Plik reforma energetyczna (Meksyk, 2013) to zmiana konstytucyjna przedstawiona przez Enrique Peña Nieto, ówczesnego prezydenta Meksyku, 12 sierpnia 2013 roku. Reforma została zatwierdzona przez Senat i Kongres w grudniu tego samego roku i weszła w życie 21 dnia, kiedy został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Federacji.
Zakres zmian legislacyjnych obejmował politykę energetyczną państwa meksykańskiego, zwłaszcza w odniesieniu do ropy naftowej i jej eksploatacji. W 1938 r. Prezydent Lázaro Cárdenas znacjonalizował przemysł naftowy, a dekady później miały miejsce inne reformy, które wzmocniły eksploatację tych zasobów przez państwo..
Intencją Peña Nieto była częściowa liberalizacja tego rynku. Chociaż reforma utrzymała własność złóż w rękach państwa, jej zatwierdzenie otworzyło możliwość ich eksploatacji przez prywatne firmy.
Wspierał także rozwój systemu elektroenergetycznego, tak aby był on oparty na zasadach ekonomicznych, przy zachowaniu uprawnień regulacyjnych przez państwo. Ta reforma miała i nadal ma obrońców i przeciwników. W zależności od branży wskazuje się na różne zalety i wady jego realizacji.
Indeks artykułów
Konstytucja z 1917 r., Będąca produktem rewolucji meksykańskiej, zawierała podstawowy artykuł dotyczący polityki energetycznej kraju. W ten sposób artykuł 27 ustanowił kontrolę państwa nad podglebiem kraju i jego zasobami naturalnymi, w tym ropą naftową i pozostałymi węglikami wodoru..
Ponadto ustalono, że rząd może oferować osobom fizycznym koncesje na eksploatację złóż..
Prawo regulujące wspomniany artykuł konstytucji powstało znacznie później. Było to w 1938 roku, kiedy prezydent Lázaro Cárdenas wydał dekret znacjonalizujący przemysł naftowy i przyznający państwu wyłączne prawo do wydobywania węglowodorów..
W tym samym okresie opublikowano ustawę mającą na celu stworzenie instrumentów niezbędnych do zawierania umów z osobami fizycznymi, aby mogły one eksploatować złoża, chociaż zawsze w imieniu rządu federalnego. Ustanowiła również warunki dystrybucji gazu.
W 1958 r. Nowa ustawa dotyczyła art. 27 Konstytucji. W tym przypadku wyeliminowano możliwość podpisywania umów z osobami fizycznymi. W ten sposób cała produktywna działalność była w rękach Petróleosa Mexicanosa. Dwa lata później to prawo zostało włączone do samej Magna Carta.
Po kilkudziesięciu latach z tymi samymi przepisami, w 1999 roku zaczęli rozmawiać o nowej reformie energetycznej. Prezydent Ernesto Zedillo przedstawił Senatowi projekt ustawy o prywatyzacji niektórych obszarów sektora elektroenergetycznego i naftowego.
Rząd Felipe Calderóna już w 2008 roku ogłosił potrzebę przeprowadzenia głębokiej reformy energetycznej w kraju. Intencją prezydenta było otwarcie przemysłu naftowego na prywatne firmy.
Jego propozycja polegała na zreformowaniu prawnego funkcjonowania Petróleos Mexicanos i pozostałych organizacji związanych z sektorem energetycznym. Dzięki tej zmianie mogliby podpisywać umowy ze stronami trzecimi w celu ożywienia działalności przemysłowej. Jednak reforma nie wpłynęła na własność zasobów, które nadal pozostawały w rękach państwa..
Calderón twierdził, że PEMEX był na skraju bankructwa. Powodem był spadek wydobycia i rezerw ropy, dlatego konieczne było poszukiwanie nowych złóż na głębokich wodach. Jednak brak doświadczenia firmy w tej działalności spowodował konieczność poszukiwania partnerów prywatnych..
Jeszcze jako kandydat na prezydenta Peña Nieto obiecał przeprowadzić nową reformę energetyczną. Polityk zaznaczył, że to jedyny sposób na obniżenie cen energii elektrycznej i korzyści dla ludności.
Po wygranych wyborach Peña Nieto zabrał się do pracy. Jej reforma została ostatecznie zatwierdzona w grudniu 2013 roku. W niej otworzyła rynek energii dla firm, aby konkurować o jej eksploatację.
Chociaż PEMEX generalnie działał dobrze przez pięćdziesiąt lat, światowy rynek bardzo się zmienił. Konieczność dostosowania się do nowej rzeczywistości była jednym z podanych powodów przeprowadzenia reformy.
Zmiana legislacyjna była głęboka. Różne agencje, które uczestniczyły w reformie, musiały opracować siedem ustaw i zreformować osiem innych, które już funkcjonowały..
