Plik przeludnienie w Meksyku odnosi się do dużej liczby osób zamieszkujących jego terytorium. Obecnie kraj liczy 124 miliony mieszkańców na 1973 000 km2, więc szacuje się, że na każdy kilometr kwadratowy przypadają 64 osoby..
Jej stolica, Meksyk, jest najbardziej zaludniona w Ameryce Łacińskiej i szósta na świecie. Uważa się, że problem dużej gęstości zaludnienia na terenie dzisiejszego Meksyku wywodzi się z okresu przedhiszpańskiego.
W XX wieku tempo wzrostu populacji utrzymywało się na poziomie 3% rocznie do połowy wieku. Z tego powodu w latach siedemdziesiątych meksykański rząd wprowadził politykę kontroli urodzeń. Wśród przyczyn przeludnienia w Meksyku są czynniki kulturowe, gospodarcze i społeczne. W szczególności wzrost gospodarczy był podstawowym motorem wzrostu liczby ludności.
Wskaźnik zaludnienia wzrósł wykładniczo od 1943 r., W związku z Zieloną Rewolucją oraz rozwojem przemysłowym i handlowym. Niektóre przyczyny to lepszy system opieki zdrowotnej i większa dostępność żywności.
Przeludnienie przyniosło Meksykowi poważne problemy, takie jak poważne pogorszenie stanu środowiska, zwłaszcza z powodu zanieczyszczenia wody i powstawania odpadów. Z drugiej strony istnieją poważne problemy w usługach publicznych ze względu na rosnący popyt. Podobnie przeludnienie oznacza wysokie zapotrzebowanie na zasoby naturalne, które w końcu się wyczerpują. Ponadto w dużych miastach deficyt mieszkaniowy jest wysoki i występuje przeludnienie.
Do działań łagodzących ten problem należy edukacja i poprawa poziomu życia. W ten sposób masowe włączenie do systemu edukacji i kampanii rządowych zdołało zmniejszyć tempo wzrostu populacji w kraju..
Indeks artykułów
Od czasów przedhiszpańskich Meksyk cierpiał z powodu przeludnienia i jego konsekwencji, uważanego za jedną z przyczyn zaniku kultury Majów. Następnie nowy cykl wzrostu populacji nastąpił w ciągu następnych 600 lat, aż do przybycia Hiszpanów.
Kiedy zdobywcy przybyli do Tenochtitlan (dzisiejsze miasto Meksyk) w 1521 r., Miasto liczyło około 300 000 mieszkańców. Dla porównania, najbardziej zaludnionym miastem w Europie była ponad 100-tysięczna Wenecja.
W tym okresie ludność Doliny Meksyku wynosiła nie mniej niż 7 milionów ludzi. Następnie Meksyk doznał silnego spadku liczby ludności w wyniku podboju.
Następnie w ciągu następnych 400 lat ludność tubylcza była rozmieszczona głównie na terenach wiejskich. W XVIII wieku Meksyk miał około 4 milionów mieszkańców, a populacja wzrosła do 6 milionów w okresie niepodległości.
Na początku XX wieku ludność Meksyku liczyła 13,6 miliona mieszkańców, rozrzuconych na obszarze 1973 miliona km². Daje to gęstość zaludnienia 6,8 mieszkańca / km², która w pierwszej połowie wieku wzrosła o około 3%..
Później, podczas rewolucji meksykańskiej (1910-1917), kraj zmniejszył swoją populację o 3 miliony mieszkańców. Było to konsekwencją wojny, która spowodowała śmierć dwóch milionów ludzi, a milion trafił do Stanów Zjednoczonych..
W 1910 roku było 15,2 miliona mieszkańców, a 19 lat później (1929) populacja wzrosła tylko do 15,6 miliona. Po zakończeniu wojny, między 1940 a 1980 rokiem, tempo wzrostu populacji wzrastało o około 3% rocznie..
W wyniku tego dużego wzrostu populacji w latach 70. XX wieku rząd meksykański wprowadził politykę kontroli urodzeń. Środki te okazały się skuteczne, ponieważ tempo wzrostu populacji zostało zmniejszone.
I tak pod koniec 1982 r. Tempo wzrostu spadło do 2,4%, aw 1988 r. Osiągnęło 2,1%. Do 1995 roku Meksyk miał 94 miliony mieszkańców, a roczna stopa wzrostu wynosiła 2,1%. Jednak pomimo tego spadku, do 2000 roku Meksyk osiągnął populację 101 milionów mieszkańców..
