Definicja, budowa i znaczenie kosmków jelitowych

3846
Anthony Golden

Plik kosmki jelitowy, w anatomii i fizjologii,to przedłużenia ściany jelita cienkiego, w których następuje wchłanianie pokarmu. Są to specjalne struktury, w których przyswajane są składniki odżywcze uzupełniające funkcję fałdów jelitowych.

W rzeczywistości znajdują się w nich i działają jako poprzeczne wypustki najgłębszych warstw komórkowych błony śluzowej, które osiągają długość do 1 milimetra..

Dużo mniejsze od kosmków jelitowych są mikrokosmki, które są jednocześnie strukturami przeznaczonymi do przyswajania składników odżywczych.

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje
  • 2 Kontekst anatomiczno-fizjologiczny
  • 3 Struktura i morfologia
  • 4 Znaczenie
  • 5 Choroby
  • 6 Odnośniki

Charakterystyka

Mikrokosmki to mikroskopijne włókna, które wyłaniają się z komórek błony śluzowej. Dzięki nim i kosmkom jelitowym wchłanianie pokarmu, który jest skoncentrowany w ścianach błony śluzowej, zwielokrotnia się tysiące razy, ponieważ jego powierzchnia jest maksymalnie wykorzystana.

W ten sposób kosmki jelitowe są przedłużeniami pokrywającymi błonę śluzową lub wyściółkę jelita cienkiego. Są to bardzo małe rurki nabłonkowe, które mają dużą liczbę naczyń włosowatych, które z kolei wpływają do naczynia limfatycznego..

W jego dolnej części lub podstawie obserwuje się krypty Lieberkühna, które są gruczołowymi zagłębieniami odpowiedzialnymi za wydzielanie enzymów uczestniczących w trawieniu jelit.

Proces wchłaniania zachodzi, gdy trawione składniki odżywcze w postaci węglowodanów i białek przechodzą do żyły wrotnej przez naczynia włosowate, w których znajdują się kosmki jelitowe, aby później przejść do wątroby.

Ze swojej strony naczynia limfatyczne są odpowiedzialne za wchłanianie strawionych tłuszczów, więc nie trafiają one do wątroby, ale do krwiobiegu. W tym cyklu hormon sekretyna pojawia się pod wpływem działania błony śluzowej jelita cienkiego.

Ze względu na środowisko anatomiczne i fizjologiczne kosmki te znajdują się odpowiednio w jelicie cienkim i na późniejszych etapach trawienia..

Ciekawostką jest to, że kosmki przypominają morskie gąbki, które czasami pełnią rolę palców, w których znajdują się komórki chłonne, naczynia włosowate i naczynia limfatyczne. Dlatego cała ta struktura pozwala tym rozszerzeniom spełniać swoje funkcje w układzie pokarmowym..

Kontekst anatomiczno-fizjologiczny

Po spożyciu posiłku lub napoju bolus pokarmowy jest zmniejszany w żołądku i przechodzi przez jelito cienkie..

Za jego rozkład chemiczny odpowiada działanie enzymów. Następnie przechodzi przez przewód pokarmowy, gdzie faktycznie zachodzi wchłanianie składników odżywczych, których organizm potrzebuje do wzrostu, aktywności i energii..

W tej linii pozyskiwanie składników odżywczych następuje wtedy, gdy niektóre pierwiastki znajdujące się w jelicie cienkim mają swój udział w funkcjach układu pokarmowego.

To jelito ma dwa mięśnie (jeden okrągły, a drugi podłużny) oraz błonę, do której przyczepione są kosmki jelitowe, które dzielą przestrzeń z mikrokosmkami i fałdami jelit..

W ich jamach stale płyną płyny organiczne, które zawierają różnorodne substancje chemiczne, chociaż tylko te, które nie są przydatne, trafiają do jelita grubego, gdzie są przekształcane w kał..

W ten sposób kosmki jelitowe tworzą mikroskopijną strukturę, która znajduje się wewnątrz znacznie większej struktury, która rozciąga się na około sześć metrów długości w okolicy brzucha..

Ze swojej strony, w swoich fizjologicznych aspektach, kosmki te znajdują się na końcowych etapach trawienia.

Struktura i morfologia

Kosmki jelitowe, jak już powiedziano, mogą mieć do 1 milimetra długości, chociaż zwykle nie jest to normą, ponieważ rozmiar jest zwykle znacznie mniejszy.

Jego kształt jest podobny do małych wypustek, które otaczają i pokrywają błonę śluzową jelita cienkiego, gdzie zachodzi większość trawienia..

W ten sposób powłoka pokrywa duży obszar ze względu na swoją walcowaną konstrukcję, a zwłaszcza ze względu na istnienie kosmków.

Zgodnie z kryterium przestrzennym kosmki jelitowe są małe, ale liczne, dlatego są rozmieszczone w jelicie cienkim.

