2,5% Meksykańskie ssaki są zagrożone wyginięciem lub pod jakimś rodzajem zagrożenia dla jego ochrony, zgodnie z danymi zarządzanymi przez Krajową Komisję Wiedzy i Użytkowania Bioróżnorodności (CONABIO).
Nabiera to szczególnego niuansu, gdy weźmie się pod uwagę, że Meksyk ma 10 lub 12% bioróżnorodności planety Ziemia. W rzeczywistości jest jednym z pięciu najbardziej różnorodnych biologicznie krajów na świecie..
Zajmuje drugie miejsce na świecie pod względem bogactwa mastofauny. Na przykład ma 502 gatunki ssaków, co czyni go drugim krajem pod względem różnorodności tych zwierząt na naszej planecie..
Jednak bogactwo to jest zagrożone przez własne działanie człowieka, w większości przypadków przez niszczenie siedlisk lub wprowadzanie obcych gatunków..
Z tego powodu ustawodawstwo meksykańskie stworzyło tak zwane „Obszary Chronione”, które obejmują tysiące gatunków zwierząt zamieszkujących parki narodowe, pomniki przyrody i rezerwaty różnorodności..
Gatunek jest zagrożony wyginięciem, gdy z różnych powodów może zniknąć z Ziemi. W przypadku World Wide Fund for Nature (WWF) i CONABIO do tej kategorii należą gatunki liczące od 20 do 12 000 okazów..
Chociaż w Meksyku jest więcej ssaków zagrożonych wyginięciem, lista 10 najbardziej reprezentatywnych znajduje się poniżej:
To najmniejszy wilk w Ameryce Północnej, ponieważ osiąga taką samą wysokość jak średni pies. Urodził się bez wzroku i słuchu i cieszy się tymi zmysłami dopiero w wieku 65 dni.
W kulturach przedhiszpańskich kojarzono je z magicznymi mocami, dlatego wyjaśnia się, że szczątki szarego wilka znaleziono np. W Piramidzie Księżyca w Teotihuacan..
Jego populację szacuje się na 300 osobników, a obecnie podejmowane są próby jej rozmnażania w niewoli. W 2014 roku miały miejsce pierwsze dzikie narodziny okazu tego zwierzęcia, które zwykle zamieszkuje ziemie północnego Meksyku.
Ryzyko wyginięcia tego kota jest niskie, ale biolodzy ostrzegają przed niebezpieczeństwem, biorąc pod uwagę ekonomiczne interesy komercjalizacji jego futra na czarnym rynku.
W rzeczywistości nielegalne polowania są jedną z głównych przyczyn spadku liczebności jego populacji, liczonej od 800 tys. Do 1,5 mln egzemplarzy w Ameryce Łacińskiej..
Żyje na wilgotnych terenach z bujną roślinnością, taką jak Chiapas.
Instytut Ekologii (IE) National Autonomous University of Mexico (UNAM) wskazał niedawno, że w Meksyku jest tylko 4 tysiące okazów jaguara.
Na półwyspie Jukatan, Oaxaca i Chiapas koncentruje się najwięcej okazów, około 1800 roku. Kultura przedhiszpańska uważała go za duchowego opiekuna wybitnych tubylców..
Ulubionym terytorium tego kota jest południe Meksyku i Amazonia, w tym Brazylia, Peru, Ekwador i Kolumbia..
To zwierzę bardziej podobne do wiewiórki niż psa, otrzymuje to imię, ponieważ szczeka, gdy jest przestraszone lub gdy czuje się zagrożone.
Może osiągać do 6 metrów długości i żyje w norach z tunelami, które buduje, aby chronić się przed drapieżnikami..
Jest zorganizowany w koloniach lub miastach do 100 hektarów, rozmieszczonych w małych jednostkach rodzinnych, w skład których wchodzą: dorosły samiec (alfa), 2 lub 3 samice i niektóre małe.
Istnieje ryzyko, że zniknie, ponieważ wielu uważa go za konkurencję dla zwierząt gospodarskich. Ich język wyewoluował, by wydawać dźwięki, które różnią się w zależności od drapieżnika, z którym są blisko: jastrzębi, orłów czy sów..
Meksykański szczeniak Llanero jest symbolem Saltillo, a jego siedliskiem jest pustynne terytorium Coahuila. Nie ma pewności co do populacji, która obecnie przeżywa, ale zajmowany przez nią obszar znacznie się zmniejszył..
Tapir środkowoamerykański to ssak lądowy, który osiąga 2 metry długości i waży od 150 do 300 kilogramów w wieku dorosłym..
