Salmonella typhimurium to bakteria z rodzaju Bacillus Gram-ujemna wiciowata, której pełna nazwa brzmi Salmonella enterica podgatunek jelitowy serowar Typhimurium. Jest to fakultatywnie beztlenowy, wiciowaty organizm jednokomórkowy, który powoduje chorobę znaną jako salmonelloza, choroba atakująca zarówno ludzi, jak i inne gatunki zwierząt. Epitet Typhimurium oznacza tyfus myszy. Ta bakteria wywołuje u myszy chorobę podobną do tyfusu plamistego.
Znajduje się w domenie Bacteria, gromada Proteobacteria, klasa Gammaproteobacteria, rząd Enterobacteriales, rodzina Enterobacteriaceae, rodzaj Salmonella, i podobnie jak inne Enterobacteriaceae wytwarza enterotoksynę, która powoduje uszkodzenie błony śluzowej jelit.
Indeks artykułów
Salmonella typhimurium kontynuuje swój cykl życiowy w różnych żywicielach zwierzęcych, rozmnażając się na zasadzie dwudzielności w jelicie cienkim. Jelito w swoim procesie życiowym wytwarza toksyny wywołujące biegunkę. Bakterie wydostają się wraz z kałem, zanieczyszczając w ten sposób różne powierzchnie.
Jeśli jesz skażoną żywność lub masz kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami, a następnie wkładasz ręce do ust, bakterie dostają się do układu pokarmowego, kontynuując cykl.
W jelicie cienkim bakterie przylegają do błony komórkowej komórek błony śluzowej nabłonka. Następnie wnikają do komórek i powodują uszkodzenia metaboliczne i strukturalne..
Uszkodzenia spowodowane toksynami bakterii powodują zapalenie żołądka i jelit lub zapalenie błony wewnętrznej jelita. Choroba objawia się biegunką, wymiotami i bólem brzucha. Ta choroba nie jest śmiertelna, z wyjątkiem przypadków osób starszych, dzieci lub osób z osłabionym układem odpornościowym.
Salmonella Typhimurium eJest to bakteria podobna do Bacillus, czyli organizm jednokomórkowy w kształcie krótkiej kostki. Ujemny na barwieniu metodą Grama.
Ma błonę plazmatyczną otoczoną cienką ścianą komórkową peptyglikanu i zewnętrzną błoną plazmatyczną. Jak wszystkie bakterie, nie ma określonego jądra. Uruchamia się dzięki obecności kilku ułożonych wokół niego wici (wici okołotworowej).
Zewnętrzna membrana odgrywa ważną rolę. W nim wytwarzane są łańcuchy białkowe, które rozpoznają specyficzne receptory na powierzchni komórek nabłonka jelita (adhezyny). W ten sposób bakterie mogą przylegać do ściany jelita. Na Salmonella typhimurium nie tworzy się żadna kapsułka.
Jego materiał genetyczny (DNA) znajduje się na okrągłym chromosomie. Dodatkowo ma plazmid lub mały pierścień DNA, który dostarcza dodatkowej informacji genetycznej, szczególnie związanej z jej patogennością, czyli zdolnością do wywoływania choroby..
Genom Salmonella typhimurium jest zorganizowany na kolistym chromosomie i na dodatkowym plazmidzie. Pełna sekwencja genomu Salmonella enterica serowar Typhimurium LT2, osiągając 4,857 000 par zasad na chromosomie i 94 000 par zasad na plazmidzie odpowiedzialnym za zjadliwość.
Wykryto kilka tak zwanych wysp patogeniczności. Są to specyficzne obszary, w których znajdują się sekwencje genów odpowiedzialnych za różne działania, które pozwalają bakteriom przyczepiać się do komórek gospodarza, wytwarzać enterotoksynę i inne procesy związane z ich zdolnością do wywoływania choroby..
Salmonella typhimurium należy do domeny Bacteria, gromada Proteobacteria, klasa Gammaproteobacteria, rząd Enterobacteriales, rodzina Enterobacteriaceae, rodzaj Salmonella.
Taksonomia rodzaju Salmonella Jest bardzo skomplikowane. Ogólnie rzecz biorąc, u wszystkich bakterii jest to, ze względu na jej ograniczone cechy morfologiczne, umożliwiające różnicowanie gatunków.
W tym przypadku eksperci postanowili podzielić płeć Salmonella u dwóch gatunków. Gatunki te rozróżnia się na podstawie cech metabolicznych, które wykrywa się, sprawdzając, czy hydrolizują one określone substancje lub czy są zdolne do wzrostu w określonych pożywkach hodowlanych..
Te dwa gatunki są Salmonella enterica Y Salmonella bongori. Z kolei gatunki te dzielą się na podgatunki i ponad 2500 serowarów. Serowary są określane na podstawie asocjacji antygenów, na które reagują.
W naszym przypadku gatunek Salmonella enterica dzieli się na sześć podgatunków, jednym z nich jest Salmonella enterica podgatunek jelitowy. Salmonella typhimurium jest serotypem tego podgatunku.
Jego pełne imię to Salmonella enterica podgatunek jelitowy serowar Typhimurium. Ale konwencjonalnie wskazano tylko płeć i serowar: Salmonella typhimurium.
Salmonella typhimurium rozmnaża się przez podział na dwie partie lub binarne rozszczepienie. Oznacza to, że jedyna komórka, która tworzy ten organizm, dzieli się na dwie części przez zwężenie. W ten sposób powstają dwa identyczne genetycznie osobniki (klony). Rozmnażanie bakterii zachodzi w jelicie cienkim żywiciela.
