Plik dobrowolne i mimowolne ruchy Są dobrowolnymi lub mimowolnymi działaniami wykonywanymi przez człowieka. Dobrowolne ruchy lub reakcje są pod świadomą kontrolą. Przykładem takiej reakcji może być chodzenie lub wstawanie z łóżka. Z drugiej strony mimowolne ruchy lub reakcje nie wymagają świadomej uwagi, takiej jak bicie serca.
Istnieją dwa rodzaje ruchów mimowolnych: autonomiczne i odruchowe. Autonomiczne reakcje regulują organizm. Odruchy wpływają głównie na te mięśnie, które zwykle są pod dobrowolną kontrolą. Odruchy to mimowolne ruchy, które pojawiają się po zewnętrznym bodźcu. Na przykład zamknięcie oczu po kichnięciu.
Ruchy dobrowolne są wyrazem myśli poprzez działanie. Planowanie zachodzi w korze ruchowej, sygnały są wysyłane do kory ruchowej, z niej do rdzenia kręgowego, a na końcu do kończyn, aby wykonywać ruchy. Przykładami dobrowolnych ruchów jest gra w tenisa, rozmowa z kimś lub podnoszenie przedmiotu.
Wszystkie dobrowolne czynności obejmują mózg, który wysyła impulsy motoryczne, które generują ruch.
Te sygnały motoryczne są inicjowane przez myśl, a większość z nich obejmuje również reakcję na bodźce sensoryczne. Na przykład ludzie używają wzroku i wyczucia pozycji, aby koordynować chodzenie.
Kora mózgowa przetwarza informacje sensoryczne i wysyła te impulsy do mięśni. Zwoje podstawy odgrywają drugorzędną rolę w tym procesie; te masy istoty szarej pomagają kontrolować skoordynowane ruchy, takie jak chodzenie.
Móżdżek monitoruje sensoryczne informacje o pozycji ciała, wykańczając impulsy motoryczne do nerwów z kory mózgowej w celu koordynowania ruchu..
Do zlokalizowania celu potrzebne są informacje wizualne, takie jak trzymanie kubka w dłoni. Następnie obszary ruchowe płata czołowego mózgu planują zasięg i kierują ruchem.
Kręgosłup przenosi informacje w kierunku kończyny ciała, tak jak w tym przypadku w kierunku dłoni. Następnie neurony ruchowe przenoszą wiadomość do mięśni dłoni i przedramienia i biorą kubek..
Receptory czuciowe w palcach wysyłają informację, że kubek został uchwycony w korze czuciowej. Rdzeń kręgowy przenosi następnie te informacje sensoryczne do mózgu..
Zwój podstawy ocenia siłę chwytu, a móżdżek koryguje błędy ruchowe. Wreszcie kora czuciowa otrzymuje wiadomość, że kubek został uchwycony.
Akcja artykulacji dźwięków i słów do komunikowania się nie odbywa się automatycznie, ale wymaga dobrowolnej sekwencji sygnałów motorycznych, które pozwalają nam wykonać tę czynność..
Podobnie jak w przypadku mówienia, emitowanie melodyjnych dźwięków przez powietrze, które jest wyrzucane z ust, wymaga przygotowania i zaangażowania mózgu, aby je przeprowadzić..
Lub „pstryknięcie palcem” polega na uciskaniu tego obszaru dłoni i wydaniu dźwięku spowodowanego eksplozją wewnętrznych pęcherzyków. Praktycznie niemożliwe jest wygenerowanie tego ruchu, jeśli nie jest to zrobione dobrowolnie.
Bieganie, pływanie, jedzenie, picie, naciskanie słoika, palenie, powitanie, taniec, siedzenie, chodzenie, machanie, czołganie się, zamykanie oczu, bicie, kopanie itp..
Ruchy mimowolne to takie ruchy, w których ciało porusza się w niekontrolowany i niepożądany sposób. Ruchy te mają szeroki zakres, od napadów padaczkowych po ruchy, których ciało potrzebuje do utrzymania bicia serca..
Istnieje wiele zaburzeń neurologicznych, w których organizm wykonuje mimowolne ruchy. Ruchy te mogą wystąpić na prawie każdej części ciała, w tym na szyi, twarzy i kończynach..
