Plik dynamika kreatywności Przydają się do trenowania tej zdolności, którą posiadamy i że wielokrotnie, nie używając jej na co dzień, mamy coś zardzewiałego. Chociaż niektórzy ludzie są bardziej rozwinięci od urodzenia, każdy może zwiększyć swój poziom kreatywności.
Kreatywność to zdolność, którą możemy zmaksymalizować poprzez szkolenie. W wielu przypadkach to my sami odcinamy tę zdolność, wysyłając nam ciągłe wiadomości, że nie jesteśmy w stanie.
Wykonując ćwiczenia i czynności, możemy pokazać sobie, że jesteśmy zdolni, a nawet możemy poznać własne nieznane nam umiejętności..
Abyś mógł ćwiczyć swoją kreatywność indywidualnie lub w grupie, proponuję 10 dynamik, które pomogą Ci być bardziej kreatywną i dynamiczną osobą.
Lista dynamiki kreatywności
1- Pokój
Cele:
Znać imiona kolegów z klasy w grupie.
Rozwijaj procesy kreatywności i wyobraźni.
Stymuluj rozwój fizyczny i samopoznanie poprzez ruch.
Wymagany czas: około 20 minut, w zależności od wielkości grupy.
Wielkość grupy:
Miejsce: dużo miejsca, gdzie uczestnicy mogą siedzieć w kręgu.
Niezbędne materiały: jedno krzesło dla każdego uczestnika.
Kroki do naśladowania:
Facylitator grupy prosi uczestników, aby zajęli krzesła, utworzyli krąg i usiedli na krześle, patrząc na siebie.
Wolontariusz zacznie od wymówienia swojego imienia i poproszenia o zamianę miejsca z innym partnerem. Na przykład: „Nazywam się Carmen i chcę, aby moje miejsce zajął Paco”. Zleceniu temu musi towarzyszyć czynność do wykonania przez partnera, czyli: „I musi przyjść śpiew”.
Dynamika kończy się, gdy wszyscy członkowie uczestniczą.
Uwaga: Ważne jest, aby nie powtarzali czynności, które muszą wykonać w transferach. W ten sposób preferowana jest kreatywność.
2- Innymi oczami
Cel:
Rozwijaj umiejętności dramatyczne i komunikacyjne.
Pobudzaj kreatywność.
Promuj odhamowanie i relaksację.
Wymagany czas: Około 40 minut. Czas będzie się różnić w zależności od stopnia uczestnictwa.
Wielkość grupy:
Miejsce: dużo miejsca, bez mebli, które mogłyby przeszkadzać.
Niezbędne materiały: dwa stosy kart, jeden typu A i jeden typu B (wyjaśnione poniżej).
Listy do: każdy z nich wymieni inną aktywność. Przykłady: zmywanie naczyń po rodzinnym posiłku, powrót do domu ze szkoły / pracy, deszczowy dzień bez parasola, dzień, w którym jedziesz na wakacje, gdy rozmawia z tobą niezrozumiała osoba, gdy Twój ulubiony zespół dużo traci nagroda…
Litery B: wskażą one sposób, w jaki działanie powinno być reprezentowane. Przykłady: komiczny, liryczny, smutny, euforyczny, skandaliczny, przestraszony, podekscytowany itp..
*Ważne jest, aby litery były dostosowane do grupy i wieku uczestników.
Kroki do naśladowania:
Facylitator przedstawia cel działania i motywuje uczestników do zgłoszenia się jako wolontariusz..
Osoba, która wychodzi w ciszy, weźmie list z każdego stosu i nie pokaże go swoim towarzyszom. Będziesz musiał przedstawić akcję w trybie, w którym grałeś.
Twoi koledzy będą komentować to, co myślą. Będzie grupowe odzwierciedlenie sytuacji, emocji, jakie wywołuje w nas ta czynność, jeśli będzie ona odpowiadać sposobowi, w jaki została przeprowadzona itp..
Wariant: Możemy dodać trochę trudności, podając hasło, że nie mogą mówić. Będą musieli to robić z mimiką, z dodatkową trudnością polegającą na tym, że będą musieli okazywać emocje wyrazem twarzy i ciała. W ten sposób towarzysze będą musieli odgadnąć sytuację i drogę.
3- Nasz własny mural
Cele:
Promowanie pracy zespołowej.
