadto, nieuchronnie, z wyjątkiem przypadków Brazylii i Paragwaju, kolonie musiały bronić swojej decyzji o niepodległości za pomocą środków zbrojnych..

Na tym etapie procesu również w większości przypadków dochodziło do pomocy zagranicznej (pieniądze, broń i żołnierze) oraz powstawały armie (w niektórych przypadkach formalne, w innych milicje), które walczyły z Europejczykami do ich wycofania z kontynentu amerykańskiego. ..

Indeks artykułów

• 1 Jakie mechanizmy wykorzystały kolonie, aby się usamodzielnić? Opis
  • 1.1 Tworzenie armii patriotycznych
  • 1.2 Pomoc zagraniczna
  • 1.3 Rewolucyjna ideologia
  • 1.4 Słowo pisane
• 2 Odnośniki

Jakie były mechanizmy, za pomocą których kolonie usamodzielniły się? Opis

Tworzenie armii patriotycznych

Tworzenie armii patriotycznych było jednym z najpowszechniejszych mechanizmów uzyskiwania przez kolonie niepodległości. Gdy kolonie wybuchły rebelią, europejskie ośrodki rządowe wysłały swoje armie, aby próbowały odzyskać kontrolę siłą..

W odpowiedzi mieszkańcy organizowali i tworzyli zbrojne grupy wojska (armia regularna), cywili (milicja) lub jedno i drugie. Ta metoda została zastosowana przez pierwszą amerykańską kolonię, która ogłosiła swoją niepodległość, Stany Zjednoczone Ameryki..

W tym sensie wyczyn ten uznano za prekursora procesów niepodległościowych w Ameryce Łacińskiej. Armia patriotów składająca się z cywilów i wojskowych stawiała czoła wojskom brytyjskim, aż do pokonania ich i sfinalizowania ich wyzwolenia w 1781 roku..

Mechanizm ten był również używany w wojnach o niepodległość kolonii królestwa Hiszpanii. W tych przypadkach, po okresie dominacji, który rozpoczął się pod koniec XV wieku, kolonie hiszpańskojęzyczne wykorzystały napoleońską inwazję na Hiszpanię..

Począwszy od XIX wieku, kolonie zaczęły wyzwalać się spod hiszpańskich rządów w obliczu hiszpańskiej słabości w wyniku obalenia ich króla. Następnie hiszpańska korona wysłała swoje wojska w różne miejsca, w których wybuchały akty buntu, aby je stłumić..

Doprowadziło to okupantów kolonii do zorganizowania i utworzenia armii do walki z rojalistycznymi Hiszpanami. Wojna trwała kilka lat i zakończyła się uzyskaniem przez nich niepodległości.

Pomoc zagraniczna

Pomoc zagraniczna była kolejnym z mechanizmów wykorzystywanych przez kolonie do uzyskania niepodległości. Rebelianci otrzymali zagraniczną pomoc wojskową, aby pozostać w walce.

Z drugiej strony motywacje tych innych narodów miały charakter polityczny. W wielu przypadkach starali się osłabić wroga, pozbawiając go kontroli nad kolonią..

Na przykład Francuzi współpracowali z Amerykanami, aby pokonać Brytyjczyków. Pomoc składała się z wojsk lądowych i flot morskich, które walczyły aż do ostatecznego zwycięstwa w 1783 roku.

Innym z narodów, które je wspierały, byli Hiszpanie, którzy potajemnie dostarczali broń na początku wojny o niepodległość..

Również wyzwolenie kolonii hiszpańskich miało obcą pomoc militarną. W tym sensie akcja Legionu Brytyjskiego w bitwie pod Carabobo (Wenezuela, 1814) ilustruje tę współpracę. W ten sam sposób ten organ wojskowy uczestniczył w wydarzeniach niepodległościowych w Ekwadorze, Kolumbii, Peru i Boliwii..

Z drugiej strony armia wyzwoleńcza Wenezueli udzieliła również pomocy patriotycznym armiom innych kolonii południowoamerykańskich. Pod dowództwem generała Simóna Bolívara pokonali tysiące kilometrów, w tym przez zamarznięte wrzosowiska, aby ich wesprzeć..

Rewolucyjna ideologia

Idee, które pojawiły się w okresie oświecenia i rewolucji francuskiej, można zaliczyć do jednego z mechanizmów wykorzystywanych przez kolonie do uzyskania niepodległości..

Oświecenie, europejski ruch kulturalny (XVIII-XIX w.), Promował wolną myśl. W międzyczasie rewolucja francuska (1789-1799) narzuciła koncepcje wolności, braterstwa i równości.

Te idee odegrały decydującą rolę w walce o wyzwolenie Santo Domingo (obecnie Haiti). Ta francuska kolonia składała się z większości populacji niewolników i mniejszości złożonej z Kreolów i Europejczyków. Niewolnicy byli wykorzystywani i maltretowani na plantacjach, które generowały dobre zyski dla Francji.

W tym przypadku rewolucja francuska odbiła się potężnym echem wśród niewolniczej większości. Różne grupy niewolników powstały i przez dekadę walczyły przeciwko swoim ciemięzcom.

Następnie, w 1801 roku, Francja wysłała potężną armię, by zaprowadziła porządek na wyspie, rozpętając konflikt, który trwał do 1804 roku. W tym roku siły francuskie zostały całkowicie pokonane i formalnie ogłoszono całkowitą niepodległość Haiti.

Podobnie te rewolucyjne idee wpłynęły na ruchy niepodległościowe innych kolonii. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie hiszpańskie kolonie powoływały się na idee zarówno Oświecenia, jak i Rewolucji Francuskiej, aby uzasadnić swoje działania..

Słowo pisane

Komunikacja pisemna (listy, edykty, biuletyny, broszury) jest uważana za ważną część mechanizmów uniezależnienia się kolonii..

Pomimo faktu, że tylko sektory elit kreolskich i półwyspowych umiały czytać, a pras drukarskich było niewiele, stała się kolejną bronią wojenną.

Tak więc rojaliści i powstańcy używali wszelkiego rodzaju pism do propagowania swoich idei, krytykowania drugiej strony i przekonywania obywateli. Ponadto wybitni politycy i wojskowi pisali listy, aby przekazać strategie swoim sojusznikom..

Między innymi dowódcy wojsk wysyłali między innymi tajne listy, często pisane szyfrem, w celu zsynchronizowania ruchów w czasie wojny. Listy często wysyłano tam iz powrotem za pośrednictwem zaufanych kurierów..

Bibliografia

1. Araya Pochet, C. (1995). Historia Ameryki w perspektywie latynoamerykańskiej. San José, Kostaryka: EUNED.
2. Gaffield, J. (2016). Haiti Deklaracja niepodległości: tworzenie, kontekst i dziedzictwo. Virginia: University of Virginia Press.
3. LaRosa, M. i Mejia, G. R. (2014). Atlas i przegląd historii Ameryki Łacińskiej. Nowy Jork: Routledge.
4. Botta, C. (2009). Historia wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych Ameryki. Bedford: Applewood Books.
5. Kinsbruner, J. (2000). Niepodległość w Ameryce hiszpańskiej: wojny domowe, rewolucje i zacofanie. Albuquerque: UNM Press.
6. Rodríguez, J. E. (1998). Niepodległość Ameryki hiszpańskiej. Cambridge: Cambridge University Press.
7. González San Ruperto, M. (2011). Prasa w procesie emancypacji Ameryki hiszpańskiej: informacja, propaganda i szkolenie. Na Historia i komunikacja społeczna,
   Vol. 16, s. 51-67.