Charakterystyka, typy i krytyka relatywizmu etycznego

3824
Basil Manning
Charakterystyka, typy i krytyka relatywizmu etycznego

Plik relatywizm etyczny Jest to teoria, która utrzymuje, że nie ma absolutnej uniwersalnej reguły dotyczącej moralnej prawości społeczeństwa. W związku z tym argumentuje się, że etyczne działanie jednostki zależy od społeczeństwa, do którego należy, lub jest ono związane z nim.. 

Nazywa się go również relatywizmem epistemologicznym, ponieważ jego podstawową ideą jest to, że nie ma uniwersalnych prawd o świecie, tylko różne sposoby jego interpretacji. To sięga do filozofii greckiej, gdzie użyto wyrażenia „człowiek jest miarą wszystkiego”.. 

Później pojawiły się bardziej współczesne stwierdzenia, takie jak, że prawdy są subiektywne w zależności od punktu widzenia tego, kto je analizuje, lub że dla każdej kultury istnieją różne rodzaje zgodności.. 

Istnieją również stanowiska wobec nauk ścisłych, które dążą do bycia obiektywnymi i logicznymi, zwane prawdami względnymi - etycznymi. Z tych rozważań wynika relatywizm moralny, teoria, że ​​nie ma uniwersalnie wiążących prawd absolutnych, obiektywnych i moralnych..

Relatywista etyczny zaprzecza istnieniu obiektywnej prawdy o dobru i złu. Sądy etyczne nie są prawdziwe ani fałszywe, ponieważ nie ma obiektywnej prawdy, która byłaby adekwatna do oceny moralnej.

 Można powiedzieć, że dla tych autorów moralność jest względna, subiektywna i niewiążąca..

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka relatywizmu etycznego
  • 2 rodzaje
    • 2.1 Subiektywne 
    • 2.2 Konwencjonalne 
  • 3 Różnice między naukami społecznymi a etyką
  • 4 Recenzje 
  • 5 Uzasadnienie relatywizmu etycznego
  • 6 Wnioski 
  • 7 Referencje

 Charakterystyka relatywizmu etycznego

-To, co jest uważane za moralnie dobre, a co złe, różni się w zależności od społeczeństwa, dlatego nie ma uniwersalnych standardów moralnych.

-To, czy właściwe jest, aby jednostka działała w określony sposób, zależy od społeczeństwa, do którego należy, lub jest w stosunku do niego..

-Nie ma absolutnych ani obiektywnych norm moralnych, które miałyby zastosowanie do wszystkich ludzi, wszędzie i zawsze..

-Relatywizm etyczny utrzymuje, że nawet poza czynnikami środowiskowymi i różnicami w przekonaniach istnieją fundamentalne spory między społeczeństwami. W pewnym sensie wszyscy żyjemy w radykalnie różnych światach..

-Każda osoba ma zestaw przekonań i doświadczeń, określoną perspektywę, która nadaje kolor wszystkim jej percepcjom.

-Ich różne orientacje, wartości i oczekiwania rządzą ich postrzeganiem, tak że różne aspekty są uwydatnione, a niektóre cechy są tracone. Nawet jeśli nasze indywidualne wartości wynikają z osobistego doświadczenia, wartości społeczne są zakorzenione w szczególnej historii wspólnoty..

-Postrzegają moralność jako zbiór wspólnych norm, przyzwyczajeń i zwyczajów, które z biegiem czasu zyskały społeczną aprobatę, tak że wydają się być częścią natury rzeczy, jak fakty..

Rodzaje

Subiektywny 

Subiektywizm czyni moralność pojęciem bezużytecznym, ponieważ w swoich przesłankach krytykuje interpersonalną krytykę w niewielkim stopniu lub wcale, a jego sądy są logicznie możliwe.. 

Podczas gdy w niektórych kulturach zabijanie byków podczas walki byków może być przyjemne, jest wielu innych, którzy z pewnością czują inaczej. Żaden argument w tej sprawie nie jest możliwy. Jedyną rzeczą, która mogłaby zostać wykorzystana dla członka tej kultury lub kogokolwiek innego, byłby fakt, że byłoby źle, gdyby nie żyli w oparciu o własne zasady.

Jednak jednym z nich może być to, że hipokryzja jest moralnie dopuszczalna (dobrze się z tym czuje), więc nie mógłby zrobić źle. To generuje kontrowersje co do tego, co byłoby etycznie poprawne w porównaniu z innymi punktami widzenia..

