Plik problemy środowiskowe w Argentynie Są zróżnicowane ze względu na wielkość geograficzną kraju i jego charakter jako gospodarki przejściowej od wiejskiej do przemysłowej. Ponadto 70% terytorium Argentyny jest narażone na suchy klimat, co czyni go podatnym na problemy, takie jak pustynnienie..
Ze względu na swój stan jako kraju naftowego, do tego dochodzą problemy środowiskowe związane z tą branżą. A także inną działalność wydobywczą w zakresie górnictwa, zwłaszcza złota, srebra, miedzi i molibdenu.
Z drugiej strony industrializacja i urbanizacja, gdzie ponad 90% Argentyńczyków mieszka w miastach bez odpowiedniej kontroli środowiska, powoduje problemy z zanieczyszczeniem powietrza..
Czynniki te powodują również problemy związane z zanieczyszczeniem wód, zwłaszcza rzek, głównie z powodu nieodpowiedniej gospodarki odpadami stałymi i ściekami..
Ponadto jego hodowla i tradycja rolnicza od czasów kolonialnych stanowiła silny nacisk na ziemię. Do tego dochodzi poszerzenie granicy rolniczej pod uprawę soi.
Do wszystkich tych problemów środowiskowych dochodzą pożary lasów spowodowane działalnością człowieka i okresowe powodzie. Podobnie jak problemy światowe, takie jak globalne ocieplenie, które powodują cofanie się argentyńskich lodowców.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podała, że w Argentynie około 15 000 osób rocznie umiera z przyczyn związanych z zanieczyszczeniem powietrza. Ponadto WHO wskazuje, że w tym kraju cząstki zawieszonego materiału przekraczają dopuszczalne poziomy o 30%..
W Buenos Aires roczna średnia wynosi 40% więcej niż to, co jest akceptowane. Jednak Bank Światowy zacytował źródła WHO, które wskazały poziomy 2,5 razy wyższe niż dozwolone.
Podczas gdy w mieście Córdoba poziomy przekraczały 3-krotnie poziomy ustalone przez WHO, aw Mendozie były dwukrotnie.
Jedną z przyczyn wzrostu zanieczyszczenia powietrza jest wzrost liczby samochodów osobowych, a co za tym idzie ruchu.
W Argentynie zbiera się tylko 65% ścieków i stosuje się tylko 12% niektórych rodzajów oczyszczania. To, wraz z poważnym problemem usuwania odpadów stałych, doprowadziło do poważnych problemów związanych z zanieczyszczeniem wody, zwłaszcza w rzekach..
Najpoważniejszym przypadkiem jest rzeka Matanza-Riachuelo, która biegnie 65 km od prowincji Buenos Aires do Río de la Plata. Ten ciek wodny jest uznawany za jedną z najbardziej zanieczyszczonych rzek w Ameryce Łacińskiej i jedną z 10 najbardziej zanieczyszczonych na świecie.
Wynika to z faktu, że przyjmuje odpady przemysłowe z dużą zawartością metali ciężkich, zwłaszcza ołowiu, a także nieoczyszczone ścieki miejskie..
Innym szczególnie istotnym przypadkiem jest rzeka Urugwaj, dzielona między Argentynę i Urugwaj. Według Komisji Administracyjnej Rzeki Urugwaju w tym cieku występuje nadmiar metali ciężkich, olejów, pestycydów i odchodów.
Około 5 milionów Argentyńczyków żyje na obszarach o wysokim poziomie zanieczyszczenia wody arszenikiem. Są to naturalne źródła tego pierwiastka chemicznego, który zanieczyszcza wody gruntowe na różnych obszarach kraju.
Na przykład w prowincji Buenos Aires znajduje się 31 miejscowości, w których poziomy przekraczają zalecane przez WHO 10 mikrogramów na litr (µg / l). W rzeczywistości endemiczny regionalny przewlekły hydroarsenicyzm (ACRE) spowodowany ciągłym spożywaniem wody zanieczyszczonej arsenem jest chorobą wodną w tym kraju..
Prowincje Córdoba, Chaco, Salta, Tucumán, Santiago del Estero, Santa Fe, San Luis, Buenos Aires i La Pampa podlegają temu ryzyku. Podobnie jak Mendoza, San Juan, La Rioja, Catamarca i Jujuy, Argentyna jest jednym z krajów o największej populacji zagrożonej tą przyczyną.
Szacuje się, że w latach 1930-2005 Argentyna straciła około 60% swojej masy leśnej, osiągając wskaźnik 0,8% rocznie według FAO. Podczas gdy w 2016 r. Bank Światowy wskazał, że Argentyna straciła ponad 12% swoich obszarów leśnych w latach 2001–2014.
Obecnie zajmuje średnio 1,1 miliona hektarów rocznie, a głównymi dotkniętymi chorobą prowincjami są Santiago del Estero, Salta, Formosa i Chaco. Kraj ten zajmuje 9 miejsce na świecie pod względem utraty lesistości.
