Plik Region górskiego wybrzeża Jest to terytorium położone na północny zachód lub północny zachód od Wenezueli. Graniczy na północy i zachodzie z Morzem Karaibskim, na południu z Depresją Marabińską, a na wschodzie z depresją Yaracuy. Wspomniany region stanowią Stany Vargas, Miranda, Táchira, Mérida, Carabobo, Sucre, Nueva Esparta, Zulia, Falcón, Aragua i Anzoátegui.
Wenezuela położona jest w północnej części Ameryki Południowej, na wybrzeżu Morza Karaibskiego i Oceanu Atlantyckiego, między Kolumbią a Gujaną. Na południu graniczy z Brazylią. Bliskość Meriadiano w Ekwadorze zapewnia ciepły, wilgotny klimat i dżungle bogate w różnorodność biotyczną..
Kraj jest podzielony geograficznie na trzy główne regiony: Andy (położone na północy, bardzo blisko wybrzeża Wenezueli), Kotlina Orinoko (położona na południu) i Planalto de las Guianas (położone na południe i południowy wschód od dorzecze Orinoko).
Region przybrzeżny obejmuje również 300 wysp, wysepek i zatoczek, które zajmują 4000 km na Morzu Karaibskim..
Wenezuelskie Andy to najbardziej znany wypadek orograficzny w kraju, obejmujący obszar 36120 kilometrów kwadratowych.
Po dotarciu do Wenezueli pasmo górskie rozwidla się na dwa pasma górskie: Sierra de Perijá i Cordillera de Mérida, które rozciągają się od depresji Táchira na południowym zachodzie do północnego wschodu w depresji Barquisimeto-Acarigua..
Najwyższym punktem Wenezueli jest Pico Bolívar o wysokości 4980 metrów nad poziomem morza (m.n.m.).
Jest to zachodnia sieć, położona po zachodniej stronie stanu Zulia i granicząca z Kolumbią. Jego najwyższa wysokość to 3750 metrów nad poziomem morza. (Przestrzeń geograficzna Wenezueli, 2017).
Region ten jest słabo zaludniony i żyje z hodowli bydła i przemysłu mleczarskiego..
Znajduje się na wschód od Depresji Zulia. W tym paśmie górskim relief osiąga maksymalne wzniesienia, będąc najwyższym Pico de Bolívar (4980 m) i kontynuując szczyty Humboldt (4924 m), Bonpland (4882 m)..
Tereny są optymalne dla rolnictwa, ale plony różnią się w zależności od wysokości nad poziomem morza.
Spotkanie Morza Karaibskiego (będącego częścią Oceanu Atlantyckiego) z Cordillera de la Costa ułatwia klasyfikację wysp na dwie klasy.
Nazywa się je tak ze względu na ciągłość z wybrzeżem Wenezueli, w którym występują Isla Margarita (największa i najważniejsza ze wszystkich), Los Testigos, Cubagua i Coche..
Jego powierzchnię tworzą również skały magmowe i metamorficzne, takie jak wzniesienia pasma górskiego.
Znajdują się w odległości ponad 200 mil morskich i powstały na rafach koralowych. Dwa najważniejsze to archipelag Los Monjes i Isla Alves. Pozostałe to Los Roques, La Orchila, La Blanquilla i Los Hermanos..
Wysokości regionu pozwalają na zróżnicowane poziomy termalne, które oferują śnieg, pustynie, jeziora i plaże, których krajobrazy są również określane przez endemiczną florę i faunę regionu..
Większość ziem w Andach jest uprawna i wyróżniają się plantacje kawy..
Na szczytach gór Bolívar, Humboldt i Bonpland temperatury są równe lub nawet niższe niż 0 °, więc klimat jest mroźny, a roślinność rzadka.
Na podłodze paramero, w której panują temperatury od 8 ° do 0 °, uprawia się kawę, pszenicę, ziemniaki i inne bulwy. Opady deszczu są umiarkowane, a wilgotność niska.
W większości północnej Kordyliery i dolnych częściach Andów (takich jak strefa przybrzeżna) panuje tropikalny klimat sawanny z niskimi opadami deszczu i temperaturami od 26 ° do 30 °.
Na wyspach występuje kserofilna roślinność ciernista o temperaturach powyżej 26 °, bardzo typowa dla bardzo suchego klimatu tropikalnego..
We wszystkich podłogach termalnych flora i fauna są różne i liczne. Brak pór roku zapewnia ciągłość tego samego klimatu przez większość roku, z wyjątkiem niektórych okresów suszy i opadów (typowych dla krajów położonych na linii Ekwadoru). W konsekwencji różnorodność biologiczna wybrzeża górskiego jest bardzo wysoka.
Andyjsko-przybrzeżny łuk górski prowadzi wody wypływające z regionu do jednego z basenów (z rzeki Orinoko lub z jeziora Maracaibo) lub jednego ze zboczy (z Oceanu Atlantyckiego i Morza Karaibskiego).
Ze względu na nierówności topograficzne terenu, które sprzyjają występowaniu dolin i gór, bieg rzek nie jest regularny, tworząc uskoki wykorzystywane do produkcji hydroelektrycznej. Jednak przepływ rzek jest słaby i krótkodystansowy.
Większość populacji jest skoncentrowana w tym regionie, dlatego nie jest zaskakujące, że ważniejsze miasta portowe znajdują się wzdłuż wybrzeża Wenezueli (McColl, 2005, s. 962), takie jak Puerto Cabello, Cumaná i Barcelona.
Najważniejszym portem jest La Guaira, nawet bez naturalnego portu; osiągnął tę pozycję dzięki swojemu położeniu w pobliżu stolicy Caracas i bogatych terenów rolniczych (McColl, 2005, s.962).
Jeszcze bez komentarzy