Pobudzaj wyobraźnię i kreatywność.
Wymagany czas: około 40 minut.
Wielkość grupy:
Miejsce: dużo miejsca, w którym uczestnicy mogą ze sobą współpracować.
Niezbędne materiały: karton lub papier ciągły (w zależności od wielkości rysunku, jaki chcemy uzyskać), farby (ołówki, kredki, farba palcami ...)
Kroki do naśladowania:
Osoba, która dynamizuje dynamikę, wyjaśnia, jakie działanie ma zostać wykonane. Np. Namalujemy nasze logo, mural na konkretne wydarzenie, albo narysujemy razem rysunek.
Następnie rozprowadź farby i papier. Czas na wykonanie może zostać ustalony lub, że czynność kończy się wraz z zakończeniem.
Po skończeniu odbywa się dyskusja grupowa w celu oceny końcowego wyniku.
Wariant 1: aktywność powinna być prowadzona w absolutnej ciszy, można zostawić ich na kilka minut wcześniej, aby zdecydowali, co chcą robić i jak zamierzają zorganizować.
Wariant 2: każdy członek wykona swoją rolę oddzielnie lub w podgrupach. Po ustalonym czasie wszystkie części są łączone i wklejane na papier.
4- Ja reżyseruję własny film
Cele:
Rozwijaj wyobraźnię bez ograniczeń.
Zachęcaj do aktywnego słuchania i wymiany opinii między współpracownikami.
Wymagany czas: około godziny.
Wielkość grupy: średni, około 15 osób.
Miejsce: dużo miejsca, gdzie uczestnicy mogą siedzieć w kręgu i gdzie mogą oprzeć się o siebie nawzajem, pisząc.
Niezbędne materiały: arkusze, długopisy i tablica z markerem lub kredą.
Kroki do naśladowania:
Osoba prowadząca ćwiczenie wyjaśnia członkom grupy, że powinni usiąść w kręgu i wręczyć każdemu kartkę papieru i długopis. Następnie wyjaśnia, że wyobrażają sobie, że są sławnym reżyserem filmowym i myślą o swoim następnym filmie. W tym celu muszą pomyśleć o gatunku (dramat, musical, thriller, romans, komedia itp.) I o tym, którzy aktorzy w nim wystąpią. Mogą nawet wybrać aktorów, którzy odeszli, a także osoby z tej grupy.
Na rozwinięcie historii mają 10-15 minut. Potrafią robić notatki na papierze.
Z biegiem czasu, jeden po drugim, powinieneś komentować, co ci się przydarzyło. Ważne jest, aby w tym czasie inni milczeli i słuchali swojego partnera. Ponadto osoba prowadząca zajęcia może robić notatki na tablicy, tak aby wszyscy mogli to zobaczyć..
Kiedy wszyscy reżyserzy rozmawiali o swoim filmie, to właśnie o tym, że wspólnie wybierają historię, która im się najbardziej podoba. Może to być jeden kompletny lub elementy i cechy każdego z eksponowanych i stanowić jedną wspólną.
Jeśli jest czas, możesz przedstawić historię jako teatr.
5- Kreatywność zablokowana
Cele:
Zachęcaj do wytrwałości podczas pracy zespołowej, w której szukasz kreatywności.
Buduj odporność.
Wzmocnij więzi i relacje między uczestnikami.
Wymagany czas: około 30 minut.
Wielkość grupy: od 10 do 15 osób.
Miejsce: dużo miejsca, gdzie członkowie grupy mogą siedzieć w kręgu.
Niezbędne materiały: W szczególności żadnego.
Kroki do naśladowania:
Prowadzący grupę przedstawi temat do dyskusji. Może to być rzeczywista okoliczność lub hipotetyczna sytuacja. Zależy to od grupy i celu.
Facylitator będzie zachęcał i motywował wszystkich członków do udziału i wyrażania opinii.
Nagle, gdy ktoś wyrazi swój punkt widzenia, inny kolega (który z wyprzedzeniem informuje) zaczyna odrzucać argumenty kogoś konkretnego.
Po kilku minutach mogły się wydarzyć dwie rzeczy: rozmowa utknęła w martwym punkcie lub inni koledzy zmienili dryf.
Po chwili prowadzący pyta, co czuł w związku z przerwami partnera.
