W tym artykule wyjaśnię 10 gry i zabawy dla dzieci z autyzmem które pomogą im się dobrze bawić i uczyć różnych umiejętności. Chociaż prawdą jest, że są pewne czynności, z których osoba autystyczna będzie czerpać więcej radości niż inne, kluczem jest nie tyle wybór zadania, ile jego wzbogacenie.
Sekret polega na zastosowaniu zasad stymulacji multisensorycznej do wypoczynku i rutynowych czynności z osobą autystyczną. Co to jest stymulacja multisensoryczna? Polega to na stymulowaniu każdego ze zmysłów, kiedy wykonujemy jakąś czynność.
Chociaż osoby te mają wspólne zmiany w zachowaniu i komunikacji, u każdej osoby nasilenie obrazu jest inne, a objawy zmieniają się wraz z przebiegiem rozwoju. Ponadto, chociaż większość z nich ma jakiś rodzaj zmian intelektualnych, nie jest to nieodłączna cecha zaburzeń ze spektrum autyzmu.
Chociaż postęp jest zmienny, a cechy behawioralne zmieniają się w czasie, większość dzieci z autyzmem nadal doświadcza charakterystycznych objawów zaburzenia, gdy są dorosłe. Przekładają się one na problemy związane z samodzielnością, zatrudnieniem, relacjami społecznymi i zdrowiem psychicznym.
Dlatego priorytetowymi celami leczenia zaburzeń ze spektrum autyzmu jest minimalizacja głównych cech zaburzenia i związanych z nimi deficytów, maksymalizacja funkcjonalnej niezależności i jakości życia oraz łagodzenie stresu w rodzinie i najbliższym otoczeniu..
Aby osiągnąć te cele, niezbędnymi składnikami każdego leczenia będą: ułatwianie rozwoju i uczenia się, promowanie socjalizacji, ograniczanie nieprzystosowawczych zachowań oraz edukacja / wspieranie rodzin.
Istnieje zasadnicza różnica w mówieniu „Czas iść spać, załóżmy piżamę itp.” Lub śpiewaniu typowej piosenki „Chodźmy do łóżka, musimy odpocząć, abyśmy mogli jutro wstać wcześnie”.
Kiedy zdałem sobie sprawę, że mówienie w „zwykły” sposób nie jest skuteczne w przypadku osób z autyzmem, postanowiłem spróbować powiedzieć coś przez śpiew. Zadziałało.
Nie chodzi o recytowanie tego, co normalnie powiedzielibyśmy melodyjnym tonem. Chodzi o tworzenie muzycznych kodów z osobą autystyczną. Najbardziej zaskakujące jest to, że się tego nauczy i za kilka dni zaskoczy Cię śpiewając to razem z Tobą.
Wraz z Aną stworzyłem piosenkę do każdej rutynowej czynności, którą musiałem wykonać: budzić się, myć, jeść, spacerować, spać itp. W ciągu kilku dni nauczyła się ich i kiedy nadszedł czas na jakąś czynność, to ona zaskoczyła mnie śpiewaniem piosenek.
Ponownie posłużę się przykładem Any, aby zilustrować ten pomysł. Pewnego dnia Ana nie miała apetytu. Nie chciał wychodzić z domu i nie miał ochoty na nic.
Postanowiłem wziąć kolorowe kredki i papier i spróbować komunikować się z nią poprzez rysunki. Zadziałało. Spędziliśmy wiele godzin niestrudzenie rysując i dzieląc się zabawą i radością.
Czasami osoby z autyzmem czują się przytłoczone światem i przeżywają typowy dzień „Nie mam ochoty stawić czoła rzeczywistości”..
W takich przypadkach używaj języka artystycznego jako środka do wyrażania frustracji i uczuć. Możesz też zobaczyć, że Twój nastrój znajdzie odzwierciedlenie w wybranych przez Ciebie kolorach. W ten sposób dowiesz się, czy działanie działa, czy nie.
Chodzenie na spacery to coś, co ogólnie lubią osoby z autyzmem.
Wykorzystaj chwile spaceru, aby skierować uwagę osoby na piękno przyrody. Prosty kwiat może wywołać wielkie szczęście u osoby z autyzmem: kluczem jest przekazanie własnych uczuć.
Zaskocz się pięknymi rzeczami, które widzisz idąc na spacer, wywołuje uśmiech i przekazuje doznania. Nawet przyjemna bryza może być tematem rozmowy.
Pomysł ten spełnia dwojakie zadanie: z jednej strony stworzyć poczucie maksymalnej przyjemności ze spaceru, az drugiej odwrócić uwagę osoby z autyzmem od możliwych rzeczy, które mogą wywołać reakcję lękową..
Więcej szczęścia oznacza z jednej strony więcej nauki, az drugiej więcej możliwości uczenia się. To obowiązkowy koktajl dla osób z autyzmem.