Oznacza to, że kosmki te odgrywają bierną rolę w trawieniu, ponieważ nie poruszają się, ale są stale nawadniane przez przepływ składników odżywczych, które przechodzą przez przewód pokarmowy..

Spożywany pokarm jest poruszany rytmicznymi skurczami ścian mięśniowych jelita cienkiego, chociaż otrzymuje chemiczny deszcz wydzielin, enzymów i żółci.

Jednak składniki odżywcze nie mogłyby dotrzeć do wątroby ani innych części ciała bez udziału kosmków jelitowych, które dzięki swojemu dużemu rozmieszczeniu w błonie śluzowej pozwalają na ich maksymalne wykorzystanie, gdyż dotykają ich po drodze..

W rzeczywistości kosmki jelitowe mogą osiągnąć nawet 25 000 na cal kwadratowy, co odpowiada około 40 na milimetr kwadratowy..

Ich liczba jest większa na początku jelita cienkiego i zmniejsza się coraz bardziej wraz z postępem w podróży, więc ich ilość jest znacznie mniejsza, gdy dochodzi do granic przylegających do jelita grubego. Widziane z daleka kosmki sprawiają wrażenie aksamitu.

Z drugiej strony, w swojej najbardziej zewnętrznej warstwie kosmki jelitowe mają komórki wchłaniające, w których znajdują się naczynia włosowate i naczynia limfatyczne, które pochłaniają tłuszcze..

Wreszcie nad kosmkami znajduje się warstwa błony zawierająca różnego rodzaju komórki, w których wchłanianie składników odżywczych może trafiać albo do krwi, albo do układu limfatycznego, z komórkami kubkowymi, które wydzielają wydzielinę w jamie jelitowej. Substancja śluzowa.

Dodatkowo mikrokosmki osiągają 600 na komórkę nabłonka, co wyjaśnia, dlaczego jelito cienkie ma potężną zdolność przyjmowania pokarmu, który przez nie przechodzi..

Znaczenie

W związku z powyższym kosmki jelitowe są niezwykle istotne w organizmie człowieka, ponieważ bez nich nie byłoby prawidłowego odżywiania. Dlatego osoba wydalałaby to, co powinno jej służyć do dobrego życia.

W tym sensie kosmki jelitowe nie tylko zachowują się jak gąbki morskie w układzie pokarmowym. Są przedłużeniami gwarantującymi wejście pierwiastków zwiększających witalność organizmu.

Choroby

Nie zawsze kosmki jelitowe dobrze wykonują swoją pracę. Czasami mogą one zawieść z przyczyn, które mogą być łatwe lub trudne do ustalenia, w zależności od omawianej patologii..

Niezależnie od przypadku, prawda jest taka, że ​​istnieją okoliczności, w których te rozszerzenia mają problemy kliniczne, które może zdiagnozować lekarz; problemy, których wspólnym mianownikiem jest słabe funkcjonowanie przewodu pokarmowego.

W ten sposób złe wchłanianie składników odżywczych powoduje uszkodzenie jelita cienkiego, co sugeruje, że jego kosmki nie są w dobrej kondycji, a tym samym nie wchłaniają prawidłowo składników odżywczych dostarczanych z pożywieniem..

Przykładem jest celiakia, w której wyściółka jelita cienkiego ma stan, w którym nie ma tolerancji na gluten. W tym linku można znaleźć główne produkty bezglutenowe dla osób z celiakią.

Bibliografia

  1. Abbas, B. i Hayes, T.L. (1989). Budowa wewnętrzna kosmków jelitowych: obserwacje morfologiczne i morfometryczne na różnych poziomach kosmków myszy. Journal of Anatomy, 162, s. 263-273.
  2. Abrahams, Peter H; Spratt, Jonathan D.. et al (2013). McMinn and Abrahams 'Clinical Atlas of Human Anatomy, 7. wydanie. Amsterdam: Elsevier Health Sciences.
  3. Ball, Jane W., Stewart, Rosalin W.. et al (2011). Mosby's Guide to Physical Examination, 7. wydanie. Missouri: Mosby.
  4. Drake, Richard; Wayne Vogl, A. i Mitchell, Adam W.M. (2009). Gray's Anatomy for Students, wydanie 2. Amsterdam: Elsevier.
  5. Encyclopaedia Britannica (2016). Villus. Londyn, Wielka Brytania: Encyclopædia Britannica, Inc. Pobrane z britannica.com.
  6. Hall, John E. (2015). Guyton and Hall Textbook of Medical Physiology, 13. wydanie. Amsterdam: Elsevier Health Sciences.
  7. Hansen, John T. (2014). Netter's Clinical Anatomy, 3. wydanie. Amsterdam: Elsevier Health Sciences.
  8. Palay, Sanford L. i Karlin, Leonard J. (1959). Badanie mikroskopowe elektronów błony śluzowej jelit. Journal of Cell Biology, 5 (3), str. 363-371.

Jeszcze bez komentarzy