Plik Rzeka Cauca ma drugie co do ważności dorzecze w Kolumbii, ustępuje mu jedynie rzeka Magdalena. Znajduje się na zachód od terytorium kraju Ameryki Południowej, rozciągając się przez centralne pasmo górskie i zachodnie pasmo górskie.
Biegnie z południa na północ kraju przez 1350 km, kąpiąc się w swoich wodach w departamentach Cauca, Valle, Risaralda, Caldas, Antioquia, Sucre i Bolívar. Na swojej drodze dotyka 183 gmin Kolumbii, co stanowi 5% całkowitego terytorium kraju.
Cauca i jej dorzecze były fundamentalnym filarem rozwoju gospodarczego regionu od czasów kolonialnych. Znajduje się tu serce przemysłu cukrowniczego i kawowego. Dzięki żyznym dolinom i łatwemu dostępowi do wody do nawadniania na tym obszarze mnożą się liczne uprawy o różnym znaczeniu dla gospodarki..
Na jego brzegach prowadzona jest również działalność związana z hodowlą, wydobyciem i hydroenergetyką. Cała ta działalność zwiększyła atrakcyjność regionu, koncentrując 25% całkowitej populacji Kolumbii w jego dorzeczu..
Indeks artykułów
Pierwsza wzmianka o ludzkiej osadzie nad brzegiem rzeki Cauca pochodzi z 1500 roku pne. C. z obecnością kultury Ilama, o czym świadczą pozostałości ceramiki i ozdobne fragmenty metalu.
Wraz z jego ewolucją i rozwojem, różne grupy etniczne zamieszkiwały ten obszar, wykorzystując wody rzeki do utrzymania się i jako środek komunikacji z innymi populacjami..
W 1535 roku w dolinie Cauca powstała pierwsza hiszpańska fundacja, Villa de Ampudia, nazwana na cześć Juana de Ampudia, hiszpańskiego odkrywcy, który przybył z Quito w towarzystwie Sebastiána de Belalcázara..
Rok później, w 1536 roku, Belalcázar nakazał przeniesienie miasta na zachodni brzeg Cauca. Wreszcie 25 lipca 1536 roku w Valle de Lili zostało założone Santiago de Cali, a 13 stycznia 1537 roku jego sąsiad Asunción de Popayán..
Po powstaniu pierwszych miast rzeka stała się podstawowym środkiem komunikacji dla przemieszczania się odkrywców, kolonizatorów i zasobów sprzyjających rozwojowi regionu..
W lutym 1888 r. Rozpoczął się ruch ludzi i towarów wzdłuż rzeki Cauca na statkach parowych. Technologia ta zwiększyła możliwości komunikacyjne i handlowe wzdłuż rzeki, która jeszcze przed jej przybyciem była ograniczona z powodu niemożności przemieszczania tratw i barek przez pracowników..
Pod koniec wojny domowej, znanej jako Wojna Tysiąc dni, w której konserwatyści i liberałowie walczyli o kontrolę nad władzą polityczną i gospodarczą w latach 1899-1902, dorzecze Cauca zostało zdewastowane skutkami krwawych starć i wysiedleń ludności..
W 1905 roku transport parowcem przez rzekę Cauca otrzymał wsparcie od rządu krajowego, który pomógł ożywić i połączyć lokalne rynki. Wydarzenie to zbiegło się w czasie ze wzrostem produkcji kawy na tym obszarze, zbiory przeprowadzono przez rzekę do Cali, a stamtąd pociągiem do portu Buenaventura na eksport..
Rzeka Cauca rodzi się na wysokości 3900 metrów nad poziomem morza w lagunie Buey, w pobliżu Páramo Sotará w departamencie Cauca, położonym w masywie kolumbijskim. Jego kanał zajmuje 63300 kmdwa od źródła do ujścia w rzece Magdalena. Spotkanie odbywa się w Brazo de Loba, jednym z dwóch oddziałów centralnego sektora rzeki Magdalena, w pobliżu gminy Pinillos w departamencie Bolívar..
Przemierza 1350 km przez terytorium Kolumbii. Od źródła w wrzosowisku, porusza się wijąco z południa na północ, aż połączy swoje wody z rzeką Magdalena na wysokości 15 metrów nad poziomem morza..
Na brzegach Cauca, po drodze na północ, powstało wiele osad, których rozwój gospodarczy i społeczny jest uzależniony od wód rzeki..
Odcinek ten biegnie od źródła w Sotará páramo w departamencie Cauca do miasta Timba w departamencie Valle del Cauca, zajmując około 5451 kmdwa.
Znajduje się między Timbą a gminą La Virginia w departamencie Risaralda. Zajmuje około 19.349 kmdwa.