Jakie wskazówki mówią mi, że osoba z autyzmem cieszy się jakąś aktywnością?
Twoja wzrokowa uwaga na aktywność jest najwyraźniejszą wskazówką. Im dłużej będziesz skupiać się na wykonywanej czynności, tym bardziej Ci się ona spodoba.
Kolejnym kluczem jest przewidywanie osoby z autyzmem. Generalnie osoby z autyzmem będą biernie czekać na twoje instrukcje. Nie dzieje się tak, jeśli wykonywana działalność jest atrakcyjna.
Jeśli widzisz w tej osobie oczekiwanie, wzmocnij ją i pamiętaj, że szczególnie lubi tę aktywność. Najprawdopodobniej nada temu zajęciu nazwę i poprosi Cię o zrobienie tego każdego dnia.
Im bardziej aktywność jest znana osobie z autyzmem, tym bardziej ją lubi. Dzieje się tak, ponieważ lubią rutynę, czyli czynności ustrukturyzowane w czasie i przestrzeni..
Za każdym razem, gdy wykonujesz jakąś czynność, o ile nie wiąże się to z odwiedzaniem różnych miejsc, staraj się być zawsze w tym samym miejscu iw tym samym czasie.
Nawet kąpiel może być zabawą.
Przykładem może być tworzenie baniek mydlanych na ramieniu osoby, którą następnie spłukujesz wodą. Powtórz to kilka razy, a zobaczysz uśmiechniętą odpowiedź osoby. Wielokrotne drobne szczegóły są sposobem na rozbawienie tych ludzi.
Równie ważne, jak identyfikacja czynności generujących zabawę, jest uświadomienie sobie, czy działanie jest nudne lub czy coś, co dawało zabawę, przestało to robić..
Jeśli osoba odwraca wzrok między kolejnymi turami lub jeśli zauważysz zmiany w mowie ciała, które wskazują, że jest bierna, odrzuć tę czynność lub stwórz coś nowego dzięki nowym szczegółom.
Cokolwiek robisz, postaraj się, aby była to gra turowa. Dzięki temu osoba z autyzmem będzie zainteresowana i uczestniczyć w zajęciach..
Ponieważ bierność generuje niepokój i nudę, spróbuj skłonić osobę do wysyłania werbalnej lub niewerbalnej odpowiedzi co około 10 sekund.
Będziesz musiał zacząć działać, często zatrzymywać się i czekać, aby dać tej osobie okazję do komunikowania się. Zachowaj cierpliwość podczas przerw i czekaj na odpowiedź od osoby.
Jeśli nie podano tej odpowiedzi, zmień swoją strategię.
Ponownie, jest bardzo mało prawdopodobne, aby osoba z autyzmem przekazała Ci ustnie, że chce zakończyć aktywność. Jeśli reakcje osoby zmniejszają się i nie możesz ich wygenerować poprzez zmiany, nadszedł czas, aby zakończyć działanie i zaoferować inny zakres różnych możliwości..
Podobnie, jeśli to Ty się nudzisz, nie wahaj się zmienić swojej aktywności. Osoba z dużą precyzją wykryje, czy znudzisz się swoim językiem niewerbalnym i będzie sfrustrowana niezrozumieniem Twojej reakcji.
Jeśli próbujesz przerwać aktywność, ponieważ chcesz, ale zauważysz, że reakcje osoby z autyzmem stają się bardziej intensywne, zdezorganizowane i nadpobudliwe, nadszedł czas, aby stopniowo uspokoić sytuację.
Powoli zwolnij tempo ćwiczeń i obniż ton głosu. Jeśli to nie zadziała, po prostu powiedz ustnie „działanie się skończyło” i zawsze zaproponuj alternatywę: „działanie się skończyło, ponieważ teraz jest czas, aby ...”.
Kiedy używasz obiektów do stworzenia zabawnej czynności, różnica polega na tym, że najprawdopodobniej jesteś jedyną osobą, która będzie używać obiektu, nie będzie żadnego schematu zakrętów z obiektem.
Zacznij od wykonania małego gestu obiektem, aby wywołać wspaniały efekt. Obserwuj reakcję osoby: uśmiechy, wyrażenia przyjemności itp..
Jeśli osoba wycofuje się lub wydaje się znudzona lub zmartwiona, zatrzymaj się i poczekaj. Spróbuj powtórzyć czynność, ale w stonowany sposób i spróbuj ponownie obserwować, czy osoba reaguje ciałem lub twarzą.
Jeśli osoba się uśmiecha, zbliża, wydaje się zainteresowana lub podekscytowana, powtórz gest z przedmiotem, a następnie zatrzymaj się. Poczekaj, aż osoba w jakiś sposób zakomunikuje Ci, że chce, abyś zrobił to ponownie.
A jakie znasz inne zajęcia dla dzieci i dorosłych z autyzmem??
Jeszcze bez komentarzy