ZA rekord anegdotyczny Jest to krótki tekst, który pedagog pisze, aby odnotować znaczący incydent, który zaobserwował w odniesieniu do ucznia. Zwykle zawierają zarówno opisy konkretnych zachowań, jak i bezpośrednie cytaty z wypowiedzi dziecka..
Zapisy anegdotyczne są łatwymi w użyciu i łatwymi do napisania narzędziami edukacyjnymi, dzięki czemu są bardzo popularne w systemie nauczania. Jego główną funkcją jest umożliwienie nauczycielom przechowywania informacji jakościowych o uczniu, takich jak dane o jego zachowaniu lub interakcjach z innymi uczniami..
Dzięki zebranym danym z anegdotycznym zapisem, nauczyciel może zaplanować działania, doświadczenia i interwencje dostosowane do potrzeb każdego ucznia. Pozwalają również na przekazywanie ważnych informacji innym nauczycielom, którzy w pewnym momencie będą pracować z tym samym uczniem..
Chociaż stosunkowo łatwo jest przeprowadzić anegdotyczny zapis, konieczne jest przestrzeganie szeregu wskazówek, aby zrobić to poprawnie. W przeciwnym razie może się zdarzyć, że zebrane dane są nieważne i nie będą mogły zostać wykorzystane do niczego. Następnie zobaczymy, jak działa ta technika edukacyjna.
Indeks artykułów
Głównym celem anegdotycznego zapisu jest opowiedzenie o zachowaniu ucznia, tak aby ten sam nauczyciel lub inna osoba, która będzie pracować z tym samym uczniem, miała wszystkie niezbędne informacje, aby jak najlepiej mu pomóc..
Z tego powodu dobry zapis anegdotyczny musi być napisany w całkowicie obiektywny sposób. Oznacza to, że nauczyciel musi ograniczyć się do opisania tego, co się stało, bez dodawania własnej opinii na temat sytuacji lub spisywania swoich pomysłów na temat tego, dlaczego uczeń był w stanie zachowywać się w ten sposób..
Aby to zrobić, nauczyciele muszą przejść szkolenie, które nauczy ich prawidłowego sposobu nagrywania anegdot. Niektóre przykłady technik w tym sensie to unikanie subiektywnych opisów lub nadmiaru przymiotników. Tam, gdzie to możliwe, pomocne jest, aby wielu nauczycieli nagrywało te same wydarzenia.
Inną najważniejszą cechą zapisów anegdotycznych jest to, że nie są one przeprowadzane w tym samym czasie, w którym zachodzą wydarzenia, które mają być omówione..
Wręcz przeciwnie, nauczyciel napisze o scenie, którą uważa za ważną po jej wystąpieniu, zwykle po zajęciach lub po zakończeniu jego dnia..
To implikuje kilka rzeczy. Najbardziej oczywiste jest to, że anegdoty są zwykle pisane w czasie przeszłym, co pomaga uczynić je jeszcze bardziej obiektywnymi. Z drugiej strony fakt, że są one późniejsze, oznacza, że nie trzeba przerywać zajęć, aby skorzystać z tego narzędzia edukacyjnego..
Jednak oznacza to również, że nauczyciele muszą zwracać uwagę na wszystko, co dzieje się w klasie, oprócz dobrej pamięci i unikania skażenia pamięci o tym, co się stało, z ich przekonaniami lub subiektywnymi wyobrażeniami..
Aby anegdota była naprawdę skuteczna, prowadzący ją nauczyciel musi być w stanie zawrzeć jak najwięcej danych. Oznacza to, że wychowawca musi zwracać uwagę na zachowanie i reakcje ucznia, o którym ma zamiar pisać; ale także ich interakcje z rówieśnikami i ich działania.
Oprócz tego bardzo przydatne może być również dosłowne przepisanie tego, co powiedział każdy z zaangażowanych w sytuację. W takim przypadku konieczne będzie umieszczenie cytatu w cudzysłowie, z podaniem nazwiska autora, jego wieku i jak największej ilości informacji z kontekstu.
Na koniec zazwyczaj zaleca się zawarcie dodatkowych informacji, takich jak data, godzina, dzień tygodnia oraz klasa lub miejsce, w którym doszło do incydentu..
Zapisy anegdotyczne mogą być bardzo pomocne, jeśli są wykonane poprawnie. Między innymi pozwalają nauczycielom, którzy idą do pracy z uczniem, mieć więcej danych niż zwykle o ich zachowaniu, sposobie mówienia i interakcjach z innymi kolegami z klasy..
Ponadto, ponieważ trzeba to zrobić po każdym zdarzeniu, możliwe jest wykorzystanie anegdotycznego zapisu bez konieczności zatrzymywania rytmu lekcji, w przeciwieństwie do wielu innych narzędzi edukacyjnych..
Jednak nie wszystkie są zaletami korzystania z tego narzędzia. Z jednej strony nauczyciele muszą nauczyć się ich prawidłowego wykonywania. Wymaga to nie tylko pewnych inwestycji w szkolenie, ale także świadomego wysiłku ze strony nauczyciela, dopóki nie opanuje on sposobu posługiwania się zapisami anegdotycznymi..
Z drugiej strony, jeśli zostanie zrobione nieprawidłowo, dokumentacja ucznia może zawierać fałszywe lub subiektywne informacje o nim. Może to być szkodliwe dla ucznia na wiele sposobów, na przykład utrudniając przeprowadzenie na nim pożytecznych interwencji..
Następnie zobaczymy przykład anegdotycznego zapisu, w którym mówimy o zachowaniu Juana, przedszkolaka ze szkoły publicznej.
- Nazwisko ucznia: Juan López.
- Obserwator: Manuel Sánchez, nauczyciel języka hiszpańskiego.
- Wiek dziecka: 4 lata i 2 miesiące.
- Data: 7 marca 2015 r.
Podczas zajęć językowych uczniowie ćwiczyli czytanie z książką o pociągach. W pewnym momencie, podczas gdy reszta jego kolegów z klasy czytała w ciszy, Juan wskazał na fotografię w pociągu, wstał i krzyknął „Whoo, whoo!”, Naśladując dźwięk maszyny..
Słysząc to, nauczyciel zwrócił uwagę Juana i powiedział mu, że konieczne jest, aby szanował koncentrację swoich kolegów i że gdyby potrzebował wyładowania, byłoby lepiej, gdyby opuścił klasę.
Reszta uczniów patrzyła na Juana; a ten po kilku sekundach ponownie usiadł i kontynuował czynność bez ponownego przerywania.
Jeszcze bez komentarzy