W 2015 r. Oszacowano, że populacja liczyła 119 mln osób, przy tempie wzrostu 1,4%. W tej populacji było 48,6% mężczyzn i 51,4% kobiet.
Do 2018 roku populacja osiągnęła 124 mln mieszkańców, a gęstość zaludnienia wyniosła 64 mieszkańców / km2. Większość tej populacji to Meksykanie, ponieważ szacuje się, że obcokrajowcy osiągnęli zaledwie 0,99%.
Jeśli chodzi o podział według wieku, populacja Meksyku jest dość młoda, ponieważ tylko 10,4% ma ponad 60 lat. W tym sensie szacunki dokonane w 2015 r. Wskazują, że średni wiek wynosił 27 lat, czyli o trzy lata więcej niż zarejestrowano w 2010 r.
Jeśli chodzi o rozkład populacji, w Meksyku większość jego mieszkańców znajduje się w ośrodkach miejskich. Dzieje się tak, ponieważ bieguny rozwoju gospodarczego przyciągają większość ludności na dany obszar..
Tak więc 19% populacji Meksyku koncentruje się w stolicy Meksyku i jego obszarze metropolitalnym. Z kolei pozostałe cztery najważniejsze obszary metropolitalne kraju (Guadalajara, Monterrey, Puebla i Toluca) skupiają 11% mieszkańców.
Tempo przyrostu ludności danego kraju określa relacja między współczynnikiem urodzeń a współczynnikiem zgonów. Oznacza to, że wszystko, co zwiększa współczynnik urodzeń i zmniejsza śmiertelność, oznacza wzrost populacji netto..
Ponad 80% populacji Meksyku to katolicy, a blisko 50% z wielkim zapałem przyjmuje tę religię. W tym sensie znaczna część populacji odmawia stosowania metod antykoncepcyjnych..
Z drugiej strony na wsi liczna rodzina jest pozytywnym elementem pracy na roli.
Większy rozwój gospodarczy i społeczny Meksyku, głównie od lat czterdziestych XX wieku, poprawił jakość życia jego mieszkańców. Dzieje się tak, ponieważ zwiększył się dostęp do systemu opieki zdrowotnej i poczyniono postępy w medycynie..
W związku z tym śmiertelność spadła z 19,4% w 1946 r. Do zaledwie 5,9% w 2017 r., A średnia długość życia jest dłuższa..
Począwszy od 1943 r. W Meksyku nastąpił wzrost produkcji żywności w wyniku wprowadzenia szeregu ulepszeń technologicznych. Proces ten nazwano Zieloną Rewolucją i opierał się na wykorzystaniu nowoczesnych technik produkcji..
Zielona rewolucja pozwoliła na znaczny wzrost plonów, a tym samym na większą dostępność pożywienia. Stanowiło również dynamizujący element gospodarki kraju, choć generowało duże pogorszenie stanu środowiska.
Ogólnie rzecz biorąc, napływ obcej ludności do kraju jest przyczyną wzrostu populacji. Jednak w przypadku Meksyku nie jest to istotne, gdyż do 2000 r. Oficjalna liczba obcokrajowców nie osiągnęła 500 tys. Osób..
Jeśli region osiągnie dynamikę gospodarczą w zakresie wzrostu i możliwości, staje się biegunem przyciągania. Tak więc w latach 1970–1980 tempo wzrostu liczby ludności na pograniczu północnego Meksyku było niższe od średniej krajowej..
Wynikało to z faktu, że w tym okresie najwyższy wzrost gospodarczy w kraju wystąpił w Dolinie Meksyku. Jednak wraz z wejściem w życie umowy o wolnym handlu ze Stanami Zjednoczonymi gospodarka przygraniczna uległa znacznej poprawie..
Dlatego w latach 1990-2000 tempo wzrostu liczby ludności tego regionu wyniosło 2,3%, przy średniej krajowej 1,8%..
Najpoważniejszą konsekwencją przeludnienia w Meksyku jest jego wpływ na środowisko. Na przykład jej stolica jest najbardziej zaludniona w Ameryce Łacińskiej i ta, która produkuje najwięcej śmieci..
Ścieki miejskie zanieczyszczają rzeki regionu, a zanieczyszczenie powietrza osiąga alarmujący poziom. Z drugiej strony Meksyk zajmuje pierwsze miejsce w Ameryce Łacińskiej pod względem wytwarzania odpadów stałych i emisji gazów cieplarnianych.