Biegnie z La Virginia do gminy Tarazá, w departamencie Antioquia. Obejmuje obszar 19 750 kmdwa.
Rozciąga się od Tarazá do ujścia rzeki Magdalena przez Brazo de Loba w departamencie Bolívar. Zajmuje powierzchnię 18 750 kmdwa.
Stolica departamentu Valle del Cauca i trzecie pod względem liczby ludności miasto w Kolumbii, liczące 2401 000 mieszkańców, według spisu z 2012 r. Stanowi jedno z głównych ośrodków gospodarczych, przemysłowych i kulturalnych w kraju..
To kosmopolityczne miasto współistniejące z rzeką, łączące tereny miejskie dedykowane turystyce z hotelami, restauracjami i klubami nocnymi z licznymi parkami i terenami zielonymi służącymi do rekreacji i wypoczynku, sprzyjające kontaktowi z naturą..
Jest stolicą departamentu Cauca i została założona w 1536 roku. Posiada jeden z najlepiej zachowanych obszarów kolonialnych na kontynencie, z ponad 200 blokami architektury z epoki, które są doskonale zachowane..
Posiada uznanie UNESCO za swoją gastronomię i dziedzictwo historyczne. W 2009 roku wielkanocne tradycje, które mają miejsce w Popayán, zostały ogłoszone ustnym i niematerialnym dziedzictwem ludzkości.
Z 280 107 mieszkańcami w 2005 r., Jest ośrodkiem o wielkim znaczeniu dla regionu. Przez jego obszar miejski przepływa rzeka Cauca, dzieląca miasto na dwie części o średniej szerokości 40 m.
Rzeka Cauca zbiera wodę z doliny, która tworzy się między centralnym pasmem górskim a zachodnim pasmem górskim, składającą się z rzek, strumieni, strumieni i rowów, z których niektóre mają pochodzenie pluwialne..
Od południa do północy otrzymuje wody rzek Negro, Vinagre, Las Piedras, Molino, Sucio, Urbío, Seguenguito, Cajibío, Puente Alto, Nangué, Inguito, Ovejas, Aznazu, Timba, Teta, Quinamayo, Claro, Palo, Tejada , Jamundí, Desbaratado, Cali, Arroyohondo, Yumbo, Zabaletas, Guabas, Yotoco, Media Canoa, La Paila, Chanco, Catarina i La Vieja.
Jest również zasilany przez rzeki Guadalajara, Piedras del Valle, Limones, Frío, Tuluá, Morales, Bugalagrande, Pescador, Cañaveral, Risaralda, San Francisco, Pácora, Arma, Poblanco, Cartama, Piedras de Jericó, Combia, San Mateo, Gua , Niverengo, Quebradaseca, Tonusco, Aurra, Sopetrana, Pená, Santa María, San Andrés, Ituango, Sinitavé, Espíritu Santo, Valdivia, Corrales, Tarazá, Noa, Dentón, Tamaná, Saino, Tigre, Palanca i Nechí.
Rzeka Cauca stanowiła historycznie jedną z głównych osi rozwoju gospodarczego zachodniej Kolumbii, służąc jako środek łączący różne zaludnione centra doliny i pomost do komunikacji z resztą kraju, dzięki zakładanie portów, dróg i linii kolejowych na jej brzegach.
W całym dorzeczu rozwija się działalność gospodarcza o dużym znaczeniu dla regionu i kraju.
Rzeka Cauca ma dwa okresy mokre i dwa okresy suche w swoim reżimie rocznym. Powodzie pojawiają się od kwietnia do czerwca; i od października do grudnia. Pora sucha lub pora sucha przypada najpierw na okres od stycznia do marca, a następnie od lipca do września. W porze deszczowej w rzece występują powodzie i powodzie, które zalewają dolinę, dotykając miasta, pola uprawne i zwierzęta gospodarskie..
W dorzeczu rzeki Cauca znajdują się ziemie, które produkują większość kolumbijskiej trzciny cukrowej. Istnieją również uprawy ryżu, bawełny, palmy olejowej, kukurydzy, sorgo, owoców cytrusowych, manioku, bananów, kawy, batatów, kakao i fasoli..
Ponadto uprawy przemysłowe są produkowane do bezpośredniego spożycia i do przetwarzania na różne produkty do spożycia przez ludzi i zwierzęta oraz samodzielne uprawy rzemieślnicze. Niektóre z nich są stałe, a inne zmieniają się w zależności od pory roku.
Wewnętrzny płaskowyż Popayán jest odpowiednią przestrzenią do hodowli bydła w hodowli owiec, bydła, koni i świń. Jego otwarte przedłużenie terenu, jakość pastwisk i chłodny klimat są idealne do wprowadzenia importowanych gatunków, które lepiej rozwijają się na wysokości 2000 metrów nad poziomem morza, w przeciwieństwie do Kreoli.
