Plik społeczna praca socjalna jest to związane z działaniami prowadzonymi w ramach danej społeczności na rzecz jej pozytywnej transformacji. Znaczenie tego działania wynika z faktu, że istnienie konstruktywnej wspólnoty ma fundamentalne znaczenie dla rozwoju narodów..
Obecnie w wielu kontekstach mówi się o zwiększaniu kapitału społecznego, który odpowiada rzeczywistemu kapitałowi narodów: ich mieszkańcom. PKB każdego kraju jest mierzone postępem społecznym, a wskaźnik ten obejmuje nie tylko możliwość, że ludzie żyją z wysokimi standardami jakości życia, ale także więcej wskaźników uprzejmości.
Kiedy mówisz o uprzejmości lub cywilizacji, nie patrzysz na utopię. Chodzi raczej o znalezienie w postępie technologicznym i gospodarczym cech społeczeństwa tolerancyjnego i szanującego różnice, które umie podchodzić do problemów z perspektywy dobra wspólnego..
Poza technologią, rozwój nauk na rzecz bardziej humanitarnego rozwoju musi mieć oparcie w dyscyplinach, które mają do czynienia z tą wiedzą i ją rozwijać. W tym sensie dyscypliny, których przedmiotem badań jest człowiek (takie jak nauki społeczne i humanistyczne) są głównymi bohaterami..
Jak zauważa María José Escartín, specjalista w tej dyscyplinie, bez rozwoju pracy socjalnej nie byłoby spuścizny historycznej i naukowej, które umożliwiałyby poprawę interwencji społecznych i uczynienie ich coraz bardziej stosownymi i powtarzalnymi pod względem dobrych praktyk i generować badania, które pozwalają lepiej zrozumieć zjawisko.
Nic dziwnego, że będąc tak młodą dyscypliną, nie ma wysokiego poziomu rozwoju, który pozwala pokonywać bariery kulturowe, aby umożliwić powielanie skutecznych interwencji w różnych narodach i społecznościach. Ponieważ jednak są to nauki humanistyczne, rozumie się, że ich tożsamość i fundamenty są nadal w budowie.
Dlatego bardzo ważne jest, aby wiedzieć, jak powstają podstawy społecznej pracy socjalnej, nowe podejścia, jak włączane są nowe więzi, jakie są sieci społecznościowe i wolontariusze. Dąży do integralnego rozwoju, który musi wychodzić poza aspekt ekonomiczny i globalny i który wydaje się możliwy tylko przy udziale społeczności.
Indeks artykułów
Społeczna praca socjalna w obecnym kształcie miała wiele odmian. Definiuje się ją jako interwencję społeczną w samą społeczność, ale nadal jest to dziedzina o fundamentach, która budzi kontrowersje nie tylko wśród nieprofesjonalnych obrońców obywateli, ale także profesjonalistów przeszkolonych w tych dyscyplinach..
Znane są odniesienia do społecznej pracy społecznej z 1817 i 1860 roku odpowiednio w Stanach Zjednoczonych i Anglii, z organizacjami o nazwie Cooperative Peoples of Robert Owen i Charity Organization Society..
Pierwsza została stworzona przez fundację New Harmony z zamiarem uczynienia życia przemysłów i fabryk bardziej ludzkim życiem bez różnic klasowych. Drugą była prywatna organizacja charytatywna, której celem była redukcja ubóstwa angielskich pracowników..
Ruchy establishmentowe powstały w 1884 roku, próbując kształcić dorosłych w Londynie poprzez młodzież. Chodziło o skonfrontowanie tych ostatnich ze społeczeństwem i nauczenie ich prawdziwych problemów i potrzeb..
Według kilku badań, od 1900 do 1930 roku, w przybliżeniu opracowano ważne inicjatywy w zakresie pracy społecznej i społecznej..
Przykładem tego były lokalne rady planowania, których celem było zmierzenie się z problemem migracji europejskich w USA. Na uwagę zasługują również fundusze wspólnotowe, które starały się dotować różne projekty pomocowe i socjalne.
Według różnych źródeł już w latach trzydziestych XX wieku zaczęły powstawać pierwsze szkoły pracy socjalnej. Jednym z pierwszych krajów była Kolumbia, a celem było zaoferowanie migrantom możliwości szkolenia, aby mogli stawić czoła miejscu pracy po pewnym przeszkoleniu zawodowym.
Inicjatywy te połączono z inicjatywami organizacji międzynarodowych, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) i Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Żywności (FAO).
Celem było stworzenie programów, które z czasem miały bardziej ustrukturyzowany i trwały punkt zaczepienia, aby móc pomagać innym, jednocześnie poprawiając infrastrukturę i podstawy.
Dopiero w 1962 r. Praca społeczna została zaakceptowana jako dziedzina praktyki pracy socjalnej dzięki National Association of American Social Workers. Od tego czasu określane jest jako rozwój społeczności, organizacja społeczności i interwencja społeczna..