93% tej straty występuje na północy kraju, głównie w prowincji Santiago del Estero. Z ekstremalnymi przypadkami degradacji, takimi jak dżungla Paranaense, gdzie pozostało tylko około 40 000 hektarów pierwotnej dżungli.
Argentyna wydobywa ropę w 5 ze swoich basenów osadowych; Noroeste, Cuyana, Neuquina, Golfo San Jorge i Austral oraz działalność tej branży powodują częste problemy środowiskowe. Najbardziej istotny był wyciek ropy w Magdalenie w 1999 r., Największy w wodach słodkich z odległością 500 kmdwa.
Było to spowodowane zderzeniem tankowca Estrella Pampeana firmy Shell z niemieckim statkiem Sea Paraná w Río de la Plata, który spowodował wyciek 5 milionów litrów ropy naftowej, który pokrył 30 km plaży, niszcząc ekosystem szuwarów trzcinowych. ..
Z drugiej strony stosunkowo niewielkie wycieki są powszechne w gospodarstwach położonych w Patagonii. Na przykład w formacji ropy naftowej Vaca Muerta w Neuquén, gdzie stosowana jest technika szczelinowania hydraulicznego (szczelinowanie), zdarzają się dwa wycieki dziennie.
Dodatkowo technika szczelinowanie jest kwestionowany na całym świecie ze względu na jego negatywny wpływ na glebę i wodę.
70% ziem Argentyny znajduje się w klimacie suchym i dlatego są bardziej podatne na pustynnienie. Główną tego przyczyną są niezrównoważone praktyki rolnicze i hodowlane.
Szacuje się, że około 12% terytorium kraju wykazuje wysokie wskaźniki erozji, zwłaszcza w Patagonii, Cuyo i NOA.
Według Narodowego Programu Działań (PAN) na rzecz zwalczania pustynnienia 60 milionów hektarów jest dotkniętych różnymi stopniami erozji i pustynnienia. Stanowi to około 22% terytorium kraju, wpływając na duże obszary w 15 prowincjach.
Włączenie gruntów do produkcji rolnej i hodowlanej było w Argentynie stałe. Pomimo tego, że sektor ten produkuje żywność dla 400 milionów ludzi, nadal trwa szybkie włączanie ziemi do produkcji.
Zwłaszcza wraz z pojawieniem się soi jako uprawy przemysłowej, która jest jedną z głównych przyczyn wylesiania i wzrostu wykorzystania środków agrochemicznych. W latach 1993-2016 użycie środków owadobójczych wzrosło o 563%, a herbicydów o około 1111%.
Z drugiej strony, to rozszerzenie rolniczej granicy upraw soi kładzie szczególny nacisk na dżunglę Chaco na północy Argentyny. Szczególnie dotyczy prowincji Salta, Santiago del Estero, Chaco i Formosa, oddziałując na lokalną grupę etniczną Wichi.
Według Państwowej Straży Pożarnej w samym tylko 2020 roku Argentyna straciła ponad 400 tysięcy hektarów w wyniku pożarów lasów. W ekoregionie Monte w ostatniej dekadzie pożary roślinności dotknęły około 10 milionów hektarów.
Podczas gdy w wilgotnym Chaco spala się rocznie od 2 do 4 milionów hektarów. Państwowa Straż Pożarna wskazała, że 95% pożarów lasów jest spowodowanych interwencją człowieka.
Wśród prowincji najbardziej dotkniętych są Entre Ríos, Corrientes, Buenos Aires, La Pampa, San Luis, Córdoba, Santiago del Estero, Misiones, Catamarca i La Rioja.
Według Banku Światowego powodzie to najgorsza klęska żywiołowa zagrażająca Argentynie. Klęski te stanowią 60% wszystkich klęsk żywiołowych, które dotykają kraj i powodują 95% strat gospodarczych spowodowanych klęskami żywiołowymi..
Na północy okresowo występują powodzie rzeczne, ze względu na niższą wysokość prawego brzegu rzek Paraná i Paragwaj. To wraz z wylesianiem basenów, które zwiększają przepływ rzek i sedymentację, a wody dryfują w kierunku prowincji Formosa, Chaco i Santa Fe..
Dodatkowo tzw. Sudestada (silne wiatry południowo-wschodnie) blokują drenaż rzek Urugwaju i Parany, powodując powodzie w delcie. Powodzie w sierpniu 2015 r. Uznano za jedne z najgorszych ze względu na niezwykłą koncentrację opadów..
W 2019 r. Powodzie w prowincjach Chaco, Entre Ríos, Corrientes i na północ od Santa Fe dotknęły ponad 5000 osób..
Przy stadzie liczącym ponad 50 milionów bydła i 15 milionów owiec, nadmierny wypas jest od dawna problemem środowiskowym w Argentynie. Szczególnie dotyczy to owiec, ponieważ Patagonia jest regionem najbardziej dotkniętym tą przyczyną.
W suchym Chaco, Patagońskim Stepie, Monte i Punie nadmierny wypas jest intensywny i powszechny. Na przykład w prowincji Chubut nadmierny wypas owiec spowodował nawet 90% redukcję szaty roślinnej. To pozostawia ziemię w stanie podatnym na erozję, zwłaszcza w suchych warunkach klimatycznych regionu..