Brzegi Cauca są również bogate w minerały, takie jak węgiel, marmur, wapień, srebro, złoto, żelazo, platyna i azbest, które są eksploatowane przemysłowo i sprawiły, że dolina Cauca stała się trzecim najważniejszym działem produkcji górniczej w kraju..
Ze względu na geologiczno-klimatyczne właściwości koryta rzeki Cauca, zimą gromadzą się duże ilości piasku wleczonego, tworząc wyspy nadające się do budowy i uzupełniającego wykorzystania w ogrodnictwie. Jego wydobycie odbywa się w sposób przemysłowy i rzemieślniczy, stanowiąc ważne źródło dochodu w regionie.
Jako partner w społecznym i gospodarczym rozwoju populacji, na brzegach Cauca odbywają się różne wydarzenia kulturalne, które stawiają ją w roli głównego bohatera. Niektóre z nich przejawiają się w ekologicznych festiwalach, zabawach, zajęciach rekreacyjnych i religijnych.
Jest to festiwal ekologiczny, który ma na celu zwrócenie uwagi ludności na potrzebę ochrony tej rzeki. Ta działalność jest organizowana przez Cabildo Verde Cauca Limpio, stowarzyszenie obywatelskie non-profit, które działa na rzecz zdrowia rzeki.
Koncentrują się na higienie odpadów stałych i uczą warsztatów na temat znaczenia i działań, które mają na celu utrzymanie ich w dobrym stanie..
Ten festiwal, będący częścią dziedzictwa kulturowego regionu, odbywa się w Cali i celebruje mieszankę kultur, która miała miejsce w tym regionie dzięki działalności komercyjnej.
Transport parowy przez Cauca i jego bogactwo piasku przyciągały do regionu projekty przemysłowe z zagraniczną siłą roboczą, która osiedliła się w okolicy, mieszając swoje pochodzenie kulturowe z miejscową ludnością..
Mnożyły się tańczące lokale, które wywyższały bogatą tropikalną mieszankę, obowiązującą do tej pory z wielkim uznaniem w kraju i za granicą. Inne wydarzenia kulturalne, które odbywają się na rzece to:
Te zawody żeglarskie organizowane są co roku przez Kolumbijską Federację Motonautyki na wodach Cauca, na torze biegnącym z La Virginia do Cali iz powrotem. Wyzwanie służy integracji społeczeństwa z działaniami na rzecz ochrony rzek poprzez dynamikę zainteresowania całej rodziny.
W ramach obchodów ku czci Virgen del Carmen w lipcu odbywa się procesja wzdłuż rzeki na terenie La Virginia, gdzie wierni dziękują za łaski otrzymane od patronki rybaków, towarzysząc jej wizerunkowi podczas spaceru po Cauca.
We wrześniu 1985 r. Oddano do użytku zaporę Salvajina, pierwszą z dwóch istniejących na korycie rzeki, położonej w departamencie Cauca około 170 kilometrów od jej źródła..
Został zbudowany z dwoma podstawowymi celami: po pierwsze, aby kontrolować przepływ Cauca, aby uniknąć powodzi w dolinie Cauca w okresach powodzi. Po drugie, aby zaspokoić potrzeby hydroenergetyczne doliny przy produkcji 285 MW.
Instalacja tamy Salvajina przyczyniła się do rozwoju rolnictwa w dolinie Cauca, umożliwiając zarządzanie zasobami wodnymi w celu ich wykorzystania do nawadniania.
W 2010 roku rozpoczęto budowę tamy Hidroituango, zlokalizowanej w gminie Ituango w departamencie Antioquia. Obecnie projekt jest nadal w budowie i przewiduje się, że w momencie uruchomienia będzie generował 2400 MW, czyli 17% całkowitego zapotrzebowania kraju na energię elektryczną..
Działalność człowieka na brzegach rzeki Cauca spowodowała zmiany w naturalnych warunkach rzeki, które muszą być monitorowane i kontrolowane, aby uniknąć degradacji jej ekosystemu.
Wylesianie brzegów rzek w celach rolniczych i hodowlanych prowadzi w konsekwencji do znacznego pogorszenia stanu gleby, co zwiększa ryzyko lawin i zmniejsza zdolność pochłaniania wody deszczowej..
Podobnie eliminacja rodzimej flory zmienia równowagę ekologiczną, przerywając korytarze biologiczne, z których korzystają gatunki zamieszkujące region i migrujące przez niego..
Budowa tam, poza kosztem biologicznym wynikającym z przemieszczania się gatunków w wypełnieniu zbiornika, ogranicza natlenienie zalegającej w nim wody. Ponadto konsekwencje jest spowodowane nieodpowiedzialnym zarządzaniem zasobami wodnymi.