Facylitator prowadzi debatę i ekstrapoluje tę sytuację na tego typu okoliczności, które występują w życiu codziennym..
6- odwrotne wynalazki
Cele:
Pobudź wyobraźnię
Spędź miło czas.
Wymagany czas: około 30 minut.
Wielkość grupy:
Miejsce: duża sala lub sala lekcyjna.
Niezbędne materiały: arkusze, długopisy i tablica z markerem lub kredą.
Kroki do naśladowania:
Prowadzący wyjaśnia, że dziś każdy będzie wynalazcą. Na przykład można wyjaśnić wynalazki, które zmieniły codzienność człowieka. Coś tak prostego, jak kij z mopem na końcu, zaoszczędziło wielu kłopotów z plecami podczas szorowania podłogi.
Utrudnienie polega na tym, że ci wynalazcy będą musieli wymyślać rzeczy, które nie są użyteczne. Na przykład szczotka do włosów, która wytwarza więcej sęków. Każdy uczestnik ma kilka minut na przemyślenie osobno, a następnie będzie musiał wyjaśnić to swoim kolegom z klasy.
Uwaga: Ważne jest, aby pochwalić osiągnięcia wszystkich uczestników i zachęcić ich do jak największej kreatywności. W tej czynności śmiech jest gwarantowany.
Wariant: jeśli liczebność grupy jest bardzo duża, zamiast indywidualnie, można to zrobić parami lub małymi podgrupami.
7- Grupa z plasteliny
Cele:
Przeanalizuj moment, w którym znajduje się grupa
Stymuluj kreatywność indywidualnie.
Wymagany czas: około 60 minut.
Wielkość grupy: około 20 osób.
Miejsce: przestronna sala lub sala lekcyjna, w której można pracować w grupach, przy stołach i krzesłach.
Niezbędne materiały: Około 20 kilogramów plasteliny i deska, która utrzymuje ten ciężar.
Kroki do naśladowania:
Facylitator wprowadza dynamikę, wyjaśniając, że grupa przechodzi przez serię sytuacji podczas swojej podróży. Prezentację tę można zilustrować konkretnymi sytuacjami, które miały miejsce i momentami, przez które grupa przeszła. Będą wtedy reprezentować moment, w którym grupa przechodzi przez rzeźbę z plasteliny.
W tym czasie otrzymają modelinę w bloku na stole..
Następnie mają 30 minut na ukształtowanie rzeźby, ale nie powinni w tym czasie mówić. Mogą wyrzeźbić plastelinę w grupie lub, biorąc kawałek i pracując z nim indywidualnie, później połączyć go z resztą. Mogą również cofnąć to, co zrobił inny partner itp. Ważne jest to, że dostają całą swoją kreatywność.
Z biegiem czasu przeanalizują uzyskaną rzeźbę i odbędzie się debata, w której członkowie wyrażą swoje odczucia podczas wykonywania ćwiczenia i czy są zadowoleni z końcowego rezultatu. Ponadto, jeśli wykonywali pracę indywidualnie lub w koordynacji z innymi współpracownikami, jeśli czuli, że ich praca jest szanowana przez innych itp. W tej dyskusji bardzo ważne jest, aby osoba prowadząca zajęcia była świadoma i odnotowała rzeczy, które wydają się jej najbardziej istotne, tak aby mogła się nimi zająć w tym czasie..
8- Wspólny wiersz
Cel:
Stwórz wiersz lub opowieść identyfikującą grupę.
Promuj szacunek wśród współpracowników.
Wymagany czas: około 30 minut.
Wielkość grupy: Ważne, żeby się poznali.
Miejsce: pokój lub salę, w której czują się komfortowo.
Niezbędne materiały: tablica kredą lub markerem i odtwarzaczem muzyki.
Kroki do naśladowania:
Osoba prowadząca działanie wyjaśnia, że zamierza stworzyć wiersz lub wspólną historię. Aby to zrobić, umieść na tablicy kilka słów, które będą mniej więcej w zależności od uczestników. Jeśli jest to bardzo duża grupa, uczestnicy zostaną wybrani losowo.
Każdemu uczestnikowi przypisuje się słowo, ale mówi mu, jakie ono jest, gdy nadchodzi jego kolej. Kiedy przychodzi kolej, wypowiadane jest słowo i przez około pół minuty odtwarzana jest relaksująca muzyka.
