Tproporcje La Soledad Były to porozumienia, które Meksyk zawarł z Hiszpanią, Francją i Anglią w 1862 roku, po tym, jak te trzy kraje zażądały spłaty długu, jaki miał u nich kraj amerykański. Zostały stworzone, aby uniknąć wojny między zaangażowanymi państwami.
Trzy narody europejskie były skłonne interweniować z bronią w Meksyku, ale porozumienie osiągnięto 19 lutego w mieście w Veracruz o nazwie La Soledad. Celem tego porozumienia było uniknięcie konfliktu zbrojnego, wynegocjowanie długu i utrzymanie suwerenności Meksyku.
Jedynym krajem, który nie zaakceptował warunków zaproponowanych w umowie z La Soledad, była Francja, która oprócz windykacji miała na uwadze inne interesy. Odrzucając traktat, rozpoczęła się druga interwencja tego kraju na meksykańskiej ziemi, walka, którą Meksyk wygrał..
Indeks artykułów
Po zakończeniu wojny reformowanej, która miała miejsce w latach 1858–1861, Meksyk poniósł poważne konsekwencje, które były szczególnie widoczne w gospodarce. Zdolność produkcyjna została również ograniczona przez liczbę przeciwników rządu Juareza.
Z tego powodu Benito Juárez zdecydował się uchwalić ustawę o zawieszeniu płatności w 1861 r. Była to jednostronna decyzja prezydenta Meksyku, który zdecydował o zamrożeniu swoich zobowiązań do spłaty zadłużenia zagranicznego, wyłącznie w celu przyniesienia korzyści meksykańskiej gospodarce. i daję mu oddychać finansami kraju.
W połączeniu z tym stosunki Meksyku z krajami europejskimi nie były najlepsze. Na przykład więzi z Hiszpanią zostały zerwane już w 1857 roku.
Ustawa o zawieszeniu płatności ogłoszona przez Juáreza nie wyeliminowała istniejącego zadłużenia ani mu nie zaprzeczyła, ale oczywiście nie przypadła do gustu Hiszpanii, Anglii i Francji, które były głównymi dotkniętymi brakiem płatności.
Trzy narody europejskie utworzyły następnie sojusz i podpisały porozumienie, które nazwano Konwencją Londyńską. Tam zgodzili się i wysłali swoje wojska na meksykańską ziemię. Hiszpania przybyła jako pierwsza, pod koniec 1861 roku, z 6000 żołnierzy. Już w styczniu wojska brytyjskie połączyły się z niespełna tysiącem ludzi, później zaś z Francją..
Wraz z przybyciem obcych wojsk Juárez zlikwidował dekret o zawieszeniu płatności ogłoszony kilka miesięcy wcześniej. Promował także negocjacje, które pozwoliłyby na osiągnięcie porozumienia i uniknięcie wszelkich konfliktów zbrojnych..
Traktaty z La Soledad składały się z sześciu punktów, w których próbowano wyjaśnić, że Meksyk nie potrzebuje pomocy krajów europejskich, aby wyjść z kryzysu gospodarczego, który go dotknął.
Najważniejszym celem było osiągnięcie zobowiązania ze strony Francji, Hiszpanii i Anglii do poszanowania suwerenności Meksyku, podczas gdy prowadzono negocjacje w sprawie spłaty zadłużenia. Ustalono miejsce negocjacji i miejsce, w którym miały się znajdować obce wojska.
Każdy kraj miał postacie, które odegrały ważną rolę w rozwoju przed i po wstępnych traktatach La Soledad.
Benito Juárez był wielką przyczyną całego konfliktu między czterema krajami. Prezydent Meksyku zadłużył kraj i ogłosił ustawę o zawieszeniu spłaty zadłużenia zagranicznego z Francją, Hiszpanią i Anglią, co w rezultacie doprowadziło do drugiej próby podboju Francuzów Meksyku.
W przypadku Meksyku Manuel Doblado był tym, któremu udało się przekonać posłów z Hiszpanii i Anglii do przyjęcia porozumienia. Doblado zajmował stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie Benito Juáreza, z którym miał do czynienia w wyborach prezydenckich w 1861 r..
Juan Prim był generałem wysłanym przez rząd hiszpański do Meksyku. Jego żona była meksykańskiego pochodzenia i miała siostrzenicę, która służyła jako minister w rządzie Juareza. Jego rola była bardzo ważna, aby interwencja Hiszpanii i Anglii nie posunęła się dalej i podpisano traktat z La Soledad..
Prim była odpowiedzialna za usunięcie tysięcy hiszpańskich żołnierzy z Meksyku i przekonanie Anglików, aby zrobili to samo ze swoimi żołnierzami. W Hiszpanii nie zgadzali się zbytnio z podjętymi przez niego decyzjami, ponieważ uważali, że udzielił wielu ustępstw rządowi meksykańskiemu.
W imieniu Anglii obecny był John Russell, angielski polityk, który dwukrotnie był premierem Wielkiej Brytanii..
Reprezentantem Francji był Jean Pierre Isidore Alphonse Dubois, polityk z Caen, który złamał traktat z La Soledad i brał udział w drugiej próbie podboju Francuzów w Meksyku..
Jego uzasadnieniem dla odrzucenia traktatu było to, że dług, który nabył Meksyk, musiał zostać bezzwłocznie umorzony..
Zażądał również szeregu warunków, których Meksyk nie był skłonny spełnić, takich jak przyznanie narodowi francuskiemu władzy nad cłami na meksykańskiej ziemi lub nadmierne obciążenie ich za szkody, które nastąpiły podczas wojny reform..
Napoleon III był prezydentem Francji, gdy podpisano traktaty z La Soledad. Był bardzo zainteresowany podbijaniem terytoriów na kontynencie amerykańskim, aby móc nieco ograniczyć wpływy, jakie Stany Zjednoczone zdobywały..
W konsekwencji podpisania traktatu z La Soledad, Hiszpania i Anglia wycofały swoje wojska z Meksyku. Oba narody zaakceptowały proponowaną umowę w tym mieście i złamały umowę podpisaną wcześniej w Londynie..
Ze swojej strony Francja pozostała zdecydowana w swoim stanowisku wobec Meksyku. Odrzucił porozumienie z La Soledad i rozpoczęła się druga francuska interwencja na terytorium Meksyku. Zaczęło się od pierwszego kroku, który dotarł do Puebla. Następnie, pod koniec kwietnia, kontynuował proces podboju Mexico City..
Francuzi przegrali próbę podboju pomimo ich potęgi i posiadania jednej z najbardziej przerażających armii na świecie. Był to w sumie pięcioletni konflikt między Francją a Meksykiem.
Jeszcze bez komentarzy