Selaginella lepidophylla Jest to gatunek kolczastego mchu z rodziny Selaginellaceae. Znana jest w Meksyku jako „roślina zmartwychwstania” dzięki wysokiej tolerancji na wysychanie lub prawie całkowitą utratę wody protoplazmatycznej. Jest również często określany jako Lycopodium lepidophyllum.
Powszechnie znana jako roślina zmartwychwstania, doradilla, kamienny kwiat, kamienny kwiat, lwia ręka, nieśmiertelnik, selaginela, fałszywa róża jerychowska i mech zmartwychwstania.
Fizjologicznie rzecz biorąc, gatunek ten zawiera około 251 metabolitów, które przypuszczalnie odgrywają ważną rolę w tolerancji na stres wodny.
W tym miejscu ustalono, że w tej grupie metabolitów przeważają aminokwasy (19%), węglowodany (16%), lipidy (13%), kofaktory (6%), nukleotydy (5%), peptydy (4%) wtórne metabolity (3%) i niewymienione związki (34%).
Ogólnie rzecz biorąc, rośliny te wykazują konstytutywną ochronę i indukowalne mechanizmy naprawcze, które umożliwiają, że podczas odwodnienia (kilka minut) aparat fotosyntetyczny pozostaje nienaruszony..
Ze swojej strony donoszono, że roślina ta w stanie odwodnionym koncentruje głównie aminokwasy, peptydy i metabolity nukleotydów, podczas gdy w stanie uwodnionym węglowodany (cukry), alkohole cukrowe, lipidy i kofaktory są wyższe stężenie.
Indeks artykułów
Jest to roślina należąca do klasy Lycopodiopsida, dlatego nie ma kwiatów i rozmnaża się przez zarodniki. Jego liście są drobne i mają kształt płaskich łusek. Mają pełzającą i silnie rozgałęzioną łodygę.
Są roślinami naczyniowymi odpornymi na skrajne wysychanie wegetatywne i mogą powrócić do normalnego wzrostu i metabolizmu po procesie nawodnienia..
Jeśli chodzi o ich morfologię, rośliny te wykazują dramatyczne zwijanie i rozwijanie w tym samym czasie, w którym występują zmiany w odwodnieniu lub nawodnieniu rośliny.
W stanie odwodnionym łodygi są ułożone spiralnie w celu utworzenia szorstkiej kuli. W konsekwencji łodygi tych roślin służą do zminimalizowania wpływu światła słonecznego na wewnętrzne łodygi..
Zatem zwijanie się łodygi podczas suszenia tej rośliny jest adaptacyjnym mechanizmem morfologicznym o znaczeniu ekofizjologicznym w celu zmniejszenia fotoinhibitorowania i termicznego uszkodzenia rośliny. Z kolei zapewnia sposób na złagodzenie stresu związanego z jasnym światłem, niedoborem wody i wysoką temperaturą..
Wcześniej ruch tkanek między procesem odwadniania / nawadniania był określany jako całkowicie fizyczny, a nie biofizyczny. Te z kolei zależą od właściwości higroskopijnych tkanek, które w przypadku S. lepidophylla ta pojemność jest bardzo duża.
Roślina Selaginella lepidophylla jest to roślina bardzo odporna na wysychanie. W rzeczywistości jego nazwa wynika z faktu, że ma zdolność pełnego powrotu do zdrowia po całkowitej utracie wody..
Roślina ta gromadzi trehalozę w około 1% suchej masy, w warunkach bezstresowych, w porównaniu z innymi roślinami, które nie są zdolne do akumulacji tej substancji lub przynajmniej w niewykrywalnych ilościach. Związek ten został określony jako gatunek wykazujący pewną ochronę przed stresem abiotycznym..
Wśród tych związków najliczniej występują trehaloza, sacharoza i glukoza. Ponadto związki takie jak 1-fosforan, mioinozytol i betaina działają jako osmoprotektory lub zmiatacze rodników hydroksylowych, co pozwala chronić tę roślinę przed stresem oksydacyjnym..
