Plik pierwszy nowoczesny termometr został zaprojektowany przez Daniela Fahrenheita w 1714 roku, udoskonalając w ten sposób termometr Galileo Galilei z 1592 roku. Termometr jest fizycznym urządzeniem używanym do pomiaru ciepła i temperatury, więc jest ściśle powiązany z fizyką.
Na początku XVIII wieku holenderski szklarz Fahrenheit wynalazł pierwszy termometr rtęciowy i skalę temperatur noszącą jego imię..
W przeszłości używano termometrów zawierających alkohol lub mieszanki alkoholowo-wodne, ale były one bardzo nieprecyzyjne. Dlatego Fahrenheit zdecydował się na użycie rtęci, która zapewniła większą precyzję..
Termometr rtęciowy składa się ze szklanego zbiornika, który rozciąga się na pręcie wyposażonym w pustą rurkę kapilarną. Tam rtęć wzrasta, rozszerzając się w wyniku pochłaniania ciepła.
Na szklanym pręcie wygrawerowana jest stopniowana skala numeryczna, która pozwoli „odczytać” stopnie temperatury.
W przeciwieństwie do innych typów termometrów, termometr rtęciowy może bezpośrednio wizualizować zjawisko fizyczne. Oznacza to, że można zobaczyć, jak rtęć rozszerza się w kolumnie kapilarnej termometru.
Aby to osiągnąć, Fahrenheit musiał opracować system oczyszczania rtęci. Musiał usunąć wszystkie zanieczyszczenia rtęci, które powodowały, że przylegała do szklanych ścian i była nieprzydatna..
Podstawą tych wynalazków jest fizyczna zasada, że ciecz rozszerza się i zmienia gęstość wraz z temperaturą. Dlatego kilku starożytnych mędrców próbowało stworzyć zasady pomiaru temperatury za pomocą wody i powietrza.
Wynalazek pierwszego przyrządu do pomiaru temperatury jest spowodowany przez Galileo Galilei w 1592 roku z termometrem wodnym lub termometrem szklanym. Urządzenie to składało się z dużego szklanego cylindra wypełnionego wodą, który zawierał szklane kulki o różnych kolorach..
Każda z tych kulek poruszała się w górę lub w dół w zależności od zmiany temperatury..
Niektóre znajdowały się w strefie dolnej, a inne w strefie górnej. Aby odczytać temperaturę otoczenia, najniższą z kulek znajdujących się w górnej strefie trzeba było wziąć do rynny..
W 1610 roku Galileusz zmienił system na wino zamiast wody i przypisuje się mu pierwszy termometr alkoholowy..
Późniejsza próba miała miejsce w 1612 roku, kiedy włoski wynalazca Santorio Santorio użył pierwszego termometru klinicznego, przeznaczonego do wkładania do ust. Santorio stał się także wynalazcą, wprowadzając skalę numeryczną.
Ale dopiero w 1641 roku pojawił się pierwszy zapieczętowany termometr. Wielki książę Toskanii zaprojektował urządzenie, które wykorzystywało alkohol i miało oznaczenia stopni, ale nadal było niedokładne i nie wykorzystywało skali poziomu..
W 1709 roku Fahrenheit wprowadził skalę temperatur opartą na wykorzystaniu dwóch stałych punktów. Jako punkt zerowy użył najniższej temperatury, jaką mógł uzyskać, dodając sól do lodu.
Następnie wyznaczył normalną temperaturę ludzkiego ciała i dokonał 96 podziałów między dwoma punktami. Zatem temperatura ciała odpowiadała 96 stopniom. Natomiast temperatura zamarzania czystej wody odpowiadała 32 stopniom.
Swoją skalą stwierdził, że między temperaturą zamarzania wody (0 °) a temperaturą wrzenia lub wrzenia powinny one przekraczać 180 stopni.
Zmienił więc nieznacznie skalę, aby temperatura wrzenia wynosiła 212 stopni Fahrenheita, dokładnie 180 stopni więcej niż temperatura zamarzania. Dzięki temu normalna temperatura ludzkiego ciała wynosiła 98,6 ° Fahrenheita.
Obecnie skala Fahrenheita jest używana w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Afryce Południowej i Nowej Zelandii..
Jeszcze bez komentarzy