Różne osobowości artystyczne, literackie i kulturowe mają przeciwstawne opinie w odniesieniu do tych kwestii, ponieważ oznacza to, że wszystkie jednostki są członkami różnych kultur, a dobro lub zło jest moralnie subiektywne, w zależności od tego, kim są sędziowie i jakie jest znaczenie. oszacowanie.

Standardowy

W świetle konwencjonalnego relatywizmu etycznego nie ma obiektywnych zasad moralnych, ale wszystkie są ważne i uzasadnione ze względu na swoją wartość kulturową, biorąc pod uwagę akceptację, gdzie społeczny charakter moralności jest uznany, będąc właśnie w jej mocy i cnocie..

Ponadto uznaje znaczenie środowiska społecznego poprzez generowanie zwyczajów i przekonań, dlatego wielu ludzi przyjmuje, że relatywizm etyczny jest poprawną teorią, ponieważ pociąga ich liberalna postawa filozoficzna..

Dlatego to stanowisko wydaje się silnie implikować postawę tolerancji wobec innych kultur. Według Ruth Benedict „dzięki uznaniu względności etycznej zostanie osiągnięta bardziej realistyczna wiara społeczna, przyjmująca nadzieję jako podstawę, a jako nowe podstawy tolerancję dla współistniejących i równie ważnych wzorców życiowych”.

Najbardziej znanym z tych, którzy zajmują to stanowisko, jest antropolog Melville Herskovits, który jeszcze wyraźniej argumentuje w swoich słowach, że relatywizm etyczny implikuje tolerancję międzykulturową:

1) Moralność jest związana z Twoją kulturą

2) Nie ma niezależnych podstaw do krytykowania moralności jakiejkolwiek innej kultury

3) Dlatego musisz być tolerancyjny wobec moralności innych kultur.

Różnice między naukami społecznymi a etyką

Zróżnicowanie tych pojęć było kluczowe w teorii relatywizmu etycznego, ponieważ o ile antropologia i socjologia są naukami empirycznymi, których dziedziny badań opierają się na obserwacjach i faktach, etyka jest dyscypliną normatywną, opartą na sądach i wartościach moralnych.. 

Nauki społeczne ograniczają się do tego, co można zaobserwować, zmierzyć i zweryfikować. Pytanie, co jest dobre, a co złe, wykracza poza dyscyplinę, zanurzone w polu etyki. Naukowiec może tylko przewidzieć określony wynik, a nie, czy jest on moralnie dobry, czy zły..

Kiedy naukowiec wypowiada się na temat moralności, nie mówi już jako naukowiec, ale jako zaniepokojony obywatel, który dostrzegł rozdzielenie ról i zawiesił swoją rolę badacza w nawiasach, aby przemawiać jako obywatel..

Przykładowo oczekuje się, że lekarz będzie traktował wszystkich swoich pacjentów z taką samą opieką, niezależnie od tego, kim oni są, lub że sędzia, nawet poza swoim sądem, energicznie potępi osobę, w swojej roli ogranicza się do uzyskania dowodów wskazujących na czy nie Oskarżony.

Podobnie aktor może zdobyć brawa za doskonałość jego roli złoczyńcy, nie za aprobatę tego, co zrobił jego bohater, ale za zasługi jego pracy..

Dokładnie to samo dzieje się z naukowcem, który spełnił swoją pełną funkcję, kiedy jasno przedstawił konsekwencje określonego zachowania (Lundberg 1965, strona 18).

krytycy 

Większość etyków odrzuca tę teorię, ponieważ niektórzy twierdzą, że chociaż praktyki moralne społeczeństw mogą być różne, to nie są nimi podstawowe zasady moralne leżące u podstaw tych praktyk.. 

Ponadto argumentuje się, że może się zdarzyć, że niektóre przekonania moralne są kulturowo względne, podczas gdy inne nie..

Niektóre praktyki, takie jak zwyczaje dotyczące ubioru i przyzwoitości, mogą zależeć od lokalnych zwyczajów, podczas gdy inne, takie jak niewolnictwo, tortury lub represje polityczne, mogą podlegać uniwersalnym normom moralnym i zostać uznane za złe pomimo wielu innych różnic, które istnieją między kultury.