Gatunek ten należy do grupy Lycophytas, które stanowią pośrednią linię roślin między mchami a okrytozalążkowymi. Z tego powodu gatunek ten wraz z innymi z tej grupy wykazuje konstytutywne i indukowalne mechanizmy adaptacyjne tolerancji na wysychanie..
Natomiast rośliny okrytozalążkowe tolerujące wysychanie wymagają dłuższego czasu do odwodnienia i zachowania żywotności..
W tym sensie zakłada się, że wymagają one więcej czasu niż Selaginella lepidophylla mieć adaptacyjną odpowiedź dotyczącą akumulacji kluczowych metabolitów, takich jak sacharoza; z drugiej strony doradilla przeprowadza to nagromadzenie substancji w kilka minut.
Poza tym Selaginella lepidophylla mogą zachować nienaruszone struktury fotosyntezy i zatrzymać chlorofil podczas procesu odwadniania, podczas gdy inne bardziej rozwinięte rośliny, takie jak rośliny jednoliścienne, tracą przynajmniej częściowo aparat fotosyntetyczny podczas odwodnienia.
Gatunki Selaginella lepidophylla Jest to rodzima roślina z pustyni Chihuahuan (między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi), jednak występuje w suchych lub pustynnych środowiskach od Arizony po Peru. Znajduje się na terenach suchych o wysokich temperaturach, a także znacznym deficycie wody w danym miejscu.
Rodzaj środowiska, w którym występuje, jest lądowy i można go uzyskać jako zioło lub epifit. Jeśli chodzi o dystrybucję w Meksyku, została znaleziona w Aguascalientes, Baja California, Coahuila de Zaragoza, Colima, Chiapas, Chihuahua, Federal District, Durango, Guanajuato, Guerrero, Hidalgo, Jalisco, Morelos, Nuevo León, Yucatán, San Luis de Potosí , Oaxaca, Puebla, Sonora, Tamaulipas i Tlaxcala między innymi.
Doradilla to roślina, która może dobrze żyć i przystosować się do terrariów. W warunkach wzrostu jego żywotność może wynosić od 1 do 3 lat.
Roślina ta musi mieć półcień lub cień, ale o dużej jasności (chociaż nie jest wystawiona bezpośrednio na słońce). Z drugiej strony optymalne temperatury powinny wynosić od 12 do 15 ° C.
Wymaga wilgotności atmosferycznej, ponieważ przy wilgotności poniżej 60% liście mają tendencję do kurczenia się. Jeśli chodzi o nawadnianie, należy wykonywać waporyzacje lub codzienne spryskiwanie.
Podłoże musi być oparte na torfie i niewielkiej ilości nawozu. Przycinanie należy wykonywać nożyczkami, aby zachować kształt kuli.
Gatunki Selaginella lepidophylla był stosowany w leczeniu kamieni nerkowych w Meksyku. Udowodniono, że chloroformowy i wodny ekstrakt z doradilla ma właściwości niwelowania kamieni moczowych szczawianu wapnia (składnika kamieni nerkowych) u szczurów.
Dzieje się tak, ponieważ zaobserwowano, że stężenie kwasu szczawiowego i kreatyniny w surowicy jest zmniejszone w porównaniu z szybkością przesączania kłębuszkowego i wydalania sodu i potasu, co zwiększa się.
Ponadto wiadomo, że ten gatunek jest stosowany w leczeniu infekcji dróg moczowych i nerek, przewlekłego zapalenia żołądka i raka żołądka. Podobnie scharakteryzowano różne związki, takie jak flawonoidy i biflawony, które mają terapeutyczne właściwości przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwnowotworowe..
Selaginella jest rośliną odporną na szkodniki. Jednak jest wrażliwy na atak grzybów. Jednak informacje o chorobach selagineli są bardzo skąpe w literaturze..
Jeszcze bez komentarzy