Po tym czasie muzyka się zatrzymuje i zostaje zapytana, jaka fraza przychodzi na myśl z tym słowem. Frazy są zapisywane na tablicy w miarę ich tworzenia.
Kiedy wiersz lub opowieść jest skończona, jest recytowana przez wszystkich i nagrywana, dzięki czemu staje się kolejnym elementem tożsamości grupy..
9- Pozdrowienia
Cele:
Stwórz kreatywne powitanie, inne niż zwykłe.
Strać poczucie wstydu.
Spędź miło czas.
Wspieraj relacje z rówieśnikami.
Wymagany czas: Około 40 minut.
Wielkość grupy: średni, od 15 do 20 osób.
Miejsce: duży pokój lub sala lekcyjna, bez mebli pomiędzy nimi. Można to również zrobić na zewnątrz.
Niezbędne materiały: W szczególności żadnego.
Kroki do naśladowania:
Kiedy wszyscy stoją i tworzą krąg, prowadzący wyjaśnia, że mają zamiar się przywitać. Na początku możesz zrobić przykłady pozdrowień, jak hipisi, harcerze itp..
Następnie pozwalają sobie na kilka minut, aby mogli się witać, jak im się podoba, będąc kreatywnymi i bez obawy, że zostaną osądzeni przez innych.
Następnie i po ustalonym czasie lub kiedy prowadzący zakończy ćwiczenie,
Wariant: że uczestnicy wychodzą jeden po drugim, aby powitać swoich kolegów z klasy, a reszta podąża za ich przykładem.
10- Poszukiwanie rozwiązania problemu
Cele:
Znajdź rozwiązania w grupie i w kreatywny sposób.
Promuj prawidłowe funkcjonowanie zespołu.
Wymagany czas: około 40 minut.
Wielkość grupy: średni, około 20 osób.
Miejsce: duży pokój lub salę lekcyjną, w której mogą pracować na siedząco.
Niezbędne materiały: prześcieradła i długopisy.
Kroki do naśladowania:
Animator dynamiki wyjaśnia, że muszą szukać twórczego rozwiązania problemu i że muszą być podejmowane w drodze konsensusu. Wszyscy członkowie grupy powinni zwracać uwagę na proces dyskusji, ponieważ przeanalizują go później. Tworzone są podgrupy.
Następnie pojawia się problem, który muszą rozwiązać podgrupy i na który mają dziesięć minut:
„Wiele lat temu kupiec z Londynu był winien dużą sumę pieniędzy osobie, która udzieliła mu pożyczki. Ta osoba zakochała się w młodej i ładnej córce kupca. Następnie zaproponował porozumienie. Powiedział, że anuluje dług kupca, jeśli poślubi córkę. Zarówno kupiec, jak i jego córka byli przerażeni. Osoba, która pożyczyła mu pieniądze, zaproponowała pozostawienie rozwiązania przypadkowi. Aby to zrobić, zasugerował umieszczenie białego i czarnego kamienia w pustym worku z pieniędzmi; dziewczyna powinna wyjąć jeden z dwóch kamieni. Gdyby usunął biały kamień, pozostałby przy ojcu, a dług zostałby umorzony. W przeciwnym razie, gdyby wyjęła czarną, kupiec zostałby uwięziony, a ona umarłaby z głodu. W końcu przyjęli, a wierzyciel pochylił się, aby podnieść dwa kamienie, a robiąc to, ukrył dwa czarne kamienie i włożył je do worka z pieniędzmi; ale widziała to dziewczyna. Następnie poprosił dziewczynę, aby wzięła kamień, który będzie wyrokiem śmierci dla niej, a także dla jej ojca. ".
W podgrupach muszą znaleźć rozwiązanie, które wymyśliła dziewczyna, aby móc dalej przebywać w towarzystwie ojca i umorzyć dług. Dają kilka minut na przemyślenie tego w podgrupach, a następnie odbywa się debata między wszystkimi.
Kiedy prowadzący uzna to za stosowne, powie rozwiązanie, które jest następujące: „Dziewczyna sięgnęła do torby i wyjęła kamień. Jednak zanim spojrzał na nieostrożną, rzucił ją na ścieżkę, zatracając się między innymi.
Jeszcze bez komentarzy