Ma dużą głowę i mały ogon. Ich ciało jest krzepkie, z krótkim futrem, na ogół ciemnobrązowym, chociaż w młodym wieku są raczej czerwonawo-brązowe z plamami, które znikają, gdy dorosną..
Jego nos ma szczególny kształt tułowia. Ma dużą zwinność w poruszaniu się w dżungli, która jest jego naturalnym środowiskiem. Potrafi pływać i nurkować.
Obecnie tapir zamieszkuje dzikie obszary południowo-wschodniego Meksyku, a konkretnie w stanach Campeche, Chiapas, Oaxaca i Quintana Roo..
Uważa się, że ledwie osiągają 1500 kopii. Jest zagrożony wyginięciem, głównie z powodu:
Jest to mały waleni z czarnymi plamkami wokół oczu i ust. Dlatego nazwa vaquita.
Istnieje tylko w Meksyku. Zwykle znajduje się na płytkich wodach północno-zachodniej części kraju, u wybrzeży Baja California Norte i Sonora..
Podobnie jak inne walenie komunikuje się za pomocą sygnałów akustycznych. Ich sytuacja jest krytyczna, ponieważ według szacunków ekspertów pozostało obecnie tylko 50 okazów.
Lew morski to płetwonogi ssak. Oznacza to, że ma płetwy i stopy. Chociaż urodził się mierzący zaledwie 40 centymetrów i waży niewiele, dorosły samiec może ważyć 300 kilogramów, a samice około 150 kilogramów.
Są koloru czarnego, ale w wieku dorosłym ich futro nabiera ciemnobrązowego odcienia. Samce wyróżniają się czerwonawą grzywą za szyją.
Jak sama nazwa wskazuje, jest to zwierzę morskie, ale potrafi chodzić, a nawet biegać na czterech łapach..
Pierwotnie można powiedzieć, że lew morski należy do południowej połowy Ameryki Południowej. Wybrzeża Peru i Chile są najbardziej zaludnione, ale widziano to również na ziemiach takich jak Wyspy Galapagos, Panama czy Kolumbia.
Na Atlantyku jego ulubione miejsca to Brazylia, Urugwaj i całe wybrzeże Argentyny, czyli zarówno argentyńska Patagonia, jak i wyspy Malediwy..
Zooplankton jest głównym źródłem pożywienia lwów morskich, chociaż zjada również ośmiornice, kalmary i rośliny. Wszystko to może dodać do 25 kilogramów dziennie..
Cacomixtle lub cacomistle (Bassariscus sumichrasti) to mały nocny i nadrzewny ssak, znany również jako pręgowana małpa, goyo lub güilo. Jego szata jest jasnobrązowa i ma długi ogon otoczony ciemnymi obwódkami..
Żyje samotnie w lasach tropikalnych południowego Meksyku, zwłaszcza w rezerwacie Pedregal de San Ángel, w Parku Narodowym Desierto de los Leones, w Parku Stanowym Flor del Bosque, w Rezerwacie Ekologicznym „Cerro de Amalucan” oraz na terenach od Autonomous University of Mexico.
Jest mięsożernym ssakiem, drapieżnikiem zwierząt gospodarskich, ale zjada również jagody, owoce i warzywa. Jest to gatunek zagrożony wyginięciem lub podlegający szczególnej ochronie zgodnie z oficjalną normą meksykańską.
Większość jego populacji znajduje się w Sierra del Burro w Coahuila. Stał się ofiarą nielegalnego handlu, a jego siedlisko zostało ograniczone.
Jest to mięsożerny ssak, który żyje w północnym Meksyku, a konkretnie na płaskowyżu Chihuahuan..
Zwykle mierzy 15 centymetrów i ma długie, spiczaste uszy, które sprawiają, że można go pomylić z zającem i które pozwalają mu słuchać drapieżników z dużych odległości i regulować temperaturę ciała..
Posiada owłosione nóżki, które pozwalają chodzić po gorącym piasku. Żywi się jaszczurkami i niektórymi gatunkami ptaków. Jedz także owoce, jagody pustynne i jajka.
Jest to zwierzę nocne, które żyje w małych grupach liczących od 10 do 15 osobników. Jego skóra jest bardzo ceniona, dlatego padła ofiarą masowych polowań. To, w połączeniu z jego powolnym cyklem rozmnażania, uczyniło z niego gatunek zagrożony.
Główną przyczyną spadku liczebności ssaków w Meksyku jest niszczenie ich siedlisk.
Lista zagrożonych zwierząt w Meksyku.
Jeszcze bez komentarzy