W latach 90-tych XX wieku w Argentynie nastąpił boom połowowy, po którym wpływ na populacje ryb był ewidentny. Ważnym przypadkiem jest główny zasób rybny tego kraju, morszczuk argentyński (Merluccius hubbsi), który do 1997 r. zmniejszył populację o 70%.
Ponadto inne gatunki, takie jak dorada, labraks, blondyn i witlinek, wykazują oznaki nadmiernej eksploatacji. A także inne gatunki morszczuka, np. Morszczuka południowego, antara polskiego i antara patagońskiego..
Jak krab pająk patagoński (Lithodes Santolla) na Ziemi Ognistej. Z drugiej strony gatunki takie jak mintaj, granatnik i łosoś są zbliżone do maksymalnych poziomów połowów..
Należy wziąć pod uwagę, że oprócz argentyńskiej floty rybackiej do wód morskich tego kraju wpływa rocznie około 400 łodzi rybackich. To bez uwzględnienia znacznych nielegalnych połowów.
Główne problemy środowiskowe związane z wydobyciem występują w kopalniach odkrywkowych Veladero i Bajo de la Alumbrera. Pierwsza to kopalnia złota i srebra znajdująca się na obszarze peryglacjalnym, co zwiększa jej potencjał negatywnego oddziaływania..
Już w 2015 roku kopalnia ta spowodowała katastrofę ekologiczną, wlewając do rzeki Potrerillo około 1 miliona litrów roztworu cyjanku. W kopalni Bajo de la Alumbrera, położonej w północno-zachodniej części prowincji Catamarca, wydobywa się miedź, złoto i molibden..
Kopalnia ta rozpoczęła fazę eksploatacji w 1997 r., Aw 1999 r. Składano skargi na zanieczyszczenie z powodu wycieków z kopalni. Podobnie w 2003 r. Zanieczyszczenie miedzią zostało potwierdzone sto razy więcej niż jest to dozwolone przez prawo, a poziom chromu jest 10 razy wyższy niż dozwolony. W ten sam sposób zrzuty do rzeki Vis-vis miały miejsce w 2004 r.
W 2006 roku zagrożone gatunki w Argentynie obejmowały 55 ptaków, 32 ssaki, 30 płazów, 12 ryb, 5 gadów i 42 gatunki roślin. Z drugiej strony, cel stanu argentyńskiego, jakim jest objęcie 15% terytorium kraju ochroną, jest daleki od osiągnięcia..
W rzeczywistości 360 obszarów chronionych obejmuje tylko 6,8% terytorium Argentyny. Nawet w niektórych ekoregionach chroniony odsetek jest znacznie niższy niż w kraju, jak ma to miejsce w przypadku wilgotnego Chaco i Pampy..
Ponadto około 44% rezerw nie ma odpowiedniego planu zarządzania lub wymaganego nadzoru. Z drugiej strony formacje roślinne ulegają znacznym zmianom z powodu wylesiania i spalania.
Pola lodowe północnego i południowego Patagonii to największy rezerwat lodowy w Ameryce Łacińskiej. Jest to również największa po Antarktydzie pokrywa lodowa, rozciągająca się na 350 km.
Jednak z powodu globalnego ocieplenia większość lodowców uległa znacznemu cofnięciu się do ponad 10 km. Utrata lodu Patagonii blisko 1000 kmdwa w ciągu ostatnich 60 lat.
To pole lodowe obejmuje 48 głównych lodowców, z których tylko lodowce Perito Moreno i Spegazzini nie ucierpiały. Podczas gdy tylko lodowiec Pío XI, znajdujący się w Chile, odnotował niewielki wzrost.
Pozostałe 45 lodowców, które tworzą to pole lodowe między Argentyną a Chile, miało znaczące odwroty. Na przykład, według serii zdjęć NASA od 2001 do 2013 roku, lodowiec Upsala stracił 3 km w ciągu 12 lat (5% swojej powierzchni).
Biorąc pod uwagę rosnące prognozy wzrostu średnich temperatur w Argentynie, utrata lodowców jest poważnym problemem środowiskowym. Zwłaszcza biorąc pod uwagę, że cofanie się lodowców implikuje zmniejszenie przepływu rzek andyjskich.
Szacuje się, że w Argentynie każdy mieszkaniec wytwarza 1,03 kg śmieci dziennie, 45 000 ton dziennie na poziomie krajowym i 16,5 mln ton rocznie. Tylko w Buenos Aires produkuje się około 5350 ton śmieci dziennie.
Do tego dodaje się, że tylko 37% wydziałów wojewódzkich ma jakiś system segregacji odpadów. Dlatego duża część tych odpadów trafia na otwarte wysypiska lub do cieków wodnych..
Zagrożone gatunki zwierząt w Argentynie.
Problemy środowiskowe w Meksyku.
Problemy środowiskowe w Wenezueli.
Problemy środowiskowe w Kolumbii.
Problemy środowiskowe Peru.
Jeszcze bez komentarzy