Ponadto wszystkie rzeki w pobliżu dużych miast charakteryzują się wysokim poziomem zanieczyszczenia. Na przykład rzeka Tula jest jedną z najbardziej zanieczyszczonych, głównie z powodu ścieków z obszaru metropolitalnego Mexico City..
Upadek usług publicznych jest jedną z głównych konsekwencji koncentracji dużych grup ludzkich. W Meksyku główne problemy dotyczą dostępu do wody pitnej i transportu publicznego.
W dużych miastach, takich jak Meksyk, zaopatrzenie w wodę pitną jest niewystarczające i złej jakości. Ze swojej strony system metra i minibusów nie jest w stanie zaspokoić popytu.
Do 2017 roku w Meksyku krążyło ponad 30 milionów prywatnych pojazdów, z czego około 7 milionów znajdowało się w Mexico City. Oznacza to poważny problem z ruchem samochodowym, generujący ogromne komplikacje w mieście i wielkie zanieczyszczenie powietrza..
Przeludnienie w dużych miastach w połączeniu z wysokim poziomem ubóstwa generuje wysoki poziom niepewności. W mieście Meksyk napady na pieszych wzrosły o 19% w latach 2009-2010.
Jednym z głównych problemów związanych z przeludnieniem jest brak miejsca, zwłaszcza gdy populacja jest skoncentrowana w dużym zagęszczeniu. W przypadku Meksyku około 50% domów ma problemy z przeludnieniem, średnio 2,5 osoby na pokój.
Rosnąca populacja zwiększa zapotrzebowanie na surowce naturalne (żywność, minerały, wodę), a także towary. Konieczność włączenia gruntów do produkcji żywności lub wydobycia minerałów powoduje wysokie wskaźniki wylesiania dziewiczych lasów.
W tym sensie w ciągu ostatnich 50 lat Meksyk stracił większość swoich lasów deszczowych. Obecnie ma jeden z najwyższych wskaźników wylesiania w Ameryce Łacińskiej, szacowany na od 500 do 800 tysięcy hektarów rocznie.
Problem przeludnienia nie jest łatwy do rozwiązania, ponieważ wysoki wskaźnik zaludnienia kraju jest trudny do odwrócenia. Jedną z opcji jest jednak regulacja wzrostu, aby zapobiec pogorszeniu się problemu i złagodzić jego negatywne skutki..
Jedynymi społecznie realnymi sposobami ograniczenia przeludnienia są zmniejszenie wskaźnika urodzeń i emigracja..
Jeśli chodzi o obniżenie wskaźnika urodzeń, osiąga się to poprzez zmiany kulturowe ukierunkowane na kontrolę urodzeń i planowanie rodziny.
Od 1977 roku stan meksykański wdraża politykę zmniejszania tempa wzrostu populacji w planach sześcioletnich opartych na antykoncepcji. Zostało to oparte na ogólnokrajowych kampaniach na rzecz stosowania środków antykoncepcyjnych i wsparcia społecznego ze strony państwa dla planowania rodziny..
Według niektórych specjalistów najlepszą antykoncepcją jest rozwój, dlatego niezbędny jest dostęp do edukacji. W ten sposób ułatwia się planowanie rodziny i stosowanie środków antykoncepcyjnych oraz zapewnia inne korzystne warunki..
Stąd na ogół młodzi ludzie, wchodząc do systemu edukacji, odkładają fazę prokreacji, zmniejszając tempo wzrostu. Podobnie udział kobiet w życiu zawodowym i zawodowym ma tendencję do zmniejszania ich oczekiwań co do liczby dzieci.
Według danych statystycznych, krajowe plany zmniejszenia tempa wzrostu liczby ludności w Meksyku działają. Szacuje się, że współczynnik dzietności w połowie lat 70.XX wieku przekraczał 6, aw 2010 roku spadł do 2,37.
Emigracja przyczynia się do zmniejszenia liczby ludności kraju, ponieważ część jego mieszkańców przestaje w nim mieszkać. W przypadku Meksyku był to istotny element, ponieważ w ciągu ostatnich 20 lat wyemigrowało ponad 10 milionów Meksykanów.
Migracja meksykańska dotyczy głównie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (USA), a jej przepływ pozostaje stały do dziś. Do 2017 r. 27% obcokrajowców w USA było Meksykanami, a liczba ta wzrosła wykładniczo od 1910 r., Kiedy wynosiła zaledwie 2%.
Jeszcze bez komentarzy