Siedem nowych praw, które należało uchwalić, było następujących:
Prawo węglowodorowe. 2. Prawo energetyczne. 3. Prawo geotermalne. 4. Prawo Petróleosa Mexicanosa. 5. Ustawa Federalnej Komisji ds. Energii Elektrycznej. 6. Prawo skoordynowanych organów regulacyjnych w sprawach energetycznych. 7. Ustawa Krajowej Agencji Bezpieczeństwa Pracy i Ochrony Środowiska Sektora Węglowodorów.
Ze swojej strony ósemka, które zostały zreformowane, to:
Prawo dotyczące inwestycji zagranicznych. 2. Prawo górnicze. 3. Prawo zrzeszeń publiczno-prywatnych. 4. Krajowe prawo wodne. 5. Prawo federalne dotyczące podmiotów parapaństwowych. 6. Prawo zakupów, dzierżawy i usług sektora publicznego. 7. Prawo o robotach publicznych i usługach pokrewnych. 8. Ustawa organiczna Federalnej Administracji Publicznej.
Reforma promowana przez rząd Peny Nieto nie zniosła państwowej własności węglowodorów ani dochodów z ropy.
Zamiast tego usunięto część dodaną w 1960 r. Do artykułu 27 Konstytucji. Ta modyfikacja zakazała kontraktów na wydobycie węglowodorów. Wraz z reformą legalny stał się udział sektora prywatnego w eksploatacji i rozpoznawaniu złóż węglowodorów w zamian za opłatę opartą na świadczeniach..
Podobnie reforma całkowicie zniosła art. 28 Konstytucji, umożliwiając jednostkom bezpośredni udział w łańcuchu wartości po wydobyciu. Dotyczyło to takich kwestii, jak transport i rafinacja. Aby to zrobić, firmy musiały zwrócić się do państwa o pozwolenie.
Ostatecznie PEMEX został podzielony na dwie części. Pierwszy był odpowiedzialny za poszukiwanie i wydobycie, a drugi za transformację przemysłową.
Wraz z reformą energetyczną stworzono cztery rodzaje możliwych do łączenia kontraktów węglowodorowych. Mogą to być usługi, współdzielone narzędzia, współdzielona produkcja i licencje. Poprzez ostatnie trzy państwo może przenieść finansowe i ekologiczne ryzyko eksploatacji na wykonawców..
Każda z podpisanych umów musi zostać zatwierdzona przez państwo meksykańskie i przejść procedurę przetargu publicznego. Zgodnie z prawem zwycięzcą zostanie ten, kto zaoferuje krajowi najwięcej korzyści.
Podpisane zostaną umowy na usługi, media i wspólną produkcję, a także licencje, które zostaną przyznane przez państwo meksykańskie w drodze przetargów publicznych, w których zwycięski dostawca będzie oferował najwyższe zyski dla kraju..
Z drugiej strony, wygrywające oferty mają pozwolenie na udział w działalności giełdowej..
Wreszcie rząd zastrzega sobie prawo do zawieszenia tych umów, które nie spełniają warunków, na jakich zostały podpisane, zarówno z powodu niezgodności z pracami, jak i z powodu podania fałszywych informacji. Wszystkie firmy koncesyjne podlegają prawu meksykańskiemu.
Jednym z kluczowych punktów reformy było otwarcie się na konkurencję między firmami o przejęcie gospodarstw. Tym samym reforma umożliwia prywatnym firmom, zarówno krajowym, jak i zagranicznym, inwestowanie w złoża węglowodorów..
Aby kontrolować sektor energetyczny, państwo meksykańskie ustaliło, że za nadzorowanie całej reformy odpowiadają cztery instytucje. Były to Ministerstwo Energii (Sener), Ministerstwo Finansów i Kredytu Publicznego (SHCP), Krajowa Komisja ds. Węglowodorów (CNH) oraz Meksykański Fundusz Naftowy..
Wszystkie firmy, które stają się częścią rynku energii w Meksyku, muszą przejść przez te cztery organizacje, aby uzyskać kontrakty lub zbierać zyski..
Jedną z największych obaw wielu sektorów była kontrola nad brakiem przypadków korupcji. Aby temu zapobiec, reforma ustanowiła szereg mechanizmów gwarantujących przejrzystość.
Wśród tych procedur jest obowiązek podania do publicznej wiadomości wszystkich zawartych umów, oprócz płatności dokonanych na rzecz zaangażowanych firm..
Podobnie zabroniono członkom komisji i instytucji rządowych prywatnych spotkań z kadrą kierowniczą spółek naftowych..
Uchwalona reforma doprowadziła również do zmian w PEMEX i CFE. W ten sposób obie organizacje stały się produktywnymi przedsiębiorstwami państwowymi. Obaj byli również zobowiązani do konkurowania na równych warunkach z prywatnymi firmami..
Oznaczało to modyfikację ich sposobu organizowania się, przyjęcie sposobu działania podobnego do działania firmy prywatnej. W tym celu musieli wyznaczyć dyrektora, który odpowiadałby za codzienne operacje, a ponadto wybrać radę dyrektorów odpowiedzialną za podejmowane decyzje.