Inni filozofowie krytykują relatywizm etyczny ze względu na jego implikacje dla indywidualnych przekonań moralnych, stwierdzając, że jeśli dobro lub zło czynu zależy od norm społecznych, to z tego wynika, że ​​należy przestrzegać norm własnego społeczeństwa i trzymać się z dala od tych norm. którzy postępują niemoralnie. 

Na przykład, jeśli bycie członkiem społeczeństwa o praktykach rasowych lub seksistowskich jest moralnie dopuszczalne dla tej grupy osób, to czy praktyki te powinny być akceptowane jako moralnie poprawne??. 

Dlatego krytycy uważają, że taki pogląd na relatywizm etyczny sprzyja konformizmowi społecznemu i nie pozostawia miejsca na moralną reformę lub poprawę w społeczeństwie..

Uzasadnienie relatywizmu etycznego

Herodot był greckim historykiem żyjącym w V wieku pne, który rozwinął ten punkt widzenia, gdy zauważył, że różne społeczeństwa mają różne zwyczaje i że każdy uważa, że ​​zwyczaje własnego społeczeństwa są najlepsze..

Niektórzy współcześni socjologowie i antropolodzy argumentowali w podobny sposób, że moralność jest produktem społecznym, rozwiniętym w różny sposób w każdej kulturze.. 

Według tych autorów istnieją tylko różne kody społeczne. Nie ma czegoś takiego jak to, co jest „naprawdę” poprawne, poza tymi kodami społecznymi, ponieważ nie ma neutralnych norm kulturowych, którymi można by określić, który pogląd na społeczeństwo jest prawidłowy..

Każde społeczeństwo opracowuje standardy, które są używane przez ludzi w celu odróżnienia zachowania akceptowalnego od zachowania niedopuszczalnego, a każda ocena dobra i zła zakłada jeden lub drugi z tych standardów..

Inny argument, który usiłuje uzasadnić relatywizm etyczny, pochodzi od szkockiego filozofa Davida Hume'a (1711-1776), który stwierdził, że przekonania moralne opierają się na uczuciach lub emocjach, a nie na rozumie.. 

Idea ta została rozwinięta przez późniejszych filozofów, takich jak Charles L.Stevenson (1908-1979) i RM Hare (1919-2002), którzy argumentowali, że podstawową funkcją języka moralnego nie jest stawianie faktów, ale wyrażanie uczucia aprobaty lub dezaprobata wobec jakiegoś rodzaju działań lub wpływania na postawy i działania innych. 

Relatywizm etyczny jest atrakcyjny dla wielu filozofów i socjologów, ponieważ wydaje się najlepiej wyjaśniać zmienność przekonań moralnych. Oferuje również wiarygodny sposób wyjaśnienia, w jaki sposób etyka pasuje do świata opisanego przez współczesną naukę.. 

Wreszcie relatywizm etyczny usprawiedliwia adekwatność do wyjaśniania cnoty tolerancji, ponieważ stara się zaakceptować własne wartości i wartości wszystkich społeczeństw. 

Wnioski 

Niektórzy przyznają, że koncepcja ta rodzi ważne pytania. Relatywizm etyczny przypomina im, że różne społeczeństwa mają różne przekonania moralne i że ich przekonania są pod silnym wpływem kultury..

Zachęca ich również do odkrywania przekonań, które różnią się od ich własnych, jednocześnie rzucając im wyzwanie do zbadania motywów ich przekonań i wartości..

Z drugiej strony podnosi tolerancję, co z pewnością jest cnotą, ale jeśli moralność, która się pojawia, jest związana z każdą kulturą i jeśli któraś z tych kultur nie ma zasady tolerancji, ich członkowie nie będą zatem mieli obowiązku bądź tolerancyjny..

Herskovits wydaje się traktować zasadę tolerancji jako jedyny wyjątek od swojego relatywizmu. Ale z relatywistycznego punktu widzenia nie ma więcej powodów do tolerancji niż nietolerancja, a żadna z tych pozycji nie jest moralnie lepsza od drugiej..

Bibliografia

  1. David Wong, Względność etyczna (University of California Press, 1984)
  2. Michael Krausz, red., Relativism: Interpretation and Conflict (University
    Notre Dame Press, 1989).
  3. Hugh LaFollette, „The Truth in Ethical Relativism”, Journal of Socia I Philosophy (1991).
  4. Peter Kreeft, A Refutation Of Moral Relativism: Interviews With an Absolutist (IgnatiUS Press, 1999).

Jeszcze bez komentarzy