Wyjaśnienie twierdzenia o superpozycji, zastosowania, rozwiązane ćwiczenia

2266
Charles McCarthy

Plik Twierdzenie o superpozycji, W obwodach elektrycznych ustala, że ​​napięcie między dwoma punktami lub przepływający przez nie prąd jest sumą algebraiczną napięć (lub prądów, jeśli tak jest), z każdego źródła, tak jakby każdy działał w inny sposób , Niezależne.

To twierdzenie pozwala nam analizować obwody liniowe, które zawierają więcej niż jedno niezależne źródło, ponieważ konieczne jest tylko obliczenie wkładu każdego z nich osobno..

Zależność liniowa decyduje o zastosowaniu twierdzenia. Obwód liniowy to taki, którego odpowiedź jest wprost proporcjonalna do wejścia.

Na przykład prawo Ohma zastosowane do rezystancji elektrycznej stwierdza, że V = i.R, gdzie V to napięcie, R jest oporem e ja jest obecny. Jest to zatem liniowa zależność napięcia i prądu w rezystancji.

W obwodach liniowych zasada superpozycji jest stosowana z uwzględnieniem:

-Każde niezależne źródło napięcia należy rozpatrywać osobno iw tym celu należy wyłączyć wszystkie pozostałe. Wystarczy ustawić na 0 V wszystkie te, które nie są analizowane lub zastąpić je w schemacie zwarciem.

-Jeśli źródło jest prądem, musisz otworzyć obwód.

-Biorąc pod uwagę rezystancję wewnętrzną zarówno źródeł prądu, jak i napięcia, muszą one pozostać na miejscu, tworząc część pozostałej części obwodu..

-Jeśli istnieją zależne źródła, muszą pozostać takie, jakie pojawiają się w obwodzie.

Indeks artykułów

  • 1 Aplikacje
  • 2 kroki do zastosowania twierdzenia o superpozycji
  • 3 ćwiczenia rozwiązane
    • 3.1 - Przykład 1
    • 3.2 - Ćwiczenie 2
  • 4 Odnośniki

Aplikacje

Twierdzenie o superpozycji służy do uzyskania prostszych i łatwiejszych w obsłudze obwodów. Należy jednak zawsze pamiętać, że dotyczy to tylko tych z odpowiedziami liniowymi, jak powiedziano na początku.

Dlatego nie można go użyć bezpośrednio do obliczenia mocy, na przykład, ponieważ moc jest związana z prądem przez:

P = idwa R

Ponieważ prąd jest podniesiony do kwadratu, odpowiedź nie jest liniowa. Nie ma również zastosowania do obwodów magnetycznych zawierających transformatory..

Z drugiej strony twierdzenie o superpozycji daje możliwość poznania wpływu każdego źródła na obwód. I oczywiście dzięki jego zastosowaniu można go całkowicie rozwiązać, to znaczy poznać prądy i napięcia przez każdy opór.

Twierdzenie o superpozycji może być również używane w połączeniu z innymi twierdzeniami o obwodach, na przykład Thévenina, do rozwiązywania bardziej złożonych konfiguracji..

W obwodach prądu przemiennego twierdzenie jest również przydatne. W tym przypadku zamiast rezystorów pracujemy z impedancjami, o ile całkowitą odpowiedź każdej częstotliwości można obliczyć niezależnie..

Wreszcie, w systemach elektronicznych twierdzenie to ma zastosowanie zarówno do analizy prądu stałego, jak i prądu przemiennego, oddzielnie.

Kroki do zastosowania twierdzenia o superpozycji

-Dezaktywuj wszystkie niezależne źródła, postępując zgodnie z instrukcjami podanymi na początku, z wyjątkiem tego, które ma być analizowane.

-Określ moc wyjściową, napięcie lub prąd, które wytwarza to pojedyncze źródło.

-Powtórz dwa kroki opisane dla wszystkich innych źródeł.

-Oblicz sumę algebraiczną wszystkich wkładów znalezionych w poprzednich krokach.

Rozwiązane ćwiczenia

Poniższe przykłady praktyczne wyjaśniają użycie twierdzenia w niektórych prostych obwodach.

- Przykład 1

W obwodzie pokazanym na poniższym rysunku znajdź prąd płynący przez każdy rezystor za pomocą twierdzenia o superpozycji.

Rozwiązanie

Udział źródła napięcia

Na początek eliminowane jest źródło prądu, co sprawia, że ​​obwód wygląda następująco:

Równoważny opór można znaleźć, dodając wartość każdego oporu, ponieważ wszystkie są szeregowo:

7500 +600 +400 + 1500 Ω = 10000 Ω

Stosowanie prawa Ohma V = I.R i wyczyszczenie prądu:

I = V / R = 7/10 000 A = 0,0007 A = 0,7 mA

Ten prąd jest taki sam dla wszystkich rezystorów.

