Salvador Minuchin (1921-2017) był argentyńskim terapeutą rodzinnym, lekarzem i pediatrą, uznanym za twórcę teorii strukturalnej terapii rodzin i jej technik. W swojej karierze napisał kilka prac, niektóre z nich zostały nagrodzone.
Terapeuta rodzinny jest częścią obszaru psychoterapii, dyscypliny, która koncentruje się na zgłębianiu z grupami rodzinnymi lub parami intymnych relacji, które mają. Przywiązuje dużą wagę do relacji międzyludzkich zachodzących w rodzinie, ponieważ stanowią one podstawowy element zdrowia psychicznego ludzi.
Strukturalna terapia rodzinna opracowana przez Minuchina polegała na ustanowieniu istniejących relacji i rozwiązywaniu pojawiających się problemów. Dla Minuchina ważne było określenie dynamiki władzy, jaka wystąpiła w grupie rodzinnej, a także ustalonych granic.
Celem jest położenie kresu związkom, które nie funkcjonują prawidłowo. Było to możliwe tylko wtedy, gdy ustalono zdrowszy model zachowania i relacji..
Indeks artykułów
Salvador Minuchin urodził się 13 października 1921 roku w San Salvador de Jujuy, mieście w prowincji Entre Ríos w Argentynie. Należał do rodziny imigrantów rosyjskich i żydowskich, którzy osiedlili się w społeczności żydowskiej na wiejskich terenach Argentyny.
Minuchin był najstarszym z trójki dzieci, które mieli Clara Tolcachier i Mauricio Minuchin. Jego ojciec był właścicielem sklepu, ale trudności finansowe zmusiły go do poświęcenia się hodowli koni.
Podczas swojej edukacji w liceum podjął decyzję o pomocy młodym ludziom z problemami przestępczości, na decyzję, na którą wpłynął pomysł jednego z jego nauczycieli psychologii. Powód dokonania tego aktu społecznego zrodził się z podzielenia się przemyśleniami i studiami filozofa Jean-Jacquesa Rousseau, który wyjaśnił, że przestępcy byli ofiarami społeczeństwa, którego byli częścią..
W wieku 18 lat Minuchin rozpoczął edukację na poziomie uniwersyteckim. Rozpoczął studia medyczne na National University of Córdoba w Argentynie. W czasie studiów był także działaczem politycznym.
W czasie studiów ruch Peronistów przejął władzę, czemu Minuchin sprzeciwiał się między innymi ze względu na kontrolę, jaką sprawował nad uniwersytetami w tym południowoamerykańskim kraju. Rola działacza politycznego spowodowała, że Minuchin trafił do więzienia, gdzie spędził co najmniej trzy miesiące za kratkami..
Aby ukończyć studia, zdecydował się odbyć staż w zakresie pediatrii. Przez lata specjalizował się nawet w psychiatrii dziecięcej.
Po ukończeniu szkolenia akademickiego Minuchin zaciągnął się do izraelskiej armii jako lekarz, podczas gdy wojna o niepodległość szalała w 1948 r. Po zakończeniu służby wojskowej Argentyńczyk osiadł w Nowym Jorku, gdzie ukończył studia w dziedzinie psychiatrii dziecięcej, prowadzony przez Nathana Ackermana.
Następnie Minuchin wrócił do Izraela, aby pomóc najbardziej dotkniętym chorobą dzieciom w kraju i wrócił do Stanów Zjednoczonych w 1954 roku, aby studiować psychoanalizę w William Alanson White Academic Institute..
Po ukończeniu szkolenia z zakresu psychoanalizy Minuchin pracował w obszarze psychiatrii dziecięcej w Wiltwyck, specjalistycznej szkole dla młodzieży z problemami przestępczości. Wtedy Minuchin podjął decyzję, że bardziej krytyczna będzie praca z całymi grupami rodzinnymi..
W szkole udało mu się zaprojektować terapię rodzinną, w którą zaangażował swoich współpracowników. Minuchin, czyli inny psychiatra z ośrodka edukacyjnego, prowadził terapie z rodzinami, a pozostali lekarze obserwowali sesję terapeutyczną z innego pomieszczenia i dzięki lustrze.
To ćwiczenie obserwacyjne pozwoliło terapeutom poznać i udoskonalić techniki projektowania teorii Minuchina dotyczącej strukturalnej terapii rodzin. Po sformułowaniu swoich pomysłów, w 1962 roku lekarz udał się do Palo Alto, aby współpracować z Jayem Haleyem, psychoterapeutą specjalizującym się w terapii krótkiej i terapii rodzinnej..
Pomysły i praca Minuchina w Wiltwycku umożliwiły mu napisanie pierwszej książki. To się nazywało Rodziny ze slumsów i została opublikowana w 1967 roku. W tej książce opisał metodę terapii rodzin.
W tym czasie Minuchin był już dyrektorem poradni dla dzieci w Filadelfii. Funkcję tę pełnił do 1976 r., Kiedy to opuścił urząd, aby objąć stanowisko kierownika rekrutacji w tej samej placówce medycznej. Opuścił Filadelfię w 1981 roku i przeniósł się do Nowego Jorku, aby uczyć psychiatrii dziecięcej, aż w 1996 roku przeniósł się do Bostonu i przeszedł na emeryturę..
Minuchin zmarł 30 października 2017 roku w Boca Raton na Florydzie. Miał 96 lat, kiedy choroba serca zakończyła jego życie. Wiadomość została przekazana przez jego syna Daniela i została zrecenzowana na całym świecie, w tym przez prestiżową gazetę The New York Times.