Tak jest w przypadku tamy Hidroituango, położonej na rzece Cauca, ostatnio oskarżonej o popełnienie przestępstw ekologicznych, które spowodowały zmniejszenie przepływu rzeki..
Za pośrednictwem odpowiedzialnych podmiotów rząd Kolumbii ustanawia minimalny limit utrzymania ekosystemu, unikając wpływu flory i fauny..
Dla kompleksu Hidroituango minimum ustalono na 450 m3/ sek, jednak w lutym 2019 r. przepływ rzeki spadł do 50 m3/ s, produkt zamknięcia jedynego dolnego korytarza wodnego, wpływający na gatunki wodne i prowadzoną w nim działalność gospodarczą.
Innym problemem związanym ze zbiornikami wodnymi w Cauca jest niekontrolowane pojawienie się i rozmnażanie Buchón, gatunku wodnego, który w 2019 roku zajmował osiem kilometrów rzeki..
Dzieje się tak z powodu sedymentacji zbiorników: stojąca woda zawiera nadmiar składników odżywczych, co wraz ze spadkiem tlenu w wodzie ogranicza gatunki rodzime i umożliwia kolonizację innych, takich jak Buchón.
Wydobycie piasku ze swojej strony zwiększa obecność drobnych osadów w wodzie, co wpływa na ilość składników odżywczych i zasolenie wody..
Podobnie pogłębianie w celu uzyskania piasku usuwa bezkręgowce obecne w podłożu, zagrażając przetrwaniu gatunków zależnych od tych mikroorganizmów, osłabiając brzegi i zwiększając niestabilność terenu..
Ponad 10 milionów ludzi żyje w kontakcie z korytem rzeki Cauca, a ich miasta odprowadzają ścieki do rzeki. Do tego dochodzi woda, która dopływa przez swoje dopływy bez uzdatniania..
Szacuje się, że rzeka codziennie odbiera 330 ton stałych odpadów, które są nieodpowiedzialnie wyrzucane z sąsiednich miast.
Oprócz odbioru wody słabo oczyszczonej i odpadów stałych o różnym charakterze, kierując się w stronę Magdaleny, Cauca przechodzi przez kopalnie złota założone na jej brzegach, które wykorzystują rtęć do wydobywania minerału..
Ten toksyczny metal przenika przez ziemię i dociera do rzeki, wywierając szkodliwy wpływ na gatunki wodne i ludzi..
Eksploatacja węgla prowadzi do przedostania się do wody wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA), które wydzielają się podczas jego wydobycia i przedostają do wody.
Niestety w Kolumbii istnieje niewielka kontrola nad tymi emisjami, które są uznawane za związki rakotwórcze. WWA przechodzą do gatunków wodnych, a spożywane przez ludzi gromadzą się w ich organizmach, czego skutki są dotychczas nieokreślone..
Cauca przemieszcza się z wysokości 3500 metrów nad poziomem morza u źródła do 15 metrów nad poziomem morza u ujścia rzeki Magdalena. To daje mu ogromne bogactwo i różnorodność flory, którą prezentuje. W najwyższym punkcie przedstawia dziki fiołek, wrzosowate zarośla, chusque, ziemne bromele i czarne drzewo dusz..
Między 2000 a 1000 metrów wysokości, palmy, epifity, sapoty, drzewa kauczukowe, figi, małpy, frachtowce, rabaty i duże rośliny zielne.
Poniżej 1000 metrów znajduje się wilgotna dżungla z drzewami dochodzącymi do 40 metrów, wśród których wyróżniają się chagualo, yarumo, cedrillo, sande, jagual, karate i orzech..
Podobnie jak flora, fauna występująca w rzece Cauca jest bardzo zróżnicowana ze względu na dużą różnorodność klimatu wynikającą z jej wysokości. Zidentyfikowano ponad 100 gatunków ssaków, 300 gatunków ptaków, 30 gatunków motyli i 21 gatunków ryb, a także gady i płazy..
Ssaki obejmują jelenie, łasice, skunksy, jeżozwierze, wyjce, pancerniki, wiewiórki, niedźwiedzie okularowe, leniwce i tapiry górskie..
Grupa ptaków składa się z 13 gatunków endemicznych, a ich łączna liczba stanowi około 40% gatunków znanych w kraju, wśród których znajdują się barranqueros, peek, kolibry, tanagers, bluebirds, guacharacas, carriquíes, canarki, blackbirds, wróble, sowy, sowy, tukany, jastrzębie, błotniaki, wrony, papugi, cauca guan, papugi złote i kwezale.
Najliczniejsze ryby w rzece to bocachico, corroncho, sum, antar, słodycze i tota.
Jeszcze bez komentarzy