Wkład obecnego źródła

Źródło napięcia jest natychmiast eliminowane, aby pracować tylko ze źródłem prądu. Powstały obwód pokazano poniżej:

Rezystory na ekranie po prawej są połączone szeregowo i można je zastąpić pojedynczym:

600 + 400 + 1500 Ω = 2500 Ω

Powstały obwód wygląda następująco:

Prąd 2 mA = 0,002 A jest dzielony między dwa rezystory na rysunku, dlatego równanie dzielnika prądu jest ważne:

jax = (R.eq/ Rx) JAT

Gdzie jax jest prądem w rezystorze Rx, Req symbolizuje równoważny opór e jaT to całkowity prąd. Konieczne jest znalezienie równoważnego oporu między nimi, wiedząc, że:

1 / Req = (1 / R1) + (1 / Rdwa)

W związku z tym:

1 / Req = (1/7500) + (1/2500) = 1/1875 → R.eq = 1875 Ω

W tym drugim obwodzie prąd płynący przez rezystor 7500 Ω jest określany przez podstawienie wartości do równania dzielnika prądu:

ja7500 Ω = (1875/7500). 0,002 A = 0,0005 A = 0,5 mA

Podczas gdy ten, który przechodzi przez rezystor 2500 Ω, to:

ja2500 Ω = 2 mA - 0,5 mA = 1,5 mA

Zastosowanie twierdzenia o superpozycji

Teraz twierdzenie o superpozycji jest stosowane dla każdego oporu, zaczynając od 400 Ω:

ja400 Ω = 1,5 mA - 0,7 mA = 0,8 mA

Ważny: za ten opór, prądy są odejmowane, ponieważ krążą w przeciwnym kierunku, zgodnie z uważną obserwacją figur, na których kierunki prądów mają różne kolory.

Ten sam prąd przepływa jednakowo przez rezystory 1500 Ω i 600 Ω, ponieważ wszystkie są połączone szeregowo.

Twierdzenie jest następnie stosowane w celu znalezienia prądu płynącego przez rezystor 7500 Ω:

ja7500 Ω = 0,7 mA + 0,5 mA = 1,2 mA

Ważny: w przypadku rezystora 7500 Ω należy to zauważyć prądy sumują się, ponieważ w obu obwodach krążą w tym samym kierunku przechodząc przez ten opór. Ponownie konieczne jest uważne obserwowanie kierunków prądów.

- Ćwiczenie 2

Znalezienie prądu i napięcia na rezystorze 12 Ω za pomocą twierdzenia o superpozycji.

Rozwiązanie

Czcionka E zostaje zastąpiona1 ze zwarciem:

Powstały obwód jest narysowany w następujący sposób, aby łatwo zwizualizować opory, które pozostają równoległe:

A teraz rozwiązuje się to, stosując szereg i równoległe:

1 / Req = (1/12) + (1/4) = 1/3 → R.eq = 3 Ω

Ten opór jest z kolei szeregowy z oporem 2 Ω, dlatego całkowity opór wynosi 5 Ω. Całkowity prąd wynosi:

I = V / R = 10 V / 5 Ω = 2 A

Ten strumień jest podzielony na:

ja12Ω = (3/12) 2 A = 0,5 A.

Dlatego napięcie wynosi:

V12Ω = 0,5 A × 12 Ω = 6 V.

Teraz źródło E jest aktywowane1:

Powstały obwód można narysować w następujący sposób:

1 / Req = (1/12) + (1/2) = 7/12 → R.eq = 12/7 Ω

I w serii z tym z 4 Ω uzyskuje się równoważny opór 40/7 Ω. W tym przypadku całkowity prąd wynosi:

I = V / R = 16 V / (40/7) Ω = 14/5 A.

Dzielnik napięcia jest ponownie stosowany z następującymi wartościami:

ja12Ω = ((12/7) / 12) (14/5) A = 0,4 A

Wynikowy prąd to: 0,5 - 0,4 A = 0,1 A.. Zauważ, że zostały odjęte, ponieważ prąd z każdego źródła ma inny sens, jak widać w oryginalnym obwodzie.

Napięcie na rezystorze wynosi:

V12Ω = 0,4 A × 12 Ω = 4,8 V.

Wreszcie całkowite napięcie wynosi: 6 V-4,8 V = 1,2 V.

Bibliografia

  1. Alexander, C. 2006. Podstawy obwodów elektrycznych. 3. Wydanie. Mc Graw Hill.
  2. Boylestad, R. 2011. Wprowadzenie do analizy obwodów. 2nd. Wydanie. osoba.
  3. Dorf, R. 2006. Wprowadzenie do obwodów elektrycznych. 7. Wydanie. John Wiley & Sons.
  4. Edminister, J. 1996. Obwody elektryczne. Seria Schauma. 3. Wydanie. Mc Graw Hill
  5. Wikipedia. Aktualny dzielnik. Odzyskane z: es.wikipedia.org.

Jeszcze bez komentarzy