Jay Douglas Haley był jednym z twórców terapii strategicznej, będąc jednym z najbardziej rozpoznawalnych w swojej dziedzinie. W latach sześćdziesiątych Minuchin przeniósł się do Kalifornii i mógł pracować u boku Amerykanina.
Z tego profesjonalnego spotkania narodziła się wielka przyjaźń między obojgiem terapeutów, Minuchin przybył, aby oświadczyć, że Haley był jego najważniejszym nauczycielem. Uznał, że jego podziw dla Amerykanina wynikał z faktu, że zawsze pracował do granic możliwości w poszukiwaniu nowych pomysłów. To było wielkie wyzwanie dla Minuchina.
Ponadto związek był bardzo owocny, ponieważ Haley skupiała swoje pomysły bardziej na części intelektualnej, podczas gdy Minuchin była bardziej pragmatycznym terapeutą..
Mnuchinowi powierzono zadanie opracowania klinicznego modelu leczenia, znanego jako strukturalna terapia rodzinna (lub SFT). Badania nad stworzeniem tego modelu zostały w dużej mierze przeprowadzone w Child Guidance Clinic w Filadelfii w Stanach Zjednoczonych..
Model ten wyróżniał się na tle pozostałych, ponieważ terapeuta brał aktywną rolę w procesie. Innymi słowy, terapeuta rodzinny był częścią rodziny, mając na celu poznanie z pierwszej ręki dynamiki jej funkcjonowania. Ta aktywna rola pozwoliła terapeucie skuteczniej powstrzymać dysfunkcyjne zachowania..
W terapii rodzin ustalono szereg zasad regulujących interakcję terapeuty z rodziną. Przepis ten oparty był na paktach, ustalaniu limitów i ustalaniu hierarchii..
Minuchin wyjaśnił, że rodzina jest dysfunkcyjna w zależności od poziomu przystosowania, jakie miała do pewnych stresorów. Na przykład zdrowe rodziny ustanowiły wyraźne granice między rodzicami a dziećmi, co pozwoliło na interakcję z poszanowaniem pewnych poziomów władzy.
Podstawowym celem terapii rodzinnej było przedefiniowanie systemu reguł rodzinnych, tak aby relacje były bardziej elastyczne i umożliwiały więcej alternatyw. Członkowie grupy rodzinnej porzucają restrykcyjne role, których używali do odrzucenia dysfunkcyjnych zachowań.
Terapia dobiega końca tylko wtedy, gdy rodzina jest w stanie utrzymać system reguł w czasie, który nie jest tak rygorystyczny i bez wsparcia terapeuty..
Terapeuci wymyślili sposoby na przyspieszenie tego procesu zmian. Byli odpowiedzialni za zróżnicowanie sposobu przeprowadzania sesji terapeutycznych za pomocą prostych narzędzi, takich jak: zmienianie pozycji osób w pokoju lub izolowanie członka rodziny. Celem tego było spowodowanie zmiany, która pozwoliła nam zaobserwować wzorzec, który zmieniał się, gdy członek rodziny był nieobecny.
Minuchin nie położył większego nacisku na użycie określonych technik, ale przez lata terapeuci strukturalni opracowali narzędzia, które pozwolą dostosować się do proponowanego modelu leczenia.
Minuchin był jednym z autorów, którzy zajmowali się tematem jadłowstrętu psychicznego w latach 70., zagłębiając się w przyczyny tej choroby i możliwe sposoby jej leczenia. Wraz z Rosmanem i Bakerem zagłębił się w model kliniczny oparty na terapii rodzinnej z behawioralnego i strukturalnego punktu widzenia.
Krytykował także sposób, w jaki terapia rodzinna była prowadzona od lat 90. Dla Minuchina z biegiem lat modele kliniczne przestały być skoncentrowane na rodzinie. Minuchin w różnych artykułach zagłębiał się w swoje myśli i wyjaśnił, że najnowocześniejsza terapia ma bardzo szerokie podejście.
Szeroki zakres podejścia zastosowanego w terapii rodzin nie pozwolił na skuteczne jej zastosowanie do rozwiązywania specyficznych problemów grup rodzinnych. Podczas gdy Minuchin zawsze utrzymywał, że terapia powinna skupiać się na usuwaniu skutków cierpienia w rodzinie.
Ponadto argentyński terapeuta pozostawił wielkie dziedzictwo w Centrum Rodzinnym Minuchin. Wszystko zaczęło się w 1981 roku, kiedy założył Institute for Family Studies w Nowym Jorku, gdzie był odpowiedzialny za nauczanie innych terapeutów i konsultacje..
Instytut zmienił nazwę w 1995 roku, kiedy Minuchin przeszedł na emeryturę i stał się Minuchin Center for the Family, nazwę, którą utrzymuje do dziś. Tam nadal zagłębiają się w terapię rodzinną i grupy wsparcia dotknięte sytuacjami ubóstwa, rasizmu lub dyskryminacji..
Praca Minuchina może nie jest tak obszerna w stosunku do opublikowanych publikacji. Napisał siedem książek, z których pierwsza była Rodziny ze slumsów w 1967 r., gdzie współtworzył autorstwo z Braulio Montalvo, Bernardem Guerneyem, Bernice Rosman i Florence Schumer.
W latach sześćdziesiątych opublikował jeszcze dwie prace: Zdezorganizowana i pokrzywdzona rodzina (1967) i Terapie psychoanalityczne i niska populacja społeczno-ekonomiczna (1968).
Napisał cztery kolejne książki o terapii rodzinnej i strategiach terapii, które mają spełniać swoje zadanie.
Oprócz opublikowanych książek znane są co najmniej trzy artykuły z podpisem argentyńskiego lekarza. Dwa z nich zostały opublikowane w Dziennik terapii małżeńskiej i rodzinnej.
Jeszcze bez komentarzy