Istnieje kilka rodzajów ruchów mimowolnych i różnych przyczyn. Ruchy te mogą być tymczasowe lub mogą występować tylko w jednej części ciała, podczas gdy w innych przypadkach ruchy są stałym problemem, który z czasem się pogarsza..
Autonomiczny układ nerwowy odpowiada za wewnętrzne środowisko ciała bez świadomej interwencji; pomaga regulować funkcje życiowe, takie jak ciśnienie krwi czy bicie serca.
Dwa typy nerwów autonomicznych: współczulny i przywspółczulny mają przeciwne skutki, ale wzajemnie się równoważą. W pewnych momentach, na przykład podczas ćwiczeń lub w okresach stresu, dominuje system.
Wszystko zaczyna się w korze mózgowej. Autonomiczne odpowiedzi są przetwarzane tutaj lub w rdzeniu kręgowym. Współczulne impulsy nerwowe są przekazywane przez nerwy rdzeniowe; impulsy z nerwów przywspółczulnych są przekazywane przez nerwy czaszkowe.
Informacje zebrane przez receptory wewnętrzne wędrują przez nerwy czuciowe do rdzenia kręgowego i kory mózgowej, gdzie mogą być przetwarzane. Odpowiedzi współczulne i przywspółczulne poruszają się różnymi drogami.
Nerwy współczulne i przywspółczulne wytwarzają różne odpowiedzi w danym narządzie. Współczujące reakcje przygotowują organizm do radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami; reakcje przywspółczulne oszczędzają energię.
Na przykład źrenice rozszerzają się w odpowiedzi współczulnej, ale kurczą się w odpowiedzi przywspółczulnej. Również częstość akcji serca wzrasta podczas odpowiedzi współczulnej, ale spada podczas odpowiedzi przywspółczulnej..
Odruch to mimowolna reakcja na bodziec, taki jak zdjęcie dłoni z gorącej powierzchni, zanim się zorientujesz, że jest gorąca..
Większość odruchów jest przetwarzana w rdzeniu kręgowym, chociaż niektóre, takie jak mruganie, są przetwarzane w mózgu.
W odruchu rdzeniowym sygnał bodźca przechodzi przez nerw czuciowy do rdzenia kręgowego, a sygnał odpowiedzi wraca jako nerw ruchowy.
Odruchy rdzeniowe obejmują najprostsze ścieżki nerwowe: neurony ruchowe i czuciowe są bezpośrednio połączone w rdzeniu kręgowym.
Podsumowując: każdy impuls z nerwu czuciowego jest przetwarzany w rdzeniu kręgowym, który wysyła bezpośredni sygnał do właściwego mięśnia.
Są to trwałe i powtarzające się skurcze mięśni, które często prowadzą do nieprawidłowej postawy..
Są to krótkie, gwałtowne, przypominające wstrząs arytmiczne skurcze. Mogą wystąpić naturalnie, gdy śpimy lub gdy nagle się boimy.
Czasami mogą wystąpić, gdy występuje poważniejszy stan zdrowia, taki jak epilepsja lub choroba Alzheimera.
Są to napadowe skurcze mięśni, które często można stłumić. Mogą być proste (występują w jednej grupie mięśni) lub złożone (w kilku grupach).
Są to w zasadzie nagłe i powtarzające się ruchy. Przykładem prostego tiku może być nadmierne wzruszenie ramionami lub zgięcie palca. Przykładem złożonego tiku może być wielokrotne uderzanie w ramię.
Dzieje się tak często w przypadku zespołu Tourette'a lub choroby Parkinsona. Chociaż czasami może się to zdarzyć u dorosłych z powodu urazu lub stosowania niektórych leków.
Są to rytmiczne oscylacje w określonej części ciała spowodowane przerywanymi skurczami mięśni. Wiele osób odczuwa drżenie z powodu takich czynników, jak niski poziom glukozy we krwi, odstawienie alkoholu i zmęczenie..
Czasami drżenie może również wystąpić w chorobie Parkinsona lub stwardnieniu rozsianym.
Jeszcze bez komentarzy