Po rozmnażaniu bakterie są uwalniane do środowiska zewnętrznego zmieszane z kałem. Działanie enterotoksyny bakterii sprzyja biegunce, dzięki czemu sama się rozprzestrzenia.
Na zewnątrz odchody zanieczyszczają różne powierzchnie. Inne zwierzęta tego samego gatunku lub innych zjadają bakterie, spożywając skażoną żywność lub kontaktując się z zanieczyszczoną substancją, która jest brana do pyska. W ten sposób bakteria ponownie dociera do jelita cienkiego i kontynuuje swój cykl życiowy..
Salmonella typhimurium jest rozprowadzany na całym świecie. Zamieszkuje różne zwierzęta: ptaki, bydło i świnie, gryzonie, psy, koty, legwany, żółwie i ludzi.
Przeżywa na terenach skażonych odchodami tych zwierząt. Należą do nich woda, gleba, ceramika, stal nierdzewna, powierzchnie owoców i warzyw, takie jak między innymi pomidory, papryczki chili, melony..
Jego optymalna temperatura wynosi od 35 do 43 ºC. Jednak jest w stanie przetrwać w niskich temperaturach do 5,2 ° C i umierać w temperaturach powyżej 46,2 ° C. Z drugiej strony, aby przetrwać, potrzebują wilgoci na powierzchni, na której żyją..
Salmonella typhimurium powoduje chorobę zwaną salmonellozą lub bardziej ogólnie nieżytem żołądka i jelit. Choroba atakuje ludzi i inne gatunki zwierząt.
Występuje w wyniku działania bakterii żyjących w jelicie cienkim. Tam atakuje nabłonek jelitowy i wydziela enterotoksynę, która przenika do komórek jelita. Ta enterotoksyna jest w 98% podobna do enterotoksyny Vibrio cholerae (CT).
Szacuje się, że rocznie na świecie występuje ponad 1,3 miliarda przypadków zapalenia żołądka i jelit. Średnio w 3 milionach przypadków choroba kończy się śmiercią. Podobnie istotne są straty w przemyśle drobiarskim.
Sekwencja zdarzeń determinująca patogenezę Salmonella typhimurium obejmuje przyleganie do powierzchni komórek nabłonka. Później inwazja bakterii do komórki gospodarza.
Wewnątrz powoduje zaburzenia równowagi metabolicznej, które powodują między innymi aktywację enzymu cyklazy adenylanowej, niszczenie kosmków, wydzielanie prozapalnych cytozyn, zmniejszenie zdolności jelitowej do wchłaniania..
Działanie enzymu cyklazy adenylanowej powoduje wytwarzanie wewnątrzkomórkowego cyklicznego monofosforanu adenozyny, powodując przepompowywanie dużych ilości wody i elektrolitów przez błony komórkowe komórek nabłonka. Uszkodzeniu ulega również nabłonkowa błona śluzowa jelita i dochodzi do stanu zapalnego. Wszystko to powoduje biegunkę.
Bakterie rozprzestrzeniają się na dwa sposoby. Jeden występuje, gdy komórkowe mechanizmy samozniszczenia (apoptoza) są aktywowane, pozostawiając w ten sposób bakterie wolne. Może również poruszać się wewnątrz makrofagów, które zostały zaatakowane.
Makrofagi to komórki układu odpornościowego, które poruszają się w układzie krążenia. Są ważną częścią układu odpornościowego z funkcją pochłaniania złośliwych bakterii. jednak, Salmonella typhimurium a inne bakterie chorobotwórcze mają mechanizmy, które pozwalają na ich połykanie, ale nie na ich zniszczenie.
Salmonella typhimurium może dotrzeć do wątroby i śledziony alternatywną drogą, która nie wymaga kolonizacji jelit ani inwazji komórek nabłonka jelitowego. Jest to możliwe dzięki jego zdolności do kolonizacji makrofagów..
Od 6 do 72 godzin po ekspozycji na bakterie pojawiają się objawy. Występują nudności, wymioty, bóle głowy, gorączka, bóle brzucha i biegunka.
Objawy te trwają od 4 do 7 dni. Rozwój choroby zależy od stanu żywiciela lub pacjenta, spożytej dawki i konkretnego szczepu bakterii..
W przypadku dzieci, osób starszych i osób z obniżoną odpornością należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ może wystąpić odwodnienie, które może spowodować śmierć..
W niektórych przypadkach mogą wystąpić komplikacje. Infekcja może stać się ogólna, gdy bakterie zaatakują krew (posocznica) lub może rozwinąć się reakcja autoimmunologiczna i spowodować reaktywne zapalenie stawów 3 do 4 tygodni po wystąpieniu ostrych objawów.
Konieczne jest utrzymanie nadzoru i środków kontroli w gospodarstwach, aby uniknąć komercjalizacji chorych zwierząt. W strukturach produkcyjnych należy przestrzegać właściwych praktyk higienicznych.
Należy unikać spożywania surowych lub niedogotowanych potraw. W przypadku owoców i warzyw należy je odpowiednio umyć przegotowaną lub przefiltrowaną wodą. Spożywaj mleko pasteryzowane i produkty pochodne.
Najważniejsze, aby zapobiec zakażeniu, jest higiena osobista i higiena w obszarach produkcji lub konsumpcji żywności. Dokładnie umyj ręce przed i po kontakcie z żywnością lub przed jej spożyciem. Podobnie, utrzymuj w czystości wszystkie narzędzia kuchenne..
Bakteria jest wrażliwa na ciepło i środki dezynfekujące powszechnie stosowane w przemyśle spożywczym. Jeśli chlor zostanie nałożony na 5 minut, wystarczy go wyeliminować.
Jeszcze bez komentarzy