Nowe przepisy dotyczące wydobycia węglowodorów eliminują możliwość, że teren przyznany jednostce na podstawie umowy obejmuje grunty, które mają już właściciela.
Jeśli firma jest zainteresowana rozpoczęciem eksploracji terenu z właścicielem, musi wcześniej uzgodnić z właścicielem..
Jan zgodził się, że procent zysków, które firma musi zapłacić właścicielowi gruntu, musi być wyraźnie odzwierciedlony. Zgodnie z prawem będzie to od 0,5% do 2% w przypadku wydobywania ropy naftowej lub gazu ziemnego i od 0,5% do 3% w przypadku wydobywania gazu łupkowego.
Reforma uwzględniła również możliwość pojawienia się złóż na obszarach morskich graniczących ze Stanami Zjednoczonymi. W tym przypadku przepisy stanowią, że PEMEX musi uczestniczyć jako partner w projekcie..
Po stronie amerykańskiej Senat zatwierdził w grudniu 2013 r. Transgraniczne porozumienie w sprawie węglowodorów. W ramach tego standardu zgodził się współpracować z Meksykiem w celu wydobycia materiałów na obszarze ponad pół miliona hektarów położonych w Zatoce Meksykańskiej..
Oprócz eksploatacji złóż węglowodorów nowe przepisy wprowadziły także zmiany w polityce cenowej paliw.
W przypadku benzyny i oleju napędowego ustalono terminy liberalizacji cen. Termin na to upłynął 1 stycznia 2018 r. Od tego dnia państwo nie będzie miało uprawnień do ograniczania lub kontrolowania cen tych substancji..
Jeśli chodzi o stawki za energię elektryczną, reforma nie wprowadziła żadnych zmian w dotychczasowych ustaleniach.
Kiedy państwo otrzymało swój udział w uzyskanych korzyściach, reforma energetyczna ustaliła, że za otrzymywanie całego dochodu odpowiadałby Meksykański Fundusz Naftowy. Jedynym wyjątkiem był ten uzyskiwany ze składek pochodzących z dotacji, o których mowa w art. 27 Konstytucji..
Podobnie fundusz ten stał się odpowiedzialny za zarządzanie i dokonywanie płatności określonych w umowach..
Cały dochód uzyskany jako część wartości brutto uzyskanych węglowodorów musi zostać przypisany, po przejściu przez Mexican Petroleum Fund, do tak zwanych Funduszy Stabilizacji Przychodów Ropy i Stabilizacji Przychodów Jednostek..
Jednym z mniej znanych aspektów reformy jest bodziec, jaki miała ona dać energii odnawialnej. Aby zyskać na popularności, usunięto niektóre przeszkody prawne, które uniemożliwiały realizację nowych projektów. Oprócz tego zapewniono preferencyjne zielone kredyty
Wreszcie państwo utworzyło organ kontrolujący działalność sektora węglowodorów pod względem bezpieczeństwa, zarówno przemysłowego, jak i środowiskowego..
Reforma energetyczna od czasu jej wdrożenia spotkała się z pozytywnymi i negatywnymi ocenami. Wyniki są nadal analizowane, ponieważ minęło kilka lat, odkąd zaczął działać. Eksperci, często w zależności od swojego umiejscowienia, wskazują na kilka zalet i wad.
Wielu analityków uważa, że restrukturyzacja organizacyjna PEMEX-u jest jednym z pozytywnych punktów reformy.
Z drugiej strony zwracają uwagę, że umocnił się międzynarodowy wizerunek kraju, co doprowadziło do wzrostu inwestycji prywatnych. Ten kapitał jest wykorzystywany do eksploracji nowych złóż na głębokich wodach.
Według danych publikowanych przez zwolenników reformy dotychczasowe wyniki są pozytywne pod względem inwestycji. Podpisano ponad 70 umów, na które zainwestowano prawie 60 miliardów dolarów. Obliczenie świadczenia na rzecz państwa wynosi 70% tej kwoty.
Z drugiej strony potwierdzają też, że wejście nowych graczy na rynek energii elektrycznej to dobra wiadomość dla kraju.
Przeciwnicy reformistycznych posunięć wskazują na utratę autonomii państwa jako główną wadę. Aby to zrobić, pełne zaufanie do prywatnej firmy oznacza uzależnienie od niej.
Podobnie zarzucają rządowi, że nie stworzył wystarczających mechanizmów przeciwdziałania korupcji w PEMEX, a także, że istnieje niewielka jasność w podziale korzyści..
W niektórych konkretnych kwestiach oczekiwana obniżka cen benzyny nie nastąpiła. Chociaż rząd, zgodnie z ustawą, zmniejsza dotacje, liberalizacja nie przyniosła korzyści konsumentom.
Coś podobnego stało się z ceną gazu LP, najczęściej używanego w domach. Cena spadła z 7,12 peso za litr w 2016 r. Do 10,83 dwa lata później.
Jeszcze bez komentarzy