Sipuncula Jest to gromada należąca do królestwa zwierząt, która składa się z niesegmentowanych okrągłych robaków. Jego członkowie znani są pod nazwą „robaki orzechowe”. Po raz pierwszy został opisany w 1814 roku przez angielskiego przyrodnika Constantine Rafinesque.
Wiele zwierząt należących do tej gromady jest dla nauki tajemnicą, ponieważ znajdują się one głównie na dnie morskim, a ich obserwacja i badanie w ich naturalnym środowisku jest z tego powodu dość trudne..
Indeks artykułów
Klasyfikacja taksonomiczna sipuncúlidów jest następująca:
- Domena internetowa: Eucarya.
- Królestwo Animalia.
- Gromada: Sipuncula.
Robaki te składają się z komórek eukariotycznych, których materiał genetyczny (DNA) jest zamknięty w jądrze komórkowym. Są również wielokomórkowe, ponieważ składają się z komórek wyspecjalizowanych w różnych funkcjach..
Podobnie przedstawia dwustronną symetrię, tak że jeśli wyimaginowana linia zostanie poprowadzona przez płaszczyznę środkową tego zwierzęcia, dwie połówki są dokładnie równe sobie..
Podobnie zwierzęta te są triblastyczne, ponieważ w ich rozwoju embrionalnym pojawiają się trzy listki zarodkowe: ektoderma, mezoderma i endoderma. Z nich rozwija się każda tkanka zwierzęcia.
Jego rodzaj rozmnażania jest płciowy, a rozwój embrionalny jest pośredni z tworzeniem się larw.
Jego podstawową cechą jest obecność macek wokół ust.
Sipunculi to robaki typu okrągłego, które mają różną długość, od kilku milimetrów do około 500 mm..
Te rodzaje robaków nie mają podzielonego ciała, a większość składa się z tkanki mięśniowej. Mają koniec głowowy, z ustami jako głównym organem i tylnym końcem.
Ze względu na to, że przez całe życie grzebane są głównie w dnie morskim, ciało zwierzęcia ma kształt litery „U”. Jedną z najbardziej reprezentatywnych cech jest tak zwany „introwertyk”, który jest wysuwaną strukturą, którą można wypychać na zewnątrz lub wsuwać do zwierzęcia. Na skraju tego introwertyka leżą usta.
Równolegle do przełyku zwierzęcia znajdują się mięśnie zwijające introwertyka. Jego funkcją jest zmuszenie introwertyka do wyciągnięcia się ze zwierzęcia lub ukrycia się w nim..
Pysk, który jest wejściem do pierwotnego układu pokarmowego zwierzęcia, otoczony jest mackami. Można również znaleźć u introwertyka rodzaj przedłużek, takich jak haczyki lub kolce, które, jak się uważa, odgrywają rolę w procesie karmienia zwierzęcia..
Ściana tego zwierzęcia składa się z kilku warstw. Przede wszystkim naskórek, który jest dość gruby i pełni funkcje ochronne; naskórek typu gruczołowego; warstwy mięśni (okrągłe i podłużne) oraz wewnętrzna skóra właściwa.
Ważne jest, aby zauważyć, że ta skóra właściwa ma rozszerzenia zwane rzęskami i całkowicie otacza jądro..
Wewnętrznie przedstawia wnękę, coelom. Jest duży i wypełniony płynem, którego zadaniem jest transportowanie składników odżywczych i tlenu w całym organizmie..
Należy zauważyć, że sipunculi nie mają układu krążenia ani układu oddechowego..
Jest to najbardziej rozwinięty system występujący u sipunculusów. Twoją bramą są paszcze zwierzęcia.
Z pyska przewód pokarmowy składający się z przełyku i wyprofilowanego jelita zakończonego odbytem, który otwiera się po jednej stronie zwierzęcia,.
Układ pokarmowy ma kształt litery „U”.
Układ nerwowy jest dość prymitywny. Składa się z brzusznego przewodu nerwowego, a także zwoju mózgowego, który znajduje się powyżej przełyku. W pozostałej części ciała zwierzęcia nie ma żadnego innego zwoju nerwowego.
Podobnie, na poziomie części głowowej zwierzęcia znajduje się szereg fotoreceptorów zwanych ocelli, które są prymitywne i pozwalają mu jedynie dostrzec określone błyski światła z otaczającego go środowiska..
Podobnie, bardzo blisko introwertyka znajduje się wiele komórek czuciowych, które pozwalają zwierzęciu na orientację i badanie otaczającego go środowiska..
Sipunculi to organizmy dwupienne. Oznacza to, że mają różne płci. Są kobiety i mężczyźni.
Gonady znajdują się bardzo blisko mięśni retraktorów introwertyka, szczególnie u podstawy tych mięśni.
Podobnie jak w przypadku pierścieni, do których sipunculi są w pewnym stopniu podobne, system wydalniczy składa się z metanephridium, które otwierają się na zewnątrz przez otwór zwany nephridiopore..
Organizmy te są heterotroficzne, ale nie żywią się innymi istotami żywymi; to znaczy, że nie są drapieżnikami.
Ulubionym pożywieniem sipunculi są cząsteczki zawiesiny, które mogą wychwycić dzięki działaniu macek.
Podobnie są gatunki, które mają nawyki kopania, więc żywią się osadami..
Trawienie połkniętych cząstek ma charakter zewnątrzkomórkowy i zachodzi w jelicie. Następnie składniki odżywcze są wchłaniane i ostatecznie odpady uwalniane przez odbyt.
Typ oddychania sipunculi jest skórny, ponieważ organizmy te nie mają układu oddechowego z wyspecjalizowanymi narządami.
Podczas oddychania skórnego wymiana gazowa zachodzi bezpośrednio przez skórę zwierzęcia, która musi być silnie unaczyniona, a także wilgotna. Ta ostatnia nie jest wadą, ponieważ sipunculi występują w siedliskach wodnych..
Gazy są transportowane poprzez prostą dyfuzję, zgodnie z gradientem stężeń. Tlen jest transportowany do wnętrza zwierzęcia, a dwutlenek węgla jest uwalniany na zewnątrz..
Najczęstszym rodzajem rozmnażania w tych organizmach jest rozmnażanie płciowe, które polega na fuzji gamet. Nawożenie jest zewnętrzne.
Ogólnie rzecz biorąc, po wyprodukowaniu gamety dojrzewają w jądrze. Gdy osiągną dojrzałość, wypuszczają się za granicę. Poza ciałem robaka znajdują się gamety żeńskie i męskie, następuje zapłodnienie.
Rozwój jest pośredni, ponieważ w wyniku zapłodnienia powstaje larwa trochofora. Ta larwa ma kształt czubka lub wirującego bąka i ma na górnym końcu szereg wypustek lub włosków wierzchołkowych. Ma również kilka linii rzęsek wokół ciała.
Ta larwa przechodzi szereg przemian, aż utworzy dorosłego osobnika.
Gromada sipuncula obejmuje dwie klasy: sipunculidea i phascolosomatidea.
Zwierzęta należące do tej klasy zamieszkują dno morskie, chociaż niektóre mogą również zajmować muszle ślimaków. Podobnie, jednym z jego charakterystycznych elementów jest to, że mają macki wokół ust.
Ta klasa obejmuje dwa rzędy: sipunculiformes i golfingiiformes.
Obejmuje zwierzęta, które mają macki tylko nad ustami, a nie wokół nich. Ponadto jego haczyki są zorganizowane w regularne pierścienie. Ta klasa składa się z dwóch rzędów: aspidosiphoniformes i phascolosomatiformes..
Jeszcze bez komentarzy