Zawsze istniała potrzeba równego służenia mniejszościom w każdym społeczeństwie, jako docelowi użytkownicy lub zagrożone populacje. Po kilku latach potrzeba ta została zinstytucjonalizowana i skonstruowana w bardziej konkretny sposób.
- Społeczna praca socjalna charakteryzuje się tym, że wpisuje się w koncepcję dyscypliny społecznej i ludzkiej.
- Charakteryzuje się również doświadczeniem empirycznym, a także praktycznym.
- Ważne jest, aby zaangażować społeczeństwo; jeśli nie, nie może być integracji społecznej.
- Opiera się na wartościach społecznych i humanistycznych, skoncentrowanych na osobie i pozycjonowanych na podstawie poszanowania godności bytu społecznego.
- Charakteryzuje się odpowiedzialnością, opiera się na empatii i przekonaniu, że etyka powinna kierować praktyką społecznika. Tak podkreśla Cristina De Robertis, pracownik socjalny.
- Poprzez społeczną pracę socjalną należy zrozumieć, że społeczności dysponują zasobami niezbędnymi do zaspokojenia własnych potrzeb.
- Może wystąpić w różnych sferach: lokalnej, stanowej lub krajowej, a nawet łącząc te scenariusze ze sobą.
- Żaden z pozytywnych efektów nie będzie możliwy bez najważniejszej cechy: obecności wolontariuszy, która jest warunkiem humanitarnego usposobienia..
Społeczna praca socjalna ma na celu zapewnienie dobrobytu ludności. Stara się generować analizę sytuacji i poszukiwać rozwiązań problemów, z jakimi boryka się społeczność z tej samej populacji, korzystając z własnych zasobów..
Główne funkcje obejmują tworzenie przestrzeni i procesów, które służą zwiększeniu zasobów i umiejętności osób tworzących społeczność. Chodzi o to, że różne opcje wychodzą od samej społeczności, aby rozwijać się kompleksowo bez wykluczania..
Można powiedzieć, że jej podstawowym celem jest współistnienie w pokoju, w poszanowaniu godności drugiego i zagwarantowaniu ustanowionych praw obywatelskich..
Cel ten jest możliwy do osiągnięcia z etycznej wizji wspólnego życia i współistnienia, i obejmuje nie tylko społeczeństwa lub narody w otwartej wojnie, ponieważ jest to cel ogólny, który stał się priorytetem, biorąc pod uwagę coraz bardziej nieobecną etykę społeczną na świecie..
Jak każda dyscyplina społeczna, społeczna praca socjalna musi opierać się na metodologii, która pozwala na powielanie i umożliwianie realizacji celów w sposób strategiczny..
Należy położyć nacisk na stosowanie technik, które opierają się na uczestniczeniu, integracji, rozpoznawaniu i odkrywaniu własnych zasobów przez społeczność oraz zdolności ich mobilizowania do osiągnięcia ich rozwoju..
Wspólnotowa metodologia rozwoju, jak nazywana jest również ta interwencja, obejmuje następujące aspekty:
- Studium rzeczywistości,
- Plan zajęć.
- Egzekucja lub akcja społeczna.
- Późniejsza ocena tego, co zostało wykonane.
W tym sensie Niévès Herranz i Elena Nadal, specjaliści w dziedzinie pracy socjalnej, proponują metodologię obejmującą następujące etapy:
Kontakt.
Badanie i badanie diagnostyczne.
Planowanie.
Wykonanie.
Ocena.
Te fazy lub aspekty muszą być zanurzone w makro metodologii, która jest odpowiedzią na następujące podstawy teoretyczne: analiza systemowa, dialog, komunikacja i opracowanie wspólnego planu.
Powyższe umożliwia mobilizację wysiłków wewnątrz społeczności, zawsze przy wsparciu pracownika socjalnego, ale w oparciu o własny cel społeczności..
Przede wszystkim każda społeczna praca socjalna musi dążyć do przywrócenia obywatelstwa poprzez uświadomienie grupom społecznym, że muszą uznać siebie za obywateli z obowiązkami i prawami, a tym samym przywrócić im prawa społeczne i obywatelskie..
Z drugiej strony, poprzez społeczną pracę socjalną, konieczna jest mobilizacja i odbudowa więzi społecznej. Wszystko to musi być dokonywane na podstawie swego rodzaju „umowy” interwencji społecznej, w której wspólnota umożliwia pracownikowi socjalnemu interweniowanie w ich sprawy..
Praca socjalna może być rozwijana w różnych środowiskach społecznych. Na przykład istnieją programy zdrowotne, które obejmują specyficzne potrzeby tego obszaru lub programy mieszkaniowe dla osób, które znajdują się w nagłych wypadkach z powodu jakiegoś wydarzenia, klęski żywiołowej lub sytuacji ulicznej..
Jednym z najbardziej typowych przykładów społecznej pracy socjalnej w Stanach Zjednoczonych są domy utworzone, aby pomóc Afroamerykanom i Latynosom mieszkającym na przedmieściach; w ten sposób stara się zmniejszyć segregację tych grup.
Jeszcze bez komentarzy